Ik had gister een survivaldag met mijn klas van school. Het was wel superleuk! Maar ook zó onwijs vreselijk vies.
Na een helemaal vanaf Gouda naar Rotterdam te fietsen in de regen kwam iedereen nat aan. Eerst gingen we groepsspelletjes doen enzo, en wij hadden echt een kutbegeleider. Hij werd telkens boos en deed alsof we domme kinderen waren. Maargoed, de andere helft van de middag gingen we dus survivalen in het bos.
We moesten gelijk gaan tijgeren onder een net door. Door de modder, en omdat het geregent had midden door allemaal modderpoelen heen. En als je niet je heupen ver genoeg omlaag duwde gingen ze gewoon met hun voeten je kont naar beneden duwen, niet normaal man.
Daarna moesten we door een lange smalle geul die gewoon vollag met modder. Wij dachten echt van: no way! Maar we moesten er per se doorheen. Dus toen de eerste er zo ingleed zakte hij gelijk tot zijn nek erin omdat het heel diep was. Maar als je daar eenmaal inzat was het zo vies! We moesten dan vijftig meter door de modder heen ploeteren en je voelde al dat modderige water langs je heen glijden wanener je je armen erdoorheen hield. Echtwaar, toen moesten we daarna door een nóg smerigere modderpoel moesten waarin je half vast kwam te zitten en waar andere je er gewoon uit moestn trekken.
Ik was blij toen het voorbij was en we de sloot in mochten springen. Dat was gewoon schoon water vergeleken met waar wij in hadden zitten graven. Mijn kleren heb ik weg kunnen gooien en voordat we allemaal in de sloot sprongen zagen we er zo uit, tot onze nek.
Ik was helemaal doodop toen ik eindelijk thuiskwam. Dat was mijn verhaal van mijn dag gisteren 
it's so empty living behind these castle walls
