Ze merkte dat haar vingers trilden toen ze de deur voorzichtig een stukje opende. Ze zorgde ervoor dat het niet meer dan een kiertje was, zodat ze hem meteen dicht zou kunnen gooien als er iemand stond die ze niet vertrouwde. Tot haar verbazing stond er helemaal niemand. Ze opende de deur verder, en keek naar de verlaten tuin, de lege weg en het donkere bos, voor zover ze dat kon zien. Niemand, niet eens een vogeltje of verkleed kind, leek in de buurt te zijn.
De snijdende stilte werd doorboord door een hoge gil. Nina slaakte zelf bijna een gil van schrik en draaide zich vliegensvlug om, maar er was ook niemand achter haar in de gang. Ze vroeg zich af of het geluid wel echt daarvandaan was gekomen.
De lamp aan het plafond ging met een
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan