[RPG • 0] Experium || 52 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 7 aug 2022 - 23:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester had nog nooit een vogel vastgehouden en het was een wereldvreemde ervaring. Gefascineerd hield hij het beestje op ooghoogte en bestudeerde de roodbruine patronen op de vleugels, de pluizige veertjes op de borst van het vogeltje, en toen de zwarte kraaloogjes die normaal altijd zo alert stonden. Nu waren ze glazig. Leeg. Want het beestje was dood. Even kneep er wat in zijn maag, maar toen hij zijn hand uitstak en Klaus het vogeltje weer liet opfladderen was hij het haast alweer vergeten. Wat Klaus gedaan had... Het was op dezelfde manier onmogelijk als de sloten die opensprongen als Jester het ze op de goede manier vroeg. Jester was zich er terdege van bewust hoe effectief de jongen tegen hen ingezet kon worden en hoe gevaarlijk Klaus' gave kon zijn, maar... Kijk dan. Kijk dan hoe het weer bewoog, hoe het vloog, hoe het alle regels brak van wat mogelijk zou moeten zijn.
      Jester schudde lichtjes zijn hoofd. Soms vergat hij dat wel eens, met de gaven om hem heen waar hij de afgelopen vijf jaar zo aan gewend was geraakt dat hij niet meer op of omkeek als er iets regelrecht tegen de zwaartekracht inging en omhoog zweefde, of als een snee als vanzelf zich weer dichthechtte en je er een paar seconden later niks meer van zag. Hoe wonderlijk dat was. Hij was er altijd al gefascineerd door geweest. Door de verhalen van zijn ouders, de glimpen die hij opving, door Clivé. Misschien was dit creepy, sure, maar tering man. Deze Klaus kon alles, álles tot zijn speeldingetje maken. Misschien nu nog niet, maar ooit.
      Hij kon het niet helpen dat hij zich meteen afvroeg wat hijzelf nog meer kon. Kon hij ook zoiets? Misschien als hij er uren zijn best op deed, dat hij iets van een flauwe afspiegeling voor elkaar kon krijgen. Niet dat hij een stel lijkjes als marionetten wilde. Dat zou veel te veel energie kosten die hij liever in geheime deuren stak. Maar als hij leerde hoe botten, of spieren op zijn gave reageerden, kon hij dat dan gebruiken op mensen die iets te goed voorbereid waren op zijn gave zoals Fire bij het toernooi geweest was? Als hij niet hun geest kon bereiken, dat hij hun kon lichaam overtuigen stil te staan. Zou hij dat kunnen?
      Goden, nu was hij nieuwsgierig.
      'Hoe doe je dit?' vroeg hij benieuwd aan de jongen, terwijl hij zijn handen weer in zijn zakken stak. Eerste wat hij ging doen als hij terug was was zijn handen wassen, trouwens. Het bleef een dood beest. 'Met je gave natuurlijk, maar hoe krijg je dit voor elkaar?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De gluiperige glimlach schoot meteen weer langs haar netvlies en Nenya trok een gezicht. 'Een jongen in het zwembad. Ik kende hem niet. Hij maakte stomme opmerkingen dat hij wel met me wilde zoenen en meer. En toen zat hij aan me en toen brak ik zijn neus.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx grijnsde. ‘Goed werk.’ De enige gast bij wie dat tot enige zorgen zou hebben geleid, was Romeo en die was vooralsnog bij Zebediah. ‘Hé ik ga Merrin eens opzoeken. Zie je later.’ Hij draaide zich om en verliet het zwembad. Jester was vast nog met die Klaus in gesprek, dus hij stuurde maar even een update.
      Adam is vanavond weer terug, zij het in een armen-snijdende-staat. Niet al te best dus, maar we vangen ‘m wel op.

