[RPG • 0] Experium || 53 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2022 - 18:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Maakt het uit wat er precies gebeurde?’ mompelde Emil verslagen. ‘Feit blijft dat ze kwaad is en me zoveel mogelijk wil tergen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Hier is dus wel in de buurt van de school?" merkte Nathaniel op. Hij was benieuwd of Zebediah een tipje van de sluier zou oplichten. Hij vond het ontzettend balen dat hij de verkeerde school had gevonden. Maar goed, ze hadden wel een school gevonden. In zijn hoofd was hij aan het afwegen hoeveel ze Zebediah nodig hadden en of ze hem wel nodig hadden. Het probleem was: Ja, hij kende de locatie van de school die ze wel moesten hebben en blijkbaar was deze gast de directe connectie met zijn broertje. En toch... Er klopte iets niet aan deze lui, iets vertelde Nathan overduidelijk dat hij niet met deze gasten in zee wilde.
      Maar misschien waren er nog wel meerdere wegen. Misschien konden ze de locatie van Experium (als het zo heette) vinden door de informatie te doorzoeken op de andere school. Hij vroeg zich af of er een manier was in contact te komen met Lucas, zonder dat Zebediah hun tussenpersoon was. Als hij heel hard in zijn hoofd zou roepen, zou dat werken? Hij baalde ervan dat toen hij aan het hek stond niet aan Lucas gevraagd had zijn usb mee te nemen, die moest hij nu nog op een manier daar zien te krijgen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin probeerde te glimlachen naar Nenya, maar het ging niet van harte. "Thanks, dat is lief. I-ik kijk nog wel even hoe ik het doe, maar als ik je h-hulp nodig hebt, dan hoor j-je het."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Er is hier niets in de buurt, net zoals er in de buurt van de school niets is.’
      Wat een vaag antwoord, dacht Rory met een ingehouden zucht. Hij kreeg geen goed gevoel bij deze Zebediah, toch wilde hij op Lukas vertrouwen. Vooralsnog was dit zijn beste kans om Aaron daar weg te krijgen.
      ‘Ik ben er wel voor,’ zei hij tegen Nathaniël. ‘Voor dat vakantiehuis. Dan wachten we die opdracht af en daarna breng je ons in contact met degenen die we zoeken?’ vervolgde hij tegen Zebediah.
      ‘Dan kunnen we praten.’
      Er trok een spiertje in Rory’s kaak. ‘En het bewijs dat je überhaupt weet waar ze zijn?’
      Er verscheen een glimlachje om Zebediahs lippen die hem misselijk maakte. ‘Dat heb ik.’ Hij grinnikte. ‘Maar of je dat zo leuk zult vinden…’
      De jongen rommelde in een la en haalde er een foto uit, die hij naar Rory toeschoof. Het was inderdaad Aaron, hij had een glimlach op zijn gezicht terwijl hij hand in hand met een andere jongen liep. Er roerde zich iets donkers in zijn maag, maar hij wilde niet laten merken dat het pijn deed om hem met een ander te zien.
      Dat komt gewoon doordat ze met zijn geheugen hebben gekloot. Anders had hij me echt niet aan de kant geschoven.
      ‘Waarom heb je een foto van hem bij de hand?’ vroeg Rory argwanend.
      ‘Ik kan Lukas’ telepathische gave goed gebruiken. Maar daarvoor had hij natuurlijk wel een beetje… motivatie nodig. Nu weet hij dat hij een broertje heeft.’ Zijn blik dwaalde even naar Nathaniël. ‘En wie doet daar nou niet alles voor.’
      De toon waarop Zebediah sprak, liet een rilling langs zijn rug glijden. Er was iets zó enorm fout aan deze gast. Als hij weer de kans kreeg om met Lukas te spreken, zou hij eerst vragen of er echt geen andere mogelijkheden waren om met Aaron in contact te komen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Fox!’
      Fox was de deur van het klaslokaal nog niet uit of Fire greep hem bij zijn bovenarm.
      ‘Wat ga je doen?’
      ‘Niks. Ik ben zo terug.’ Hij probeerde zich los te rukken.
      Fire zuchtte. ‘Je was voor iedere les te laat.’
      ‘Nou en.’ Alsof dat hem wat kon schelen.
      ‘Je moet het loslaten.’
      Fox lachte schamper. ‘We zijn niet allemaal zo’n stenen pilaar als jij, dat we onze gevoelens maar even in de kliko gooien.’
      ‘Maar je kunt toch niet vanaf nu tien keer per dag naar je kamer vliegen om te kijken of hij er nog is?’
