[RPG • 0] Experium || 53 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2022 - 18:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Goed punt...' Jester wreef in zijn nek. 'Is het oké als ik er met Onyx even m'n hoofd over ga breken? Met hem erbij ben ik altijd vier keer zo slim. En weet Fire ervan, of...' Terugdenkend aan de dag ervoor, dacht Jester eigenlijk van-- 'niet?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Laat me gewoon met rust! De woorden van Fayr drongen diep haar huid binnen. Er sprongen tranen langs de rand van haar ogen. Vienna keek even wanhopig naar Nenya iets verderop. Was ze nu zo gek?! Dit was toch... Vienna begreep het niet... Wanhopig keek ze naar het meisje aan het einde van de tafel. Had ze iets gemist? Was ze echt zo.. Er lagen zoveel vragen op haar lippen, maar ze kreeg er geen eentje over haar lippen. Ze had toch alleen aangegeven dat ze haar beste vriendin nodig had? Wat had ze verkeerd gedaan?!
      "Dames..." Yrla zijn stem klonk om een of andere reden heel ver weg, alsof er allemaal watten in haar hoofd zaten. Vienna was opeens misselijk en de snijdende pijn van Fayr haar afwijzing kliefde door haar borst. Niet veel later na Yrla plofte ook Nish bij hen aan tafel en het zou vast niet lang duren voor ook Onyx en Jester zouden komen.
      Ze kon niet blijven zitten, niet met iedereen hier om zich heen. Ze kon niet naar de les, ze kon dit niet... Vienna stond met een ruk op van de tafel, liet haar lunch voor wat het was, greep haar tas en haastte zich de eetzaal uit. Tranen begonnen te lopen, zodra ze uit de zaal was. Laat me met rust! Vienna begreep het gewoon echt niet. Waarom wilde Fayr niets samen doen? Eenmaal aan het einde van de gang keek Vienna een beetje wanhopig om zich heen. Ze zag Fayr in de verte nog lopen, maar haar beste vriendin keek niet een keer naar haar om. Mocht ze haar nog wel zo noemen? Haar beste vriendin? Als ze blijkbaar niet eens tijd met haar door kon brengen? Vienna schudde standvastig haar hoofd. Nee! Nee zo mocht ze niet denken. Het ging nu gewoon even niet goed met Fayr. Ze moest haar gewoon helpen, haar gewoon even de ruimte geven. Het- het ging gewoon even niet op dit moment. Het kwam vast wel goed... Al voelde dit tien keer erger dan de ergste ruzie die ze ooit gehad hadden. Vooral omdat er juist geen ruzie werd gemaakt.
      Vienna werd uit haar gedachten gehaald, toen ze voelde hoe er iets tegen haar hoofd tikte. Direct kwam de angst omhoog vliegen. Ze had haar emoties niet onder controle! Vienna probeerde de tranen weg te drukken, maar ze kreeg de geïrriteerde woorden van Fayr niet uit haar hoofd. Ze bleven door haar hoofd spoken. Haastig rende het meisje de gang uit naar buiten, waar maar weinig spullen waren. Daar liet ze haar tranen gaan. Huilend rende ze terug naar het Panthers house en donderde naar binnen. Ze sloeg de deur van haar kamer achter zich dicht, draaide hem in het slot. Ze verwachtte niet dat Fayr terug zou komen, maar ze wilde niet dat het meisje nu zomaar binnen kwam, haar zo zag. Ze hoefde niet te zien hoe pijn het deed.
      Snikkend zakte het meisje langs haar bed naar beneden. Eerst Yrla, nu Fayr. Ze vroeg zich af waar het mis ging, waar zij het mis deed. Ze had helemaal niet het idee dat ze zo’n verschrikkelijke vriendin was. “Donder een eind op, Vienna!”, Laat me met rust. De zinnen bleven door haar hoofd spoken en hoe erg ze ze ook probeerde te verdringen, het lukte niet. Ze voelde zich waardeloos als beide haar beste vrienden binnen een weekend van haar af hadden willen komen. Yrla mocht wel sorry hebben gezegd, toch sneed de pijn. Ze was hem zelfs bijna kwijt geweest, hij was bijna dood geweest. En Fayr had gewoon geen enkel oog voor haar pijn, voor haar zorgen. Ze begreep dat Fayr ook door een moeilijke tijd heen was gegaan bij Zebediah. Was het dan zo erg dat ze om Fayr haar aanwezigheid had gevraagd? Misschien had ze dat niet mogen doen. Had ze haar pijn in moeten slikken voor die van Fayr. Ze had gewoon alleen geen ander persoon geweten naar wie ze had kunnen stappen. Ze was blijkbaar gewoon een waardeloze vriendin.
