Toen ik jou de roze tearoom langzaam binnen schreden zag
Met je kaalgevreten bontjas en je arrogante lach
Een afschuwelijk beeld van honger en ellende
Vroeg ik me af hoe ik jou in 't hemelsnaam herkende
Maar toen iedereen jou na keek met die blik van Oelala
Dat moet vroeger iets geweest zijn comme ca en ga maar na
En de ober zelfs een buiging voor je maakte
Toen voelde ik dat mijn verbittering ontwaakte
En terwijl je stilstond bij het gebak
Was ik de jongen weer diens jongenshartje brak
Je hebt me belazerd
Je hebt me bedonderd
En wat me nu na al die jaren nog verwonderd
Dat ik dat nooit vergeten zal al word ik honderd
Je hebt me belazerd
Je hebt me bedonderd
Zal zo'n dertig jaar geleden zijn dat ik jou stil aanbad
En in deze zelfde tearoom steeds op jou te wachtten zat
En wanneer je dan na uren was gekomen
Noemde ik jou de schone diva van m'n dromen
En ik zei nog steeds eerbiddig U
En ik mocht je af en toe eens kussen achter het menu
Verder mocht niks het was verdomd het schijntje
Je hield me steeds met je belofte aan een lijntje
Tot dat ik plotseling ontdekte dat
Jij wel twintig andere tearoom lovers had
(refrein)
Je hebt me belazerd
Je hebt me bedonderd
En wat me nu na al die jaren nog verwonderd
Dat ik dat nooit vergeten zal al word ik honderd
Je hebt me belazerd en je hebt me bedonderd
En nu zit je aan m'n tafeltje
En vraagt me mag ik thee?
En attaqueert mijn taartjes
En wat kijk je weer gedwee
En je fluistert jongen haal me uit de nesten
Want het is alsof de hele wereld me wil pesten
Je bent veel te dik gepoeierd
En de mot zit in je hoed
En ik zie ook dat je huilt zoals een slechte actrice doet
Je pikt weer een sigaret en vraagt een vuurtje
En je zegt achter je zevende likeurtje
Ach je weet dat ik jou de liefste vond
Geef me wat geld boy want ik zit vreselijk aan de grond
Dan zeg ik zit jij aan de grond he
Dat is heel belazerd
Dat is reuze bedonderd
Dat ik de liefste was
Is iets wat mij verwonderd
Vraag het die andere maar je had er minstens honderd
OBER!
Goedenmiddag ober, deze dame wou even alles afrekenen.
Ja, 'k ben belazerd!
-
28 feb 2011 - 20:5628 feb 2011 - 20:5628 feb 2011 - 20:57
uhhhhhh...
28 feb 2011 - 20:57Ik vind het aantal topics dat je hiervan maakt (en ook de titels) nogal kansloos.
Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.
28 feb 2011 - 20:5828 feb 2011 - 20:58Ja, hou maar op. Verdoe je tijd met iets anders, zeg.
28 feb 2011 - 20:59