Oke, ik schrok me net echt rot. Nu nog steeds trouwens. Ik zit nu gewoon te wenen.
Ik had vandaag mijn eerste examens, maar ik had heel weinig geslapen deze nacht, dus mijn mama zei dat ik gewoon even een uurtje moest slapen voor ik Nederlands ging leren voor morgen.
Dat deed ik. Nu ben ik zo net een halfuurtje wakker, MAAR! 
Toen ik wakker werd, wilde ik zo mijn linkerbeen bewegen en dan klapte ik bijna in tweeen van pijn! En dat bleef duren! Het is alsof je spieren zich zo samenspannen tegen je wil en dat is zooooooo vreselijk pijnlijk! Ik heb echt nog een halfuur in bed gelegen want ik had keiveel schrik om op te staan, want ik voelde het nog steeds, zelfs als ik mijn been niet bewoog. En nu, als ik die wil rechttrekken dan doet dat weer superveel pijn en ik kan niet lopen, alleen wankelend. Als ik mijn linkerbeen gebogen houd. Echt, ik krijg zometeen nog een hartaanval. Wat is dat nu voor iets? )':
En dan is mijn mama nog niet thuis en ik kan die niet bellen, want mijn belwaarde is op.
Da's nog eens geluk hebben. Pft.
Where there is a sea there are pirates...
