• Pure Times Are Over
    Rollentopic            Praattopic 5


    Inter Orbis Terrarum
    Metanoia Academy


    Het Inter Orbis Terrarum, oftewel de Tussenwereld, is een wereld die zich bevind tussen het sterfelijke leven en de onsterfelijkheid. De Metanoia Academy is het enige gebouw in deze tussenwereld, voor de rest zal men enkel natuur en dichtbegroeide bebossing kunnen vinden. Echter is deze niet zo uitgestrekt als je zou verwachten. Sommige leerlingen krijgen het zelfs voor elkaar om stiekem weg te sluipen naar de rand van de Tussenwereld waar de grens ligt naar het Demonenrijk waar het uitgaansleven hoog aangeschreven staat.
          De leerlingen aan de academie worden volitare’s genoemd. De kinderen worden opgeleid om te bepalen wie ze de rest van hun leven willen dienen; de Heer of de Duivel. Het is een keuze die uiterst serieus genomen moet worden, hoewel niet alle volitare’s deze keuze vanuit het hart kunnen maken. Ze worden in de gaten gehouden en vaak beïnvloed door de volleerde Engelen en Demonen die zich in het Metanoia bevinden.

    Het gebouw zelf ziet eruit alsof het een oorsprong heeft van maar liefst duizenden jaren geleden, wat ook zeker het geval is. Ondanks deze oudheid en het feit dat op sommige plekken het kasteel langzaam in verval raakt, is het toch voor iedereen duidelijk dat hij nooit in zal storten. Over elke versiering in het marmer en steen is nagedacht. Daarbij is elke millimeter versierd met inkervingen en details, sommige onleesbaar aangezien ze vergaan zijn door de tand des tijds. De waterspuwers die waken over het gebouw hebben zowel de vorm van Engelen als Demonen, maar zijn ook aanwezig in de vorm van draken, paarden, honden en andere dieren.









    Volitares

    Charlize      ♢      The Queen of Mean      ♢      Veda
    Dinah      ♢      The Devilish Angel      ♢      Veda
    Zibiah      ♢      The Witchling      ♢      Veda
    Evelynn      ♢      The Girl That Went Rogue      ♢      Enjoy_20
    Alyssa      ♢      Ray of Sunshine      ♢      Enjoy_20
    Florence      ♢      The Queen of Hearts      ♢      Iotte
    Kali      ♢      The Little Rascal      ♢      Morrigann
    Zuzana      ♢      The Fluffball      ♢      Morrigann
    Leya      ♢      Persephone      ♢      Morrigann
    Aristotle      ♢      Status incoming      ♢      Morrigann
    Lara      ♢      The Sacrificed      ♢      calice
    Valentina      ♢      The Fair-feathered One      ♢      Dimitrescu
    Ramsey      ♢      The Troublemaker      ♢      calice
    Salem      ♢      Prince Charming      ♢      calice
    Elias      ♢      The Half-blood      ♢      Fika
    Jonah      ♢      The Fallen King      ♢      Fika
    Elijah      ♢      The Invisible Ink      ♢      Raccoon
    Luca      ♢      The New White King      ♢      Raccoon
    Donovan      ♢      The Mysterious One      ♢      Iotte
    Laslo      ♢      The Morally Grey      ♢      Amren
    Gabrièl      ♢      Lucifer Jr.      ♢      Amren
    Jouka      ♢      The Golden Advisor      ♢      Helvar
    Asherah      ♢      The Dark Princess      ♢      Epione
    Sorin      ♢      The Artist      ♢      Epione


    Docenten

    Asteria      ♢      Leer van het Sterfelijke en Onsterfelijke      ♢      Veda
    Evicka      ♢      Taken van een Aartsengel & Schoolpsycholoog      ♢      Veda
    Kenna      ♢      Taken van een Helbewaker & Taken van een Schaduw      ♢      Veda
    Yuliya      ♢      Demonenleer      ♢      Amren
    Jacob      ♢      Engelenleer      ♢      calice
    Belial      ♢      Zelfverdediging & Invaller Boogschieten      ♢      Raccoon
    Cyrus      ♢      Taken van een Adviseur & Schermen      ♢      Raccoon





                                                                                                   

    Regels

    — Quizlet huisregels
    — Zowel Engels als Nederlands is toegestaan
    — 16+ is toegestaan, wel aangeven aan begin van de post
    — Minimale woordenaantal staat op 150 woorden
    — Alleen ik, Nikita, maak de nieuwe topics aan
    — Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
    — Laten we met z'n allen weer wat leven brengen op Q!




