• Het beheerst m,n leven ik kan er niet door slapen ik denk er al bijna 2 weken aan iedere keer dat ik even niks hoef te doen denk ik eraan alle dingen die er gebeurt zijn ook al zijn ze opgelost blijf ik er aan denken het zijn gewoon zwarte dagen in m,n leven en pijnlijke dagen in m,n leven dagen in m,n leven die ik niet terug krijg hoe graag ik het ook wil smeken heeft toch geen zin die dagen krijg ik gewoon nooit meer terug als ik eraan denk kan ik me daarna geen leuke dingen uit m,n leven meer herinneren nu ik er aan denk ik weet niet wat ik moet denken zelfs m,n vader ligt er 's nachts wakker van dat betekent toch wel wat als je ouders er zelfs niet van kunnen slapen vandaag was ook weer een zwarte dag geslagen geschopt gebroken hart het is gewoon te pijnlijk om te zeggen het is net of je hart in tweeën wordt gescheurd al die dingen die er gebeuren ik wil gewoon niet meer naar school zover is het nu al gekomen ik dacht in de zomer vakantie dat het op de middelbare school beter zou gaan maar het is juist nog veel erger geworden ik zie school eerder als een marteling dan als school het is niet meer leuk om naar school te gaan ik heb het gevoel dat ik alleen maar naar school ga zodat iedereen iemand heeft om even tegenaan te schelden zonder aan diegene zijn gevoelens te denken en dat je diegene gewoon even omver kunt duwen en slaan en schoppen zonder dat diegene pijn lijdt lichamelijk en van binnen ik haat het nu gewoon om naar school te gaan het gaat op deze manier niet meer ze hebben het zo erg gemaakt dat ik niet meer naar school wil waarom moet dit nou altijd mij overkomen ik voel me eerder een object waar je mee doet wat je wil en het ze voor de rest niks kan schelen wat die ervan vind want alleen hun mening telt volgens hun ik zou gewoon willen dat ze dood zijn zonder al die mensen was mijn hele leven niet verpest het is gewoon te erg wat iedereen bij me heeft aangericht ik wil niet meer naar school en als ik naar school ga ben ik nog altijd bang dat als ik naar school ga dat er dan weer wat gebeurt ze kijken me steeds na het lijkt wel of ik iedere dag achtervolgd wordt door Mandy ik kan er niet meer tegen ik wil niet meer naar school en ik durf niet meer naar school ookal wordt het opgelost nog meer mensen die je alleen maar nastaren alsof je een moord hebt gepleegd het is niet meer leuk het was nooit leuk ze hebben geen gevoelens voor andere als ze wisten dat ik bijna iedere dag eraan denk en dat ik moet huilen het je nog geen fuck kan schelen ik kan hier niet meer tegen ze hebben het zover gekregen dat ik niet meer wil niet naar school nooit meer het blijft altijd doorgaan doordat het al is begonnen toen ik nog klein was ben ik er alleen maar gevoeliger voor en het kan ze geen fuck schelen!


    Ik ga hier echt kapot aan, weet je dat?
    FML.


    Life is hard and then we die

    Poseidon schreef:
    Kan iemand het misschien in het kort aan me uitleggen?:x
    Ik heb namelijk enorme moeite van het lezen van grote teksten zonder goede interpunctie.. Ik heb al geprobeerd te lezen met 4x zoom maar het lukt nog steeds niet ;x
    Conclusie is dat mijn zusje heel erg gepest wordt..


    Life is hard and then we die

    Ziet je zusje er misschien erg kwetsbaar uit ofzo? Vaak wordt er gewoon een slachtoffer gekozen die er weerloos uitziet.


    Life has many different chapters, one bad chapter doesn't mean the end of the book.

    Ah, dat is zo zielig. Ik heb echt medelijden met je zusje ook al ken ik haar niet. Sommige mensen sporn echt niet in hun hoofd


    "Ignite, my love. Ignite."

    Breathlessx schreef:
    Ziet je zusje er misschien erg kwetsbaar uit ofzo? Vaak wordt er gewoon een slachtoffer gekozen die er weerloos uitziet.


    Inderdaad, dat is zo. Had ik ook.

    Maar misschien inderdaad eens op die Mandy afstappen? Alhoewel het misschien sowieso na dit alles voor je zusje wel beter is om ergens anders een nieuwe start te maken. Het lijkt me heel heftig, zoals ik het hier lees.


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    serieus,van mijn familie moeten ze afblijven. als ik jou was gewoon schijt hebben en die mandy voor haar bek slaan. dan is het zo afgelopen.

    geef je zusje een knuffel van me.

