[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 3 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Isolophilia • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • Justin • Keeper • Catan • Andreas • Sombre • Brenn • Trijn • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Croweater • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • Arianna • Frangente •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • Cole • Catan • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • Rhae • Croweater • Elsie • Catan

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Frangente • Thomas • Slughorn • Evan • Sombre • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Catan • Nora • Morrigann

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Frangente • Vinnie • Croweater • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Slughorn

[ bericht aangepast op 15 juni 2021 - 19:13 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Toen Nomad ook al aangaf weg te willen, gaf Casper maar toe en kwam overeind. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Evan. De afgelopen drie jaar hadden hem goed gedaan, hij was over het kinderlijke heen gegroeid.
      Ze liepen met zijn drieën terug naar het kasteel.
      ‘Nora was vast blij om je terug te zien?’ merkte Casper op. De twee waren met elkaar aan het daten geweest, vlak voor Evan wegging.
      Meisjes was nou niet echt een onderwerp waar ze vroeger veel over hadden gepraat. Casper was daar niet echt in geïnteresseerd geweest en hij was eigenlijk verbaasd geweest toen er opeens iets gaande was geweest tussen de twee. Hij wist ook niet of het antwoord hem echt wat kon schelen, maar de stilte vond hij ook vervelend. Casper ging echt niet weer aan een vriendschap beginnen, maar ze hoefden nou ook weer niet als vijanden door het leven te gaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

'Hmm.' Mavis dacht na - over het onderwerp waar ze vaker over na had gedacht. 'Ik weet niet of ik iemand ken die goed genoeg is voor jou. Alleen Roman, dat zou ideaal zijn, dan word je mijn familie. Die moet maar even op mannen gaan vallen.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee schoot in de lach. ‘Roman is als een broer. Dat voelt vies. En ik heb al andere dateplanen voor hem.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

''Ik ben er nog niet eerder geweest,'' gaf Arianna toe. ''maar het is een perfect iets om als laatste Hogwarts avontuur te hebben.'' Ze had altijd al eens het Forbidden Forrest willen in gaan, maar zelfs haar roekeloze kop had bedacht dat het niet een goed idee was om dit zelf te doen. Een speelse grijns sierde haar gezicht. ''Nachtelijke magie, hm? Dat klinkt niet verkeerd,'' Arianna zei het op zo'n manier dat het niet als een serieuze opmerking gezien kon worden. ''vertel meer.''

---

Een spottend lachje verliet Marcus zijn mond nadat Evan was weggestormd. ''Wauw.'' mompelde hij hoofdschuddend. Er kwam een nieuw spottend lachje uit zijn mond door Thomas zijn opmerking. ''Zo snel piep ik niet tussen een weddenschap uit, Byrne, dus let's go.'' Hij duwde zichzelf van de reling af en begon te lopen richting de Common Room. Eenmaal daar jaagde hij een paar zesde jaars weg die hun plekken in hadden genomen. Voordat hij echter ging zitten liep hij eerst door naar de zevende jaars slaapzaal en pakte een fles drank uit zijn hutkoffer. Hij hield de fles op voor Thomas en zei: ''Gejat van mijn vader zijn collectie, dus zal vast goed spul wezen.'' Marcus nam plaats in een van de feautuils en keek de andere jongen vervolgens aan. ''Dus, waarvoor drinken we?'' vroeg hij met een grijns.

---

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

Rafaël voelde zich een beetje licht in zijn hoofd en om een of andere reden toch weer super vrolijk. Dit gesprek met Arianna deed hem goed. Al moest hij misschien nu toch maar van die fles afblijven, wilde hij niet de volledige controle verliezen. Hij grijnsde even naar Arianna voor hij zijn hoofd even onderwater liet zakken en weer rustig boven water kwam.
      "Dan is het geen geheimpje meer," zei hij met een kleine glimlach. Hij leunde even wat dichter naar Arianna toe, dichter dan hij normaal waarschijnlijk zou doen, zeker nu ze alleen in ondergoed zaten. Maar de alcohol vervaagde iets zijn grenzen en Rafaël voelde zich stiekem iets vrijer. "Maar het is zeker de moeite waard, dat beloof ik je." Hij schonk het meisje naast hem een knipoog, voor hij weer wat afstand nam en een duik nam in het bad.

