[RPG • 0] Experium || 41 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 maart 2021 - 19:07 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had met Nenya en Adam aan de tafel in de woonkamer gezeten, een spelletje spelend, toen Fox opeens belde. "Hee Fox. Wat..." Hij kon nauwelijks wat vragen, want Fox stak meteen van wal met een vreemd verhaal. Merrin luisterde een beetje geschokt naar de jongen aan de andere kant en het duurde even voor hem de woorden doordrongen. "Wacht, wat?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Goed – het was ook wel veel om in één keer te verwerken. Maar Fox had het voor zijn doen behoorlijk kort en bondig gehouden en hij herhaalde zijn woorden bijna exact. ‘Dezi is mogelijk op killing-koers en beter vraag je Nenya of ze kan checken of er vanavond nog meer onaangename dingen te gebeuren staan,’ vatte hij de kern nog een keer samen. Veel korter kon hij het toch echt niet maken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Uh oké..." Dus hij had het toch goed gehoord. "Ik zal het zeggen." Hij keek even ernstig naar Adam die tegenover hem zat. "Hoe gaat het dan nu met Jester?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox

'Hij is nog niet aanspreekbaar,' zei Fox zacht. Hij wierp een bezorgde blik op zijn vriend. 'Fayr doet haar best.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Oké, bel ons als je meer weet." En met die woorden werd er opgehangen. Heel even keek hij aarzelend naar Nenya en Adam, die nu ook heus wel in de gaten hadden dat er wat was. "Dezi.. Dezi heeft blijkbaar Jester aangevallen. Fayr is hem nu aan het op lappen, maar ze weten niet waar Dezi is. Dus we moeten voorzichtig zijn." Hij keek even naar Nenya. "Fox vraagt of jij misschien in de toekomst kan kijken. Waar is Dezi is, denk ik? Of dat er nog iets anders ergs kan gebeuren -uhm- vanavond? Met een van ons?"

[ bericht aangepast op 28 feb 2021 - 22:26 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Er werd verrassend snel opgenomen aan de andere kant. "En?" Vienna was een beetje verward door de manier van opnemen. "Hij leeft," zei ze aarzelend. Ze wist niet wat ze er anders over moest zeggen. Het was even stil aan de andere kant. "Oke. Wil jij of Fayr bellen als ik mag stoppen?" Vienna knikte tegen de telefoon en besefte zich toen dat Fersephone dat niet kon zien. "Natuurlijk. En Phone..." Vienna slaakte een diepe zucht. "Dezi loopt nog ergens rond, dus wees voorzichtig oke? We weten nu niet wat ze van plan is." Er werd een bevestigend antwoord aan de andere kant van de telefoon gegeven, voor ze beiden ophingen.
      Nogal gefrustreerd keek Vienna naar haar iNet die ze nog altijd in haar hand had en liep toen terug naar Fox. Ze wachtte tot hij zijn telefoongesprek afrondde en keek toen met een zelfverzekerde blik op naar Fox. "Ga je zo mee op zoek naar Dezi? Ik wil zeker weten dat ze niemand meer pijn doet." Ze keek even aarzelend naar de twee jongens verderop. "We kunnen hier toch niets doen en we moeten niet hebben dat Dezi hen straks nog op wacht of iets. Of dat ze in de tussentijd Merr of Adam iets aandoet. Fayr is de beste die ik ken, zij redden hier wel zonder ons."

[ bericht aangepast op 28 feb 2021 - 21:53 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Je zou naar de campus kunnen gaan, voor het geval dat het wel een afleiding is?’ stelde Fox voor. ‘Jester kan nog niet eens zelfstandig ademen, dus ik blijf liever zodat ik hem naar de campus kan brengen zodra hij een beetje stabiel is en hij hier niet in de kou op de grond blijft liggen – ook al houdt Fire nu zijn temperatuur op peil.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Misschien moest ze dat maar doen. Hier kon ze niets doen en Merrin, Adam en Nenya waren alleen, misschien wel tegenover Dezi. Yrla was ook tot niets in staat op het moment. "Ik..." Ze keek aarzelend naar Jester verderop en naar haar beste vriendin. En opeens werd ze verscheurd door plicht gevoel. Ze wilde haar broer beschermen, maar ze moest hier zijn voor het moment dat Fayr klaar was. Dit was het zwaarste wat ze na de vorige aanval van Dezi moest doen. En Fayr had haar straks nodig. "Ik weet het even niet meer..." Ze voelde zich zo machteloos, ze wilde graag wat doen. Maar ze kon alleen toekijken hoe Jester hopelijk herstelde. Ze was bang, besefte ze. En ze kon nergens heen met die angst, alleen toekijken en hopen.

