Ik heb drie weken bij het doodsbed van mijn opa gezeten, ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Alles komt uiteindelijk weer goed en het zijn de leuke herinneringen waar je aan moet blijven vasthouden.
Ik heb er nooit met familie over gepraat, ik was en ben nog steeds de sterkste van mijn familie en ik praatte er ook niet over met mensen die bij me in de beurt woonden. Vrienden van school vertelde ik het ook niet, maar ik vertelde het wel aan mijn 'online vrienden', degene die ik heb ontmoet via het internet. Die vertrouwde ik meer dan mijn vrienden in rl, nog steeds trouwens. Ik schreef ook heel erg veel, dat heeft me echt heel erg geholpen. Ik schreef alles van me af en dat lucht op, als je je gevoelens opschrijft. Tenminste, bij mij luchtte het op. Huilen lucht ook op trouwens, probeer het niet teveel op te kroppen, want het haalt je altijd weer in en dan slaat het nog harder toe.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Heel veel sterkte nog <3
[ bericht aangepast op 12 juni 2010 - 20:14 ]
If you don't stand for something, you'll fall for anything.