• Okee, als eerste weet ik niet of dit topic goed staat (:
    --
    Ik was vanmiddag in het verzorgingstehuis mn mam's rolstoel vooruit aan het rijden, naar het cafétje toe. Als we halverwege zijn, komt er opeens een andere vrouw in een rolstoel op me afrijden. Ze pakt mn arm beet, en echt, het leek wel of ze moest huilen. Ze begon allemaal dingen te zeggen als; "Vergeef me" "Sorry". Dus ik vroeg zo; "Waarom zegt u sorry? U heeft niets gedaan." Toen begon ze opeens van alles te brabbelen over dat "ze het geld zo snel mogelijk gaat afhandelen." ??
    Dude, ik zat er echt zo bij van; "..."
    Opeens deed ze haar handen bij elkaar -zoiets als je gaat bidden- en riep ze; "Jij bent een van de beste ouders, je bent een goeie verzorger voor je kind." Ik dacht weer van; "Uhm.. ik ben pas 13? D:"
    Toen kwam er wel een vrouw aan die ik kende, en die trok mij en mn mam zo mee, en zei tegen de mevrouw dat ik naar de wc moest, en toen we een beetje verder waren, begon ze uit te leggen dat er een steekje bij die mevrouw los zit. Ze zegt dat ze elke dag door over haar man begint, en dat hij haar in de steek gelaten heeft, en nooit meer komt bezoeken -Hij is al een tijdje dood.-
    --
    Om dit nog een beetje nuttig te houden, heeft iemand ook zoiets gehad (: ?


    I hope heaven needs you more than I do now.

    nee, maar het klinkt heel creapy ö


    love is hard to find, easy to lose, difficult to forget

    Ik vind dat zo zielig he. Ik kan daar niet tegen, mensen die psychisch zo de weg kwijt zijn. Dan wil ik er alles aan doen om dat op te lossen :'D
    Ik kan er ook zo niet tegen als die mensen belachelijk worden gemaakt, terwijl ze dan vet veel hebben meegemaakt ofzo.
    /lol random, i know.


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Ahw, damn dat vind ik echt sneu voor die vrouw. Ik moet dan altijd huilen omdat ik zo erg met mensen te doen heb :') -zacht gekookt ei-

    Maar kan me voorstellen dat jij daar heel erg van geschrokken bent op dat moment, moet wel vet raar geweest zijn ja.

    Nou, ik heb dat ook wel vaker gehad. Dementerende mensen lijken zich vertrouwt bij mij te voelen, waardoor ze idd nog sneller denken dat ik bijvoorbeeld een familielid ben ofzo. Dus een beetje zo'n gelijknamig situatie als bij jou zegmaar.


    Wie du mir, so ich dir.

    Die vrouw heeft psychische problemen. Gewoon vriendelijk zijn en, zoals die andere vrouw deed, zeggen dat je weg moet ^^
    Zo hebben we, in de stad waar ik naar school ga, een mentaal gehandicapte. En die zwaait naar iedereen. En als je terugzwaait, is die man zo gelukkig als een klein kind. Dus wij zwaaien altijd braaf terug =]


    So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California

    Is die vrouw dement ofzo? Lijkt mij ook best wel eng. Ik zou ook geschrokken zijn

    Ik heb zoiets nog nooit mee gemaakt en zou dat ook niet graag doen :( Maar je weet nooit wat er op je af kan komen.


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Ik heb stage gelopen in een verzorgingstehuis op de afdeling dementerende. Het was niet mijn keus om daar stage te lopen. Mijn oma is zelf ook VER maar dan ook op het álles verst dement. En die mensen nog niet, maar ik herkende mijn oma er zo in dat het soms voor mij gewoon moeilijk was.

    En ze zeiden soms ook rare dingen. Ineens riep zo'n vrouwtje daar; ''brutaal kreng dat je bent ga bij me weg!''
    Terwijl ik aan de andere kant van de kamer mijn huiswerk zat te maken.


    Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect.

    Nadineex schreef:
    nee, maar het klinkt heel creapy ö


    None but ourselves can free our minds.

    Nadineex schreef:
    nee, maar het klinkt heel creapy ö

    nee, maar ik zou echt schrikken als dat gebeurt man!


    Be yourself, Everybody else is already taken

    Ik vind dat altijd zo sneu voor die mensen, dus ik zou ook vet geschrokken zijn :o


    -

    Ja,
    mijn ma werkt in een verzorging/verpleeghuis..en ik ga vaak mee, omdat ook mijn opleiding voor dat werk is..i love that job:D

    maar was er een vrouw..die heeft de oorlog meegemaakt..en veel van zulke mensen beginnen op oudere leeftijd weer terug in hun jongere tijd te gaan..
    dus begon ze van: en help me toch!! en ben ik hier wel veilig..ik zo: we zijn hier veilig, niks aan de hand en niemand die hier binnenkomt..zegt ze: en ik wil je wel vertrouwen,maar weet niet of dat kan..en elke keer opnieuw..heel zielig,maar zo gebeurt dat bij hun

    was ook vrouw..die werkte vroeger als politieagent..en liep ze heel vaak weg..en zei ze tegen de werknemers: ik ga een zaak oplossen..ze gaan terug in hun vroegere tijd..heel zielig

    Had ik ook eens. Wij hadden bij school vastevoettocht -jeej- of je kon met gehandicapten gaan wandelen. Dat laatste deed ik. En die mensen waren ook mentaal achter of hadden andere problemen. ze werden al gelukkig toen je enkel begon te praten met ze :]


    Don't be a drag, just be a queen.

    Wij gingen een keer met dier naar een bejaarden tehuis.
    Dus ik liep ook met een vrijwilgster wij moesten de ouderen ophalen.
    Nou wij eenmaal op de terugweg naar beneden begon zo'n vrouw tegen mij te praten.
    "Ik ben hier een tijdje geleden gebracht door mijn moeder, Ik wacht nogsteeds tot ze terug komt om mij op te halen. Ik wacht dus nogsteeds op mijn moeder iedere dag"
    Ik moest bijna huilen ik vond het zo erg voor die vrouw.
    Ze was 86 ofzo en dan zei ik."Ze komt je heus wel ophalen, En als ze je ophaald zijn jullie gelukkig samen"

    Ik vond het zo erg voor die vrouw.
    Maar ik weet wel als zij weer bij haar moeder is in de hemel dat ze weer samen zijn.


    I Will Always Love You Stephen R.I.P <3 I Love You †