[RPG • 0] Experium || 33 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Ik mag hopen van wel, schreef Darian terug. Daarom ga ik zo onherkenbaar. 😉

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Daarop was Jester even stil. 'Oké, goed punt,' gaf hij toe. Aarzelend liep hij het plan nog een keer na in zijn hoofd. Dan hadden ze twéé gevangenen waar ze voedsel naartoe moesten smokkelen. 'En in de hoop dat je me niet gaat slaan,' zei hij langzaam, 'wat dan? Over twee jaar ben jij weg. Ze kunnen daar toch ook niet-- Niet eindeloos--' hij beet op zijn lip. Wanneer ging het te ver? Mensenrechtenschending? Romeo was een gevaar voor hun afdeling en Experium kon Fayr niet beschermen. Maxwell was een gevaar voor de hele school en Experium kon hen niet beschermen. Maar sinds wanneer hoorde het bij de helden om mensen op te sluiten in een duister hok? In ieder geval in de droomwereld hadden ze nog iets te doen. Dat was beter. Maar als Onyx weg was, wat dan? Jester slaakte een zucht en trok zijn benen op. 'Ik doe moeilijk, of niet?' mompelde hij. 'Om ze te laten dromen is een goed idee. Echt een goed idee.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam sloot zijn ogen even. Was Rory nu ook aan het zoeken? Wat als hij Experium vond, wat zouden ze dan met hem doen? Kreeg hij ook een gave, werd hij hier dan ook heen gestuurd? Gingen ze zelfs zo ver dat ze hem uit de weg ruimden? Het moest echt zijn eerste prioriteit worden om de jongen te vinden.
      ‘Als jij ooit op een dag verdwijnt reis ik terug in de tijd en neem ik je mee ergens anders naartoe,’ zei Adam – en hij meende het. Een voordeel dat hij als een van de weinigen had. Hij dacht er nu pas aan en het gaf hem wat meer rust vanbinnen. Langzaam bewoog hij zijn hand weer en tekende cirkels op Merrins borst.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx streek even langs zijn duim. ‘Je doet niet moeilijk, je houdt gewoon niet van open eindjes. Maar over twee jaar heb jij zelf zulke skills dat je Romeo en Maxwell er makkelijk van kan overtuigen dat ze twee vredelievende puppy’s zijn die het nóóit in hun hoofd zouden halen om iemand ook maar een haar te krenken.’ Hij gaf Jester een knipoog. ‘En met een Zebediah die hun het tegendeel wil laten geloven hebben we dan ook al afgerekend.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze voelde het kriebelen in haar borst. Ze wist niet of het de tekst was, de knipoog of gewoon het idee dat hij blijkbaar zo graag hoi kwam zeggen. Vienna beet even op haar onderlip en lachte even zachtjes om zichzelf. Waar was ze mee bezig?

Behalve voor mij dan. Ik voel me speciaal (;
Ik heb er zin in. Tot straks 😘

In haar haast om het berichtje te versturen had ze per ongeluk op de verkeerde smiley gedrukt. Vienna ging door de grond toen ze merkte dat ze per ongeluk de kiss-emoji had gestuurd in plaats van de blije smiley die ernaast stond. Een enorme blos was op haar wangen verschenen, maar de schade had ze al gedaan. Ze zag dat Darian het berichtje al had gezien en gelezen, waarschijnlijk zat hij precies juist nu op zijn iNet. Ze stopte haastig haar iNet weg en wachtte in razende spanning af of hij hier nog op zou reageren. Was het stom wat ze gedaan had?

---

It's never gonna happen, Guys.

