Barb is aan het schrijven, en hoopt dat jullie een leuke titel hebben? - Story problemen

Evalien, of liever gezegt Eva, is een gewoon mooi meisje. Dat is wat je denkt, maar dat is ze niet. Eva is verslaafd aan Liefde. En niet zo maar liefde, liefde van een celeb. Ze kent hem dan ookal heel lang, maar Eva was zo verslaafd aan de liefde van hem, dat ze niet zag dat het licht langzaam doofde in zijn ogen. Tom Kaulitz kan het niet meer aan, en ze nemen afscheid van elkaar. Maar binnen de korste keren worden ze weer samen gespot. Er lijkt geen einde aan te komen, todat Bill er een stokje voor steekt, hij spreekt met Tom en verteld dat hij haar de waarheid moet zeggen. Eva besluit afstand te nemen en laat een tijdje niets meer van haar horen. In het verhaal lees je verschillende framenten uit haar levensverhaal. Op gegeven moment praat Eva weer in het heden, en staat ze voor het huis van de familie Kaulitz. Maar wat als ze zijn verhuisd in die 2 jaar tijd?
stukje;
Pijn? Wat is pijn? Pijn is niet echt. Pijn is niets! Niets vergeleken liefde. Liefde is meer een marteling. Daar ben ik laatst achter gekomen. Liefde is ondragelijk. Het maakt je vrolijk, maakt je depressief. Het is net zoals heroïne, je raakt aan liefde verslaafd. Je wilt het steeds weer een kans geven, terwijl je ergens weet dat het je alleen maar meer kapot zal maken. Je wilt steeds meer. Zo gaf ik mijn grote liefde meerdere kansen, en ging het steeds weer mis.

‘’Eva?’’ Vroeg zijn brekende stem. Ik draaide me en keek recht in zijn hazelnoten bruine ogen. Zijn ogen stonden vol onzekerheid en verdriet. ‘’Ik wil je terug.’’

Dit was één van die momenten dat ik liefde een kans gaf. Het was stom, maar ik hield van hem, met hart en ziel. Ik had het moeten stopen, ik had ons moeten stoppen lief. Maar ik had het niet meer in de hand, het enige wat ik wou, was jij. En door mij, zijn wij uit elkaar. Ik zag het niet meer. Ik zag niet dat het licht in je ogen langzaam doofde. Ik zag niet dat je niet meer genoot als ik je aanraakte. Ik zag niet dat je niet meer bij me wou zijn. Ik dramde maar door. Ik was een egoïst, en ik moet nu boeten.