                                                                                                   

    Kamerindeling

    Ira : Evelynn, Laslo, Ramsey, Charlize
    Castitas : Sorin, Alyssa, Elias, Leya
    Acedia : Florence, Lara, Jouka, Aristotle
    Industria: Donovan, Elijah, Zibiah, Zuzana
    Humanitas : Dinah, Kali, Gabriél, Salem
    Temperantia : Luca, Valentina, Asherah, Jonah

    [ bericht aangepast op 17 juli 2021 - 11:18 ]


    I have seen my own sun darkened





    We bevinden ons aan de start van een nieuw schooljaar. Op het Mentanoia is het gebruikelijk dat iedere laatstejaars een nieuwe vertrek toegewezen krijgen, weg van alle jonge volitares die in de gemeenschappelijke slaapzalen de boel op stelten zetten en zo dicht mogelijk bij docenten die hen de hulp kunnen bieden die ze nodig hebben. De docenten zelf hebben een woonruimte in hetzelfde gebouw als de laatstejaars en kunnen deze naar gelang inrichten.
          De slaapzalen van de volitares zijn als volgt opgedeeld: één gemeenschappelijke woonruimte en twee aparte slaapkamers voor twee personen. Iedere woonruimte heeft één aparte wc en één aparte douche. Er kan van de keuken in de kantine gebruik gemaakt worden om eten te koken. Doordeweeks wordt het ontbijt altijd om 9:00 geserveerd en iedere volitare is verplicht om dit bij te wonen. Wat verder belangrijk is om te onthouden, is dat er geen gebruik wordt van telefoons, tv’s en al het moderne elektronica.

    ♢      ♢      ♢

    Hoe de planning er voor de start van het RPG uitziet, is als volgt: we beginnen met een speech van de lieftallige Asteria die kort de nieuwe docenten voorstelt, daarna een aantal algemeen bekende huisregels bespreekt, de indeling voor de mentorgroepjes vertelt en de voltaires veel succes wenst. Haar prachtige toespraak wordt gevolgd door koffie of thee dat wordt uitgedeeld (het is namelijk nog ‘vroeg’ in de ochtend, ongeveer 11:00) waarna de volitares de mogelijkheid krijgen kennis te maken met hun mentor. Deze speech vind plaats op de binnenplaats van het kasteel waarna iedereen zijn koffers kan verhuizen naar hun nieuwe woonruimtes.
          Het is dan de bedoeling dat de volitares nietsvermoedend de kamer binnenkomen die ze toegewezen hebben gekregen. Ze weten nog niet vantevoren met wie ze ingedeeld zijn en dat er maar twee slaapkamers waarin twee bedden staan. Het is aan hen om zelf te beslissen wie bij wie op de kamer komt te slapen. De rest van de dag zal voornamelijk bestaan uit een grote verhuizing en aan het einde van de avond wordt iedereen uitgenodigd op de kamer van Laslo voor zijn verjaardagsfeest.

    [ bericht aangepast op 20 mei 2021 - 21:02 ]


    I have seen my own sun darkened

    Mt!


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Asteria

          728 years      |||      Leer van het Sterfelijke en Onsterfelijke      |||      courtyard      |||      alone     


    "And in that moment, she was broken,
    But she was fearless and she was utterly alive."


