Ik had gisteren met twee andere users -ik zeg geen namen!- een gesprek op msn over het rotte aan het leven, zelfmoord plegen en je eigen lichaam beschadigen.
Ik heb ooit lang geleden 1 keer eerder nagedacht over zelfmoord. Maar toen dacht ik aan het verdriet van mijn ouder en mijn opa en oma. Dat hield me tegen.
Ik geloof ook in het paronomale en ik geloof dat je overleedde geliefde dicht bij je blijven om je te beschermen.
Ik wil ook even iets zeggen tegen iedereen hier op Q die zich rot voelen en willen ophouden met blijven vechten voor hun leven, ookal ben jij je eigen vijand, is je eten je vijand, iemand anders, of een ziekte.
Er zal altijd een dag komen,
Die beter zal zijn dan alle andere. Een dag waar je naar uit kijkt. Dat alles over zou zijn en dat je weer gelukkig wordt. Je moet voor die dag, en voor de mensen die echt om je geven blijven vechten.
"Ignite, my love. Ignite."
Salaryman