      Vienna huilde net zo lang, tot de stemmen in haar hoofd eindelijk zwegen, er geen traan meer over was. Na enige tijd werd er op de deur geklopt. Voor heel even sprong haar hart op, ook al werd die meteen ingedamd door het feit dat Fayr nooit zou aankloppen bij hun eigen kamer. Dat ze hier niet zou komen nu. Ook al zat de deur op slot. Toch gloeide de hoop toen Vienna naar de deur liep en hem opentrok. In plaats van Fayr stond het nieuwe meisje in de deuropening. “Oh,” Vienna veegde snel de tranen van haar wangen af. “Hoi. K-kan ik iets voor je doen?”

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx trapte zijn sigaret uit en liep naar binnen toe. Met een hand in zijn zak, keek hij Nenya vragend aan. Merrin stond een paar passen achter haar. ‘En? Wat heb je gezien?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik zocht wat gezelschap,’ antwoordde Safira. ‘Want geloof me – na een uurtje heb je je portie Kris voor de rest van de week wel weer gehad.’ Ze schonk Vienna een scheve grijns. Haar gezicht was betraand en haar ogen waren rood, de droefheid straalde van haar af. ‘En zo te zien kan jij ook wel wat gezelschap gebruiken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna kreeg een kleine glimlach op haar gezicht bij het horen van die woorden. “Heel graag.” Ook al was Safira iemand die ze nog niet kende, die nieuw voor haar was, ze was ergens blij dat ze haar gezelschap aanbood. Zo in haar eentje blijven zitten, voelde ook vervelend. Vienna opende de deur en nodigde Safira uit om binnen te komen. Ze had wel vaag wat meegekregen van de meeting wie het meisje was, maar ze vond het ook wel leuk dat ze haar op kwam zoeken. Vienna was ergens wel nieuwsgierig wie ze was. “Zullen we een spel doen? Ik heb zo’n spel waarbij je elkaar moet raten. Misschien een leuke manier om elkaar te leren kennen?” Vienna forceerde een glimlach op haar gezicht. en keek naar het meisje tegenover haar.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Het was alweer 's avonds. Eerder op de dag bleef alles grijs, en toen kwam dit ineens, glashelder. In jullie kamer,' zei ze, met een knikje naar Merrin. Adam en Yrla staan in het midden van de kamer en jij zit half overeind in bed. Ik denk dat je al sliep. Yrla bromt chagrijnig dat Adam een borreltje teveel op heeft maar blijkbaar iets belangrijks heeft te zeggen, waarop Adam bij hem vandaan glipt en naar jou toeloopt. Yrla ziet het aan met over elkaar geslagen armen, geïrriteerd. Adam zakt dan voor het bed op één knie en pakt je hand vast. En hij zegt dat hij constant aan je denkt, al sinds het moment dat hij je ontmoet heeft en dat een glimlach van jou zijn hart sneller laat kloppen. En... daar hield het op.' Ze keek een beetje onzeker van de een naar de ander. 'Volgens mijn mentor kan het vaker voorkomen dat mijn visioenen niet kloppen en dat de kleinste keuzes allerlei dingen kunnen veranderen, maar er was gewoon wat... raars aan dat visioen. Ik kan het niet echt uitleggen, maar...' ze haalde haar schouders op. 'Nouja. Dit is wat ik heb.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Eigenlijk had Emil liever niet dat Jester zoiets persoonlijks met Onyx besprak, maar het kwam een beetje over alsof de jongen hem nu niet kon helpen. En wie weet, misschien gelooft Onyx wel in geesten.