                Voor de zoveelste keer kwam mijn speech ten einde. Ik had de nieuwe docenten voorgesteld: Evicka en. . . hem en was daarna overgegaan op de orde van de dag me een korte uitleg over de dagplanning. Een frisse bries streek door mijn oranjerode haren heen en ik sidderde lichtjes toen de wind mijn gebroken vleugels beroerden. Zonder verder om te kijken, stapte ik van de verhoging af en bleef een eindje van de overige docenten vandaan staan. Ik had geen zin om ook in de buurt van HEM te komen.
          Om mijn hoofd ergens anders op de richten, zocht ik mijn mentorleerlingen tussen de tweeëntwintig verplichte aanwezigen (Ruhn, Naida en Luca). De enige van de mentorkinderen waar ik me ‘zorgen’ over maakte, was Naida. En met zorgen bedoelde ik eigenlijk de papierwinkel die ik zou moeten doorspitten door haar gedrag van de afgelopen paar jaren.
          Ik zuchtte diep. Het was de bedoeling dat de leerlingen op zoek zouden gaan naar hun mentoren zodat er gepraat kon worden over hun toekomstplannen, waar ze nu stonden en wat ze van ons als mentoren verlangde om hun doel te kunnen bereiken.

    [ bericht aangepast op 20 mei 2021 - 21:03 ]


    I have seen my own sun darkened

    Salhi

    The Wanderer // 18 jaar // @courtyard // Aiden

          Gedurende de speech van Asteria bleef ik vlak naast Aiden staan, degene die twee jaar geleden de taak had gekregen om me te behoeden voor een tweede proces. Trouw had hij me altijd mijn bed uitgeschopt wanneer ik weigerde naar de lessen te komen uit angst voor de grote hoeveelheden mensen die ik aan zou treffen. En als Aiden het niet was, dan had ik Devrim die de dekens van me af trok om me wakker te maken.
          Ik keek langs de brede schouder van Aiden heen en al snel vond ik mijnneef tussen de menigte. Mijn gezicht betrok toen ik zag in welke staat hij verkeerde. Hij stond vlak naast Dinah en ik vermoedde dat zij hem aan zijn oor meegesleurd had om toch bij de briefing aanwezig te zijn. Mochten onze blikken elkaar kruisen, zou ik voorzichtig mijn hand op hebben gestoken.
          Zodra de speech eindigde, wist ik dat er nu van ons verwacht werd om onze mentoren op te gaan zoeken. Ik hield mijn hoofd schuin en wipte heen en weer op de ballen van mijn voeten. “Wie heb jij als mentor gekozen?” vroeg ik hem met een voorzichtige glimlach op mijn gezicht – die minder vreemd aanvoelde in zijn bijzijn.



    "She always had that look about her,
          that look of otherness,
                of eyes that see things much too far,
                and of thoughts that wander
                      of the edge of the world."

    [ bericht aangepast op 20 mei 2021 - 21:05 ]


    I have seen my own sun darkened

    MT


    Whatever causes night in souls, causes stars too.

    MT


    someone out there feels better because you exist

    MT


    Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

    MT !!!!!

    MT.


    That is a perfect copy of reality.

    MT ^^

    ℟𝕒𝕞𝕤𝕖𝕪
    I'm crazy, but you like that, I bite back
    Volitare • 20 years old • The Troublemaker • Binnenplaats • Kali


