[RPG • 0] Experium || 16 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

"Wauw, cool." Het was alsof er een klein stroomschotje door zijn hand was gegaan, die langzaam door de rest van zijn lichaam trok. Hij glimlachte naar haar bij haar woorden. "Bedankt Fayr! En je bent niet alleen. Er is ook een meisje met genezigskracht. Zij heeft me vandaag ook al een beetje geholpen!" zei hij trots. "Ik heb weer gevoel in mijn benen. En ik kan met mijn tenen wiebelen!" Niemand kon vandaag meer deze lach van zijn gezicht slaan, dat kon niet anders.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

Ah, ze verveelde zich. Gruwelijk! Ze had die ochtend film gekeken vooral. En hoewel ze moe was, wilde Fersephone eigenlijk niet gaan slapen, niet nu al. Het was lunchtijd, misschien wilde Fayr wat lunch voor haar meenemen. Phone haalde haar iNet tevoorschijn en typte een bericht naar Fayr. Normaal gebruikte ze het ding niet veel, maar op dit moment was het wel een handig instrument. Ze opende een bericht naar Yrla.
      Kom me redden! Ik ga dood. Van verveling...
      Dat laatste had ze er maar snel bij getypt. Je wist maar nooit hoe zulk soort berichten werden opgevangen. Ze kreeg razendsnel een bericht terug.
      Nog even wachten mijn prinses. Uw held op het witte paard moet nog eerst een klusje doen. Ik zie je over een uur
      Jak! Prinses? Waar de fuck had die gozer het over?! Hij deed dit gewoon om haar te irriteren, dat wist ze zeker.
      Dan ben ik al dood. RIP Fersephone. Doodsoorzaak: Verveling. We zullen haar missen! Direct piepte haar mobiel alweer.
      Stel je niet zo aan. Over een uur.
      Argh. Fersephone liet haar iNet op haar bed vallen en hing haar hoofd buiten het bed. Het was niet heel bevorderend voor haar hoofdpijn, zo op de kop hangen. Nog een uur vervelen! Wat een marteling...

[ bericht aangepast op 1 mei 2020 - 21:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Hé, een gunst is een gunst. Ik heet niet voor niets Madcap." Hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen en kwam toen overeind. "Kom je mee naar binnen? En als er ooit wel iets is, dan zeg je het, oké? Ik ben niet voor spek en bonen jullie leider." Hij schonk haar een grijns en zette alvast een paar stappen achteruit richting de eetzaal.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "Ah kijk, met zijn tweeën moeten we toch een heel eind kunnen komen," knipoogde ze.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Agami

Ze kon het niet geloven. Stomverbaasd keek ze haar het papiertje in haar hand en de glimlach om de lippen van haar mentor.
      Komeko wuifde haar lachend wat verder de gang in. "Hup, ga het je afdelingsgenoten maar vertellen."
      Nog steeds sprakeloos knikte ze en zette een stap achteruit, terwijl een immense vreugde door haar lichaam spoelde. Ze had het gehaald. Haar naamexamen. Ze- ze zou haar náám krijgen. Agami slaakte een klein kreetje van vreugde en met een laatst gehaast bedankje, draaide ze zich op haar hakken om en zette koers naar de eetzaal, waar alle anderen zich vast ook al verzameld zouden hebben. Ze vouwde het papiertje haastig dubbel en snelde naar beneden.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze sprong op van de bank en volgde Jester glimlachend naar binnen. "Dankje Jes." Maar Vienna had niet perse het idee dat ze daar ook echt gebruik van zou maken. Jester had al genoeg zorgen en druk aan zijn hoofd. En zij redde zichzelf wel. En anders had ze Yrla. Ze ging achter Jester in de rij staan voor hun eten. Ze zag dat Fayr al aan tafel zat en zwaaide naar het meisje.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij keek al rond of hij Onyx ergens kon zien, maar de jongen was nog nergens te bekennen. Zijn blik gleed naar de Rhino's, waar hun persoonlijke redhead al aan tafel zat. Heel even kruisten hun blikken elkaar en hij zond haar een knipoog voordat hij zich weer omdraaide naar Vienna en wachtte tot ook zij haar lunch van Yara had gekregen. Zonder het psycho mens nog een tweede blik waardig te kunnen, liepen ze samen naar de tafel van de Panthers. Merrin zat naast Fayr en zag er vrolijker uit dan Jester hem in tijden gezien had. Hij zat nog altijd in de rolstoel, maar met een grijns van hier tot Tokio.
      "Iemand is opgewekt vanmiddag," zei hij en schoof grijnzend aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik kan mijn tenen wiebelen!" zei hij enthousiast.