---

It's never gonna happen, Guys.

Thomas dacht heel even na, maar kwam al snel met een idee. "De verliezer is een dag de slaaf van de ander." Hij kon Marcus best een dagje als slaaf gebruiken en andersom vond hij het ook niet echt verschrikkelijk om die van Marcus te zijn. Zijn vriend zette hem waarschijnlijk alleen maar voor schut, iets wat hij best kon hebben. Met sommige anderen kon je maar beter oppassen met zo'n dag.
      "Wel gelijk opgaan graag. De eerste die opgeeft of kotst is de verliezer."

---

It's never gonna happen, Guys.

Lane keek de brunette verontwaardigd aan toen ze zijn hand van haar lichaam verwijderde en in zijn schoot liet vallen. "I feel rejected" zei hij met een quasi-zielige gezichtsuitdrukking. "and offended" voegde hij er aan toe, toen Kyra hen uitmaakte voor holbewoners. "Wij zijn hele nette jongens, met een extra hoge behoefte aan seks" probeerde hij haar zo onschuldig en overtuigend mogelijk uit te leggen terwijl hij naar Andreas keek die alweer de fles whiskey in zijn bezit had. Die zou binnen de kortste keren leeg zijn. De jongens aandacht werd getrokken naar Kyra die opstond maar wende vervolgens zijn blik weer af. Hij dacht dat de brunette het bad, en eventueel de kamer zou verlaten maar toen hij plots een voet tegen zijn rug voelde, wist hij wel beter. De plotselinge druk had hem uit evenwicht gebracht en liet hem voorover in het water vallen. Proestend kwam de jongen enkele seconden later weer bovenwater en keek met opgetrokken wenkbrauw naar de dame. "Daar ga je spijt van krijgen." Dat gezegd hebbende klom hij het bad uit en bewoog zich in haar richting, om haar vervolgens met een snelle beweging over zijn schouder te gooien. "Nog laatste woorden?"

"I choose being real over being perfect."

---

• Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

EVANDER | EVAN | HALE arriving a little late | Great Lake | Casper, Nomad Evan moest even lachen om Nomad's opmerking. Het was inderdaad echt verdomd lekker spul. En Evan had er misschien al wel iets te veel van gehad. Misschien was het toch niet zo goed dat Nomad de fles kon hervullen wanneer hij zou willen.       'Ik ehm,' Even dacht even na. Hij had staan schreeuwen tegen Thomas en Marcus en was vervolgens weggestormd. 'Sigaretje gedaan.' Zei hij dan ook wel eerlijk, maar niet volledig. Noman nam een paar flinke slokken en besloot vervolgens op te staan, wat niet echt al te soepel ging. Shit, sterk spul. Ook Evan stond op, niet al te stabiel, vervolgd door Casper. Met z'n drieën ging de heren richting het kasteel. Evan werd even afgeleid door Casper's opmerking over Nora, waardoor hij even een paar seconden still was.       'Dat denk ik, geen idee eigenlijk,' twijfelde hij even. 'ze gaf me wel een knuffel.' Vervolgde hij nog. Het leek bijna alsof er een vleugje blijdschap bij die woorden zat. Zodra de heren bij het kasteel aankwamen gingen ze rechtstreeks naar de common-room, waar het invoeren van het wachtwoord bij de ingang niet helemaal vlekkeloos ging, gezien het percentage alcohol dat door het bloed van de heren ging.