      ‘Liever niet,’ mompelde hij. ‘Maar als je anders inderdaad niks voor me kunt betekenen… dan moet het maar. En Fire…’ Hij haalde een hand door zijn haar. ‘Nou ja, gezien Tuuli zijn ex is, ligt dat een beetje gevoelig. Ik wil niet dat hij het weet.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'De volgende keer dat je haar hoort, geef dan even een gil,' zei Jester, in de hoop daarmee de jongen toch nog iets meer moed te geven. 'Ik kan nu ook proberen of ik met m'n gave wat kan vinden, maar waarschijnlijk is de mentale aanwezigheid makkelijker te vinden en te bereiken als ze actief bezig is. Maar proberen kan altijd.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Emil knikte. 'Ja... Dat is wel een goed idee.' Hij glimlachte vluchtig naar de jongen. 'Thanks. Zodra ze zich weer meldt, zal ik je bellen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

´Klinkt goed!´ Het was het soort spel waar ze vroeger haar neus over zou hebben opgehaald, maar na jarenlang een draak te zijn geweest ging ze niet kieskeurig doen. Bovendien had Fox haar ook altijd aan de idiootste spelletjes laten meedoen. Ze liet zich op een van de bedden ploffen en keek nieuwsgierig rond. Er hingen posters van boybands aan de muur en verder waren er zachte kleuren en bloemen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij knikte. De hoeveelheid geheimen die hij ondertussen van zijn rechtschapen en letterlijk licht-ontvlambare bondgenoot hield begonnen zich met twee toch wel een tikje oncomfortabel op te stapelen, maar het zij zo. In ieder geval voor nu. 'Doe dat. Ik overleg ondertussen met Onyx voor de beste strategie. We gotchu, oké?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Emil gaf een knikje, toch wel opgelucht dat hij het probleem nu ook met iemand anders dan Nenya had gedeeld.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester stuurde een appje naar Onyx dat hij eraan kwam en nam afscheid van Emil. Op het laatste moment herinnerde hij zich nog te vragen of Emil binnenkort een paar plafondplaten voor hen kon kopiëren na een kleine situatie met Fersephone's gave, wat de jongen beloofde te doen. Daarna zette Jester koers naar huis, de brief van zijn moeder nog altijd onaangeraakt in zijn tas.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fersephone keek op naar het huis voor haar. Ze wist niet goed wat ze hier deed. De laatste twee uren had ze haar hoofd er niet bij kunnen houden. De ruzie met Fayr was door haar hoofd blijven spoken. Misschien moest ze straks maar een keer met Fayr gaan praten, maar ze had geen idee hoe dat uit kon lopen op een normaal gesprek, zonder elkaar af te katten. Misschien kon Jester helpen, of Vienna. Al wist Fersephone helemaal niet of ze daar wel klaar voor was. Helpen met haar gave was een ding, helpen met het oplossen van een ruzie klonk kinderachtig.
      En dus stond ze hier. Plan B Voor als plan A niet zou werken (waar ze een hard hoofd in had) of nooit uitgevoerd zou worden. Toch aarzelde ze, want ze kende deze persoon helemaal niet. Ze wist helemaal niet of ze Sarah kon vertrouwen, al had Jester dat overduidelijk wel gedaan. Een zoemend gevoel onder haar huid gaf de doorslag. Haar gave was sinds de lunch al gevaarlijk aanwezig, maar sinds het weekend durfde Fersephone hem nog nauwelijks te gebruiken. In haar gave-lessen had ze geleerd hoe ze die energie in goede banen kon leiden, hoe ze hem gecontroleerd kon laten ontsnappen. Sterke emoties of adrenaline verhoogden vaak de energiestroom, maakte de controle soms lastig. Ook als Fayr het gebruikte, verhoogde dat haar energiestroom, maar dat was gelukkig al niet meer zo gevoelig als vroeger. Ze voelde niet meer elke zet die Fayr deed, er was een soort tolerantie gekomen. Of hoe ze dat moest noemen. Het was makkelijker geworden met de tijd, zo makkelijk dat ze had gedacht dat ze het allemaal prima aan kon.
      Maar nu bleek niets minder waar. De controle die ze had bleek maar een schijnveiligheid. Zodra Fayr ook maar een beetje haar gave teveel aan zou wenden, werd de energie te groot, te veel. Dan was ze de controle kwijt. Er zat een limiet aan wat ze samen konden doen, wat Fayr van haar kon eisen. En het was wel duidelijk dat wat Fersephone ook zei, als er weer iemand gewond was zou Fayr dwars over haar grenzen heen lopen, zonder met haar rekening te houden. Ze zou een ieder redden, iets wat haar sierde. Maar ergens moest Fayr beseffen toch dat ook zij samen een limiet hadden en geen onuitputtelijke bron van energie? Dat als ze ooit nog eens te ver ging, ze ook mensen indirect zou vermoorden als ze over hun grenzen heen bleef gaan?
      Ooit op een dag zou Fersephone de prijs betalen voor Fayrs ambitie de wereld te redden. Mensen zouden Fayr loven voor haar kunsten en haar schuwen voor de moordenaar die ze dan was. Net zoals ze in hun eerste jaar ook al deden, min het feit dat ze nog niemand gedood had. En die prijs was niet bereid te betalen… Wat Fayr ook deed, wat iemand ook zei, ze wilde alles behalve een moordenaar worden. Nenya was nu nog met geluk ontsnapt, maar iets zei Fersephone dat ze de volgende keer niet zo gelukkig zou zijn.
      Fersephone liep het Buffalo house binnen en liep naar de woonkamer. Daar zag ze Sarah al zitten, aan de tafel. Fersephone slikte een brok in haar keel weg. Ze wist helemaal niet hoe ze dit moest doen, maar ze wist dat ze iemand of iets nodig had haar te helpen, want ze geloofde dat ze het niet meer alleen aankon.

[ bericht aangepast op 19 dec 2022 - 7:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Sarah blikte kort op van haar iNet toen er iemand de huiskamer binnen liep en leunde toen verrast een stukje terug. 'Blondie? Wat moet jij hier?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.