Is het normaal dat ik zo denk? - Stamcafé

Ik voel me al 4 maanden achter elkaar niet lekker. Denk aan: misselijkheid, buikpijn enz.
Uiteindelijk vond mijn moeder zo erg dat ik mee moest naar de dokter voor de zoveelste keer. De dokter vond het ook vreemd dat ik zo vaak ziek was en heeft me door verwezen naar de kinderarts. Nu heb vrijdag bloed laten prikken en de vrijdag voor carnaval wordt er een echo gemaakt (En nee ik ben niet zwanger) En nu hoop ik eigenlijk dat ze iets vinden waar door ze weten waarvan mijn buikpijn en misselijk heid van afkomt. Is het normaal dat ik hoop dat ze iets vinden zodat het dan misschien bestreden kan worden?

"Ignite, my love. Ignite."

Ja, hoor (:
Dan kunnen ze er tenminste wat aan doen. Want de hele tijd ziek zijn zonder de oorzaak te weten is niet leuk.

Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

dat is heeeel erg normaal

sterkte!!!!

Ligt and Darkness are both very different..

tuurlijk
het is echt vervelend als je niet weet wat je hebt
dan lijkt het net alsof je het allemaal verzint maar blijf geloven dat er echt iets is want anders vind je het nooit

You've cat to be kitten me right meow.

Tranquillity schreef:
Ja, hoor (:
Dan kunnen ze er tenminste wat aan doen. Want de hele tijd ziek zijn zonder de oorzaak te weten is niet leuk.

Noem mezelf baas, want ze weten wie ik ben.

Dat is vervelend,
als ik zo ziek zou zijn zou ik ook willen weten wat het is.
Beterschap

Me so good.

Tranquillity schreef:
Ja, hoor (:
Dan kunnen ze er tenminste wat aan doen. Want de hele tijd ziek zijn zonder de oorzaak te weten is niet leuk.

Moonshine, take us to the stars tonight ~

Ja D;
Dat heb ik ook meestal als ik niet weet waardoor iets komt.

Zoals de anderen al zeggen: dat is heel normaal. Want als je weet wat het is, is er een grotere kans op een oplossing. Ik had zo'n 3 jaar lang last van mijn polsen en het was telkens hetzelfde verhaal: polsen overbelast, tijdelijk stoppen met sporten, polsen sterker maken, langzaam weer beginnen met sporten en dan begon het rijtje opnieuw. Nu ben ik er eindelijk achterkomen bij het handencentrum dat het aan mijn banden ligt. Ik moest mijn polsen wel sterker maken, zodat mijn spieren het opvangen, maar ik moet die nu heel mijn leven doen. Nu is het over. Ik was heel blij dat ik eindelijk wist wat het was, ookal moest ik toen stoppen met sporten.

To live would be an awfully big adventure

Ja, want als je weet wat er aan de hand is heb je zekerheid, als ze niks kunnen vinden blijf je in onzekerheid zitten en dat geeft een nog groter kut gevoel dan als je het wel weet.

Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect.

Ja.
Dat wilde ik ook en bij mij wisten ze het min of meer niet.
Ik ben nu al bijna vier weken ziek en ze denken dat het komt door pfeiffer, wat ik - volgens bloed onderzoek - ooit heb gehad. Alleen weten ze niet wanneer en nu gaan ze er gewoon vanuit dat ik dat drie weken terug had en dat ik nu nog een nasleep heb..
Het is echt super om het niet zeker te weten! [/sarcasm]
Voor pfeiffer heb je ook geen medicijnen. Je kunt alleen maar wachten en slapen tot het over is...

Dus ik hoop dat ze bij jou wel zeker kunnen zeggen wat je hebt, en ik hoop dat het niet te erg is en je kunt genezen.
Beterschap!

Je moet worden wie je bent.

Ja, dat is perfect normaal. H
oop voor jou dat ze het vinden. (:

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

Dat is niet leuk voor je

En ja dat is normaal, want dan gaat het wel weg. Sterkte ermee

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

Tuurlijk.

& Beterschap :]

No growth of the heart is ever a waste

Ja, ik was ook blij toen ik eindelijk mijn diagnoses kreeg. Bij elke weer. (:
Beterschap <3

'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

Tranquillity schreef:
Ja, hoor (:
Dan kunnen ze er tenminste wat aan doen. Want de hele tijd ziek zijn zonder de oorzaak te weten is niet leuk.

None but ourselves can free our minds.