Mijn vader had vroeger een leerachterstand waardoor hij nu (hij is 48 jaar) niet normaal Nederlands kan schrijven. Nu is het al 2 jaar lang zo dat ik hem áltijd moet verbeteren en hij maakt me helemaal gek ermee. Hij twijfelt altijd of hij een E-mail of een krabbeltje wel goed heeft geschreven en dan moet ik het altijd verbeteren enzo. Vele van jullie zullen niet snappen hoe frustrerend het is je vader steeds dezelfde kutfouten te zien maken. Zoals: Geschijden, jij heb en ik bent. VRESELIJK. Ik zeg hem al 2 jaar lang dat hij ermee op moet houden mij ermee lastig te vallen, maar hij blijft me ermee lastig vallen. Ik had vandaag echt een heel opgewekt humeur en ik was echt overblij. Totdat het overbekende 'Gaby.....' weer kwam. Ik schoot uit m'n voegen en heb hem al schreeuwend duidelijk gemaakt dat ik vanaf nu geen WOORD meer voor hem controleer. Ik zei tegen hem dat hij maar eens een cursus Nederlands moest gaan doen of zijn boekjes over de Nederlandse spelling (want die heeft hij) er maar eens bij moest pakken.
Pfoee, lekker dat dat er even uit is, bedankt voor het lezen. : D
*insert philosophical cringe expression here*