[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 2 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Isolophilia • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • Justin • Catan • Andreas • Sombre • Brenn • Trijn • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Croweater • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • Arianna • Frangente •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • Cole • Catan • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • Rhae • Croweater • Elsie • Catan

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Frangente • Thomas • Slughorn • Evan • Sombre • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Catan • Nora • Morrigann

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Frangente • Vinnie • Croweater • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Slughorn

[ bericht aangepast op 30 mei 2021 - 21:51 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

"Novalie schrok een beetje van Tilly, die heel fel deed tegen Prudence. Novalie wist ook wel dat Prudence niet altijd even aardig was, maar dit was wel scherp. Novalie hield de zak met ijs tegen haar enkel en voelde schaamte over haar wangen zakken. omdat ze niet met de situatie durfde te bemoeien. Ze vond het knap dat Tilly zo van haar liet horen, maar Novalie wist absoluut niet hoe ze dat moest doen.
      En dus focuste ze maar op de ijsdoek op haar enkel. Haar enkel deed gelukkig al een stuk minder zeer. "Wat zijn we hier aan het doen, dames?" De donkere stem liet de kriebels over de rug van Novalie kruipen. Snape was nooit haar favoriete docent geweest, ze vond hem zelfs een beetje eng. Ze wilde heel graag zijn vraag beantwoorden, maar ze durfde niet. Sowieso waren Tilly of Prudence haar wel voor.

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 12:33 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh kom op, het is een groot gemis als je de wereld niet een paar kleine Rafjes cadeau doet,’ zei Jordyn en ze gaf hem een schouderduwtje. ‘Ik wil best wat eitjes beschikbaar stellen als we een spreuk vinden om iemand anders die te laten uitbroeden, want zo’n dikke pens lijkt me drie keer niks. Maar wij zouden wel echt prachtkinderen maken, denk je ook niet?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Tilly James
>> Met Novalie en Sneep <<

'Professor, Rosalie was plotseling verdwenen en ik vermoed dat Prudence er iets mee te maken heeft...' begon Tilly.
'De sorteerceremonie kan elk moment beginnen. Jullie kunnen beter naar binnen gaan... Tenzij jullie je afdeling zo snel al punten willen kosten.'
'Maar professor, Prudence -'
'Ik zou oppassen met uw beschuldigingen, mevrouw James.' Professor Sneep vernauwde zijn ogen.
Tilly wilde weer in protest gaan - maar bedacht zich toen. Misschien was Rosalie binnen. Het kón, en dan zou ze nu stennis schoppen om niets. Ze hielp Novalie overeind. 'Novalie moet naar de ziekenboeg,' zei ze zacht. 'Ze heeft haar enkel verstuikt.'
'Dan stel ik voor dat jullie het avondeten overslaan.' Professor Sneep gebaarde naar binnen, en Tilly wist dat het menens was. Ze sloeg haar arm om Novalie heen en ondersteunde haar terwijl zij hinkend de grote zaal binnen strompelde.

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 14:46 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mavis Keegan
>> Met Lee bij de ingang <<