"Zie, het komt vast goed!" Merrin werd lichtelijk afgeleid, doordat Adam op zijn borst tekende. Hij trok de jongen in een knuffel tegen hem aan en drukte een kus in zijn haren. "We zijn samen, Adam. En dat gaat echt niet zo een, twee, drie veranderen. We moeten gewoon genieten van de tijd die we nu samen zijn. Als we ons druk gaan maken over morgen, dan hebben we vandaag verloren." En zo dacht hij er echt over. Merrin leefde met de dag en was dankbaar voor elke dag die hij kreeg. Zo leerde je wel leven met een gevaarlijke gek in je huis. Je ging je focussen op goede momenten, de momenten die er toe deden.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'En niemand kijkt er gek van op als ze plotseling weer opduiken en van niks weten? Hoewel- misschien dat we die schuld nog op Zebediah kunnen afschuiven. Dat ze nu pas ontsnapt zijn, of nu pas hun weg terug gevonden hebben, of dat er nog een kleine groep in zijn naam bezig is. Dan is dat opgelost.' Hij knikte, opgelucht dat ze dat probleem nu eindelijk ook besproken hadden en keek met een glimlach weer opzij. 'Oké. Dan doen we jouw plan. Voor de zekerheid mijn plan nog als back-up, of wil je dat liever niet?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Misschien moeten we even afwachten wat voor informatie we uit Dezi kunnen trekken,’ antwoordde Onyx. ‘Zelfs als ze loslaat dat ze al naar Maxwell is geweest, dan geloof ik echt niet dat hij ons tijdens het feest uit de zaal vandaan sleurt. Zo veel haast heeft het niet voor hem en het trekt alleen maar ongewenste aandacht. In dat geval kunnen we morgen ook de eerste lessen overslaan en jouw plan zo veel mogelijk dichttimmeren. Eventueel wat oefenen om te zien hoe ik me überhaupt gedraag als ik gedwongen word om eerlijke antwoorden te geven en tegelijkertijd gedwongen word om dat niet te doen.’ Hij trok een mondhoek op. ‘Mocht je nou toch in Maxwells kamer kunnen rondneuzen dan vind je misschien nog wel wat van dat waarheidsserum en kunnen we het meteen oefenen – en anders kan ik dat wel nabootsen in een droom. Werkt niet helemaal hetzelfde, maar toch wel een beetje, gok ik.’ Hij keek Jester afwachtend aan, benieuwd wat hij van dat plan vond. ‘Sowieso is het niet verkeerd om uit te proberen hoe zo’n codewoord precies werkt en op wat voor manieren we dat nog meer kunnen gebruiken. Ook als Maxwell nooit ontdekt wat er vandaag is gebeurd, is het slim om uit te vogelen hoe we waarheidsserum het beste kunnen omzeilen of hoe we zelfs de waarheid kunnen vervormen als Zebediah me eens zou uithoren met zijn gave.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat was ook wel zo, maar dat was wel een houding die je moest leren aannemen en hij vond dat nog best moeilijk. Het was in ieder geval fijn dat Merrin er wel zo in stond en hij voelde zijn onrust weer een beetje wegzakken. Met de wetenschap dat het niet lang zou duren voor het avondeten begon, kroop hij weer dichter tegen zijn vriendje aan en zocht naar zijn lippen om in elk geval een ánder soort hongergevoel een beetje te stillen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Kris keek niet op toen hij de deur hoorde opengaan, maar ging onverstoorbaar verder met het fabriceren van diamanten. Hij vroeg zich af of het ooit genoeg was. Met alles wat hij de afgelopen jaren had gemaakt, had Zebediah een flink fortuin. Het zou toch leuk zijn als hij een manier kon bedenken waarop het gewoon tot stof verging, op het moment dat hij dat wilde. Als hij Fox had gevonden en ze hier ver vandaan waren.
      ‘Wat denk je? Hiermee moet het toch wel lukken om zijn aandacht te trekken?’
      Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Zebediah naast hem kwam staan. Hij leunde nonchalant tegen de muur. Het stond hem niet echt, die nonchalance. Meestal stond hij juist kaarsrecht.
      Kris trok zijn wenkbrauwen op toen hij zag dat Zebediah een lang zwart gewaad droeg met mouwen die zo wijd waren dat je erin kon wonen. ‘Je ziet er belachelijk uit.’
      Zijn blik gleed verder omhoog. Zijn schouders verkrampten toen hij Zebediahs felgroene ogen zag.
      Zebediah had duidelijk op die reactie gehoopt, want zijn mondhoeken krulden om. Kris werd zich ook van iets anders bewust. Een aftershave die veel weg wat van wat hij vroeger zelf had gedragen. Er liep een rilling langs zijn rug.
      ‘Fucking creep,’ bromde hij. ‘Je hebt bewust een luchtje uitgezocht dat ik gebruikte?’
      Zebediah haalde zijn schouders op. ‘Soms is het een zegen om nooit iets te vergeten.’
      De gedachte dat Zebediah wist wat voor aftershave hij drie jaar geleden had gehad, gaf hem de kriebels.
      ‘Het is wel triest dat je hem alleen kunt weglokken door je als mij voor te doen,’ snoof Kris.
