[RPG • 0] Experium || 39 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Hmm, ik heb altijd gelijk.' Jester zond Nish een halve grijns terug terwijl ze de school in liepen. 'Goed dat je het licht ziet.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Pff, altijd gelijk. Nou ik herinner me nog een vrij recente situatie waar je er toch flink naast zat.’ Ondanks alles gaf hij Jester een knipoog. ‘Was de date gisteren trouwens nog noemenswaardig of was hij nog te zenuwachtig om zijn kamer uit te komen?’ vroeg Nish terwijl ze de school binnengingen. Er mocht wel héél even wat luchtigs tussendoor, toch?

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester ontspande merkbaar en glimlachte. 'Hij was wel zenuwachtig,' knikte hij, 'maar ik zou liegen als ik zei dat ik dat ook niet was en helaas was Fox er om dat te bevestigen.' Hij grinnikte. 'Het was geweldig. Je had geholpen met klaarzetten, toch? En die onzichtbare ladder was vast ook van jou.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Uhu. Ik weet uit eigen ervaring dat jij wel vaker nare dromen hebt gehad, dus deze moet wel heel veel indruk hebben gemaakt. Nog even en ik ga aan mijn eigen kunnen twijfelen, want ik was het niet.’ Hij keek Yrla even peilend aan. ‘Al kan ik wel raden wie de hoofdrol speelde.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik kon de kans om ook eens een date te organiseren niet laten schieten,’ zei hij met een scheve grijns. ‘Al heeft Onyx stiekem elk detail zelf bedacht. Hij had af en toe alleen even iemand nodig die zei dat je het heus niet stom zou vinden.’ Zijn lippen zakten terug in een oprechte glimlach. ‘Ik ben blij dat jullie elkaar teruggevonden hebben. Je maakt hem echt gelukkig.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla kon het niet laten om even kort een lachje uit te stoten. "Fijn dat ik af en toe je proefkonijn mocht zijn," zei hij haast spottend. "Maar nee, jouw nachtmerries zitten vaak nog iets logica in. Deze was erg... creatief," zei hij. Hij wist niet zeker of hij zichzelf er echt zover kon krijgen om erover te praten. Maar Onyx was meester van de nachtmerries. En hij hoefde niet alles te vertellen toch? Dan zou Onyx niet zo erg van hem gruwen als hij zelf al deed. "Tja, mijn brein is daarentegen dus ook weer niet zo heel creatief," reageerde hij op het feit wie de hoofdrol speelde. Al was hij dat eerder zelf.
      Yrla bewoog even onrustig op de tafel. Hij wist niet zeker of hij dit wel wilde. Maar hij had niemand anders waar hij met deze droom terecht kon. Eerder zou hij gezegd hebben dat hij naar Vienna ging, maar sinds bleek dat Vienna een hekel had aan Nish voelde het alsof die deur ook keihard dicht was gegooid. "Ik denk dat ik me gisteren teveel zorgen maakte om Nish," zei hij zachtjes. "En dat ik het niet helemaal los kon laten. In mijn droom werd hij voor mijn neus vermoord, omdat ik Zebediah had laten zitten. Zebediah deed het zelf, nadat hij me eerst complimenten had gegeven, omdat..." Hij haperde in zijn zin en voelde de onrust van die ochtend weer omhoog komen. Zijn schuldgevoel knaagde weer behoorlijk aan hem. "Aangezien het mijn schuld was dat Merrin en Adam ook dood waren. Ik had het goed gedaan, terwijl ik in mijn droom maar bleef schreeuwen dat ik er niets te maken mee had. Maar niemand luisterde. Ik kon alleen maar kijken naar hun dode lichamen."
      Yrla durfde niet eens naar Onyx te kijken. Hij durfde niet weer die woeste blik van de jongen te ondergaan en voelde meteen een hoop spijt dat hij het aan Onyx vertelt had. Het was niet voor niets dat het juist Onyx was die in zijn droom met hem op de vuist was gegaan. Het was belachelijk dat hij dit met de jongen deelde, die ten volle rechte boos op hem was geweest. Want hij had stomme dingen gedaan en dat was nog altijd niet vergeven.