Zo’n twintig minuten later had hij Merrin gevonden. Hij had de jongen wat van het trainingscentrum weggeleid en liet zijn handen in zijn zakken glijden.
      ‘Nenya heeft ‘m gezien, hij is vanavond in elk geval bij het meer. Hij oogde wel wat van slag… dus ik denk wel dat ie op dit moment wel wat vervelends meemaakt.’
      In het verleden of bij Zebediah… dat kon hij echt met geen mogelijkheid zeggen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het idee dat Nish bleef gaf hem het gevoel dat hij een stuk veiliger was. Met dat de angst weg glipte, greep slaap zijn kans. En voor Yrla kon antwoorden, was hij de grens van dromenland al over gewandeld.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het duurde niet lang voordat Yrla’s diepe ademhaling duidelijk maakte dat de jongen sliep. Hoewel Nish eerst nog naar het plafond had gekeken, draaide hij nu zijn gezicht. Hij kon Yrla niet zien, hij lag met zijn rug naar hem toe.
      Nish trok zijn wenkbrauwen op toen toen Dezi’s draakje opeens van het bed af sprong en grommend op hem afkwam. Nish grinnikte om de dreiging die het kleine mormel uit probeerde te stralen.
      ‘Wat nou hè?’ vroeg hij hoofdschuddend. ‘Wat doe je hier eigenlijk nog?’
      Ten antwoord sprong het beest op de rand van het bed en ontblootte haar tanden.
      Ze is overduidelijk geen fan van me. Dat had ze dan niet van een vreemde.
      ‘Ksst.’ Hij gebaarde met zijn hand dat ze moest opzouten, maar ze gromde alleen maar dieper en greep zijn broekspijp met haar tanden, waarna ze hem mee probeerde te trekken.
      Wat dacht dat beest nou, dat hij zich liet wegjagen? Hij had Yrla beloofd te blijven, dus dat zou hij doen. Zelfs als de hele wereld instortte.
      Na wat gesjor had hij toch wel genoeg van het beest, dus hij kwam overeind en pakte het ding bij de nek. Vlak voor zijn vingers klapten haar kaken op elkaar. Kou trok langs zijn pols omhoog. Vlug beende hij naar de kledingkast, trok de deur open en smeet het beest erin voor hij de deur weer sloot. Wrijvend over zijn koude hand draaide hij zich naar Yrla om, hopend dat die niet wakker was geworden door het lawaai. De jongen was echter nog steeds in dromenland.
      Vertwijfeld bleef Nish staan. Hij had het koud door dat stomme beest. Kon hij misschien…? Gewoon naast hem liggen kon wel, toch?
      Vast.
      Nish ging naast Yrla liggen, wrijvend over zijn koude hand. Zijn ogen zakten dicht, maar beetje en beetje schoof hij toch op, tot hij dicht tegen de warmtebron aan lag en hij zich weer helemaal fuzzy voelde worden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Meestal als hij samen met iemand sliep, was hij de grote lepel. Nu voelde hij toch echt de warmte tegen zijn rug aan en hij wist zeker dat hij een andere ademhaling hoorde. Yrla kreunde even onder de bonkende hoofdpijn en wreef met zijn handen door zijn ogen. Ook was hij lichtelijk misselijk en hij vroeg zich af hoeveel hij gezopen had. Want dit was echt een beste kater met deze klachten en het feit dat hij zich niet kon herinneren dat hij iemand mee naar bed had genomen. Het was in ieder geval vast niets bijzonders geweest, aangezien hij zijn broek en sokken gewoon nog aan had.
      Nieuwsgierig wat hij dan gedaan had, draaide Yrla zich om naar de persoon achter hem. Hij veerde geschrokken iets overeind toen hij de persoon herkende. Nish?!

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish had niet écht geslapen, maar hij was wel weggedoezeld en had verrassend lekker gelegen. Toen hij een beweging tegen zich aan voelde, kwam hij echter direct bij zijn positieven. Vlug schiep hij afstand tussen hen door naar achteren te leunen. Warme vlekken kropen langs zijn hals omhoog. ‘Shit, sorry.’ Hij haalde beschaamd een hand door zijn haar, dat rechts helemaal afgeplat was. ‘Ik word altijd echt veel te cozy van dat spul en ik had het koud.’ Hij wierp Yrla een verontschuldigende blik toe, maar durfde zijn blik niet lang aan te houden.


Pas nu kwamen de herinneringen binnen en Yrla wist niet waardoor het kwam, maar hij schoot in de lach bij het zien van Nish rode gezicht. Gerustgesteld legde Yrla zijn hoofd weer neer op het kussen en keek Nish met een brede grijns aan. “En? Was ik heet genoeg om je op te warmen?” vroeg hij plagend.

Als er nog een kussen binnen bereik was geweest, had Nish die tegen Yrla’s hoofd geslagen. ‘Gezien de aard van onze relatie mag ik niet klagen,’ zei hij met een flauwe grijns.