      ‘Dat kan ik prima.’ Toen Fire na een harde ruk nog niet losliet, veranderde hij in een slang, zodat zijn armen verdwenen en hij op de grond terechtkwam. Vanaf daar glibberde hij van Fire weg. Toen die hem eindelijk liet gaan, veranderde hij in een vogel en haastte zich de school uit.
      Hij moest gewoon weten of Kris er nog was. Dat was het enige waar hij al de hele dag aan kon denken. Dat hij straks terugkwam in zijn kamer en zijn vriend weer verdwenen was. De gedachte alleen al verlamde bijna zijn vleugels. Ik kan hem niet nog een keer verliezen.
      Hij sloeg zo hard met zijn vleugels dat ze pijn deden en hij remde te laat af, waardoor hij bijna tegen de ruit klapte. Nog net kon hij een noodlanding op het dak maken. Hij wilde niet dat Kris wist dat hij na elke les even was komen kijken of hij er nog was. Een glimp van zijn vriend was genoeg.
      Hij tuurde door het raam en ademde opgelucht uit toen zijn vriend aan het bureau zat te schetsen. Wat zou het zijn? Een nieuwe tattoo?
      Hoewel hij geen zin had om terug te gaan naar de les, dwong hij zichzelf toch om zijn vleugels uit te slaan. Hij had zo les van Maxwell. Als hij zich bij iemand gedeisd moest houden, was hij het wel. En dus keerde hij zo snel mogelijk terug naar de les en beweerde dat hij te laat was omdat hij aan de diarree was.
      Het halve Panther-house had zich de afgelopen week al ziekgemeld wegens buikgriep. Dit kon dan ook best.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Na drie jaar gevangenschap zou je denken dat iemand toch wel aan de verveling gewend raakte, maar dat was niet zo. Kris was nooit iemand geweest die zich in zijn eentje erg goed kon vermaken. Aanvankelijk had hij dan niets tegen Safira’s gezelschap gehad, maar al snel kwamen ze erachter dat ze elkaar niets te vertellen hadden. Zij was niet de spraakzaamste en hij ook niet – en het feit dat zij herinneringen had die hem ontbraken, zorgde voor een vreemde spanning. Na een vrij kort gesprek en een film die zijn aandacht niet kon vasthouden, ging ze er dan ook weer vandoor en was hij alleen achtergebleven, wachtend tot het lunch was en daarna tot Fox’ lessen waren afgelopen.
      Hij kon niet al Fox’ vrije tijd opslokken, dat wist hij ook wel. Er waren andere vriendschappen die zijn aandacht nodig hadden – Safira die net was teruggekeerd, Merrin die in zak en as zat door het verdwijnen van zijn vriend – en toch zag hij in Fox’ ogen dat hij niets liever wilde dan bij hem zijn. Niet alleen omdat ze elkaar zo gemist hadden, er lag vooral angst aan ten grondslag – bij hen allebei.
      Zebediah liep nog steeds vrij rond. Die kon Kris ieder moment terughalen – of Fox met zich meenemen. Nu hij Kris niet meer met de jongen onder druk hoefde te zetten, kon hij met hem doen wat hij wilde en dat zorgde er voor dat hij het liefst geen centimeter bij zijn vriend vandaan week.
      Wat onmogelijk was, gezien zijn aanwezigheid hier verborgen moest blijven.
      Fox zag er vermoeid uit toen hij de slaapkamer binnenliep. Nog voor Kris hem iets kon vragen, stond de jongen voor zijn neus en trok hem in een stevige knuffel. Kris sloeg zijn armen om hem heen en hield hem stevig vast. Nog steeds was het onwerkelijk dat ze elkaar gewoon weer konden zien, elkaar konden vasthouden. Hij kneep zijn ogen even stevig dicht terwijl hij van het moment probeerde te genieten en zijn best deed om alle angstige voorgevoelens te blokkeren.
      ‘Hoe waren de lessen?’ vroeg Kris toen zijn vriend opkeek en er een paar bruine krullen langs zijn gezicht gleden. Het was zo’n triviale vraag, toch had hij die jarenlang niet kunnen stellen.
      Fox haalde zijn schouders op. ‘Ik geloof niet dat je daar veel aan mist.’
      ‘Je ziet er gespannen uit,’ zei Kris zacht – iets wat hij helemaal niet van de jongen gewend was. Het liet hem er ouder uitzien.
      Zuchtend wendde Fox zijn blik af. ‘Ik ben gewoon steeds bang dat ik het me allemaal ingebeeld heb. Dat ik terugkom… en dat je dan weer weg bent. Dat je – dat je nooit terug bent gekomen.’