[ bericht aangepast op 15 feb 2021 - 22:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Ha, en nog vroeg hij naar mijn vorige date-ervaringen. Die waren best oké hoor, maar echt niet zo spetterend als dit. De gozer stond op het punt om om te draaien en er iets anders van te maken.' Jester schudde dan wel zijn hoofd, maar tegelijkertijd was de brede glimlach er ook niet meer vanaf te krijgen. De school was ondertussen vrijwel leeg, en ze liepen door naar de bovenste verdieping die het vaakst leeg was. 'Jij maakt hem ook gelukkig,' antwoorde hij ondertussen. 'Er is een reden dat hij je zo dichtbij heeft laten komen, want jullie klikken goed. Je kent hem nog veel korter dan ik en soms begrijp je hem zelfs beter. Het was afschuwelijk dat Onyx en ik de afgelopen weken zo uit elkaar lagen, maar op een manier ben ik er ook weer blij om. Hij heeft jou gevonden.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het verbaasde Onyx dat Yrla opeens over zijn droom begon te vertellen. Blijkbaar zat het hem hoog. Toch deed het hem wel goed – vooral omdat hij zaterdag toch ook… behoorlijk open naar Yrla was geweest.
      Hij luisterde naar zijn wat warrige samenvatting. Het was best bizar hoe close Yrla en Nish in een paar dagen met elkaar waren geworden – juist iemand die ook zo overduidelijk op jongens viel. Hij vroeg zich zelfs af wat Yrla precies voor de jongen voelde – hij zag hem niet aan voor een persoon die snel omwille van een ander wakker lag. Had hij al die tijd zo’n afkeer gehad voor homo’s omdat hij zelf met zulke gevoelens worstelde en hij dat koste wat kost had willen verbergen? Hij zou het gedrag van Yrla dan een stuk beter begrijpen.
      ‘Ben je bang dat Zebediah je dingen laat doen die je niet wilt?’ vroeg Onyx zich af zodra hij de woorden over Merrin en Adam hoorde. Iedere keer dat Yrla met de jongen afsprak, nam hij een immens risico. Zo’n droom kon zomaar werkelijkheid worden. Misschien moest hij juist wel zijn loyaliteit aan Zeb bewijzen door Nish iets aan te doen – of zou Zebediah hem er simpelweg toe dwingen als hij weigerde.
      Wat dat betreft was het een hele realistische nachtmerrie. Een waarschuwing, misschien zelfs wel. Een die hij niet zomaar van tafel zou vegen – want ze speelden nu eenmaal een gevaarlijk spel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish’ mondhoeken krulden om. ‘Wachten loont, blijkbaar.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘We lijken op sommige vlakken best op elkaar. Hebben allebei geworsteld met wie we zijn, met wat we anderen hebben aangedaan… Ik herken veel van mezelf in hem. Wat ik eigenlijk totaal niet verwacht had – het was nooit in me opgekomen dat hij zo gevoelig was.’ Er trok een warme vlaag door zijn borst. Hij was nog steeds flink verliefd op de jongen, maar het voelde niet beklemmend, zoals bij zijn vorige crush. ‘Jullie break-up was inderdaad ontzettend pijnlijk voor hem. Maar ik denk dat het hem als persoon wel enorm goed heeft gedaan. Al had het echt geen week langer moeten duren.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was lichtelijk verrast door Onyx rustige reactie, maar tegelijkertijd vond hij het zo fijn. Het liet zijn eigen onrust iets zakken, wetende dat zijn woorden niet afgekeurd zouden worden. "Ja, soms wel. Ik weet dat ik voorzichtig ben, maar ik zou een idioot zijn -denk ik - als ik er niet bang voor zou zijn. Zebediah hoeft me maar op een onoplettend moment te hebben en ik spurt zo het terrein over om iemand de keel door de snijden." Hij huiverde bij zijn eigen woorden. Nu was hij eigenlijk niet zo blij met zijn gave, het feit dat hij zo binnen seconden de hele campus uit kon schakelen.
