Ik ging met een vriend hardlopen door 't bos en na een half uur gingen we gewoon wandelen. Ik had geen zin meer om op de paden te lopen dus we besloten gewoon van 't pad af te gaan. Na een kwartier kwamen weer bij een pad dus we gingen weer van 't pad af. Na een half uur kwamen we bij een afgefikt huisje en we zijn daar even gaan zitten. Al die bomen kraakten en zo, best eng haha. Na tien minuten zijn we verder gaan lopen, maar we wisten totaal niet waar we waren. Uiteindelijk vonden we het zwarte pad en daar pleegde iedereen vroeger zelfdmoord en een half jaar terug stopte iemand daar een nitraat in zijn mond om zelfmoord te plegen, dus we zijn snel weggegaan en hebben de weg terug gevonden..
Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt.