      Kris klemde zijn tanden om de piercing aan de binnenkant van zijn lip. Daarna bracht hij met één hand Fox’ gezicht weer omhoog om hem teder te kussen. Er kwam een idee in hem op – iets wat Fox de hele dag door gerust kon stellen en iets wat hem de komende dagen kon bezighouden. Hij verbrak de kus en liet zijn blik even rusten in de ogen van de jongen waar hij ieder lichaamsdeel voor op zou geven.
      Hij hield van Fox – hij wist dat hij de rest van zijn leven samen met hem wilde blijven.
      Het zou de angst niet helemaal temperen, toch was het een belofte dat hij hem nooit zou opgeven, wat er ook met hen zou gebeuren.
      ‘Wat is er?’ Er kwam een nieuwsgierige twinkeling in Fox’ ogen. ‘Je kijkt alsof je een goed idee hebt.’
      ‘Een geweldig idee,’ beaamde hij met een grijns. ‘Maar het is er eentje die wat geduld vraagt.’
      ‘En je gaat het me niet zeggen?’ Fox pruilde.
      ‘Nope.’ Hij gaf zijn vriend een klein duwtje richting het bed. ‘Maar ik ga wel iets anders doen wat je ervan overtuigd dat ik onmogelijk alleen een fantasie kan zijn.’
      Fox lachte. ‘Nou ik ben anders heel bedreven geworden in spannende fantasieën bedenken, hoor.’ Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen.
      Vlinders stegen op in het zien van Fox’ uitdagende blik en hij liep dichter naar de jongen toe, tot zijn benen tegen de rand van het bed stootten. Hij boog zijn hoofd, kuste Fox heel lichtjes vlak onder zijn oor. ‘Is dat zo? Nou, die mag je me dan allemaal influisteren.’
      ‘Misschien.’ Fox’ lippen vingen die van hem met een plagende grijns. ‘Laat me eerst maar eens zien waar je eigen fantasieën toe in staat zijn.’
      Kris liet zijn handen onder Fox’ shirt glijden. Eén ding wist hij zeker over die fantasieën – veel zelfbeheersing had hij daarin niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester leunde een stukje naar achteren. Hij vond het een vreemd verhaal. Geloofde hij in geesten? Nee. Zonder bovennatuurlijk interventie kon hij zich ook niet voorstellen hoe die met de levende wereld wisten te communiceren, maar aan de andere kant dacht hij ook dat Emil hem de waarheid vertelde en echt ergens mee zat. 'Hé, luister. Ik geloof je, laat dat als eerste gezegd zijn. Ik snap het niet, maar ik geloof je wel dat er iemand met je hoofd zit te fucken. Of het ook daadwerkelijk Tuuli is... Ik heb gisteren toevallig nog met Klaus gepraat, weet je wie dat is? Hij kan dode dingen weer tot leven brengen, voornamelijk vogels en kleine dieren. Maar wat hij doet heeft alleen grip op het lichaam, de "ziel" gaat altijd heen en ook naar een plek waar zelfs hij er niet meer bij kan. Dus hoe zou de hare dan nog in jouw hoofd kunnen zitten?' Hij wreef nadenkend in zijn nek. 'Er zit momenteel geen telepaat hier op school, maar misschien bij Zebediah? Dat zou best wat verklaren, toch?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Wel echt doen dan, hè,' zei ze bemoedigend. 'Ik meen het.' Ze blikte naar het einde van de gang. 'Loop je mee naar de woonkamer? Dan haal ik Onyx en vertel ik wat ik gevonden heb.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ik heb gewoon even behoefte aan jou, mijn beste vriendin.
      En wie was dat dan? Want blijkbaar voldeed Fayr nu niet aan die omschrijving. Wat wilde Vienna dan van haar? Dat ze een glimlach op haar gezicht zou plakken en zou doen alsof alles prima met haar ging? Dat was niet zo. Er zat een bonk onrust en machteloosheid in haar borst die alleen maar groeide met hoe langer ze stilzat. Het idee al om die schijn op te moeten houden met een zachte glimlach maakte haar misselijk. Ze wilde niet meer zacht zijn. Ze kon het niet meer, oké? Mocht ze er niet gewoon zo zijn zo als ze was?