---

- thank you for existing -

ANDREAS WILLIAMS Gryffindor | room of requirement| with Lane&Kyra Treurig genoeg was Kyra het nog steeds niet eens met het voorstel, dat liet ze goed merken ook. Wederom werden Lane en Andreas uitgemaakt voor de meest mensonterende beledigingen, pff, holbewoner. Andreas kon gewoon goed met elektronica omgaan. He besloot dan ook beledigd te zwijgen en weer een paar slokken uit de fles te nemen. Lane daarentegen was diep beledigd en liet dit ook goed merken. Al was Kyra er nu toch wel echt klaar mee. De dame stapte uit het bad, waardoor Andreas een pruillipje trok. Al verandere dat snel toen hij zag dat ze Lane vol met haar voet het water in duwde. Met een brede grijns stond hij te kijken naar de gebeurtenis.       'Ik laat deze fles dus niet meer los vanavond,' grinnikte hij naar Kyra. Lane klom binnen enkele seconden het bad uit en had Kyra al te pakken voor ze het wist.       'Ik vang je wel op moppie,' riep Andreas zelfverzekerd. 'Ohnee, ik heb drank in mijn handen, abort mission.' Grinnikte hij vervolgens.

---

- thank you for existing -

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 0:22 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

De blondine nam weer een paar slokken van de fles voordat ze Rafaël kort met een pruillipje aankeek omdat het anders geen geheim meer zou zijn. ''Zo flauw,'' mompelde ze zacht. Even later volgde ze zijn voorbeeld door ook een duik in het bad te nemen. Ze hield haar pink uit naar hem en een kleine glimlach sierde haar lippen. ''Pinky promise dat het de moeite waard is?''

---

''Klinkt als een goed idee.'' zei Marcus terwijl hij even knikte. Er kwam vast een dag waarop hij Thomas gebruiken kon voor iets. Andersom vast ook. Marcus schonk twee glazen van de drank in en gaf de een aan de andere jongen. ''Proost.'' Niet erg veel later was de eerste fles leeg. ''Gelukkig hebben we hier nog een open staan.'' merkte hij op, terwijl hij de fles van Thomas pakte die al eerder geopend was. De alcohol ging hem beter af dan hij had verwacht, wat ook maar goed was. Marcus hield niet van verliezen. ''Geef je glas eens,'' zei hij, terwijl hij bij zichzelf alweer een glas had ingeschonken.

---

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

'Evan wil vooral een douche als je met hem meegaat,' zei Casper met een scheve grijns. Hij leunde tegen de muur en wachtte geduldig tot iemand anders de deur open kreeg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

EVANDER | EVAN | HALE arriving a little late | Slytherin common-room | Casper, Nora De warmte van binnen het kasteel had Evan de das omgedaan. Da alcohol was goed ingeklapt, waardoor hij met Casper stond te prutsen bij de ingang van de Slytherin common-room. Voor Evan het wist hoorde hij een hele bekende stem, die ook al snel een arm om zijn middel sloeg, waardoor hij even opzij en omlaag keek om te kijken wie het was. Een tevreden lachje verscheen op Evan's gezicht zodra hij Nora zag.       'Heel graag, maarja, wachtwoord eh,' Nora schudde haar hoofd en sprak het goede wachtwoord in. Casper vulde nog even goed aan dat Evan inderdaad een douche nodig had, maar dan wel met Nora er bij.       'Ga je met me mee?' Vroeg Evan dan ook met een onschuldige glimlach. Terwijl Nora hem hielp met naar binnen stappen, zag Evan al direct Thomas en Marcus bij de haard zitten. Hij zwaaide van een afstandje naar ze.       'Ben niet zo aardig geweest,' fluisterde Evan in Nora's oor. 'laten we maar snel eh,' Evan keek even rond in de common room en zag een stoel wat verder achterin een hoekje staan. '-daar heen gaan..' Evan sprak zacht en niet heel vloeiend, maar de woorden kwamen er uit.