'Nooit verwacht ooit Mosh ondergoed in mijn handen te houden,' verzuchtte Mavis toen Lee de zwarte onderbroek aan haar gaf. 'Jij staat op de uitkijk, toch?' De magische schaar van de fopshop had ze er al bijgepakt. 'Maak er wat moois van. Beetje vrouwelijk,' fluisterde ze tegen het ding, en de schaar begon wild te knippen tot de boxer was omgetoverd tot een soort string. Als ze tijd over had, zou ze er nog wat mooie glitters op doen.
Ze sprak vlug een spreuk uit die haar stem tot onherkenbaar vervormde en toen de spreuk die George haar geleerd had, waarmee je normaliter een brulbrief insprak: 'Mozart Bauer! Heb je nou nóg niet geleerd dat het niet toegestaan is om aan andermans ondergoed te komen zonder toestemming?' zei ze. Ze wilde het 't liefst schreeuwen, maar dat zou opvallen, en ze had Sneep in haar ooghoek al binnen zien komen dus ze moest opschieten. 'Het wordt tijd dat jij eens netjes met andermans spullen omgaat. Anders schaam ik me diep om me jouw onderbroek te moeten noemen.'
Op dat moment tikte Lee haar aan ten teken dat ze moest ophouden. Ze stopte de onderbroek in haar mantelzak en stak ook haar toverstok vlug weg. Sneep kwam met opgetrokken wenkbrauwen langs, maar toen ze vlug richting de grote hal liepen, zei hij niets. Mavis liep, terwijl ze naar binnen ging, langs de afdelingstafel van Zwadderich, legde daar vlug de onderbroek neer en zocht toen een plekje bij haar eigen afdeling, waarbij ze uitzicht had op zowel Mosh als zijn ondergoed.
Het moment dat professor Perkamentus opstond om de zaal tot stilte te manen zodat de sorteerceremonie zou kunnen beginnen - de hoed was al op het krukje gelegd - sprak Mavis snel 'Wingardium Leviosa!', zodat de onderbroek voor Mosh neus belandde. Toen hij er verbaasd naar keek - het was verder doodstil in de zaal - begon de zwarte slip plotseling te praten. Tot haar genoegen was haar stem volledig omgevormd tot een donkere mannenstem, en was het volume hoog genoeg dat de hele zaal kon horen wat de onderbroek tegen Mosh te zeggen had.

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 16:05 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mosh was niet iemand die snel verblikte of verbloosde en een pratende onderbroek kon hij heus wel waarderen – maar niet als het eruit zag als een vervloekte string die beweerde van hem te zijn, en zéker niet als er een tafel verderop een smerige flikker zat die hard op zijn vingers floot en hem een knipoog gaf waarvan de rillingen langs zijn rug liepen. Voor het stomme ding uitgeluld was, richtte hij zijn toverstaf er op en siste: ‘Incendio, waarna het in de fik vloog en hij het met een waterstraal doofde voordat er nog meer werd aangestoken.
      ‘Nou, de show is over,’ snoof hij toen ongeveer de hele zaal naar hem keek. ‘Wel fijn dat jullie mijn ondergoed interessanter vinden dan wat onze hooggeëerde schoolhoofd te vertellen heeft.’
      ‘Misschien moet je zijn ondergoed maar voor je volgende afspraakje lenen,’ zei Casper naast hem. ‘Denk dat je nu toch wel wat creatiefs uit de kast moet trekken om je dametjes tevreden te houden. Of ga je dit jaar voor de mannen? Ik geil stiekem op roze, dan weet je dat alvast.’
      ‘En ik ben stiekem wel gesteld op mijn zicht, dus daar bedank ik voor,’ kaatste Mosh terug.
      Hij wierp een ongeduldige blik op het schoolhoofd, die blijkbaar wachtte tot hij weer de volledige aandacht had. Nou, van hem mocht-ie. Wat een kutbegin. Hij kreeg die kut-Huffelpufs nog wel. Het leed geen twijfel dat die pot dit samen met d’r flikkervriendje had gedaan.

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 16:39 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek Jordyn ongelovig aan. Was ze nu serieus? Hij dacht van niet. Hij wist absoluut niet wat hij moest antwoorden op deze vraag. Rafael werd gered door Dumbledore en een of andere zware stem die aan de andere kant van de zaal schreeuwde. Hij onderdrukte een opgeluchte zucht. Zo had hij mooi de vraag kunnen ontwijken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Thomas grinnikte om Mosh harde reactie op Casper. "Nou, nou, Mosh. Wat zijn we licht aangebrand vandaag." Hij trok even kort beide mondhoeken op. "Niet zo gemeen doen tegen Casper. Ik wed dat hij het al zwaar genoeg heeft vandaag." Thomas wist zijn gezicht perfect in de plooi te houden, maar hield stiekem Casper tegenover hem in de gaten. Nog steeds was hij benieuwd naar de reactie van de jongen op het blinde meisje, dat hopelijk elk moment kom binnen komen. "Hij kan er ook niets aan doen dat je zo'n slechte smaak heb in ondergoed."