[ bericht aangepast op 28 feb 2021 - 22:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox sloeg een arm om haar heen en trok haar even tegen zich aan. ‘Het komt wel goed met hem. Hij ademt alweer en hij heeft een goed team om zich heen. Ik weet hoe kut het is om toe te kijken en het gevoel te hebben dat je niets kunt doen, maar juist daardoor is het fijn als je een oogje op de jongste drie kunt houden, toch? Met een tafel ram jij Dezi zo tegen de vlakte.’ Hij gaf haar een knipoog.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Maar Fayr..." Zei ze, terwijl ze bezorgd naar haar beste vriendin keek en opeens een nieuwe zorg naar boven was gekomen. De zorgen om Jester hadden andere dingen weggedrukt, waardoor ze nu pas zag wat voor impact dit op haar beste vriendin had. Fayr zou straks waarschijnlijk net zo bed gebonden zijn als Yrla deze avond.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Fayr?' vroeg Fox verward. 'Wat is daarmee dan?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ze zal wel uitgeput zijn zo, dit moet best heftig zijn," zei Vienna zachtjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Dan zorgen we er echt wel voor dat ze in haar bed terechtkomt,' antwoordde Fox met een knipoog. 'Fire moet wel goed voor zijn toekomsige schoonzusje zorgen, anders is hij Fersephone vast zo kwijt,' grinnikte hij zachtjes.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zelfs iemand die zo gesloten was als Maaya, leerde je na bijna acht jaar observeren wel een beetje lezen. Melissa wel, in ieder geval. Ze pikte een verandering in haar gedrag altijd snel op – misschien omdat het zo zelden voorkwam – maar de laatste weken had het meisje al heel wat veranderingen ondergaan. Eigenlijk sinds het moment dat Onyx zijn polsen had doorgesneden en ook Maaya een hele nacht was weggeweest.
      Dat de twee met elkaar verbonden waren, had Melissa al jaren geleden uitgevogeld. Ze wist van de voorspelling, die Maaya als hoofdreden had aangevoerd om haar vriendschap met Onyx te verbreken, en ze wist ook dat die verbondenheid de reden was dat Maaya zich een jaar geleden in hun kamer had opgesloten en volledig was doorgedraaid.
      Zaterdag had ze praktisch staan kwijlen toen hij op het podium stond, hij had haar zelfs overgehaald om een act te doen en maandag was ze met een andere Panther naar het feest gegaan en had ze daar de nacht doorgebracht.
      Genoeg opvallendheden – maar ze wogen niet op tegen de blik die vandaag in haar ogen had gelegen. Melissa wist niet precies wat het was, iets wilds en obsessiefs op een nieuw niveau. De helft van wat er om haar heen gebeurde leek ze niet meer mee te krijgen en als iemand door haar gedachten heen brak, straalde de schaamte van haar af.
      En Maaya was nou niet bepaald iemand die zich snel ergens voor schaamde.
      Melissa was er niet echt gerust op – niet nu er al twee afdelingsgenoten verdwenen waren. Er was iets gaande en ze vond het niets dat zij niet wist wat het was. Ook nu zat ze met gekruiste benen op bed, met een broeierige blik in haar ogen en een verhitte zweem over haar wangen. Koortsig, ijlend, leek het wel.
      Melissa vulde een glas met water. Uit de binnenzak van haar vest haalde ze een zilveren pennenblik, klikte hem open en haalde er een zwarte bes uit. Boven het glas kneep ze de wolfskers fijn, zodat een paar druppels in het water vielen. Ze roerde het door met een staafje uit dezelfde blik en borg het toen weer op. Met het glas water liep ze naar haar kamergenoot toe.
      ‘Je ziet eruit alsof je al een week door de woestijn doolt. Hier, drink wat.’
      Ze duwde het glas in haar handen.
      Het meisje staarde haar glazig aan. Zonder iets te zeggen dronk ze het glas leeg.
      De wolfskers werkte snel, wist Melissa. Ze ging op de rand van Maaya’s bed zitten.
      ‘Wat is er met je aan de hand? Ben je ziek?’
      Haar lippen weken van elkaar, al duurde het even voordat ze haar stem gevonden had.
      ‘Onyx.’
      Melissa deed haar best om niet met haar ogen te rollen. Het was zo triest. ‘Wat is daarmee?’
      ‘Ik kan niet – ik kan niet stoppen met aan hem te denken. Het voelt – alsof mijn lichaam in brand staat.’
      Zo zie je er ook wel uit.
      ‘Ik wil het helemaal niet,’ bazelde het meisje. ‘Ik voel me er smerig door. Maar Zebediah…’
      Nu spitsten haar oren zich. Melissa ging rechtop zitten. ‘Zebediah?’
      ‘Hij heeft het erger gemaakt. Gisteren stond hij er opeens, drong hij zo mijn eigen hallucinatie binnen. Ik wist niet – dat hij dat kon. Dat hij nog leefde.’
      Melissa bestudeerde haar gezicht. Het voordeel van wolfskers was dat het slachtoffer opener werd en niet meer nadacht of ze iets wilden delen of niet. Remmingen verdwenen. Het nadeel was soms ook dat ze volslagen onzin uitkraamden. Op dit moment wist ze niet zo goed welk effect het op Maaya had. Dat Maaya op dit moment een bepaalde waarheid geloofde, betekende niet dat het ook de waarheid wás.
      ‘Je hebt Zebediah dus gisteren gesproken?’