      Stram haalde Fayr haar schouders op. 'Misschien wil Nenya wel koekjes bakken ofzo. Of anders... Darian, weetikveel.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Waarom zou die telepaat míj dan lastigvallen?’ mompelde Emil. ‘En ook nog eens precies op de momenten dat ik… plezier heb, zodat ik me daar schuldig over zou voelen?’ Hij zuchtte. ‘En ik ken Klaus wel. Maar dat hij geen contact met zielen kan maken, wil niet zeggen dat ze er niet zijn toch.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna kon heus wel tussen de regels door lezen. Fayr mocht Darian niet eens! Ze probeerde haar gewoon te wieberen. Er ontstonden tranen aan de rand van haar ogen bij het idee dat Fayr geen tijd met haar wilde doorbrengen. Fayr was haar beste vriendin. Ze waren vrijwel altijd samen! Afgelopen weekend zonder haar was verschrikkelijk geweest. Ze had Fayr zoveel mogelijk geholpen, nadat ze terug kwam van dat verschrikkelijk weekend. Daarna geprobeerd haar een beetje de ruimte te geven, want Vienna merkte ook heus wel dat te veel zorgen Fayr alleen maar op stang jaagde. Vienna had gewoon gedacht dat het niet het moment was om te openen over het weekend, maar dan konden ze nog wel oude dingen samen doen toch? Gewoon even samen een film kijken of zoiets. Ze hoefde het er niet over te hebben.
      Vienna kon dan ook echt niet bedenken waarom Fayr haar kwijt wilde. "Heb ik iets verkeerd gedaan?" vroeg ze dan ook aan haar beste vriendin. Fayr was zo boos op Fersephone, misschien had Vienna onbewust ook wel iets verkeerd gedaan. Ze kon alleen absoluut niet bedenken wat ze mis had gedaan.

[ bericht aangepast op 17 dec 2022 - 20:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin knikte. Dat kon hij wel, als Nenya erbij was. Hij wist dat ze eerder nog wel eens botsten, maar ergens vond hij het wel fijn dat Nenya er nu was. Ze voelde toch iets... minder dreigend dan de rest..

[ bericht aangepast op 17 dec 2022 - 20:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Alles in Nathaniel vertelde hem dat hij deze Zebediah voor geen meter kon vertrouwen. Zeker niet met die aasgier verderop, die hem wel heel nieuwsgierig aankeek. Toen Zebediah ook nog eens op de proppen kwam zetten met het bewijs dat Rory nodig had, was hij er zeker van. Hij ging hier niet in mee. Hoe groot de kans ook was dat deze Zebediah hem met Gabriel in contact kon brengen. Deze Zebediah zou zijn dood betekenen voor hij zijn broertje had gevonden. Er was vast iets te vinden op de school van Lukas. Misschien als hij zelf het systeem binnen kon dringen met een beetje hulp van Lukas, kon hij vast ook de locatie van Experium vinden. En van zijn eigen broertje. Hij sprak Rory echter niet tegen, voor het gezicht van Zebediah. Rory was zijn partner en als hij heel eerlijk was, was hij meer gesteld geraakt op de jongen de afgelopen maanden dan zou moeten. Maar na jarenlang vrijwel alleen gezocht te hebben, was het fijn een partner te hebben.
      Dan zat hij echter met een probleem. Zebediah had gezegd dat Gabriel meewerkte aan zijn plan om de school omver te krijgen. Hij kon zich niet voorstellen dat Gabriel zich mee liet slepen met zo'n gevaarlijk figuur. Aan de andere kant was zijn broertje ook niet altijd de slimste en opeens vreesde hij voor de veiligheid van hem. "Heb je ook zulke motivatie moeten gebruiken bij Gabriel?" vroeg hij, zonder verder op Zebediahs suggestie in te gaan. Nathaniel vroeg zich af waar Zebediah Gabriel mee motiveerde of waarschijnlijk eerder bedreigde.

[ bericht aangepast op 17 dec 2022 - 20:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'God, laat me toch gewoon met rust,' zei Fayr geïrriteerd, en ze stond abrupt op en slingerde haar tas over haar schouder. Er laaide meteen een misselijk op in haar maag toen ze het geschokte gezicht van Vienna in haar ooghoek zag, maar ze pakte alsnog stug het dienblad van de tafel af. Het was nu toch al te laat. En ze meende het, ook. Toch? Dus ze draaide zich van het andere meisje af, schuldgevoel prikkend in haar nek, en liep weg.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Terwijl Merrin alvast in de huiskamer ging zitten, stak Nenya haar hoofd buiten de voordeur en vond Onyx met een sigaret op de veranda. 'Ik heb wat gezien,' zei ze, misschien een tikje overbodig. 'Kom je mee naar binnen?' Ze zei er niet hardop bij dat ze het liever niet alleen tegen Merrin vertelde, maar ze hoopte stiekem wel dat Onyx dat zelf ook wel kon raden. Of niet. Ze kreeg weinig hoogte van die gast.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.