Beetje laat, maar ik wil hier graag alsnog op reageren, specifiek op het stukje LJH en trigger warnings, mocht daar inmiddels discussie over zijn op het modforum. Dit is alleen wel mijn - hele - persoonlijke mening, ik kan echt alleen maar voor mezelf spreken en het is meer dan fair om in hetzelfde schuitje een andere mening te hebben.
Maar ik merk vaak als slachtoffer van situaties waar mensen van vinden dat daar trigger warnings overheen moeten, dat er soms voor mij wordt gepraat in plaats van in overleg met mensen zoals ik. Niet dat iemand in dit topic dit doet, maar wel vaak als het gaat over trigger warnings.
Ik vind die juist averechts werken namelijk. De dingen die mij zijn overkomen moeten angstvallig weggestopt worden achter balkjes, waarschuwingen, alerts en verhullingen, alsof gesprek erover er maar onder bepaalde omstandigheden mag zijn, terwijl het zoveel van ons overkomt.
Van Q vind ik het juist zo charmant en bevrijdend dat je openlijk mag spreken over wat je denkt en voelt. Alles is gelijk; niks wordt weggestopt. Je mag even uit frustratie iets roepen en het daarbij laten. Het mag groot zijn, klein zijn, want vaak genoeg is trauma ook gewoon heel onpraktisch.
Natuurlijk vind ik grafische beschrijvingen van zelfbeschading of bijvoorbeeld details over eetstoornissen (gewichtnummers, dieetspecificaties bijv.) iets anders en veel te ver gaan. In het bijzonder zelfbeschadiging en eetstoornissen zijn notoir aanstekelijk en (onbewust) competitief. Daar mag wel op gelet worden, een bericht daaromtrent leeghalen is niet meer dan verantwoordt, maar dat heeft meer te maken met het beschermen van een vatbare groep. Hetzelfde zou ik zeggen tot op zekere hoogte over idealisatie van suïcide. Slachtoffer zijn van trauma's is echter niet op dezelfde manier aanstekelijk. Uiteraard kan je getriggerd worden van berichten, maar persoonlijk vind ik het wegstoppen en moeten verbergen onder eindeloze tekstuele en vormgevende maatregelen triggerender dan iets lezen van een lotgenoot. Bovendien, wat iemand eerder ook al aangaf, ik zat nog het meest eindeloze heftige berichten door te lezen toen ik op m'n ongezonds was. Dus ik heb oprecht sterke vragen over de effectiviteit van TWs. Ik heb het idee dat de meeste mensen die ergens vol inzitten, het juist actiever opzoeken.
Nogmaals is dit bovenstaande dus wel heel persoonlijk, het is helemaal niet gek of raar om als slachtoffer van iets het juist anders te voelen. Het topic is een week oud, maar ik vind het wel echt zodanig belangrijk dat ik wel iets wilde toevoegen aan de discussie voordat er ineens iets geïmplementeerd wordt. 
Tijd voor koffie.