• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    Lane Isolophilia
    Rafael Beater/Prefect Slughorn
    Justin Catan
    Andreas Sombre
    Brenn Trijn
    Margo Chaser Klaar
    Jordyn Beater Croweater
    Kyra Chaser/Prefect Morrigann
    Arianna Frangente

    Ravenclaw

    Nomad Catan
    Roman Keeper/Headboy Croweater
    Noah Trijn
    Cole Catan

    Blythe Chaser Catan
    Isabella Slughorn
    Jemina Morrigann
    Rhae Croweater
    Elsie Catan
    Slytherin

    Casper Croweater
    Mosh Seeker Croweater
    Marcus Beater Frangente
    Thomas Slughorn
    Evan Sombre
    Prudence Trijn
    Lene Keeper Klaar
    Daphne Croweater
    Zoya Head girl Catan
    Nora Morrigann
    Hufflepuff

    Lee Chaser Croweater
    Theo Chaser/Prefect Frangente
    Vinnie Croweater


    Mavis Beater Catan
    Rosalie Slughorn
    Tilly Catan
    Maddie Trijn
    Novalie Prefect Slughorn

    [ bericht aangepast op 30 mei 2021 - 21:51 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jordyn Mariah Kingsley

    >> Op het perron met Rafaël <<

    ‘Oh oh. Houdt die blik in je ogen een second base in of vond je zoenen voor nu wel veilig genoeg?’ Ze gaf hem een plagend schouderduwtje. Blythe was nou niet echt haar favoriet, maar zolang Raf er lol in had moest ie lekker z’n gang gaan.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 16:48 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Alex Williams
    >> Op het perron met Cole <<


    Alex wierp een blik in de plas, maar zag niets.
          ‘Ah. Je vond het een goed idee om in de trein nog maar een fles drank leeg te gieten, zodat de schouwers die er verderop niet uit zouden plukken?’
          Het was dan wel een magische plaats, maar Alex was wel een beetje sceptisch over dingen zien die niemand anders zag.
          Meestal was dat gewoon een teken van aandachttekort. En ze hadden niet bepaald een schromelijk tekort aan aandachtstrekkers op hun afdeling, dus ze hoopte maar niet dat dat ook Coles eindbestemming voor dit jaar was.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 17:28 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cole Esworthy
    >> Op het perron met Alex <<

    'Maar het -' Hij keek naar de plas, maar tot zijn stomme verbazing was de foto verdwenen. Hij raakte het water nu niet aan, en Alex ook niet, maar toch was hij er nu niet. Hij had het zich toch niet verbeeld? Hij fronste. 'Je hebt gelijk, die fles mede in de trein hakte er wel in.' Hij probeerde een grijns op zijn gezicht te toveren en niet te laten merken dat hij zich werkelijk afvroeg of hij zich nou echt dingen had verbeeld of niet.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rafaël Wilson
    ~ Met Jordyn op het perron ~


    "We hebben gewoon gezoend, oké," zei Raf haastig, die al rode oortjes kreeg bij het idee van verder gaan. Dat was iets waar hij van baalde, want het werd wel een tijd dat hij wat minder ongemakkelijk rond dit onderwerp werd.
          Hij trok even kort zijn wenkbrauw op naar Jordyn. "Ik heb iets wat je waarschijnlijk nog veel hilarischer vindt." Rafael duwde Jordyn in de richting van de koets. Hij sloot de deur haastig achter zich, zodat Jordyn en hij echt de plek voor zich alleen hadden. Pas toen ze alleen waren, durfde hij het zwarte doosje uit zijn zak te halen en overhandigde hem aan Jordyn.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 17:38 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Roman Keegan

    >> In een coupe met Jemima <<


    ‘Ik geloof wel dat ik dat nodig heb, hè?’ zei Roman met een scheve grijns. ‘Nou, ik ga maar gauw verder. Voor er straks complete coupés verdwenen zijn.’ Hij gaf haar een knikje, draaide zich om en liep toen verder de trein door.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Lee Williams

