[RPG • 0] Experium || 54 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 14:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone stak haar hand uit voor Sarah haar iNet en stopte haar nummer in het telefoonboek van het meisje. Ze drukte op het groene hoorntje om zichzelf te bellen, voor ze een soort van afscheid van elkaar namen. In stilte liep Fersephone terug naar het Panthers house. Al was ze misschien wel iets alerter dan normaal. Ze was er zich hyperbewust van dat ze nu alleen over het terrein struinde. En hoewel ze het Jester had beloofd, had ze hier niemand op sleeptouw mee willen nemen. Sowieso wist ze niet wie ze op sleeptouw mee moest nemen, maar misschien kon ze Vienna straks uit haar kamer plukken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla en Nish waren maar net op tijd terug geweest op de campus. Al gauw na hun terugkomst schalde er een stem door het huis die vermeldde dat iedereen in de eetzaal werd verwacht. Met nadruk op Iedereen. Verbaasd had Yrla naar Nish naast hem gekeken, maar ze hadden hun schouders opgehaald en hadden maar rechtsomkeer naar de eetzaal gemaakt. Daar verzamelden alle Panthers aan hun tafel en opeens werd het nog eens extra benadrukt dat Adam miste. Hun house was compleet, op de tijdjongen na. Yrla liet zijn blik even over Merrin gaan. De jongen zag er moe en afgepeigerd uit en Yrla had medelijden met hem. Toch wist hij ook niet goed wat te zeggen, dus hield hij maar stilzwijgend zijn mond.
      Achter hen werden de grote deuren van de zalen gesloten, met twee docenten als een soort bewakers ervoor. Yrla keek even om zich heen en hij kreeg er een naar gevoel bij. "Dit kan nooit wat goeds betekenen," fluisterde hij in Nish oor. Hij zweeg meteen toen Maxwell op hen af kwam lopen. "2445, wil je bij je eigen afdeling gaan zitten?" Yrla ving even Nish blik, voor de jongen op stond om naar zijn eigen tafel te gaan. "Waar is 8175?" vroeg de man, nadat hij zijn ogen over de Panthers had laten gaan. "Buikgriep, professor," haakte Merrin in. Maxwells ogen verduisterden even, toen hij naar Merrin keek. Yrla vond de houding van zijn professor maar niets en direct kreeg hij het gevoel alsof ze met zijn alleen diep in de problemen zaten. "Hadden we niet gezegd dat iedereen hier moest zijn?" Yrla probeerde niet wanhopig naar zijn klasgenoten te kijken, maar gewoon naar Merrin alsof hij meeluisterde naar de mededeling. "Hij kon nauwelijks loskomen van de wc, professor. Echt enorm veel spugen."
      Maxwell liep zonder iets te zeggen bij hen weg. Yrla volgde hem met zijn ogen en zag dat Maxwell iets in de oren van een aantal onbekenden influisterde. Ze zaten zeker in de problemen! Haast wanhopig keek Yrla naar Jester, maar voor hij iets kon zeggen of doen, kwam Dubois ineens naar voren. Zwijgzaam draaide Yrla zich dus maar om naar het podium, dat de docenten voor hem in de eetzaal hadden gemaakt.
      "Leerlingen," begon de man zijn speech.