    *meer uitleg over de Lara situatie in Lara&Jacob hun posts.
    amsey gooide zijn handen in de lucht en liep met een brede grijns op zijn gezicht op Kali af.
    “Here I am!” schreeuwde hij naar haar. “De eerste dag als laatsejaars. Je bent onze deal niet vergeten toch?”
    Soms had Ramsey getwijfeld of hij het wel zou halen, maar vandaag was de dag toch eindelijk daar. Al moest hij toegeven dat dit jaar saaier was begonnen dat hij had beoogd. Ramsey had een fantastisch plan gehad aan het einde van vorig schooljaar, waarbij ofwel Elijah het loodje zou leggen of Lara.. Hij had Lara opgedragen Elijah te vergiftigen. Hoe het dan ook zou aflopen, er zou een proces komen, waarbij Elijah betrokken zou raken als hij nog leefde. Een kers op de taart, na het hele gezeik met Nesrin. Natuurlijk had Ramsey geweten dat Jacob in de hoek van de gemeenschapsruimte zat. Maar in plaats van te reageren zoals Ramsey had verwacht en Lara te bestraffen, bleef Elijah ongedeerd en veranderde Lara in een witte-vleugels-hielenlikker. Typisch... Hoe Lara het precies voor elkaar had gekregen om niet te worden gestraft, wist hij niet, maar het zou wel een seks-ding zijn geweest; al die docenten zijn perverts.
    Het had echter wel voor een klein PR-drama gezorgd. Wat moest hij al zijn volgers vertellen? Dat Lara haar ballen was verloren en van de ene op de andere dag was veranderd in een watje? Nee, dat was niet interessant genoeg. En dus had Ramsey verschillende verhalen verspreid;
    1. Lara was collateral damage, opgeofferd voor een groter plan.
    2. Lara werd geblackmailed door een docent (hij wou eigenlijk zeggen dat ze een relatie had met een Engelendocent, maar dat ging hij Don niet aan doen. Hij was blij dat het over was tussen die twee, maar wou zijn vriend niet verder kwetsen).
    3. De demonengroep moest worden verkleind, kwaliteit boven kwantiteit; Lara didn’t make the cut.
    Wat Ramsey nog het meest verbaasde was hoe snel de wit gevleugelde Volitares haar leken te accepteren, na alles was ze heeft gedaan de afgelopen jaren. Wat waren ze ook allemaal naïef.
    Maar vandaag was het begin van een nieuw jaar en er waren genoeg mogelijkheden voor vermaak.
    Eenmaal bij Kali aangekomen kuste hij haar op haar wang.
    "Je bent het niet serieus vergeten toch?" vroeg hij, toen ze nog geen reactie had gegeven.

    [ bericht aangepast op 21 mei 2021 - 10:20 ]

    MT.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    ☾       Dinah      ☽

    It is hard to sleep when your heart is at war with your mind

    20 years ⋆ The Devilish Angel ⋆ Courtyard ⋆ Devrim





    "Dev,” begon ik toen ik hem nog eens beter bekeek na de speech van Asteria aangehoord te hebben, “Ik hou van je, maar je ziet er niet uit. Wat heb jij gisteren allemaal uitgespookt waar je mij niet voor uitgenodigd hebt?” Ik lliet mijn vingers kortstondig over zijn nek glijden en woelde door zijn haar bij zijn achterhoofd. “En ik dacht dat ik met geen tien paarden mijn bed uit was te krijgen. . . Jij daarentegen. . . bent nog véél erger.”
          Ik keek om me heen aangezien meerdere volitares begonnen waren met bewegen, volgens mij met de bedoeling om hun mentoren te begroeten. De nieuwe docenten vielen me op, Evicka en Cyrus als ik me hun namen goed meende te herinneren. Meestal zou Jeriah dan naast me gestaan hebben die fungeerde als mijn externe opslag wat dit soort dingen betreft. Net als Darrian miste ik ze enorm en de druk voor het maken van een goede keuze met het oog op de toekomst.
          Vlug schudde ik mijn hoofd, het had immers geen zin om hier nu bij stil te staan. Vandaar dat ik het over een andere boeg. “Heb jij enig idee wat Laslo voor zijn verjaardag wil hebben? Ik heb zowaar geen enkel idee,” lachte ik.


    [ bericht aangepast op 20 mei 2021 - 23:01 ]


