Raped by a Soccerplayer
Kerstavond, tien uur. 2005.
Gigi Margaritaz Is net klaar met trainen, en is klaar om kerst te vieren met haar familie thuis in Londen. Maar helaas kwam ze nooit aan..
Francesc Fàbregas zit in zijn grote zwarte auto samen met twee vrienden, Fernando josé Torres sanz, en David Villa Sanchez. Ze zijn een beetje aangeschoten als ze een meisje zien lopen, in de koude winternacht, van Zaterdag avond, op Zondag morgen. Fernando en David pushen Cesc dat hij het meisje mee moet lokken en in zijn kelder van zijn appartement moet verstoppen. Cesc doet mee en zegt "Ja" met zijn domme kop en ontvoert het meisje. Ze weten alle drie niet waar ze mee bezig zijn, want als het zover is, en Cesc een feestje geeft in zijn appartement en David en Fernando in huis haalt, en Fernando en David hem pushen om aan haar te gaan zitten, verloopt het daarna niet zo goed af. Komt het meisje ooit nog vrij? En waarom is Cesc toch maar meer bij haar in de kelder, dan op zijn trainingen?
Kerstavond, tien uur. 2005.
Gigi Margaritaz Is net klaar met trainen, en is klaar om kerst te vieren met haar familie thuis in Londen. Maar helaas kwam ze nooit aan..
Francesc Fàbregas zit in zijn grote zwarte auto samen met twee vrienden, Fernando josé Torres sanz, en David Villa Sanchez. Ze zijn een beetje aangeschoten als ze een meisje zien lopen, in de koude winternacht, van Zaterdag avond, op Zondag morgen. Fernando en David pushen Cesc dat hij het meisje mee moet lokken en in zijn kelder van zijn appartement moet verstoppen. Cesc doet mee en zegt "Ja" met zijn domme kop en ontvoert het meisje. Ze weten alle drie niet waar ze mee bezig zijn, want als het zover is, en Cesc een feestje geeft in zijn appartement en David en Fernando in huis haalt, en Fernando en David hem pushen om aan haar te gaan zitten, verloopt het daarna niet zo goed af. Komt het meisje ooit nog vrij? En waarom is Cesc toch maar meer bij haar in de kelder, dan op zijn trainingen?
[ bericht aangepast op 2 okt 2010 - 21:28 ]
“She was another broken doll dreaming of a boy with glue.” - Atticus