---

- thank you for existing -

Nomad Morphew

Nomad had afscheid van Casper en Evan door simpelweg een andere kant op te slenteren. Hij moest ten slotte helemaal bovenin het kasteel zijn, en zij juist naar de kerkers. Een trage gedachte ging door zijn hoofd dat het allemaal makkelijker was geweest als hij ook gewoon bij Zwadderich ingedeeld zou zijn. Dan had z'n pa hem gewoon met rust gelaten.
Het duurde wel even voor hij de ingang van de leerlingenkamer had gevonden. Hij besloot maar vlak langs de muren te lopen, want af en toe was hij zijn evenwicht wat kwijt en dan kon hij mooi tegen de muur aan vallen. En gezien hij een wenteltrap op moest, was dat wel zo verstandig.
Hij pakte de deurknop vast en probeerde de deur te openen, maar er gebeurde niets.
'Ik besta alleen als er licht is, maar ik verdwijn als licht me raakt. Wat ben ik?' zei de deurklopper ernaast.
'Wat?' Nomad deed een stap achteruit. 'Zeg nog eens?'
'Ik besta alleen als er licht is, maar ik verdwijnen als licht me raakt. Wat ben ik?'
Nomad trok zijn wenkbrauwen op en zakte tegen de muur op de grond neer. Besta alleen als er licht is... Verdwijnt ook weer... 'Nog een keer?'
De deurklopper herhaalde het raadsel. Nomad keek ernaar, maar hij draaide. Hij begon een beetje te lachen. 'Deze is te moeilijk. Doe even een andere.'
Er kwam geen reactie.
'Weet ik veel! Een lamp. Een lamp geeft licht.'
'Dat is onjuist. Ik besta alleen als er licht is, maar ik verdwijn als licht me raakt. Wat ben ik?'
'Jij bent een deurklopper.'
'Dat is onjuist. Ik besta alleen als er...'
'Ja, hou je bek maar. Ik weet het toch niet?' gromde Nomad. Wat moest hij nu? Licht raakt... Ja, hij was zelf lichtgeraakt, want hij wilde slapen en die stomme deurklopper hield hem tegen. 'Geef me anders het antwoord.'
'Dat is onjuist.'
'Klootzak.' Nomad klom weer overeind en gaf de deurklopper een tik. 'Au. Doe nou open. Ik zit gewoon bij deze kut-afdeling. Ik wilde ook liever bij Zwadderich, maar ja, die kut-hoed zei dat ik bij jouw stomme afdeling moest dus laat me gewoon binnen!'
'Dat is onjuist.'
'Je bent zélf onjuist!' Hij werd nu echt pissig. Hij trok harder aan de deur, maar daar zat geen beweging in. Hij vloekte luid en begon op de deur te bonzen. 'Hé!' riep hij. 'Laat me erin! Laat me erin! Laat me... Ik wil slapen!'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Vinnie durfde het nauwelijks aan zichzelf toe geven, maar soms was hij wel een beetje jaloers op het gemak waarop Lee met meisjes omging. Kwam dat doordat hij zelf op jongens viel? Zijn vriend had nu dan wel aardig wat gedronken, maar ook nuchter zou hij moeiteloos een meisje ten dans durven vragen. Of een jongen.
      Vinnie had dat nog nooit gedurfd.
      Van het idee alleen al kreeg hij buikpijn.
      Maar dit was zijn laatste jaar. Hij wilde het ook een keertje durven.
      Het liefst natuurlijk met Nora, maar hij wist ook wel dat hij dat nooit zou durven vragen. Eerst een ander meisje vragen maakte de stap misschien kleiner.
      Al was het wel een beetje een gek moment om iemand te vragen, aangezien niemand gedanst had voordat Lee binnenkwam. Door de twijfels verstevigden zijn vingers om het glas dat hij vasthad.
      Maar het is wel een veilige omgeving om het eens te proberen.
      Zijn blik dwaalde af naar Rosalie. Het was haar feestje – dan was het wel zo aardig als iemand haar ten dans vroeg, toch? Daar kwam nog bij dat ze zijn rode wangen toch niet zou zien en dat het niet zo erg was dat hij niet wist waar hij moest kijken. En hij vond haar gewoon aardig en lief, ze zei vast geen nee.
      Hij haalde diep adem.
      Niet denken, gewoon doen. Dit jaar ga je gewoon wat minder over alles nadenken.
      Net toen hij zichzelf zo ver had dat hij naar haar toe wilde lopen, liet Lee Mavis los en pakte Rosalie bij de hand.
      Vinnie zuchtte zachtjes. Te laat.

---

Every villain is a hero in his own mind.