    Het is echt ziek dat dit soort dingen gebeuren.
    Ze zien/willen niet zijn, wat ze met het leven van anderen doen.
    Ik weet zeker dat je zusje wel mensen vindt waarmee ze het goed kan vinden, het komt wel goed, dat moet wel.


    Don't dream your life, but live your dream!

    PUKKELxDING schreef:
    (...)Ja, mijn ouders weten het, de mentoren weten het, de deelschoolleiders, de conciërges. Ik heb al mijn vrienden ingelicht. Iedereen houdt ze in de gaten. Maar het gaat af en toe zo geniepig; het is gewoon niet te doen.
    Ik zou inderdaad eens met je ouders overleggen of veranderen van school niet de beste optie is.


    My heart can't possibly break when it wasn't even whole to start with.

    Ik weet niet hoe je het kunt oplossen...
    Wees er voor je zusje en luister naar wat ze zegt. Steun haar.
    Dat lost het probleem niet op, maar misschien maak je het zo iets dragelijker voor haar


    Vallen is niet moeilijk, het opstaan wel

    Ik weet niet eens wat ik hiervan moet zeggen, ik weet exact hoe het voelt.
    Kinderen zijn ziek in hun hoofd, ik vind ze medogenlozer dan mensen van onze leeftijd.


    We're hiding behind skin that's too tough

    Witherwings schreef:
    Oké, - scheld heel erg -,
    ook al ken ik je zusje niet, ik ga gewoon naar die school van 'r en sla die 'Mandy' in elkaar. Dit gaat toch veel te ver?!

    Inderdaad. (cat)


    Hope goes lost but never dies.

    Ohmygaskarth schreef:
    Ik weet niet eens wat ik hiervan moet zeggen, ik weet exact hoe het voelt.
    Kinderen zijn ziek in hun hoofd, ik vind ze medogenlozer dan mensen van onze leeftijd.

    Precies.
    Ik heb me al meer dan eens afgevraagd hoe zo'n jonge kinderen al zo achterbaks kunnen zijn.

    OT: Ik vind het echt erg. En ik denk ook dat van school veranderen de enige optie is die echt zal helpen. En misschien kan ze iets gaan doen, een hobby, misschien acteren of een vechtsport zodat ze zichzelf misschien zelfzekerder gaat voelen.


    effort never betrays you

    Hmm komt me heel bekend voor.
    mijn zusje werd ook gepest tot dat ik op het school plein stond en dat mokkel in elkaar sloeg na school. sinds dien doet ze niks meer. maar als dat wijf nog een keer wat flikt dan pak ik er nog eens.
    andere school?
    Of echt gewoon zelf actie nemen. als school niks doet, en heel goed met je ouders praten. en je zusje.
    Je hebt ook vertrouwens personen buiten school om. Zijn beter en vaak beter te vertrouwen.

    Mocht het geweld zo erg worden dan de politie.


    Some angels have no wings.

    January schreef:
    (...)
    Precies.
    Ik heb me al meer dan eens afgevraagd hoe zo'n jonge kinderen al zo achterbaks kunnen zijn.

    Ik heb me al meer dan eens afgevraagd of het misschien onbewust zou zijn. Dat ze niet weten hoe ze iemand kunnen breken, maar dan realiseer ik me dat zelfs een kind zo iets moet weten. Ik denk gewoon dat mensen van onze leeftijd veel meer weten waar ze mee bezig zijn, ze weten min of meer wanneer het genoeg is terwijl dit bij kinderen absoluut niet het geval is. Ik vind het verschrikkelijk omdat ze vaak mensen 'wonden' voor de rest van hun leven.


    We're hiding behind skin that's too tough

    Wow, -scheld-
    Jezus, dit kan echt niet. Ik krijg nu ook vreselijke zin om die Mandy te slaan. Sorry, maar hier word ik echt kwaad van.
    Kunnen jullie geen contact met de ouders van die Mandy zoeken of zo? Misschien dringen die tot haar door. En anders werkt dat idee van Assasin vast wel. Wow, ik hoop serieus dat alles beter gaat komen met je zusje, zoiets verdient niemand. ;o

    Ik snap nog steeds niet wat die kinderen er toe beweegt om iemand zo te behandelen. Zien ze dan die wat het met iemand doet? o_o Is het enkel maar uit onzekerheid? Je kan zomaar iemand z'n leven ruïneren. Ik kan hier zo kwaad om worden..


    "I shut my eyes in order to see.'