    I have seen my own sun darkened

    GABRIÈL
    Lucifer Jr. • 22 • courtyard • with Ruhn

    Het laatste jaar had geen dag later moeten beginnen. Gabrièl was vrij klaar met deze plek en kon niet wachten tot dat hij zichzelf een volwaardig demoon kon noemen. Hij voelde zich al zo, dus dit laatste jaar ging een regelrechte marteling zijn. Het enige voordeel was dat hij nu niet meer een algemene slaapruimte hoefde te delen met letterlijke kleuters.
          Gabrièl had zichzelf ergens in een hoek geplaatst. Op afstand van iedereen, maar wel dichtbij genoeg dat hij Asteria nog kon horen. Niet dat haar speech veel nieuwe informatie bracht. Van de leerlingen werd verwacht dat ze hun mentoren opzochten en daarna gingen verhuizen naar hun nieuwe leefruimtes. Simpel, maar tijd verspillend.
          Nu de speech afgelopen was en mensen gingen lopen, besloot Gabrièl dat het voor hem ook tijd werd om een gesprekspartner te vinden. Vanaf zijn hoek had hij kijk op de gehele ruimte en Gabrièl’s ogen vielen stil op een jongen die eruit zag alsof hij in een verfdouche gesprongen was, Ruhn. Dat de jongen er zo bij durfde te lopen verbaasde Gabrièl niet eens meer. Inmiddels was hij alles wel gewend als het aankwam op zijn oudste vriend binnen deze school.
          Gabrièl zette zijn voeten in beweging richting Ruhn en stond vrij snel naast hem. Gabrièl wist dat de leerlingen hun opdracht was om hun mentoren op te zoeken, maar demonen waren geen demonen als ze luisterden naar alles wat hun werd opgedragen. Voorzichtig legde Gabrièl een arm om Ruhn’s schouder, op de plekken waar het het schoonst was. Verf op zijn outfit krijgen was niet een probleem waar Gabrièl vandaag mee wilde dealen. “Goedemorgen vriend, wat in godsnaam heb jij uitgespookt vannacht of vanochtend? Je ziet er niet uit,” zei hij als wijze van begroeting. Soms vroeg Gabrièl zich af of Ruhn ooit geleerd had binnen de lijntjes te verven, zoveel verf dat er op zijn eigen lichaam terecht was gekomen.
          ”Zin in het laatste jaar? Enige wensen voor kamergenoten? Hoop voor je dat niet met een stelletje kleuters op de kamer komt die om negen uur ’s avonds al het licht uit willen. Dan ga je nooit meer kunnen verven denk ik,” ging Gabrièl rustig verder. Hij haalde kort zijn hand door Ruhn’s haar, dat er toch al niet meer uit zag. Gabrièl vroeg zich oprecht af of deze jongen enige slaap had gehad vannacht, gezien alles erop wees dat dit absoluut niet het geval was.

    [ bericht aangepast op 21 mei 2021 - 0:21 ]


    That is a perfect copy of reality.

         
          —

    Aiden

    Volitare • Musician • 23 • Outfit • @ Metanoia • & Alone



         
          —

    Devrim

    Volitare • Hedonist • 23 • Outfit • @ Metanoia • & Alone




         
          Wanneer zijn collega zijn koffiekopje laat vallen, krullen Jaromir's lippen zichzelf omhoog in een grijns van leedvermaak — Jacob's lustgevoelens overduidelijk jegens de blondharige Volitare. Alsnog besluit hij uiteindelijk om zijn collega een uitgang aan te bieden binnenin het gesprek, waardoor deze enigszins opgelucht adem kan halen — pratend over hun aanstaande mentorleerlingen. Voordat de man kan beantwoorden, weet de blondharige in kwestie te verschijnen — haar aanwezigheid direct uitoefenend op Jacob zelve.
          'Heren — Jaromir, Jacob.'
          Jaromir weet de glans in Florence's kijkers direct te herkennen als een van onverdunde uitdaging — seksueel. Glimlachend knikt hij slechts eenmalig, wetend dat haar aankomst absoluut niet op hemzelf geconcentreerd is — hetgeen wordt bevestigd door haar opvolgende vraag, o zo voorspelbaar.
          'Heeft u misschien nu even tijd voor mij. . . voor ons mentorgesprekje?'
          Jacob's antwoord zou er een kunnen zijn van een puber — hakkelend en stoten, niet in staat te communiceren. Jaromir kan zijn kijkers er niet van weerhouden te rollen, waarbij eveneens zijn glimlach verdwijnt. Kinderachtig, Jacob zou zijn aandacht op andere zaken moeten richten dan te jonge studentes lastig vallen.
          'Jaz, wij spreken elkaar later.'
          Nadat het tweetal is verdwenen, spreidt Jaromir zijn vleugels uit — om zichzelf vervolgens krachtig af te zetten, verdwijnend in het wijdse luchtruim. Voor hem is de bijeenkomst direct afgesloten, zijn gedachten weg van school. Wellicht zou hij zichzelf verschuilen in de bibliotheek met boekenstapels.

