• Mijn vader had vroeger een leerachterstand waardoor hij nu (hij is 48 jaar) niet normaal Nederlands kan schrijven. Nu is het al 2 jaar lang zo dat ik hem áltijd moet verbeteren en hij maakt me helemaal gek ermee. Hij twijfelt altijd of hij een E-mail of een krabbeltje wel goed heeft geschreven en dan moet ik het altijd verbeteren enzo. Vele van jullie zullen niet snappen hoe frustrerend het is je vader steeds dezelfde kutfouten te zien maken. Zoals: Geschijden, jij heb en ik bent. VRESELIJK. Ik zeg hem al 2 jaar lang dat hij ermee op moet houden mij ermee lastig te vallen, maar hij blijft me ermee lastig vallen. Ik had vandaag echt een heel opgewekt humeur en ik was echt overblij. Totdat het overbekende 'Gaby.....' weer kwam. Ik schoot uit m'n voegen en heb hem al schreeuwend duidelijk gemaakt dat ik vanaf nu geen WOORD meer voor hem controleer. Ik zei tegen hem dat hij maar eens een cursus Nederlands moest gaan doen of zijn boekjes over de Nederlandse spelling (want die heeft hij) er maar eens bij moest pakken.

    Pfoee, lekker dat dat er even uit is, bedankt voor het lezen. : D


    *insert philosophical cringe expression here*

    Exercitus schreef:
    Mijn zus moet dat ook zo vaak doen,zo erg is het toch niet? Ik bedoel je vader doet hartstikke veel voor je(neem ik aan) en jij wilt dit ene niet doen. Sorry maar op mij komt dit heel erg egoïstisch over. Ik weet natuurlijk miet of er nog meer speelt,maar als dit het enigste is...
    Ik snap dat het vervelend kan zijn maar zo erg is het toch niet.

    Is hij trouwens ooit getest op dyslexie,dat zou die fouten verklaren.

    Meer @ jou, maar ook @ iedereen:
    Hij heeft GEEN dyslexie, hij is toen hij klein was wel 15 x verhuisd en moest ook elke keer van school veranderen. Daardoor heeft hij een leerachterstand opgelopen. Het probleem is, hij WILT er ook niks aan doen, hij wilt niet naar een cursus en alle hulp die ik hem aanbied buiten het onvrijwillig verbeteren slaat hij af.


    *insert philosophical cringe expression here*

    High schreef:
    Ik snap het aan de ene kant wel... maar je pa is denk ik gewoon onzeker en vindt het dan fijn dat hij een dochter heeft die het wel begrijpt. Alsnog, ook ik zou het op een gegeven moment zat worden.

    Hij is er inderdaad erg onzeker over en schaamt zich er ook voor.

    [ bericht aangepast op 22 nov 2010 - 16:48 ]


    *insert philosophical cringe expression here*

    YoYoYoghurt schreef:
    (...)
    Meer @ jou, maar ook @ iedereen:
    Hij heeft GEEN dyslexie, hij is toen hij klein was wel 15 x verhuisd en moest ook elke keer van school veranderen. Daardoor heeft hij een leerachterstand opgelopen. Het probleem is, hij WILT er ook niks aan doen, hij wilt niet naar een cursus en alle hulp die ik hem aanbied buiten het onvrijwillig verbeteren slaat hij af.

    Tsja, dat kan ik ergens ook wel begrijpen. Ouders hebben ook nog hun trots, en als je dochter je naar een cursus stuurt, ziet hij dat misschien een beetje als een aantasting aan zijn trots. Daarnaast, waarschijnlijk werkt dat nieteens. Enige verbetering kan er zijn, maar als het werkelijk zo is dat je vader zoveel moeite heeft met de taal, zal hij met zo'n cursus echt niet ineens beter Nederlands kunnen.
    Ik zou gewoon maar een beetje geduld hebben met je vader en er anders af en toe maar een grapje om maken. Met boos worden los je al helemaal niks op, want je vader kan er niets aan doen en vind het zelf vast ook vervelend om het jou steeds te moeten vragen omdat hij het liever wél gewoon zelf zou willen kunnen.


    ars moriendi

    Ik vind dat erg voor je vader. Hij kan er niets aan doen, verwacht dat z'n dochter zo lief is om hem te helpen en krijgt dan geschreeuw terug. :X


    Let the Night embrace you

    Ik snap het wel.
    Ik zou me er ook mateloos aan irriteren.
    Maar misschien kan je hem ook nog eens rustig gaan uitleggen dat je hem wel wilt helpen, maar dat hij er dan zelf ook meer moeite in wilt stoppen door een cursus of zo te gaan volgen.


    effort never betrays you

    Solita schreef:
    Ik vind dat erg voor je vader. Hij kan er niets aan doen, verwacht dat z'n dochter zo lief is om hem te helpen en krijgt dan geschreeuw terug. :X

    Hij kan er juist wel heel veel aan doen, maar hij wilt er niks aan doen.


    *insert philosophical cringe expression here*

    > Slotje op verzoek van de user.


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.