Iemand? Help? Ik durf niet. - Stamcafé

Hii Lieve Mensen,
God, ik weet niet echt hoe ik dit moet zeggen.
Ik zie heel erg op tegen morgen. Gisteravond kreeg mijn zusje een sms van een vriendin: Ga nu dood. Zit bij het spoor. Love You <3
Mijn zusje heeft haar meteen opgebeld terwijl ik de politie belde. Elisa (die vriendin) wilde samen met Anke zelfmoord plegen door zich voor de trein te gooien, maar ze wilde niet zeggen waar ze precies waren. Ik heb het mobiele nummer van Elisa aan de Meldkamer van de politie doorgegeven en zij hebben, nadat mijn zusje opgehangen had, Elisa gebeld. Anke (blijkt achteraf) heeft opgenomen en de agent uitgescholden en toen opgehangen. Ik werd teruggebeld door de politie met de mededeling dat ze zonder exacte locatie niets konden beginnen.
Daarna heeft mijn zusje nog een keer gebeld met Anke op het nummer van Elisa. Ze wilde nog steeds niet zeggen waar ze zaten en op de achtergrond hoorde mijn zusje inderdaad een trein voorbij komen. Mijn tante vroeg of zij Anke even mocht spreken. Na een lange tijd praten met Anke had mijn tante haar vertrouwen gewonnen en ging Anke ermee akkoord dat mijn tante ze op zou komen halen en ze mee zou nemen naar ons (mijn zusje en mij)
Mijn tante is samen met mijn zusje naar D'chem gaan rijden maar besefte dat ze het zonder hulp niet zou redden. Dus heeft ze de politie opnieuw gebeld en werd ze meteen doorverbonden met een politieauto waar ze naartoe is gereden. Tijdens die rit hebben ze geen contact kunnen krijgen met Anke en Elisa. Mijn zusje was helemaal over de rode omdat ze hun telefoon niet opnamen. Ze is blijven bellen toen ze bij de politieauto stond en uiteindelijk nam Anke weer op. Mijn zusje heeft gevraagt waar ze precies zaten en dat heeft ze hardop herhaalt zodat de agent het allemaal op kon schrijven.
Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Anke en Elisa zijn gevonden en zijn thuisgebracht door de politie. 5 minuten nadat we ze hadden gevonden kwam er opnieuw een trein voorbij.
Vandaag heb ik mijn dag bij slachtofferhulp gesleten en morgen moet ik een verklaring afleggen bij de politie, maar ik durf niet. Ik ben bang.
Iemand? Help?

(Namen zijn vanwege privacy gewijzigd)

---

Bored.

(...)
Ik ga alles vertellen wat er gebeurt is. Maar ik heb zelf een nogal pijnlijk verleden als het gaat om zelfmoord willen plegen.

Ze gaan alleen in op dingen die belangrijk zijn voor de verklaring. Dus ja stel dat je breekt zeg maar, dan helpen ze je (lijkt me logisch) Maar ik denk dat ze gewoon bij het onderwerp ook zullen blijven. En ja ze hebben geheimhoudingsplicht enzo dus er zal niks mee gebeuren, hooguit dat ze je proberen te helpen, en dat alleen nog als jij dat wilt. Heel veel succes en sterkte

---

Why don't you break my heart

veel succes morgen.

ps. als je wilt praten ofzo pb je me maar, dan krijg je me msn
je kent me misschien niet, maar soms is het juist makkelijker om zoiets aan iemand te vertellen die je verder niet kent;)

---

If you want me to listen, whisper...

Het enige wat ik zeggen kan; héeél véeél sterkte. En dat meen ik echt, ik hoop echt dat het goed komt met jou, Elisa en Anke. En als je wil, kun je me dan ook vertellen waarom Elisa en Anke zelfmoord wilden plegen ? Ik heb daar ook eens aan gedacht, zelfmoord. Van de vierde verdieping naar beneden springen. Heel simpel, want ik woon op de vierde verdieping. Heb een tijd lang zelfs last gehad van nachtmerries, over zelfmoord. Uiteindelijk toch niet gedaan.

---

ok

(...)
Ze gaan alleen in op dingen die belangrijk zijn voor de verklaring. Dus ja stel dat je breekt zeg maar, dan helpen ze je (lijkt me logisch) Maar ik denk dat ze gewoon bij het onderwerp ook zullen blijven. En ja ze hebben geheimhoudingsplicht enzo dus er zal niks mee gebeuren, hooguit dat ze je proberen te helpen, en dat alleen nog als jij dat wilt. Heel veel succes en sterkte

Hmm. Oké. Damn, ik moet zo gaan -.-" Ik zie er nog steeds tegenop, maar ik zal wel moeten.

---

Bored.

Voor de mensen die het interesseert:
Ik heb afgelopen donderdag de verklaring afgelegt en ik was Freakin' zenuwachtig. Ik ben bijna flauwgevallen. Dat kwam niet alleen van de zenuwen, ik heb een virusinfectie die mijn lichaam uitput. Maar goed, toen ik eenmaal in dat kamertje zat nadat Mandy me wat rustiger had gekregen besefte ik pas wat er allemaal gebeurt was. De agente die de verklaring afnam was gelukkig heel vriendelijk en had alle tijd van de wereld, zo leek het. Ze stelde me eerst helemaal gerust en toen begon ze met vragen stellen. Het ging allemaal nog wel goed tot het punt dat ik moest vertellen over de trein. Ik zag het in mijn gedachten gewoon gebeuren en toen is gebeurt waar ik bang voor was: Ik brak. Ik heb de verklaring afgemaakt maar daarna wilde de agente nog even met me praten over mezelf. Ik weet niet waarom, maar ik vertrouwde haar compleet. Het leek alsof ik haar al jaren kende. Ik heb haar verteld wat er bij mij allemaal gebeurt is (sommige van jullie zullen nu wel denken: Waar heeft ze het over ? Sommige weten wat er gebeurt is en niet iedereen hoeft dat te weten. Dus vraag niet of ik het wil vertellen want dat wil ik NIET ) Maar goed, ze heeft me wel aangeraden om weer in therapie te gaan omdat ze bang was dat ik me nu zou gaan afzonderen. En dat wilde ze niet. Voor de duidelijkheid: Ik heb zelf behoorlijk wat meegemaakt.
Ik heb het allemaal overleeft maar ze zijn nu wel weer naar een psycholoog aan het zoeken voor mij.
Iig bedankt voor jullie steun, dat heeft me gelukkig een beetje gerustgesteld.

---

Bored.

Sterkte meissie.

& je hoeft niet bang te zijn. Gewoon zeggen wat er gebeurt is dan komt alles goed

---

Love is in the air'<3