    >> Op het perron met Mavis <<


    Mosh’ ondergoed stelen.
          Mavis had hem weer bij de les gebracht. Hij was het inderdaad helemaal vergeten. De jongen liep net bij twee giechelende derdejaars vandaan. ‘Dus… Wat is het plan? Jij leidt hem af tot hier verder niemand is, zorgt dat ie met zijn rug naar me toe staat en ik ga op zoek naar die onderbroek?
          Een onzichtbaarheidsmantel (of drankje) was toch wel handiger geweest.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 17:59 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jordyn Mariah Kingsley

    >> Op het perron met Rafaël <<

    Nieuwsgierig deed Jordyn het doosje open. Het was toch niet…
          Já hoor.
          ‘Kom op, Raf. Ik ben dan wel geen romanticus, maar zelfs ik vind het in mijn hand duwen van dit doosje wel een heel droog aanzoek,’ zei ze hoofdschuddend en met nog steeds een scheve grijns. ‘You can do better, boy. Op z’n minst op een knie.’ Ze duwde het ding terug in zijn handen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rafaël Wilson
    ~ Met Jordyn In een koets~


    "Oh sorry, madame," zei hij met een kleine glimlach. "Volgende keer gaan we eerst romantisch met zijn tweeën eten en lopen we langs het meer met zonsondergang en dan ga ik voor je op een knie. En dan stel ik de vraag pas natuurlijk." Hij pakte het doosje terug en ging zo goed als het lukte in de koets op een knie. "Wil je met me trouwen, Jordyn?" vroeg hij met een grijns. Hij opende het doosje nogmaals en keek met een veelbetekenende blik naar het meisje.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 18:36 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Jordyn Mariah Kingsley

    >> Op het perron met Rafaël <<

    Nieuwsgierig deed Jordyn het doosje open. Het was toch niet…
    ‘Oh Raf!’ riep Jordyn met een zogenaamd verbijsterde kreet uit en ze vouwde haar handen over haar hart. ‘Ik dacht dat je het me nooit zou vragen! Natuuuurlijk wil ik met je trouwen! Al is het alleen maar omdat ik dan een fantastische schoonmoeder krijg die dol op me is!’ Ze deed alsof ze een traantje moest wegpinken en stak daarna haar vingers uit.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rafaël Wilson
    ~ Met Jordyn In een koets~


    Hij gaf haar grijnzend een duw en plofte daarna naast Jordyn neer. "Idioot," zei hij met een grote grijns, al had Jordyn wel de druk van de ketel gehaald door dit. "Het is de familie ring. Ik zou voor het einde van het schooljaar Zoya gevraagd moeten hebben." Zijn stem klonk bitter, terwijl hij het doosje weer dicht deed. Haastig stopte hij het weer weg, zodat hij er niet naer hoefde te kijken. "Ik heb de hele zomer geprobeerd hun gedachten te veranderen. Mijn pa bemoeit zich er niet mee, maar ma is echt onverbiddelijk. Je zou haar soms eens moeten horen. Bloedlijn is belangrijk, je hebt iemand nodig met aanzien, blablabla. Het is dat ze schouwer is, maar af en toe past ze zo recht in het straatje van Jeweetwel." Rafael zuchtte en haalde een hand door zijn haar. De ruzies stormden af en toe nog door zijn hoofd. Rafael legde zijn ellebogen op zijn knieën en liet zijn hoofd even hangen. Zijn moeder was verschrikkelijk.
          Hij keek even onder zijn arm door naar Jordyn. Hij zou absoluut niet erg vinden als zij degene was geweest met wie hij moest trouwen, dan had hij ten minste enige gezelligheid gehad. Zonder er verder over na te denken, sprak hij zijn gedachte hard op uit. "Vond je hem mooi?" Vroeg hij grijnzend."Het zou echt een stuk makkelijker zijn geweest als jij degene was aan wie ik hem mocht geven." Hij keek even naar zijn beste vriendin en stootte haar plagend aan. "Dus wie weet Jordyn, als ik aan het einde van het jaar nog niet onder het huwelijk met Zoya vandaan ben, dan vraag ik je gewoon opnieuw. Met jou is een stuk gezelliger en een mooie middelvinger naar mijn moeder."
          Eerlijk gezegd was hij wel een beetje klaar ermee naar de pijpen van zijn moeder te dansen, maar zolang zij voor alles wat hij nodig had betaalde, kon hij er niet zomaar onderuit. Al was Hogwarts na dit jaar afgelopen en lag er een hele wereld voor hem open als dat nodig was.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 23:41 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Jordyn Mariah Kingsley