Yrla schudde zachtjes lachend zijn hoofd. Hoewel zijn lichaam nog steeds vermoeid aanvoelde, voelde hij zich al een stuk beter dan toen ze hier binnen kwamen. Yrla liet zijn ogen even over zijn vriend naast hem glijden. Hij zag er weer redelijk normaal uit, zo praatte hij ook, dus het effect was vast weggegleden. “Je bent grappig als je high bent,” zei hij met een grijns. Als hij heel eerlijk was, had hij Nish nog nooit eerder zo vrolijk gezien. Nou ja, niet de laatste tijd.
      Zijn maag waarschuwde nog eens gevaarlijk. Hij was de reden dat hij wakker was geworden. “Wil je een blik werpen in mijn sokkenla?” vroeg hij aan Nish. “Als het goed is, heb ik nog wat te snacken liggen.”

Nish gaf hem een por met zijn elleboog. ‘Alleen als ik high ben dus. Thanks.’ Grijnzend ging hij rechtop zitten. ‘Nee dat spul van Damon is echt zalig. Zeker als je mentaal gewoon even moet opladen.’ Hij keek opzij, naar de sokkenla. ‘Je la staat open en er ligt een berg aan opengescheurde verpakkingen, dus ik denk dat dat drakenbeest ook honger had.’


“Graag gedaan,” antwoordde hij net zo simpel. Yrla kwam iets overeind om nu ineens de rommel te zien die hem gisteravond niet was opgevallen. “Is er nog iets over? Ik moet nu iets te eten hebben.” Yrla kwam iets overeind, maar zijn lichaam was nog te beurs. “Ik denk dat ik de eetzaal op dit moment niet red,” gaf hij toe met een kleine blos.

Nish kwam overeind en knielde bij de restanten neer, maar er was geen kruimel over.
      ‘Ik heb nog wel wat op mijn kamer.’
      Bang om Kris weer tegen te komen, liet hij zich eerst onzichtbaar worden voor hij de gang op ging. In zijn nieuwe kamer – waar hij nog geen nacht geslapen had – trok hij de la van zijn bureau open en haalde er een grootverpakking snickers uit, waarmee hij terugkeerde naar Yrla.
      ‘Niet bepaald een feestmaal, maar daar kun je misschien een uur mee vooruit?’ Hij wierp een blik op de wakker. Het duurde geen eeuwigheid meer voor het avondeten opgediend werd.


“Dank je,” zei hij met een grijns. Yrla nam een hap van de snickers, niet echt iets waar hij van hield, maar het moest maar voor nu. Even keek hij de kamer rond. “Waar heb je Azumi gelaten eigenlijk?”

‘Eh, in de kast.’ Hij trok een schouder op. ‘Ze probeerde me de kamer uit te jagen.’


Yrla begon te lachen. “Klinkt als haar,” zei hij met een grijns. Azumi was altijd al een beetje claimerig over hem geweest, dus hij vond het niet verrassend. Yrla leunde richting de kast en trok de deur open, waar het draakje een beetje beledigd uit kwam zetten. Wat deed ze eigenlijk dan ook hier? Azumi zou toch in het bos blijven?
      Yrla zette zijn kussen recht overeind en tegen de kast aan. Even liet hij zijn ogen over het draakje glijden. Was ze hier om iets te vertellen?

Het draakje siste venijnig naar hem, maar vloog daarna boven op de kast en krulde zich daarna op. Nish richtte zich weer tot zijn vriend. ‘Hoe gaat het nou echt, behalve dat je weinig energie en veel honger hebt? Hoe heb je vannacht geslapen?’


Het was alsof Nish hem neerschoot met die vraag, zo raak was hij nu. Hij wist ook niet zo goed hoe die te beantwoorden. Yrla haalde een beetje ongemakkelijk zijn schouders op en wendde zijn blik af van Nish. Echt hard op toegeven dat het niet ging, het lukte hem niet.

‘Niet zo best dus,’ concludeerde Nish. Hij bestudeerde Yrla’s gezicht. Tot nu toe had Yrla steeds vrij makkelijk over zijn gevoelens gepraat, waardoor hij het enigzins zorgelijk vond dat hij dat nu niet deed. ‘Yr…’
      Toen de jongen opkeek, wist Nish niet zo goed wat hij moest zeggen. Hij voelde de drang om zijn hand over die van hem te leggen, maar durfde het niet.
      ‘Ik ook niet,’ zei hij toen maar. ‘Ik sliep in een lokaal.’