    Jaromir

    Docent • Geschiedkunde • 1793 | 31 • Outfit • @ Metanoia • & Alone



         
          —

    Ruhn

    Volitare • Artist • 21 • Outfit • @ Metanoia • & Alone



    xxx

    Aiden

    Volitare       •       The Musician       •       23       •       Outfit       •       @ Binnenplaats       •       & Salhi
          Wanneer de roodharige vrouwelijke docente op het podium staat om haar jaarlijkse welkomstwoord te geven, doet Aiden er alles aan om haar blik te ontwijken — bang voor de uitwerking daarvan. Vanaf de eerste momenten van haar lessen, voelt hij zichzelf enigszins ongemakkelijk. Alhoewel dat niet haar bedoeling zal zijn, in ieder geval niet in deze mate. Uiteindelijk haalt hij opgelucht adem, de speech voorbij. Geïnteresseerd glijden zijn kijkers naar zijn mentor: een nieuwe docente met een zachtaardige uitstraling. Het was een gokkans om haar naam op te geven, een volledige vreemde. Zometeen moet hij zich voorstellen, maar hij zou de jongedame naast hem nog niet verlaten. Nee, integendeel — Aiden zal haar naar haar mentor slepen, de taken van zijn begeleiding.
          'Wie heb jij als mentor gekozen?' klinkt Salhi's stem dan opeens, alsof ze zijn gedachten hardop heeft gehoord.
          Aiden kijkt opzij — eigenlijk vooral omlaag — naar het gezicht van Salhi, waarbij zijn wangen rood kleuren. Nadat Zuzana hun relatie plotsklaps heeft verbroken, heeft hij veel tijd doorgebracht met haar. En, dat was prettig. Voorheen was ze al bijzonder — en niet omdat hij was gedwongen om haar te begeleiden binnenin de schoolmuren. Salhi had een kalmerende uitwerking op hem, terwijl ze hem aan de andere kant deed twijfelen aan al het andere. Aiden slikt eventjes, waarop hij zichzelf enigszins weet te herpakken.
          'Evicka, de nieuwe docente taken van een aartsengel. Volgens mij is ze aardig. . . zo te zien, dan. Wie heb jij?'
          Vanwege de hoeveelheid van namen, heeft hij Salhi's mentor niet kunnen horen. Daarbij heeft hij een melodie verstopt zitten in zijn hoofd, welke hij dolgraag wil uitwerken. Aiden's vingers bewegen op een onzichtbare gitaar, plukkend aan de fijne snaren. Later. Later zou hij het uitwerken.
          Gisteren was Laslo's feestje genoeg om zijn creatieve stroom opnieuw te kunnen hervinden. Omdat hij vooral bij het podium stond, heeft hij geen kater gekregen — in tegenstelling tot de rest, waaronder veel van zijn vrienden. Aiden voelt zijn mond lachen, wetend dat ze het niet anders willen.
          'Ga je vanavond naar Las' verjaardagsfeest toe? Het schijnt geweldig te worden!'
          Aiden weet goed dat Salhi niet van grote feestjes houdt, maar ze moet er ook eens uit, al is het maar even.
          'Wacht, nog niets zeggen. Wat als jij en ik samen gaan? Dan blijf ik bij jou, altijd.'
          Het spontane idee glijdt omhoog, gemakkelijk. Aiden zou het Salhi naar haar zin maken op feest, uiteraard. Alhoewel, zou ze hem dan vertrouwen? Salhi heeft de laatste jaren al grote stappen gemaakt op het sociale gebied, maar een feestje? Aiden blijft hoopvol, glimlachend omlaag kijkend.
          Vaag weet hij zichzelf te beseffen dat hij Salhi zojuist uit heeft gevraagd, maar dat is iets voor gedachten later. Voor nu zijn ze vrienden, toch? En vrienden kijken wel eens. . . anders naar elkaar. Dat was met Zuzana hetzelfde: een simpele vriendschap, uitgroeiend tot meer. Alhoewel, Salhi?
          Aiden voelt de rode kleur langs zijn nek omlaag glijden, waardoor hij nogmaals zijn keel ongemakkelijk schraapt.

    [ bericht aangepast op 21 juni 2021 - 10:40 ]


    Whatever causes night in souls, causes stars too.