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 18:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester had het onderonsje van Maxwell met een paar vreemden ook opgemerkt, en keek een tikje ongemakkelijk opzij naar Onyx. Als straks iemand ging controleren waar Adam was, viel hun verhaal natuurlijk wel lelijk aan stukken. Misschien... zouden ze het als goede loyaliteit opvatten dat ze probeerden te zorgen voor een afdelingsgenoot die problemen zat met zijn gave? Twijfelachtig.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Naar aanleiding van de recente verdwijningen van een aantal leerlingen, hebben de docenten en ik besloten de regels te verscherpen. Het niet opvolgen van deze regels zal zware consequenties hebben." Er viel een ijzige stilte in de zaal. Er werden wel wat blikken onder leerlingen uitgedeeld, maar niemand scheen er iets over durven te zeggen. Yrla voelde de haren op zijn huid omhoog kruipen. Dit betekende niet veel goeds.
      "Vanaf vandaag geldt er een avondklok. Voor half negen in de avond moeten jullie in je campus zijn, geen uitzonderingen daartoe gelaten."
      "Iedere leerling moet meedoen aan een onderzoek binnen de school. Geen uitzonderingen."
      "Leiders zijn verantwoordelijk voor hun leerlingen. Zij dragen dezelfde straf als hun klasgenoot."
      "Ziek zijn wordt vanaf nu gecontroleerd. Er zal iemand naar het house komen."
      "Spijbelen van de lessen wordt vanaf vandaag harder bestraft. We verwachten jullie aanwezigheid in de lessen."
      "De eetzaal heeft vanaf vandaag strengere openingstijden. Je kan hier terecht voor ontbijt, lunch en diner. Tussendoor is de zaal gesloten."
      Elke regel werd door Dubois met zorgvuldigheid uitgesproken en hij liet een korte stilte vallen na elke regel. Yrla kneep hem aardig toen hij de regels allemaal aanhoorde. Zo werd het behoorlijk lastig voor hem om Zebediah te ontmoeten en daarnaast werd het sowieso moeilijker om dingen te doen. Hoewel Dubois het bracht alsof ze dit deden voor hun veiligheid, vanwege de verdwijningen, had Yrla ook het idee dat er een haast gemene lach om zijn lippen lach.
      "Vanaf vandaag krijgen jullie nog maar een waarschuwing, bij de tweede keer treffen we hardere maatregelen." Dit keer verscheen er wel een grijns om Dubois mond. "Laat me het jullie even demonstreren. 4965, waar ben je?" Er viel een doodse stilte in de zaal, waar geen leerling zich leek te verroeren. Yrla was in eerste instantie opgelucht dat het niet zijn eigen nummer was. Hij liet zijn ogen over de andere leerlingen gaan en voelde schrik om zijn hart toen hij het wit getrokken gezicht van Vienna zag. 4965 was haar nummer.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Hopelijk zoekt Lukas weer snel contact.' Nathaniëls gaap was aanstekelijk en hij geeuwde ook. Hij trok zijn shirt over zijn hoofd. 'Maar een goeie nacht kan ik wel gebruiken ja.'

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 19:10 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

4965. Dat was Vienna.
      Een ijzige rilling liep langs zijn ruggengraat toen hij zich herinnerde dat Vienna inderdaad niet bij de laatste twee lessen was geweest vandaag. Wat sowieso natuurlijk tegen de regels was, maar normaal kreeg je hoogstens kauwgomkrabben als corvee en verder ging het niet. Wat bedoelde Dubois met zwaardere maatregelen? Door de zaal heen gleed Jesters blik onwillekeurig naar Fire. Daarvan hadden ze ooit zijn vrienden gewoon tegen de muur gezet en áfgeknald. Later was dat regime versoepeld, maar blijkbaar was dat vanaf nu weer voorbij.
      'Shit.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Waarom moest Dubois haar hebben? Vanwege die laatste uurtjes. Vienna was verschrikt van angst blijven zitten, tot Fersephone haar aantikte. Ze slikte een brok in haar keel weg en kwam met trillende handen overeind. Ze probeerde niet naar de anderen te kijken, maar ze wist dat de hele zaal naar haar moest kijken. Voorzichtig liep ze op Dubois af en kwam voor hem tot stilstand. Ze durfde haar directeur haast niet aan te kijken.
      "Waar was je de laatste uren van je dag vandaag?" Vienna voelde schaamte over haar wangen kruipen. Dat ze hier voor de hele volle zaal moest opbiechten dat ze gespijbeld had, was al haast vernederd genoeg. "Niet in de les," zei ze zachtjes. Dubois leunde iets naar haar toe. "Wat zei je?" vroeg ze man met een smalende grijns. "Niet in de les," herhaalde ze iets harder. Vienna probeerde naar beneden te blijven kijken, vooral om al die blikken van de leerlingen om haar heen niet te zien.
      "En we hebben net gehoord dat spijbelen harder bestraft wordt. We danken je dat je ons voorbeeld wil zijn." Dubois stak zijn hand uit naar de Panthers tafel. "Maar dat kan natuurlijk niet zonder jouw leider. 4184, wil je je bij ons voegen?"