“Waarom een lokaal?” vroeg hij lichtelijk verbaasd. Niet dat hij op een lekkere plek had geslapen deze nacht.

Nish haalde zijn schouders op en boog zijn hoofd. ‘Dat voelde het veiligst,’ mompelde hij.


Yrla besefte zich opeens dat ook Nish zich niet veilig voelde na gisteren. “Ik..” Hij wist niet zo goed wat hij erop moest zeggen. “Ik voelde me ook niet veilig,” zei hij maar uiteindelijk, alsof hij daarmee aangaf dat hij het begreep. “Ik.. kan er niet zo goed tegen dat ik nu niet op mijn gave kan vertrouwen. Het.. het voelt.. Ik voel me nutteloos. Ik kan niets.”

‘Ja, dat snap ik wel. Jouw gave is echt immens verweven met alles wat je doet.’ Bij hem was dat gewoon minder, er waren ook dagen dat hij zijn gave niet gebruikte. ‘Waardoor voelde je je onveilig? Was je bang dat Kris boos was omdat je er tussen sprong?’ vroeg hij voorzichtig.


“Nee, dat niet.” Daar had hij niet eens over nagedacht. “Ik w-wilde de gang gewoon niet in.” Het house niet. Om wat Onyx had gezegd. Dat hij… Yrla voelde walging hem overvallen. HIj wilde het gewoon niet weten, niet mee bezig zijn. Zij waren gewoon hun eigen ding aan het doen. Hij had daar niets mee te maken, hoefde ook niet.
      Smeerlappen zijn het. Je weet toch best waar ze mee bezig zijn, Yrla? Straks geven ze het aan je door. Dezi haar stem galmde door zijn hoofd heen. Ze komen het wel halen.
      Nee, nee… Ze zouden vast niet voor hem komen… Jester en Onyx waren zijn vrienden. Dit was anders, hij was anders. Hij was niet… niet zo..
      In een poging de stem uit zijn hoofd te verdrijven, schakelde hij snel over. “Toen liep ik net in het zwembad Alice en Medusa tegen het lijf. En wel.. uhm..”

Even was Yrla’s blik glazig geworden, alsof er een herinnering in zijn hoofd sloop. De omslag naar Alice en Medusa was dan ook heel abrupt, maar had misschien toch wel iets te maken met die herinnering.
      Hij dacht terug aan afgelopen vrijdag en slaakte een zucht.
      ‘Ja, over Medusa gesproken… Ik moet je daar nog voor waarschuwen. Heeft ze… vervelend gedaan?’


“Nou ja.. uhm…” Had Medusa echt iets vervelends gedaan? Op het feit na dat ze haar hand omhoog streek, was er weinig gebeurd. “Nog niet? Maar het was duidelijk dat ze meer van me wilde en na wat jij had gezegd over haar, raakte ik in paniek en het feit dat ik nauwelijks overeind kwam hielp ook niet. En..”
      En opeens kwam de vlaag paniek omhoog zetten en ging Yrla zijn ademhaling scherp omhoog. Hij legde zijn hoofd tegen de kast neer en sloot zijn ogen om te proberen het gevoel onder controle te krijgen.

Hoewel het een leugen was geweest dat Medusa hem had aangerand, was hij toch blij dat hij Yrla al een beetje voor haar had gewaarschuwd. Hij wilde zeggen dat het kut was, maar hield die woorden voor zich toen Yrla zijn ogen stijf dichtkneep en tegen de kast aan leunde.
      ‘Haar gave werkt niet in het water,’ zei Nish. ‘Misschien goed om te weten.’ Hij beet op zijn wang terwijl hij wachtte tot Yrla zijn ademhaling wat meer onder controle had. ‘Ze had ons laatst gezien. Toen ik die jurk aanhad. Vrijdag kwam ze al naar me toe en zei ze dat ze je in bed wilde krijgen, dus ik ben bang dat je voorlopig niet van haar af bent. Ze denkt dat ze mij daar mee pijn doet.’


