[RPG | 200] The Shooter • Speeltopic - Speeltopics

3 februari 2020 - Het gegil klonk als muziek in zijn oren terwijl hij langzaam door de gang voortbewoog. Onbedoeld stapte hij in een roodgekleurde plas, waardoor hij rode voetstappen achter liet. Het deerde hem niet, als hij eerlijk moest zijn dan gaf het enkel een grotere kick. Enerzijds voelde het alsof hij door een glazen bol naar de wereld keek op het moment, alsof hij hier niet echt was. Misschien zelfs alsof hij thuis achter zijn PlayStation zat en daar Call of Duty aan had gezet. Maar dat was niet zo. Hij bevond zich niet thuis in zijn kamer en in zijn handen had hij geen controller maar een semi automatisch wapen. Het voelde zwaar en licht tegelijkertijd terwijl hij zich voortbewoog, langzaam, op zoek naar zijn volgende doel. I tell myself I don't need anyone but the truth is nobody needs me DISCLAIMER Let op, in deze rpg komen gevoelige onderwerpen aan bod, dit kan niet voor iedereen geschikt zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan pesten maar ook de heftige shooting die we uit zullen schrijven. Mocht je problemen hebben met één van deze onderwerpen of hebben deze een negatief effect op je, zorg ervoor dat je altijd met iemand kan praten. Indien nodig staat mijn pb ook altijd open. 16+ activiteiten zijn toegestaan maar graag wel met een aankondiging bovenaan de post zodat deze meteen opvalt en ongeïnteresseerden gemakkelijk door kunnen scrollen.

START Zaterdagavond 4 januari 2020, het nieuwe jaar is aangebroken en maandag begint school weer na twee weken (kerst)vakantie: het uitgelezen moment voor een feestje. Er is geen excuus nodig voor een feestje maar voor sommigen is het wel meteen een goede mogelijkheid om aan hun goede voornemens te werken - of juist niet. Het feest wordt georganiseerd door Kit en zal dan ook plaatsvinden in huize Meester. Drank in overvloed, muziek en dronken tieners. Wat wil je nog meer? Inmiddels is het 22.00 wat betekent dat het feestje al in volle gang is maar laatkomers nog binnen komen druppelen. Have fun! Rollentopic • Praattopic • Speeltopic

[ bericht aangepast op 7 april 2020 - 17:10 ]

---

“Wat is er zo aantrekkelijk aan meiden die met elke gast in bed duiken?” Ook Lori had die vraag niet zien aankomen en alle drie vielen ze even stil. Lori zag Thomas’ blik haar kant op glijden en haar ogen vernauwden zich tot spleetjes. Dat joch moest eens weten, dacht ze geamuseerd. Hoewel ze inderdaad een enorme flirt was, was Ty de enige met wie ze het bed daadwerkelijk – en vaker – had gedeeld. Verder was het vooral grootspraak.       Ti was in de lach geschoten, maar Gus leek zich juist breder te maken en kwam half voor haar te staan. Een korte grijns gleed over Lori’s gezicht al tastte ze wel naar Gus’ hand, die ze vastpakte om te voorkomen dat hij die seut meteen een dreun verkocht. “Hoewel ik ten eerste moet zeggen dat ik denk dat jouw perspectief wat Gekleurd is, is mijn antwoord vrij simpel. Die weten tenminste wat ze doen, ik kan je verzekeren dat dat de ervaring plezieriger maakt.” Lori lachte om Gus’ opmerking – andersom gold dat absoluut ook.       “En met die wijsheid sluiten wij dit spelletje af,” zei Ti en goot haar drankje achterover. “Thomas, wil jij zo nog wat drankjes halen?,” vroeg Ti. “Ik wil Gus even spreken.” Ze gaf Thomas een kus op zijn wang en duwde hem daarna zo’n beetje richting de drankentafel. “Klootzak!,” siste Ti, zodra Thomas buiten gehoorafstand was, maar vrijwel direct begon ze te grinniken. Lori deed met haar mee en goot het laatste restje van haar drankje in haar mond. “Gelukkig heeft hij een vriendin om zich beter te voelen. Nog maar even volhouden, en dan heb ik gewonnen, Fisher.”       “Bijna had het niet meer gehoeven, Ti,” grinnikte Lori. “Ooh, ik moest mezelf echt inhouden om niet te zeggen dat het allemaal één groot spel is.” Lachend schudde Lori haar hoofd. “Zullen we hem nog wat verder dronken voeren?” Ze gaf een kneepje in Gus’ hand en keek hem toen plagend aan. “Trek jij het nog met hem of wil je iets anders gaan doen?”