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 19:19 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester sloot zijn ogen. Nou, dit werd leuk.
      'Is ze in ieder geval niet alleen,' mompelde hij naar de rest, terwijl hij opstond.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Vienna keek even schuldbewust opzij naar Jester. Ze mochten dan niet op goede voet met elkaar staan, maar ze vond er toch ergens verschrikkelijk dat hij meegenomen werd in haar straf. Wat dat ook zou zijn. Ze had niet het gevoel dat het mild was. Vanachter haar hoorde ze voetstappen naar voren komen. Maxwell kwam naast haar staan, terwijl Cackle naast Jester kwam staan. Vienna keek een beetje bang op naar haar mentor. Die gaf haar even een korte glimlach, voor hij een ijzeren band om haar nek knoopte. Er klonk een zoemend geluid dat de band aansprong en iets in Vienna zorgde ervoor dat angst vanuit haar tenen aan haar begon te vreten. Wat waren ze van plan? Ze keek even angstig op naar Jester, maar die leek ook aardig nerveus.

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 19:40 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx voelde zijn bloed bevriezen toen Jester naar voren werd geroepen. Toen het Jes’ eigen fucking vader was die hem een schokband omdeed, vloog hij overeind. In zijn woede duwde hij de tafel een eindje van zich af.
      ‘Dit slaat nergens op.’
      Een hand klemde om zijn bovenarm en trok hem ruw weer naar beneden. ‘Maak het niet nog erger,’ siste iemand in zijn oor.
      Yrla.
      Onyx ademde zwaar uit. Hij wilde het podium op vliegen, het ding van Jesters nek rukken en Dubois’ kop met dat vervloekte ding inslaan. Toch was er nog een greintje verstand dat toegaf dat Yrla gelijk had, dat Dubois dat ding misschien wel een tandje hoger zou zetten als hij stampij maakte. Met opeengeklemde kiezen wendde hij zijn blik af. Hij kan heus wel tegen een stootje. Jij hebt vrijdag voor je lol Kris nog eens geëlektrocuteerd.
      Maar dat was anders.
      Kris had nog wat tegoed gehad.
      Maar Jes? Jes had helemaal niks gedaan. Dit was puur machtsmisbruik.

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 19:45 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Natuurlijk was het zijn vader die de band om moest doen. Jester herkende het ding direct zodra ze ze tevoorschijn haalden en klam zweet verzamelde zich in zijn handpalmen. De kreet die Kris—Kris—geslaakt had toen dat ding was afgegaan was hij absoluut niet vergeten. Jester klemde zijn kaken op elkaar. In ieder geval wist hij wat er komen zou. Kris had het ook overleefd. Het zou niet zo lang duren.
      Hij keek op toen er een tafel verschoof en Onyx woest overeind sprong—en goddank Yrla hem direct bij zijn arm greep en hem ervan weerhield iets te doen wat er toe zou leiden dat ze hier straks met zijn drieën stonden. Jester probeerde zijn schouders te ontspannen en knikte even kort naar zijn vriend. Kris had het ook overleefd. Het zou niet lang duren. Hoopte hij.

