Ja bij de EFF (Elfen Fantasy Fair), ik had hem 's middags al gezien toen we voorbij kwamen lopen, maar toen waren we meteen weer doorgelopen. Dus 's avonds waren we op weg naar de uitgang, twas al best laat en we waren doodop. Dus we slenterden langzaam richting de uitgang en toen bleven we even stil staan bij een kraampje. Mijn zus ging even naar spulletjes kijken en ik staarde sloom en moe voor me uit. Kwamen er ineens mensen voor mij staan, wat ik eerst nog helemaal niet doorhad. Pas na een tijdje had ik door dat ik iemand aan het aangapen was, en dat dat Victor Krum (Stanislav)was, die dus kennelijk voor mij stond te praten met fantasyschrijver. Ik schudde even verward mijn hoofd -haha ja ik heb een gestoorde motoriek- en toen zag ik dat hij begon te lachen én toen kwam ik erachter dat het eigenlijk best wel een mooie man is.
Hahah en als ik dat vind, en ik merk dat iemand dat doorheeft dat ik dat vind begin ik altijd helemaal te stuntelen. Dus ik was al om mij heen aan het kijken waar mijn zus was maar ik zag der nergens meer, hahaha dus toen raakte ik in paniek -watje-. En hij stond maar iets van 5/6 meter van mij af, dus toen kwam hij ineens op mij aflopen en ging hij naast mij staan.
Ik zweer het jullie, ik hou van de manier hoe hij engels praat
. Dus hij bleef naast mij staan, mijn gezicht werd nog roder (dan dat het al was door het verbanden 
). En toen zei hij ineens iets van "Waarom was je net zo raar naar me aan het kijken?" Dus ik haalde mijn schouders op en ik had echt zoiets van what the hell moet ik terug zeggen tegen die gozer, loser dat ik ben.. Dus ik keek hem eindelijk aan -3 hoeratjes voor Kirsten die toen ineens wel lef had- Zegt ie heel droog:"Mag ik je er wel aan herrineren dat jij diegene bent die er een beetje vreemd bij loopt. Met die oren van je.." Dus toen begon ik te lachen en zei ik dat ik er altijd zo bijloop. Begon hij ook weer te lachen. En voor de rest weet ik niet meer wat ik gezegd heb en wat hij gezegd heeft, en het was echt maar iets van 5 minuten en toen moest hij ineens weg en kwam mijn zus weer tevoorschijn 
.
Ghehe, ik moest het even vertellen, aangezien ik het er smiddags nog met Krull en Christa over had dat ik hem gezien had en Christa wilde hem toen nog heel graag zien en toen zei ik nog van:"Hij zal toch wel al weg zijn." Maar toen heb ik hem gewoon nog gezien, haha stiekem vind ik dat best stoer
.
Trouwens, ik zag er eigenlijk precies uit als normaal, het enigste wat anders was waren mijn oren, en zo zie ik er thuis wel vaker uit.
Hahah en als ik dat vind, en ik merk dat iemand dat doorheeft dat ik dat vind begin ik altijd helemaal te stuntelen. Dus ik was al om mij heen aan het kijken waar mijn zus was maar ik zag der nergens meer, hahaha dus toen raakte ik in paniek -watje-. En hij stond maar iets van 5/6 meter van mij af, dus toen kwam hij ineens op mij aflopen en ging hij naast mij staan.
Ik zweer het jullie, ik hou van de manier hoe hij engels praat
. Dus hij bleef naast mij staan, mijn gezicht werd nog roder (dan dat het al was door het verbanden ). En toen zei hij ineens iets van "Waarom was je net zo raar naar me aan het kijken?" Dus ik haalde mijn schouders op en ik had echt zoiets van what the hell moet ik terug zeggen tegen die gozer, loser dat ik ben.. Dus ik keek hem eindelijk aan -3 hoeratjes voor Kirsten die toen ineens wel lef had- Zegt ie heel droog:"Mag ik je er wel aan herrineren dat jij diegene bent die er een beetje vreemd bij loopt. Met die oren van je.." Dus toen begon ik te lachen en zei ik dat ik er altijd zo bijloop. Begon hij ook weer te lachen. En voor de rest weet ik niet meer wat ik gezegd heb en wat hij gezegd heeft, en het was echt maar iets van 5 minuten en toen moest hij ineens weg en kwam mijn zus weer tevoorschijn .Ghehe, ik moest het even vertellen, aangezien ik het er smiddags nog met Krull en Christa over had dat ik hem gezien had en Christa wilde hem toen nog heel graag zien en toen zei ik nog van:"Hij zal toch wel al weg zijn." Maar toen heb ik hem gewoon nog gezien, haha stiekem vind ik dat best stoer
.Trouwens, ik zag er eigenlijk precies uit als normaal, het enigste wat anders was waren mijn oren, en zo zie ik er thuis wel vaker uit
.[ bericht aangepast op 26 april 2010 - 0:43 ]
Wie du mir, so ich dir.
