1. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen,
Dat ik op je kon bouwen.
Maar wat ik nu heb gehoord gaat te ver,
jij was voor mij de mooiste ster.
Ik zal je nooit meer durven te vertrouwen,
Ik zal ook nooit meer op je kunnen bouwen.
Je hebt het allemaal aan jezelf te danken,
want zelfs ik hoor het niet meer, die klanken.
Mijn glimlach is voor jou verdwenen,
en nu sta ik stevig op mijn benen.
Ik zet me over je heen,
Jij hebt toch maar een hart van steen..
2. Jij was de mooiste klank,
Je dronk soms weleens drank.
Je was de mooiste ster,
Maar die is nu wel heel ver.
Ik dacht ik kan je wel vertrouwen,
Wij zullen later trouwen.
Maar zo is het leven niet,
Want de mooie dingen gaan zo weg in een vergiet.
Je gaf me zelf vertrouwen,
waardoor ik op jou kon bouwen.
Maar nu kan dat niet meer,
Je deed me verschrikkelijk zeer.
Je kan sorry zeggen, je kan huilen maar het heeft allemaal geen zin,
Ik heb er gewoon geen vertrouwen meer in..
3. Ik wil huilen,
Mezelf verschuilen.
Maar het heeft geen zin,
Ik heb er toch geen vertrouwen meer in.
Jij kan huilen,
Jij kan schuilen.
Maar het heeft allemaal geen zin,
je krijgt mijn vertrouwen er toch niet in.
Ik zet mijn gedachten op nul,
totdat ik ze met wat anders vul.
Want dit is toch maar flauwe kul,
Jij bent gewoon een ongelofelijke lul.
Graag jullie mening:$
Xxxx<333
Ivar Oosterloo.