“Alice liet zoiets vallen ja,” zei hij, terwijl hij zich op Nish stem probeerde te focussen. Hij keek even naar Nish. “Waarom wil ze je pijn doen? En waarom ik?” Ergens vond hij het niet logisch dat hij de pineut was van de wraak van Medusa. Ja, Nish en hij waren terug vrienden, maar dat was nog niet zo lang.
      In ieder geval wist hij nu wat ze van hem wilde. De komende dagen liep hij maar beter even met een grote boog om haar heen, in ieder geval tot hij volledig hersteld weer was.

‘Ik heb ooit met haar lopen flikflooien, maar halverwege kon ik het gewoon niet… met een meid… dus toen ben ik weggegaan. En zij kon het niet hebben dat ik haar op liep te geilen en haar vervolgens liet zitten – want ik wist wel een tijdje dat ze me wou.’ Hij keek Yrla vluchtig aan. ‘En blijkbaar zagen we er wel flirty uit in mijn allerbeste Nissa-imitatie, dus daaruit heeft ze maar geconcludeerd dat ik je leuk vindt. Een wedstrijdje doen wie jou het eerst in bed krijgt, zei ze. Dus daarom pakt ze jou. Als ze dacht dat Onyx ook maar een blik op haar zou werpen had ze het vorige week wel bij hem gedaan, maar ja.’


“Wauw,” zei hij, niet wetende wat hij verder erop moest zeggen. De zin geconcludeerd dat ik je leuk vindt, bleef door zijn hoofd spoken. Deed Nish dat echt? Hij had gisteren dit onderwerp ook al laten vallen. Hij hoopte niet dat het zo was, dat zou hun band ineens een stuk ingewikkelder maken. Het gaf hem een benauwd gevoel.
      Al had Nish gisteren gezegd dat hij op iemand anders viel. “Je zei gisteren toch dat je iemand anders leuk vond?” vroeg hij verward. “Ik neem aan dat ze daar dan niet van op de hoogte is?” Als hij heel eerlijk was, was hij stiekem nieuwsgierig wie het was. Maar hij durfde het niet op de man af te vragen aan Nish.

Het kostte Nish een paar tellen voor hij zich herinnerde hoe Yrla daarop was gekomen. Hij had gezegd dat hij gevoelens had voor iemand anders. Damon. Wat nog steeds wel een veilig excuus was. ‘Ik denk niet dat ze dat weet, aangezien we al een hele tijd goed bevriend zijn. En anders zou ze hem toch niets doen, want Damon trekt haar helemaal leeg.’ In een opwelling noemde hij Damons naam, hopend dat het geloofwaardiger overkwam. 'Dus misschien moeten we elkaar gewoon eens voor d'r neus zoenen, dan laat ze jou vast wel met rust.' Dat was sowieso wel een goed idee.

[ bericht aangepast op 27 aug 2022 - 12:11 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin keek naar de grond. Er zat een ontzettend hol gevoel in zijn maag. Hij wist nu niet of hij blij werd van Onyx woorden. Adam zou er dan gelukkig wel weer zijn, hij was niet dood... Of weggestuurd door de school. Maar dat hij van slag zou zijn, klonk nu ook weer niet goed. Hij knikte alleen naar de jongen, geen idee wat hij verder moest zeggen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Klaus ogen vergrootte zich, zijn blik ietwat wazig. "Ik lift ze gewoon op, als een soort marionet. Mijn gave opent een zich een weg door de oude chakra's en laat nieuwe energiestromen door het lichaam lopen. Maar wat ik eruit krijg, is nog altijd een slappe weerspiegeling van wat het ooit geweest was." Klaus liet het vogeltje naar zijn hand vliegen en keek er aandachtig naar. "Vogels zijn wel echt mijn favoriet. Ze zijn boodschappers tussen hemel en aarde, wist je dat? Ze maken contact met het hemellichaam waar alle verlorenen heen gaan en hebben vaak nog het meest weg van wat ze ooit waren. Ze zijn onze connectie met het hiernamaals en herinneren zich het meest hoe het hier was op aarde. Hun vlucht is alleen ten ruste gelegd." Klaus aaide het vogeltje met een voorzichtige tederheid over het hoofd.