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 18:47 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Heel zwaar,’ antwoordde Casper droogjes.
      ‘Nou je mag me anders best eens wat van je flitsende ondergoed lenen, kerel,’ zei Mosh tegen de zwartharige jongen schuin tegenover hem. ‘Het is niet alsof jij je broek ooit voor iemand heb laten zakken.’
      Zodra de opmerking uit zijn mond was, had Mosh er al spijt van.
      ‘Ik wil hem anders best voor jou laten zakken hoor,’ zei Casper – precies zoals hij al verwacht had. De jongen wierp hem een veelbetekenende blik toe die hem meteen misselijk maakte. ‘Met dat seks-cv van jou moet je toch wel raad weten met je tong.’
      Flikker toch op.
      Mosh verbeet een grom, hij wilde zich niet laten kennen, maar hij vond het schijtirritant dat die jongen altijd net scherper was dan hij. In plaats van te proberen nog een rake opmerking te maken over Caspers niet bestaande seksleven, nam hij deze keer maar zijn verlies en richtte hij zich op de sorteerceremonie die net van start ging en waar een bloedmooie meid stond. Hij leunde iets naar voren.
      ‘Wie de fuck is dat?’ vroeg hij aan Thomas, die doorgaans sneller aan nieuwtjes kwam dan hij.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Rhae, komt van Beauxbatons," beantwoordde hij kort Mosh vraag, terwijl hij het meisje met zijn ogen volgde. Een nieuwe leerling vroeg natuurlijk om zijn aandacht, zeker aangezien ze er absoluut niet onprettig uitzag. Hij had nog een geluk gehad dat hij haar naam had opgevangen. Thomas vond het niet prettig als hij een vraag niet kon beantwoorden. Hij had er ook een zekere reputatie naar dat hij alles wist, dus niet kunnen antwoorden voelde als falen.

---

It's never gonna happen, Guys.

De grap was nog beter uitgepakt dan Lee gehoopt had. Eigenlijk was hij ervan uitgegaan dat Mosh erom zou grijnzen, maar zijn ondergoed was blijkbaar heilig.
      ‘Volgens mij hebben we een gevoelige snaar geraakt,’ grinnikte hij tegen Mavis. Daarna keek hij Novalie aan, die naast hem was gaan zitten. 'En, heb ik mijn blunder van vanochtend zo een beetje goedgemaakt denk je?'

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 22:25 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Grijnzend had Jordyn naar de brullende onderbroek geluisterd. Wat was Mosh toch een aandachtstrekker. In plaats van het weg te lachen, trok er een schaduw over zijn gezicht alsof hij een of andere onderbroekenfobie had. Aansteller was misschien een beter woord.
      ‘Nou dit moeten we maar onthouden,’ zei ze samenzweerderig tegen Rafaël. ‘Eens kijken of we die reactie kunnen overtreffen.’ Ze boog zich dicht naar hem toe en fluisterde plagerig in zijn oor: ‘Op mij lingerie reageert hij altijd heel anders.’
      Zoals verwacht trok er een lichte blos over Rafs wangen en ze drukte een grijns achter haar hand weg terwijl ze met haar elleboog op de tafel leunde en zich weer op het schoolhoofd concentreerde die zijn monoloog afstak.
      Na alle mededelingen werd de eerste leerling naar voren geroepen. Tot Jordyns verrassing was het geen eerstejaars, maar een zeer aantrekkelijke jongedame.
      ‘Damn… Loopt daar even een lekker hapje.’ Ze wisselde een blik met haar twee vrienden, waarna ze alle drie op hun vingers floten. De ogen van het meisje schoten hun kant op en er trok een blos langs haar wangen. ‘Kijk die wangetjes, Raf. Lijkt jou wel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ietwat beledigd gaf Rafael een por naar Jordyn. "Zo erg ben ik ook weer niet," mopperde hij zachtjes. Rafael keek naar het meisje wat nu op de kruk ging zitten. Ze was echt knap. Met een kleine glimlach op zijn gezicht keek hij toe hoe het meisje ingedeeld werd in Ravenclaw. Hij keek lichtelijk teleurgesteld toe hoe het meisje naar de andere afdeling liep en daar naast Isabella ging zitten. Als ze maar niet aangestoken wordt door Isa haar haat.
      Raf zijn blik viel op Blythe -die tegenover Isa zat - en hij gaf zichzelf geschrokken in gedachten een klap voor zijn hoofd. Wat kon hem het boeien wat Isa over hem zei? Ze was knap, maar er was al iemand waarmee hij bezig was. Onbewust kwam er toch een glimlach op zijn gezicht bij het zien van Blythe en hun kus. Gauw richtte hij zich weer op de sorteer ceremonie, voor Jordyn daar weer wat over zou zeggen.