    >> Op het perron met Rafaël <<

    Jordyn grinnikte. ‘Denk je nou echt dat je dit beest in bed aankan?’ Ze liet plagend een hand over zijn been glijden. ‘Want dit meisje kent wel heel veel trucjes waar jij rooie oortjes van krijgt.’ Ze wierp hem een zwoele blik toe en schoot toen in de lach omdat ze zelfs zichzelf niet serieus kon nemen. ‘Oké ik lach er wel om, maar het is natuurlijk hartstikke erg. Trouwen met Zoya…’ Ze huiverde. ‘Je kan net zo goed een willekeurig lijk uit een grafkist vandaan trekken… Dat lijkt me net zo gezellig onder de dekens. Of erboven. Al kun je natuurlijk ook in naam trouwen en gewoon een maîtresse nemen. Dat is hartstikke chic, vindt je moeder vast leuk.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rafaël Wilson
    ~ Met Jordyn In een koets~


    Hij voelde de kriebels over zijn rug trekken en hield zijn adem in toen hij Jordyn's hand plagend over zijn been voelde glijden. Ietwat benauwd keek hij naar Jordyn, die met een blik naar hem keek waardoor hij het om een of andere reden ineens warm kreeg.
          Hij was blij dat Jordyn zelf het onderwerp veranderde en haalde opgelucht adem. Waarschijnlijk had hij nu inderdaad rode oortjes. Hoe vaak Jordyn er ook over sprak, Rafael was wel wat van haar gewend, hij kreeg ze elke keer. "Ik neem dan ook wel een eigen kamer," zei hij met opgetrokken wenkbrauw. "Als ik er de volgende ochtend nog wil zijn."
          Hij grinnikte bij Jordyns laatste opmerking. "Wel, laat ik er nu in ieder geval maar van genieten wat waarschijnlijk mijn laatste jaar als vrijgezel is," grijnsde hij. Dus hopelijk een hoop feesten en misschien ook datgene wat hem elke keer weer die rode oortjes bezorgde. Hij wilde absoluut niet dat Zoya de eerste was, maar hoe hij dat voor elkaar moest krijgen had hij geen idee van.


    It's never gonna happen, Guys.

    Alex Williams
    >> Op het perron/In een koets met Cole <<


    Alex trok een mondhoek op. Even later stapte ze in een koets, ze vond het niet vervelend dat Cole naast haar kwam zitten. In plaats van uit beleefdheid dingen te vragen, staarde hij bedachtzaam vooruit, zijn gedachten vast bij het krantenartikel.
          ‘Wat stond erin?’ vroeg ze zich af.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jordyn Mariah Kingsley

    >> Op het perron met Rafaël <<


    ‘Zou ik zéker doen. En aan het einde van het jaar zou ik je ma gewoon maar vertellen dat ze zelf maar met Zoya moet gaan trouwens als ze haar zo geweldig vindt.’
          Wat Jordyn bleef het onzinnig vinden. Ze leefden verdorie toch niet meer in de Middeleeuwen?
          ‘Of je stelt mij inderdaad gewoon voor als haar schoondochter. Dronken ongelukje, oeps. Niets meer aan te doen.’

    [ bericht aangepast op 16 mei 2021 - 11:55 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cole Esworthy
    >> Met Alex in een koets <<


    'Hmm?' Cole keek op uit zijn gedachten. 'Het was een foto van een gezin, volgens mij. Een man en een vrouw, en die vrouw hield een baby vast... Er stonden ook nog letters boven, maar die kon ik niet lezen.' Hij was blij dat ze in ieder geval niet reageerde alsof hij gek was - althans, niet meer.

    [ bericht aangepast op 16 mei 2021 - 12:01 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain