ik las net een gedicht op een andere site.. en het is so herkenbaar voor mij ;;
Elke ochtend zie ik een meisje.
Een meisje wat me aankijkt.
Een meisje dat voor me staat.
Een meisje wat me nakijkt.
Elke ochtend kijk ik naar dat meisje.
Een meisje met een groot geheim.
Een meisje wat iets verbergt.
Een meisje wat hier niet wil zijn.
Dan blijf ik staren naar dat meisje.
En kijk ik haar doordringend aan.
En zie dan bij dat meisje.
De tranen in de ogen staan.
Maar ze zijn te bang om over haar wangen te vloeien
Te bang om eruit te komen.
Ze zitten vastgeroesd.
Te bang om zich te tonen.
Elke avond kom ik thuis.
En zie ik daar dat meisje staan.
Ik glimlach naar haar, zij glimlacht terug.
Ik kijk haar nog wat langer aan.
Ze lacht niet echt, net als ik.
Weet je wie het is? Nee je hebt het mis.
Want als ik langer kijk dan besef ik.
Dat dat meisje, mijn spiegelbeeld is.
het is geschreven door ene Jennifer.. dus niet doro mij... wat vinden jullie ervan ... ??
We can only learn to love by loving.