      "Ik heb hiervoor gekozen en ik weet dat ik niet meer terug kan. Maar dat betekent niet dat ik soms bang ben dat ik dingen moet doen waar ik niet achter sta, dat ik niet bang ben om een van jullie kwijt te raken aan Zebediah of dat ik weer in iemand geloof die..." Hij schudde zijn hoofd. Nee. Dat nooit meer! "Nee, dat zal met Zebediah nooit zo zijn. Wat hij ook zegt. Ik wil me bewijzen dat ik het kan en me nooit meer door dingen laten lijden, als toen met Dezi." Het laatste zei hij meer tegen zichzelf dan tegen Onyx, al keek hij wel vastberaden op naar de zwartharige jongen. Hij zou niet weer in andermans leugens trappen. En dit keer was hij niet alleen. Hij had Onyx en Nish, en Jester.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Pff, zeg dat wel.' Jester checkte of de gang leeg was en toverde daarna het slot op de deur open en stapte opzij om Nish naar binnen te laten. Daarna zocht hij in een bureaula naar een sleutel, waarmee hij de deur weer op slot draaide. Hij viste een collegeblok uit zijn tas, toverde een pen ergens uit hetzelfde zwarte gat tevoorschijn en hees zich op het bureau. 'Oké, luister,' begon hij, weer een stukje ernstiger. 'Voor ik met lastige bewoordingen ga zitten puzzelen eerst een lesje over mijn gave en waarom mijn plan zou moeten werken. Ready?' Hij wachtte tot Nish knikte, en begon.
      'Zoals ik al zei werkt de mijne anders dan die van Zebediah. In feite speel ik gewoon vals als het gaat om mijn zin te krijgen, want ik herschrijf jouw vrije wil en maak er de mijne van zonder dat je het doorhebt. Dat betekent dat het jouw eigen idee lijkt om midden in de klas een pirouette te draaien, tot je het gedaan hebt en de consequenties meemaakt en je ineens beseft dat je dat helemaal niet wilde doen, want nu staart iedereen je vervreemd aan. Dat is een nare ervaring waardoor je ineens heel heftig aan jezelf gaat twijfelen—en daarbij aan wat ik je verteld heb om te doen. Die twijfels zijn er altijd, maar in het begin zijn die nog als druppels water op een kokende plaat. Heel veel effect heeft het niet.
      'Maar het verandert de zaak als die druppels blijven komen. Als je social anxiety begint te werken en een bekertje ijskoud water over die plaat leegkiepert. Hoe meer twijfel, hoe meer bekertjes ijswater, hoe kouder de plaat. Net zolang tot je beseft dat het een belachelijk idee was dat nergens vandaan kwam. Of dat de motivatie die ik je influisterde ook een compleet lulverhaal was. Als ik door de mand val, gebeurt het op die manier.
      'Nu gebeurt het niet als de situatie vrij snel voorbij is en die extra bekertjes twijfel niet komen.' Jester aarzelde even maar maakte daarna een weg-werp gebaar. 'Ach wat, je weet toch al genoeg om me van school te krijgen. Afgelopen maandag heb ik mijn gave op Cackle gebruikt om ervoor te zorgen dat hij Merrin in eerste instantie al niet naar Maxwell stuurde. Dat ging lijnrecht in tegen wat hij wilde, maar omdat de rest van de afdeling daarna deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was en mijn overtuiging ondersteunde, bleef het bij de druppels op de plaat en is hij het daarna vergeten. Voor hem was het immers niet memorabel, dus komen de bergen met twijfel ook niet. Dus heeft hij er geen idee van dat het is gebeurd en blijft die overtuiging rotsvast zitten.' Jester hield zijn hoofd schuin. 'Wanneer komt hij er wel achter dat ik m'n mooie handjes heb laten wapperen om hem iets anders te laten geloven?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ik zou het echt niet kunnen,’ zei Onyx eerlijk. ‘Oog in oog met Zebediah staan en hem níét aanvliegen.’