[ bericht aangepast op 27 aug 2022 - 11:07 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Kop op, niet zo treuren.’ Onyx gaf hem een duwtje met zijn knie. ‘Bedenk alvast wat leuks om hem mee op te vrolijken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zoenen... "Is het dan al serieus tussen jullie?" vroeg hij een beetje ongemakkelijk. Wauw, dat was wel snel... Voor zover hij wist was Nish nog bezig zijn gevoelens voor Onyx te verwerken, maar blijkbaar waren die gevoelens niet zo sterk geweest als hij nu al direct over was gegaan naar Damon. Het maakte dat Yrla zich lichtelijk ongemakkelijk voelde. Waarom wist hij niet zo goed, maar hij had een hol gevoel in zijn maag. Het stelde hem ergens... teleur of zoiets dat Nish zo snel doorging van de een op de ander. Wat was er mis met vrijgezel zijn? Yrla dwong een glimlach op zijn gezicht. Hij wilde proberen om vrolijk te zijn voor zijn vriend, het moest natuurlijk echt iets leuks zijn als je een relatie kreeg, maar deze bekentenis maakte eigenlijk alleen maar dat hij Nish niet zo goed meer begreep. Hij merkte dat hij het ook echt jammer vond en het liefst wilde hij eigenlijk dat Nish nu opdonderde.
      Yrla begreep niet zo goed waar dat gevoel nu ineens vandaan kwam. Maar misschien kwam het doordat Nish een van zijn laatste vrijgezelle vrienden was. Iedereen om hem heen hopte in een relatie en hij was hier de eeuwige vrijgezel. Hij had nooit echt kunnen denken dat hem dat wat zou doen, maar om een of andere reden vond hij dat idee nu toch minder prettig.

[ bericht aangepast op 27 aug 2022 - 13:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Er gleed een donkere blik door zijn ogen. De opmerking van Onyx schoot behoorlijk in het verkeerde keelgat. "Alsof jij de vrolijkste was, toen je Jester bijna kwijt was."
Merrin schudde zijn hoofd en stapte langs Onyx heen. Hij had nu echt geen zin in mensen om hem heen. Hij wilde gewoon Adam hebben. Hij mompelde nog een klein bedankje naar Onyx voor zijn hulp, voor hij richting het Panters house liep.

[ bericht aangepast op 27 aug 2022 - 13:49 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish aarzelde even. Hij kón doen alsof hij met Damon was. Maar toch voelde het niet fijn om zijn vriend zo voor te liegen, want het was niet per se nodig.
      ‘Nee, Damon voelt niks voor me. Af en toe zoenen vindt ie wel prima, vooral als we high zijn, maar that’s it.’ Hij grinnikte kort. ‘Mijn eeuwige vloek, gevoelens hebben voor m’n vrienden. Ik zal m’n best doen om jou over te slaan,' voegde hij er met een flauwe grijns aan toe. 'Ben dat gedoe wel een beetje zat.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Natuurlijk was hij niet de vrolijkste geweest en Onyx maakte zich óók zorgen om Adam, maar het had weinig zin om te gaan zitten chagrijnen. In elk geval had hij gehoopt dat hij hiermee Merrins gedachten wat kon verzetten. Bij Adam zou dat geholpen hebben, bij Merrin duidelijk niet. Ach ja, dat heb ik dan ook weer geleerd. Hij keek nog even in de richting waarin Merrin verdwenen was, maar accepteerde maar gewoon dat hij die knul nu niet kon helpen. En het is nog maar een paar uur. Dat overleeft ie heus wel.

[ bericht aangepast op 27 aug 2022 - 17:29 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla trok een mondhoek op. Ergens was het stiekem fijn dat hij niet de enige vrijgezel was, dat er verder niets met Damon was. Nou ja, behalve gevoelens dan... Waarom wist Yrla niet zo goed, maar stiekem luchtte het op. "Dat klinkt als een echte vloek inderdaad."
      Hijzelf werd niet zo snel verliefd, behalve dat hij een kleine crush op Fersephone gehad had, had hij niet het idee dat hij ooit gevoelens voor iemand hier had gehad. Dat was weer de andere kant van het spectrum. Hij tikte Nish even aan. "Zijn we samen de eeuwige vrijgezel. Ik heb juist dat wat er rond loopt me niet aantrekt. Keuze is schaars zeggen we dan." Yrla probeerde een kleine grijns uit, maar het was niet heel overtuigend.

---

It's never gonna happen, Guys.