      Ze knikte langzaam en keek haar met lodderige ogen aan. ‘Ja. Hij zei dat hij naar Romeo zocht. En dat hij me kon helpen. Om Onyx te krijgen. Het hoefde niet, zei ik. Maar hij zei van wel – en dat hij nog wel een keer om een wederdienst zou vragen. En sindsdien kan ik niet stoppen met aan hem denken. Vanmiddag waren we samen op de schietbaan en af en toe was het alsof mijn brein overkookte. Ik gloeide van top tot teen en stond op het punt om de kleren van zijn lijf te scheuren. En het wordt… het wordt alleen maar erger. Ik word er gek van.’
      Ongetwijfeld.
      Maaya was al een paar keer krankzinnig geworden omwille van Onyx. Zo’n zetje van Zebediah was niet zo heel ingewikkeld.
      Maar waarom liet Zebediah na anderhalf jaar zijn gezicht zien? Waren Romeo en hij iets aan het bekokstoven? Dat zou verklaren waarom hun gedachten lezende Naamloze was verdwenen. Maar wie gaf genoeg om dat grietje om Romeo vervolgens uit de weg te ruimen?
      En wat had Zebediah erbij te winnen dat Maaya Onyx zou gaan bespringen?
      Had het iets met die kleine rooie te maken? Vandaag had ze hen weer in hand in hand zien lopen. Ze kon zich voorstellen dat Zebediah de leider van de Panthers als een rivaal zag. Een erg stabiele sidekick had hij niet en je hoefde geen genie te zijn om te weten dat Maaya en Onyx elkaars zwakte waren. Zorgen dat Onyx de jongen weer dumpte, was Zebediah daarbij gebaat?
      Misschien wel.
      Ze wist niet precies wát er tussen de jongens gebeurd was, maar het was erg genoeg dat Onyx zijn polsen had willen doorsnijden en hoe dan ook waren ze er toch weer samen uitgekomen. Blijkbaar toch echte-liefde-bullshit.
      Misschien waren de twee Panthers iets op het spoor of bemoeiden ze zich iets te veel met wat Zebediah dan ook van plan was, en was een nieuwe ruzie tussen hen een mooie afleiding. Als ze antwoorden wilde krijgen, kon ze die daar waarschijnlijk wel vinden. Daar kwam meer nuttigs uit dan uit een smoorverliefde kamergenoot, die de krankzinnigheid veel te dicht naderde om nog een goede leider te kunnen zijn.
      Misschien werd het toch eens tijd dat ze het stokje overnam.
      Destijds had ze liever de kat uit de boom gekeken, maar nu ze als afdeling op een afgrond leken af te stevenen had ze liever zelf weer de touwtjes in handen.
      In tegenstelling tot Maaya, had zij namelijk niet een zwakke plek die nog groter was dan de Atlantische Oceaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Hartslag stijgt,' zei Fayr, tegen niemand in het bijzonder en iedereen tegelijk en misschien eigenlijk alleen tegen Fire. Ze wist het zelf ook allemaal niet meer, ze kon haar aandacht ook maar over zoveel dingen tegelijk verdelen. Phone met haar gave, ergens aan de andere kant van het terrein, was nu een godsgeschenk. Fayr wilde er niet eens aan denken tot waar ze Jester maar had kunnen helpen zonder de extra energie van haar zus.
      Of zonder die van Sarah. De gave van de Buffalo was niet iets wat je met het blote oog kon zien. Geen vuurwerk, geen gezoem of getintel, niets. Behalve dat Jester twee keer zo snel reageerde op de minste aanraking van haar gave in vergelijking met tien minuten daarvoor. Of eigenlijk gewoon überhaupt. En... anders. Fayr had Jester vaak genoeg geholpen met iets, dat ze wel merkte dat er iets niet was zoals het hoorde. Het voelde als haar leider en ook weer niet.
      Maar dat was logisch, natuurlijk. De energie die nu op de hare reageerde was helemaal niet van hem. Behalve dat wat zij wist aan te vullen met haar gave, was niets van het langzaam groeiende... leven van hem. Hij moet naar de ziekenboeg. De gedachte liet zich deze keer zelfs niet na drie keer wegduwen, ook niet met goede reden, zoals dat hij nog helemaal niet sterk genoeg was om vervoerd te worden. In de ziekenboeg was het warm. Daar had je een hartmonitor. Zuurstof. Machines die konden meten hoeveel zuurstof hij daadwerkelijk opnam. Machines die écht konden kijken naar de breuk in zijn schedel, of wat daar dan ook aan de hand was, zonder dat dat pas prioriteit nummer drie was.
      Ze moesten dit stómme bos uit.
      Haar eigen vingers voelden ondertussen haast net zo verdoofd en prikkend aan als die van Jester vast en zeker voelden en ze blies een plukje haar voor haar ogen vandaan. 'Fire, langzaam meer warmte naar zijn armen en benen. Begin daar nog lager. Kan je multitasken?' Ze keek even scherp naar de blonde jongen op en deed haar best om kalm en beslist te klinken, in plaats van vermoeid en snibbig. Ze hoopte maar dat het lukte. 'Zijn kerntemperatuur binnen de volgende minuut nog nul komma vijf omhoog en zijn ledematen een hele graad. Kan je dat?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.