Pijn is.... ondragelijk, vernietigend en dodend. Maar het is zo, o zo fijn. Het verblind je voor de dingen die je even niet wilt zien. Dingen die je even niet wilt weten.
Fysieke pijn mag dan wel ondragenlijk zijn. Mentale pijn is veel erger. Het snijdt je op een manier die niet met woorden te beschrijven is.
Daarom ligt mijn keus bij fysieke pijn. Gewoon omdat het minder erg is en omdat het je de metale pijn even doet vergeten.
Maar soms sluit fysieke pijn niet alleen dingen buiten. Het kan je ook openen. Op een fijne maar ook op een vreselijke manier. Het kan je openen voor de waarheid. Niet de waarheid die je wilde buitensluiten, maar de waarheid die daarachter ligt. Sluit jezelf voor de waarheid die je meemaakt en onbewust open je jezelf voor een andere veel ergere waarheid. Een waarheid die je nodig kan hebben om te overleven, maar ook een waarheid die je met het minste gemak kan vernietigen. Die waarheid kan levens redden, maar ook vermorzelen.
Net geschreven, maar ik kan er voor de rest totaal niks bij bedenken terwijl dat wel de bedoeling was.
FAIL.
#WWED - What Would Emma Do?
