Vinnie kauwde op zijn lip. Hij schaamde zich voor zijn tranen, voor het feit dat hij zich hier teruggetrokken had. Lee had vast niet staan janken als dit hem overkomen was, die had Noah gewoon gezegd waar het op stond en anders had hij zijn schouders erover opgehaald.
‘Ik… je kan beter teruggaan naar het feest. Een leuke avond hebben.’
‘Ik heb al een topavond gehad. Een soort van goed gesprek met Nomad, een nog betere met Cas, oh – en ik heb met Elsie gezoend en een poging gedaan om Noof en Cole in ware flirtmeesters te veranderen… mijn avond kan niet meer stuk. Behalve dat ik je niet graag zie huilen, natuurlijk.’
Vinnie glimlachte flauwtjes om Lee’s geratel. Hij vond het knap dat hij altijd zo positief was. ‘D-dat klinkt als een drukke avond.’
‘Beredruk. Maar voor jou maak ik altijd tijd vrij.’ Vanaf de leuning gaf Lee hem een eenarmige knuffel.
Er trok een blos langs Vinnies wangen en hij leunde wat tegen zijn vriend aan. Lee was altijd zo lief… Hij keek naar Lee’s hand over die van hem en verlangde plotseling weer een beetje terug naar de tijd waarin dat nog heel gewoon was.
‘Noah heeft me gekwetst,’ zei hij zacht. ‘Door te z-zoenen met P-Prudence.’
‘Pardon? Zoenen met Prudence?’
‘Ja,’ mompelde hij. ‘En dat t-t-terwijl ik van-vanmiddag…’
Er kwam een brok in zijn keel. Hij wilde niet verder vertellen, hij wilde niets zeggen wat mogelijk tot Daphne kon leiden.
‘Ik – ik wil er niet over praten. N-niet weer.’
‘Hé dat geeft niks. Dat hoeft ook niet nu. Als je maar weet dat ik er voor je ben. En ik zweer je hierbij plechtig dat ik nooit met welke Slytherin dan ook zal zoenen. Of nou ja – misschien Casper.’
Geschokt keek Vinnie opzij. ‘Casper?’
Lee haalde zijn schouders op. ‘Ik heb nou eenmaal een zwak voor badboys.’ Hij grijnsde. ‘En stiekem is hij best lief. Al háált hij het niet bij jou.’ De jongen stak zijn tong uit.
Vinnie veegde een paar ontsnapte tranen weg. ‘D-dat moet dan wel een alternatieve realiteit z-zijn waarin ik een bad boy ben.’
‘Ik schrijf stiekem fanficties over je. Bijna net zo romantisch als die gedichten van jou.’
Vinnie bloosde opnieuw, maar hij gaf Lee schouderduwtje omdat die hem zat te plagen.
Lee schoot in de lach. ‘Kom je mee terug? Wat Noah je ook geflikt heeft, het is het niet waard om hier in je eentje te zitten. Ik blijf gewoon bij je, oké?’
Vinnie aarzelde even, maar knikte toen. ‘Oké,’ zei hij zacht.
Lee sprong overeind en trok hem mee, waardoor Cooper van zijn schoot gleed. ‘Je krijgt er geen spijt van! Ik heb al de hele avond zin om een wals te dansen, maar zonder jou maak ik er altijd een zootje van.’
Vinnie kreeg weer een klein glimlachje op zijn gezicht. Hij vond stijldansen leuk. Normaal zou hij dat niet zo snel durven doen op een feestje, zeker als anderen dat niet deden, maar Lee gaf hem altijd een beetje moed om buiten zijn comfortzone te gaan en samen met hem durfde hij dat wel.
‘Op het eindfeest moet je het toch wel kunnen hoor,’ zei Vinnie hoofdschuddend.
Lee grijnsde. ‘Zolang ik dit als excuus kan gebruiken om met je te dansen, blijf ik dat doen.’
Vinnie gniffelde zacht. Hij voelde zich weer een stuk beter.
Every villain is a hero in his own mind.