[ bericht aangepast op 1 mei 2020 - 22:03 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Met zijn mentor had hij zijn doelstellingen voor de komende periode doorgenomen. Hij wilde gaan onderzoeken of het voldoende was om alleen melodieën te neuriën om iemand in slaap te krijgen of een droom te sturen, in plaats van zijn muziekinstrumenten te gebruiken. De compositie zat toch al in zijn hoofd. Op die manier kreeg hij veel meer vrijheid, de voorbereiding was minder en met een beetje oefenen zou hij iemand dan misschien al binnen een paar tellen in slaap krijgen. Wie weet kon hij zelfs een soort waaktoestand creëren, waarin hij iemand een droom kon bezorgen terwijl hij eigenlijk nog wakker was. Als een soort hallucinatie. Die hallucinaties zou hij dan wel van tevoren in elkaar moeten weven waardoor hij niet zoals Maaya op de werkelijkheid kon inspelen, maar het gaf hem toch een beetje houvast. Wellicht kon hij zich daardoor beter verweren als ze straks inderdaad weer hun stilzwijgende wapenstilstand verbrak. Hij had altijd tot de nacht moeten wachten voor hij zijn gave kon gebruiken, tegenwoordig waren er meer mogelijkheden. Hij zag er naar uit om ze samen met Jester te gaan onderzoeken. Die kon zelfs een beetje tegengas geven met zijn gave.
      Onyx schoof naast Adam in de bank. ‘Wij moeten ons gesprek van gisteren nog afmaken,’ zei hij. ‘En deze keer gaat het over jou en niet over mij.’ Hij keek de jongen indringend aan, al vermoedde hij dat hij toch ook wat over zichzelf zou moeten loslaten als hij wilde dat de jongen écht hoorde wat hij te zeggen had.
      Adam knikte. Na vannacht had hij verwacht een afgematte blik te zien, maar de jongen leek nog redelijk goed in zijn vel te zitten. Het luchtte hem op. Dat betekende dat hij niet weer hélemaal terug bij af was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Agami

In de rij voor haar lunch hopte ze van het ene op het andere been, terwijl het papier haast een gat in haar zak brandde. Ze zag dat Adam en Merrin er al waren en ook Fayr en Onyx en Jester en Vienna. Oh, ze was zo benieuwd naar hun gezichten als ze hen het zou vertellen. Ze vergat haast nog om Yara te bedanken voor haar wentelteefjes (wentelteefjes!) en snelde naar de Panthers toe.
      "Hé allemaal," zei ze ademloos, toen ze bij de anderen aankwam. Ze ving even Fayr's vriendelijke blik en haar hart sprong nog eens op van trots. Ze zou zich nu aan hen allemaal bewijzen. Ze zou haar naam krijgen! Agami schoof het dienblad op de tafel en haalde het papier uit haar zak en legde het midden op tafel neer, haar wangen gloeiend van trots. "Ik heb mijn naamexamen gehaald."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam glimlachte van oor tot oor. Wat had iedereen een mooi nieuws vandaag! Hij kwam overeind en liep naar de tafel om Agami een knuffel te geven. ‘Ik wist het wel! Wat ontzettend goed! Je mentor was vast helemaal overdonderd, of niet?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx wisselde een verbijsterde met blik met Jester. Krijg nou wat. Ze had het absoluut verdiend, wie weet hoe het toernooi zonder haar hulp was verlopen, maar hij had het evengoed niet zien aankomen. 'Lekker gedaan man. Ziet er naar uit dat er vanavond weer gezoend gaat worden.' Hij grijnsde scheef.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Yeeeh!" Hij joelde bij het horen van het goede nieuws van Agami. Een vage herinnering schemerde langs de rand van zijn hoofd. Zijn eigen moment dat hij zijn naamexamen liet zien, de keer dat hij het horloge van Adam kreeg. Hij keek er even verwonderd naar en tikte er met zijn vinger op in de richting van Adam. Hij wist het weer, hij had laatst ook zijn naamexamen gehaald. En hij had het hier gevierd, net als Agami. "Dat wordt een feestje!" riep hij uit.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze lachte naar het meisje. Dat was in ieder geval goed nieuws weer, vandaag leek wel een dag om goed nieuws aan te trekken. "Gefeliciteerd Meis," zei ze met een kleine glimlach. Ze haalde haar iNet uit haar zak, om er een foto van de maken en zag opeens dat ze een berichtje van Fox had. Ze maakte gauw de foto van Agami met het papiertje in haar hand en keek toen naar het berichtje. Dat klonk niet best. Dat klonk zeker niet best. Wel, het was leuk zolang het geduurd had, dacht ze met een zucht. Ze wist al hoe laat het was. Dit waren altijd dezelfde kut berichten. En dat betekende waarschijnlijk het einde van haar leuke dag.
      Natuurlijk, na de lunch? Waar?

[ bericht aangepast op 1 mei 2020 - 22:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Bij het meer? stuurde hij terug. Waar we laatst ook zaten?
      Zelf zat hij er al, hij had geen trek gehad. Een beetje apathisch staarde hij over het water. Er waren herinneringen die tegen zijn geest drukten en die zorgden ervoor dat hij vanbinnen verkrampte. Hij wist niet hoe lang hij ze nog tegen kon houden, hij had het moment dat hij ieder moment een mental breakdown kon krijgen. Dat wilde hij niet met Vienna erbij - hij wilde dat ze een eerlijk gesprek voerden en niet dat hij de helft van de tijd zat te janken en zielig was en het straks weer op emotionele manipulatie werd gegooid als hij daarmee haar sympathie won.

---

Every villain is a hero in his own mind.