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 23:03 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Rhae vond het vreselijk dat de hele zaal naar haar keek. Het introductiepraatje was een beetje langs haar heen gegaan. Ze had de zaal bewonderend in zich opgenomen en was vooral onder de indruk van het plafond dat de buitenlucht liet zien. Het zag er vast prachtig uit wanneer het donker was.
      Ze schrok op toen haar naam werd genoemd en ze naar voren moest komen. Zenuwachtig beklom ze de trap. Tot overmaat van ramp werd er gefloten. Ze wierp een vlugge blik opzij en zag dat het van dezelfde tafel kwam als waar haar neef zat. Hoewel die afdeling haar voorkeur had genoten, moest ze daar nu niets van hebben en ze hoopte toch maar op Ravenclaw. Met warme wangen liep ze naar de stoel toe, waar ze een oude hoed op kreeg. Het was dat Blythe haar al had uitgelegd hoe de sorteerceremonie werkte, anders was ze nog sceptischer geweest. De krakende stem riep na wat gemompel ‘Ravenclaw’, waarna er daar een luid gejuich van de tafel opsteeg.
      Ik zit in elk geval bij Blythe!
      Ze liep naar de tafel toe en zag dat er tegenover Blythe nog wat ruimte vrij was naast een roodharig meisje, dat nog ietsje voor haar opschoof.
      ‘Hé,’ zei ze een beetje opgelaten. Ze was blij toen ze zat. ‘Ik eh, ben dus Rhae.’
      Ze glimlachte naar Blythe en keek schichtig naar de twee jongens die daarnaast zaten. Eentje zat haar een beetje glazig aan te staren, waardoor ze zich gelijk ongemakkelijk voelde. Gauw keek ze naar het roodharige meisje, die zich op dat moment als Isabelle voorstelde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze had met haar ogen gerold toen ze het gefluit hoorde van de Gryffindor tafel en kon een zucht niet onderdrukken. Jongens... Ze was zo geërgerd dat ze zich bijna mopperend voorstelde aan het nieuwe meisje. Bijna... Ze wist nog net een glimlach op haar gezicht te toveren en zich vriendelijk aan Rhae voor te stellen.
      Isa merkte dat ze het wel leuk vond, een nieuwe meid in hun afdeling. Al keek ze ook met lichte bewondering naar het meisje naast haar. Ze was zo knap. "Wat leuk dat je bij ons ingedeeld bent. Je gaat Ravenclaw echt geweldig vinden," zei ze met een glimlach. Isa keek even naar de overkant van de tafel en zag Roman nogal glazig kijken. Isa was meteen weer geïrriteerd. "Kwijlen is niet heel beleefd. Vind je ook niet?" Ze gaf Roman een zachte trap onder de tafel door.

[ bericht aangepast op 23 mei 2021 - 0:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Roman voelde de hitte naar zijn gezicht trekken. Net op tijd weerstond hij de neiging om te controleren of hij écht aan het kwijlen was. Een beetje beschaamd wendde hij zijn gezicht af, verward door het feit dat er helemaal even niets anders op de wereld had bestaan dan zijn nieuwe afdelingsgenoot. Zo met zijn blik afgewend raapte hij zichzelf een beetje bij elkaar.
      ‘Uh, sorry,’ verontschuldigde hij zich uiteindelijk tegenover Rhae. ‘Ik wilde niet onbeleefd zijn, maar…’
      Hij wist niet hoe hij die zin moest aanvullen en wierp een beetje een verwarde blik op Blythe, in de hoop dat die hem nog een beetje van deze zeer gênante afgang kon redden.

---

Every villain is a hero in his own mind.