      ‘Ik moet alleen even zijn aandacht trekken. En met die mooie groene ogen van jou lukt dat wel.’
      Kris lag er al nachten wakker van. Een week geleden had Zebediah al aangekondigd dat hij maandag naar het Halloweenfeest zou gaan. Kris had er nauwelijks op gereageerd. Had zichzelf vooral voorgehouden dat Zebediah vooral risico’s moest nemen. Met een beetje mazzel werd hij betrapt, sloten ze hem op en was hij van die lul bevrijd.
      Maar hoe goed hij ook zijn best deed om dáár van uit te gaan – het was verdraaid lastig om niet te denken aan het feit dat Zebediah Fox zou gaan opzoeken. Wie weet wat hij allemaal met hem zou gaan doen? Hij zei dan wel dat hij zijn gave niet op Fox zou gebruiken, maar Kris kon geen enkele reden bedenken waarom hij eerlijk zou zijn.
      ‘Zodra hij je ziet is ie weg.’
      Zebediah grinnikte. ‘Je onderschat mijn charmes. Ik weet precies wat ik tegen hem moet zeggen om hem me te laten vergeven. Wie weet heb je mazzel en komt hij morgen zelfs even gedag zeggen.’
      ‘Zo achterlijk ben je niet.’
      Zodra Zebediah met Fox binnen zijn bereik kwam, was Zebediah zo goed als dood.
      ‘Het is meer dan anderhalf jaar geleden dat ik dat lichaam onder me heb gevoeld. Het zal je verbazen hoe goed gehumeurd ik ben als ik weer diep in hem begraven ben geweest.’ Hij grinnikte vreugdeloos. ‘Zeker met de gedachte dat jij een kamer verderop ligt. In je eentje. Misschien maak ik wel weer een filmpje voor je.’
      Kris balde zijn handen tot vuisten. ‘Als je dat weer flikt, breek ik dat paleis van je tot de grond toe af,’ zei hij met een grom. ‘Zelfs ’s werelds grootste klootzak zou toch een béétje respect moeten hebben voor het lichaam van degene waar hij zogenaamd van houdt en hem niet ongevraagd moeten filmen.’
      Even gleed er een schaduw over Zebediahs gezicht. ‘Wie zegt dat het ongevraagd was?’
      Kris rolde met zijn ogen. ‘Ik ken mijn vriend toch? Die bloeit op voor de camera.’ Hij snoof. ‘Zeker bij zo’n zoutzak als jij.’
      Er trilde een spiertje in zijn kaak. ‘Hij is je vriend niet meer.’
      ‘Hij blijft altijd de mijne en ik de zijne. Vraag het hem maar.’
      En dat deed pijn. Hij zag het in Zebediahs ogen.
      Fox was het enige wat hij wilde dat hij níét kon krijgen. Niet echt. Hij kon zichzelf vertellen van wel, hij kon Fox met zijn gave overtuigen van wel, maar diep vanbinnen wist hij dat hij zichzelf voor de gek hield.
      Dat Fox zijn hart allang aan een ander had gegeven.
      En daar hield Kris zich aan vast.
      Hoe hij anders deze avond door moest komen, wist hij niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vanmiddag hadden ze vrij gekregen in verband met het Halloweenfeest vanavond. Casey was niet iemand die heel goed met vrije tijd kon omgaan. Ze verveelde zich snel en zocht meestal juist weer de drukke plaatsen op om wat door de gedachten van anderen te rommelen. Nu had ze zich wel even afgezonderd. Het was al een tijdje geleden dat ze door Emils hoofd had geneusd. Af en toe ving ze wel iets op – iets over een klein Aziatisch meisje dat hij wel leuk vond.
      Smaak had hij in ieder geval niet.
      Ze had smalend gelachen toen ze zijn geheugen naliep en erachter kwam hoe hij het meisje had gevraagd. Als een verliefde idioot had hij zijn boodschap in het zand geschreven. En het grietje vond het nog leuk ook!
      Nou ja – beter.
      Dat gaf haar vanavond wat te doen totdat haar klasgenoten dronken genoeg waren om ze in bed te krijgen. Al had ze ook andere plannen. Inmiddels had ze Adrasteia genoeg van een afstandje bestudeerd om echt contact te zoeken. Het was interessant, wat er allemaal in dat hoofd van haar te vinden was. Blijkbaar werkte ze samen met een ex-leerling van Experium die iemands geest kon beheersen. Die knul – Zebediah scheen hij te heten – was van plan om beide scholen omver te walsen en zelf de macht te grijpen.
      Het klonk best interessant, ze wilde er wel het fijne van weten.
      Adrasteia was echter wel iemand voor wie je moest oppassen. Een middagje met haar vriendin optrekken omdat ze allebei straf hadden en moesten helpen de zaal te versieren, en vervolgens een oersaaie date hebben waardoor ze met haar nieuwe vriendin wilde rondhangen, leek haar een betere tactiek dan meteen op het meisje aflopen en zeggen dat ze weleens met die Zebediah wilde spreken.
      De kans bestond natuurlijk dat Adrasteia haar uit de weg wilde gaan, die kende vast haar gave. In dat geval was het ook niet erg, dan gooide ze het wel gewoon voor haar voeten. Maar een bondgenootschap sluiten was makkelijker als je op vriendelijke voet begon. Het was het proberen waard.
      Casey wierp een blik op haar iNet. Tijd om de zaal te gaan versieren.