      Wat eigenlijk best gek was, wat hij had nooit een moer om Zebediah gegeven. Wat hij met anderen uitvrat, waren niet zijn zaken. Hij had nooit een aanvaring met de jongen gehad – en nu was alles toch opeens zo anders. Door wat er met Adam en Merrin was gebeurd, met Fox, met Vienna – en met mensen die hij niet eens kende.
      Wat dat betreft had hij meer respect voor Yrla dan hij tot nu toe had toegegeven, juist omdat Vienna zijn beste vriendin was en Zebediah een van degenen was die haar getraumatiseerd had. Die ervoor had gezorgd dat ze bijna uit het leven was gestapt – waar Yrla haar notabene voor behoed had.
      Zo uit de eerste hand leek het dan wel of Yrla’s dubbelspel niks had opgeleverd, maar dat was niet waar. Veel dingen hadden ze niet geweten als zijn rol in het duister was gebleven. Zelfs Nish had dan nog steeds opdrachten uitgevoerd in een poging om Onyx te beschermen.
      ‘Het is niet waar dat je niet terug kan. Als Nish terug kan, dan kan jij dat ook. Dat moment komt waarschijnlijk toch wel, aangezien Zebediah vindt dat een kwart van de leerlingen beter af is onder de grond. Als je niet meer wil moet je stoppen, Yr.’ Hij keek de jongen recht aan. ‘Dan vinden we wel een andere manier om uit te vogelen waar hij mee bezig is.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish was op een andere tafel gaan zitten om het verhaal van Jester aan te horen. Het was inderdaad compleet anders dan de gave van Zebediah, en daardoor speelde ook meteen de twijfel op. Jester hoefde hem niet te overtuigen van iets wat hij niet wilde – hij wilde het al. Het was misschien wel Zebediahs aanwezigheid in hem die hij zou moeten overtuigen waar hij mee bezig was te stoppen.
      ‘Werkt je gave eigenlijk ook op recorder?’ vroeg Nish zich af, denkend aan hoe Onyx zijn dromen opsloeg op zijn iNet. Hij keek Jester aan, zich ervan bewust dat hij niet op zijn verhaal in ging maar dat zijn gedachten een eigen pad hadden gevolgd. ‘Sorry,’ mompelde hij. ‘Maak eerst je verhaal maar af. Ik loop op de zaken vooruit. Je gave werkt dus zolang niets in de omgeving hen aan de overtuiging laat twijfelen. Dus als Maxwell – of Dezi – morgen naar Cackle toestapt en je het verhaal vertelt, dan valt bij Cackle zelf het kwartje ook?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester keek verrast op. 'Geen idee, om eerlijk te zijn. Nooit uitgeprobeerd. Ik zou zeggen van wel, omdat het ook werkt via de telefoon. Die transitie naar digitaal maakt niet heel veel uit, het gaat erom dat je me kan horen.' Hij wuifde de verontschuldiging weg en bladerde een stukje terug naar een pagina met notities over zijn gave en krabbelde het idee erbij. 'Simpel gezegd wel, ja. Nou heb ik mijn overtuiging een flinke lading hitte meegegeven, dus het duurt wel even voordat die onderuit gaat hoor. Maar uiteindelijk wel. Dus dat betekent dat als ik jou straks een prachtvolle overtuiging meegeef en je gedurende de dag aan mijn kunnen gaat twijfelen, gaat de kwaliteit van die overtuiging rap achteruit. De andere kant daarvan is dat hoe sterker je gelooft dat het waar is, hoe sterker die overtuiging wordt. Want bij jou hoef ik helemaal niks te herschrijven, maar enkel versterken wat je zelf al wil.