[ bericht aangepast op 4 jan 2023 - 19:49 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 4 jan 2023 - 19:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna had Onyx wel horen roepen, maar was blij dat iemand hem waarschijnlijk het zwijgen oplegde. Dubois leek dan ook niet heel verstoord door de korte onderbreking.
      "4965, wil je zo fijn zijn voor mij de beker van die tafel te pakken met je gave?" Vienna draaide zich trillend om naar de tafel. Er moest ergens een addertje onder het gras zitten. Vienna nam even diep adem. Voor ze echter haar gave kon bereiken, trok er een flitsende pijn over haar huid heen. Haar ledematen bevroren en Vienna kon zich amper bewegen door de pijn die door haar lichaam trok. De schok was maar kort en na de pijn was verdwenen, zakte ze door haar benen heen naar beneden. "Bij ongehoorzaamheid nemen we jullie de kans af jullie gave te gebruiken voor een bepaalde tijd. Elke keer dat je je gave gebruikt, zul je een schok ervaren door je hele lichaam." Vienna voelde tranen aan de rand van haar ogen branden, maar ze was ook ergens te koppig het aan Dubois te laten zien. "Of ik druk gewoon op deze knop natuurlijk." Een tweede flitsende pijn volgde. Vienna wilde het ergens wel uitschreeuwen, maar haar hele lichaam leek verlamd door de pijn. Deze schok duurde iets langer voor hij klaar was en een kreun verliet haar lippen, zodra haar lichaam zich weer kon bewegen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zodra de spanning stopte en Vienna zich weer bewoog, liet hij zich naast haar neer zakken en ving voorzichtig haar schouders. 'Het is oké, je leeft nog. Adem halen, Vie,' zei hij haar zachtjes. 'Het is zo weer voorbij.' Zo snel als hij durfde liet hij haar ook weer los, voordat Dubois straks besloot dat hij ook aan de beurt was en hij op die manier Vienna zou meenemen in de pijn.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jesters stem klonk ergens ver weg en toch voelde ze kort zijn aanraking en voelde ze dat hij dicht bij was. Hoewel ze het liever niet wilde zien, dwong ze haar lichaam te draaien. Al haar spieren schreeuwden direct van de spierpijn. Ze keek even met een waterige ogen op naar Jester en schonk hem een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

'En omdat jullie onverschrokken leiders voor jullie verantwoordelijk zijn,' klonk Dubois boven hen, 'delen ze ook in jullie falen.'
      Jester zag hem de knop niet eens indrukken. Een folterende pijn knetterde over zijn huid en alle spieren in zijn lichaam trokken in één keer samen alsof iemand ze in de hens had gezet. Alles in hem schreeuwde om te bewegen, om weg te komen van deze pijn, maar hij kon geen vin verroeren. Hij had niet eens genoeg lucht om te schreeuwen.
      En net zo snel als het gekomen was, was het weer weg en lag hij op de grond. Jester zoog moeizaam nieuwe lucht in zijn longen en, met de vage herinnering dat de hele school zat te kijken, duwde zichzelf zo goed als hij kon weer op zijn knieën. Maar nog voordat hij een gedachte af had kunnen maken, schoot de elektriciteit een tweede keer door zijn lichaam, haakte zich vast in zijn huid, en verlamde hem van top tot teen. En toen hield het weer op.
      Fuck.
      Deze keer was hij wel wijzer, en bleef hij stil waar hij was tot hij er zeker van was dat er geen derde schok zou volgen. Maar het bleef bij twee. Twee voor Vienna, en dus twee voor hem. Het voorbeeld was gezet. Jester duwde zich overeind, en al zijn spieren protesteerden alsof hij zojuist een workout had gedaan voor iemand van Onyx' kaliber. Hij verbeet een scheldwoord en stak een hand uit naar Vienna naast hem, en hielp haar overeind. Dubois stond zelfingenomen achter hen en Jester schraapte zijn keel. 'Klaar zo?'
      Hij had heel veel mooiere opmerkingen klaar liggen, maar hij wist wel beter dan die te maken.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.