[ bericht aangepast op 30 okt 2020 - 12:35 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester knikte langzaam mee. Ergens vond hij het wel moeilijk om er vanuit te gaan dat Maxwell er niet alsnog bovenop zou springen, maar er zat zovaak 'als' in dat scenario dat hij het misschien ook gewoon maar moest laten gaan. Stel dat Dezi nu bij Maxwell was, die wist toch ook niet alles. Alleen dat er in de les iets vreemds was gebeurd, meer niet. Als ze zou rond blèren dat Merrin en hij weer hun herinneringen hadden, oké. Maar dat wist ze niet. En daarbij, vanavond was het bal. Tijdens het vorige feest van de school was de eerste opdracht aangekondigd en iedereen zou het merken als hij dan plotseling verdwenen was. Dat was aandacht die Maxwell vast niet wilde.
      'Als je dan toch aan het inbreken bent, doe het dan goed,' vulde hij grijnzend aan. 'I like the way you're thinking, als ik het kan vinden neem ik het mee. Misschien is voor de lessen in de ochtend oefenen een beter idee?' Hij haalde even zijn schouders op. 'Iedereen weet dat ik aan spijbelen heus niet doodga, maar op de lange termijn aan punten aftrek voor dat spijbelen misschien wel. Dan maar de nachtmerrie van de vroege ochtend trotseren.' Hij grijnsde. 'Ik ben heel benieuwd naar Zebediah's reactie als hij erachter komt dat we ervoor gezorgd hebben dat we in zijn gezicht kunnen liegen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Je mag in dat kantoor nog wel een wondermiddel vinden als jij wil dat dat hoofd van mij ergens toe in staat is voor negen uur, ná een goed feestje en een filmmarathon,’ merkte Onyx op. Ergens geloofde hij toch niet dat ze door spijbelen kans liepen om van school gestuurd te worden. Hij zag het eerder gebeuren dat de zwakste afdeling werd verwijderd doordat hun gaven onderdeden voor die van de andere assets en niet doordat ze niet altijd braaf in de les zaten. ‘En het is de bedoeling dat onze Zeb er nooit achter komt dat we recht in zijn gezicht kunnen liegen, weet je nog?’ Doordat hij zijn hoofd ietsje schuin hield, viel er een pluk donker haar voor zijn ogen. Hij wilde hem automatisch wegvegen en werd er toen aan herinnerd dat zijn vingers nog steeds met die van Jester verstrengeld waren. Het voelde verkeerd en goed tegelijkertijd, maar het laatste overheerste want hij bewoog zijn hand niet en keek Jester afwachtend aan. Onderwijl schoot zijn hart weer een versnelling hoger en wakkerde dat de op de loer liggende paniek weer een beetje aan. Je bent geobsedeerd, Onyx. En als je d’r niet als de sodemieter wat aan doet, kost het straks jullie vriendschap.
      Hij trok zijn hand abrupt terug en schoof die in zijn zak.
      ‘Ik moet me zo maar eens klaarmaken voor mijn date,’ mompelde hij.
      De domste smoes ooit. Zeker omdat ze eerst nog zouden gaan eten en zijn kostuum aantrekken een paar minuten duurde. Hij voelde zich alleen opeens niet meer op zijn gemak, het leek alsof Jesters aanwezigheid de hele kamer vulde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zelfs het verschrikkelijke feit dat ze hier voor straf de zaal stond te versieren, kon Adrasteia haar humeur niet verslechteren. Bijna fluitend nam ze de slinger met lampjes aan van Summer naast haar, die chagrijnig in zichzelf stond te mompelen. Adrasteia wist wel beter dan haar vriendin nu te storen en dus zei ze niets, terwijl ze langzaam de spinnenwebben door de ruimte hingen. Vanavond was het zo ver, na weken plannen en vooruitdenken zou vanavond de perfecte gelegenheid zijn om haar plan uit te voeren. Het moest gewoon snel gebeuren en dramatisch. Ze zou die trol binnen laten lopen deze nacht.

[ bericht aangepast op 31 okt 2020 - 17:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Awhh, kan onze Onyx niet zonder zijn acht uur slaap?' plaagde Jester. Die opmerking sloeg eerder op hemzelf en dat wist hij ook best, maar hij kon het niet laten. 'Dat snap ik wel hoor. We slaan wel gewoon aardrijkskunde en natuur- en scheikunde over. Tijdens zijn eigen les kan hij ons moeilijk komen halen.' Pas toen Onyx plotseling zijn hand weer wegtrok, realiseerde Jester zich dat hij daar al die tijd had gelegen. 'Nu al?' vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen. 'Sinds wanneer ben jij zó enthousiast dat je tijdens het avondeten al je kostuum aan wil?' Hij porde Onyx plagend in zijn zij. 'Je mag het best zeggen als ik weer moet ophoepelen. Morgen na de lunch gaan we oefenen, oké?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.