      'De eerste instantiële hitte krijg je mee van mij, daarna is het aan jou om ervoor te zorgen dat je er geen ijs over gaat uitstrooien.' Jester tikte even nadenkend tegen de rand van het bureau. 'Nou vraag ik me af hoeveel het zou helpen om de key op te nemen en vaker af te luisteren,' mompelde hij, eigenlijk meer tegen zichzelf dan tegen Nish. 'Telt het dan iedere keer alsof ik het op volle kracht tegen je zeg? Met tien keer luisteren heb je dan de sterkste key in je kop die je je maar kan indenken natuurlijk. Kan dat gewoon?'
      Hij tikte met de pen op het hout.
      'Je zou denken dat dat toch een soort schade moet opleveren, maar er is nooit gekeken naar de gevolgen van herhaaldelijke toepassing. In ieder geval geen twintig keer achter mekaar op volle kracht want dat kon ik niet meer. Sukkels. Maar het is de vraag of er echt problemen kunnen komen, want feitelijk breek ik natuurlijk nooit iets. Hoogstens klooi ik wat met perceptie en prioriteiten, maar het blijft je eigen denken natuurlijk.'
      Tik, tik.
      'Gevolgen kunnen zijn immuniteit of juist extra gevoeligheid, of dat er shit fout gaat met zelf denkprocessen in elkaar zetten en dat laatste is wel zeer problematisch. Maargoed, in dit scenario versterk ik alleen maar een al bestaande denkgang dus daar zou niet veel mis mee kunnen gaan. En normaal gesproken betekent herhaling een groter draagvlak, of onze spreekwoordelijke hitte van de plaat. Tien is ook wel overdreven, met drie gaat er theorie niks mis want twee ging altijd prima. Misschien kan ik zelfs wel m'n gave op die manier opslaan en het gebruik vergroten. Dan kunnen we de geheugenfailsafe aan de rest voorstellen en kunnen die ook gewoon echt helpen. Hoewel het via een iNet wel altijd moeilijker is en we niet moeten hebben dat het apparaat het hoog in zijn bol krijgt en de opdracht oppikt.
      Tik, tik, tik.
      'Waarschijnlijk raak je er wel richting mee kwijt, dus iedereen die de opname hoort krijgt de hypothetische volle laag. Dan moeten wij maar oordopjes in ofzo. Dat is best te doen. Werkt wel het beste als ik niet door mentale muren heen moet praten, want dat is vaak nogal persoonlijk. Daar een algemene versie van maken werkt gegarandeerd niet.' Jester keek op van zijn notitieblok en realiseerde zich toen pas dat hij alles hardop had gezegd en dat Nish ook nog steeds in het lokaal zat.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij waardeerde de woorden van Onyx, maar hij had nog altijd het gevoel dat hij niet terug kon. Na wat Zebediah vannacht bij Nish had gedaan, hij was niet bang dat hij zelf ook het slachtoffer zou worden, maar meer bang dat Vienna het slachtoffer zou worden van zijn keuzes. Of Nish. Of Adam en Merrin. "Het is niet dat ik niet meer wil. Ik hoop eigenlijk dat ik op deze manier iets goeds kan doen. Misschien juist door de naamlozen te helpen. Maar dat neemt niet weg dat het wel spannend blijft." Hij glimlachte even naar Onyx. Stiekem was het zo fijn dat hij iemand gevonden had om over Zebediah mee te praten. Met Jester was het een beetje vreemd geworden en met Nish was van korte duur geweest. Al wist hij dat hij ook terug kon naar Nish als hij wel echt iets kwijt wilde over Zebediah. Wat dat betreft was hij zijn kring alleen maar aan het vergroten.
      Gek genoeg voelde hij zich echt een stuk opgeluchter, blijkbaar had dit hem meer dwars gezeten dan hij gedacht had. Een kleine glimlach kwam op zijn gezicht. Alleen het hard op zeggen was al opluchtend.

---

It's never gonna happen, Guys.