---

Ze had niet echt door dat ze wat verkeerd had gezegd. Ze wist ook gewoon niet wat anders zeggen. Ze kende Izak maar nauwelijks, wist niet hoe of wat hij zou reageren, en ze was sowieso geen makkelijke prater buiten haar vriendengroepje om. Roxy had in eerste instantie dus ook niet goed in de gaten welke ondertoon hij gebruikte.       Pas toen hij redelijk snel, maar ook erg onhandig, rechtstond en zijn armen kruiste, voelde ze de onzekerheid wel opspelen.       ”Het is inderdaad tijd om naar binnen te gaan, ik heb een bieropener voor mijn bier nodig.” Ze staarde hem even met grote ogen aan en duwde zich langzaam recht. Het was nu nog kouder geworden, gewoon omdat hij verder stond, en Roxy voelde zich plots weer even slecht als ervoren. Hij was haar beu. Natuurlijk was hij haar beu.       ”Kom, ik heb het koud,” zei hij, wat haar vermoeden leek te bevestigen. Ze knikte en stond nu ook goed recht. De tuin tolde, maar ze negeerde het en liep naar binnen. Ze blikte even over haar schouder, waar Izak toch nog vlak achter haar was, en liep door naar de keuken. Haar blik op de grond en dan op het aanrecht gericht, merkte ze niet wie er allemaal stond. Ze vond een opener en stak die naar Izak toe.       ”Hier,” mompelde ze. “En, uh, sorry. Dat ik...” Ze haalde haar schouders op. “niet zo leuk ben,” mompelde ze nog zachter, haar blik aan de opener vastgelijmd.

outfit      -      met Izak      -      keuken

---

outfit      -      met Niah & Ty      -      Keuken

Hij wilde echt gewoon zijn weg verder zetten, maar Niah viel tegen hem uit en dat kwam niet echt goed terecht.       ”Lucas? Wat is er nu weer? Volgens mij zei je net zelf dat ik het maar moest uitzoeken,” zei ze geërgerd. Lucas hield halt en keek even geërgerd terug. Vooral dat stomme, arrogante knikje van Tyler maakte hem echt pissig. De wereld draaide niet om hen twee, hadden ze echt niet door dat ze in de weg naar de uitgang stonden.       ” Echt, jongens, fuck off. Stelletje klootzakken. Duik anders met elkaar in bed, jullie passen precies bij elkaar.” Ze duwde Tyler van zich af en streed meteen de deur uit. Lucas kreeg niet eens de kans om te reageren of een uitleg te geven, precies zoals het thuis ook altijd ging. En dat kon hij nu echt niet hebben. Hij zette alweer twee stappen terug, om even hard naar Niah te schreeuwen, toen Tyler hem weer aan zijn aanwezigheid herinnerde.       ”Weet je... Jij en je broertje hebben niet veel met elkaar gemeen.” Pisnijdig draaide Lucas zich om. Wat had die kerel met Thomas? Waarom was de halve school zo geobsedeerd met het verknallen van één iemands leven? “''Maar wat jullie in elk geval met elkaar gemeen hebben... Jullie verpesten altijd de pret zodra je de kamer in loopt. Het zit zeker in de familie.”       Het kostte hem echt alle moeite van de wereld om niet uit te halen toen Tyler tegen zijn schouder aanliep. Hij hield zich echter wel sterk, waardoor het meer pijn deed, maar dat waarschijnlijk ook voor Tyler gold.       ”En wat heb jij doorgekregen? De opgezwollen nek of gewoon het klootzakken-gen?” kaatste Lucas terug       ”Oh, just so you know. Je bent niet mijn type. Geen rare ideeën krijgen nu.” En weg was hij. Lucas twijfelde even, maar besloot zich dan toch om te draaien en het er niet bij te laten. No way dat hij Niah voor dat gedrocht zou laten kiezen zonder een woordje uitleg. Tyler was een klootzak, dat was algemeen bekend, en toch.. toch had ze hem niet weggestuurd. Het kwetste hem steeds meer. Misschien... misschien vond hij haar écht leuk?       Lucas liep de woonkamer weer binnen, in de war maar kwaad, en kon ze niet meteen vinden. Zijn hoofd was wattig en hij voelde hoe hij toch echt eerst wat moest kalmeren. Hij liep naar de keuken, voor een glas water, en vond daar ook meteen wie hij nodig had. Hij negeerde Tyler, keek even naar Niah – niet boos, maar eerlijk – en liep dan naar de kraan. Hij greep een bekertje, stak dat onder het water en klokte het meteen naar binnen.

---

Mijn brein breint zoals het breint.

''Doe je best maar om iets te bedenken wat je nog niet over mij weet — ik ben een behoorlijk open boek, al zeg ik het zelf.'' Thomas negeerde de opmerking aangezien de vraag die hij wilde stellen al in zijn hoofd zat en hij voor de verandering niet van plan was om zich tegen te laten houden. Niet nu. Schijnbaar was de vraag iets wat Gus niet aan had zien komen - aangezien de twee jongens voor een moment elkaar aan bleven kijken. Ergens had hij al spijt en begon hij zich af te vragen of dit hem nu klappen op zou gaan leveren: dat deed het niet.       ''Hoewel ik ten eerste moet zeggen dat ik denk dat jouw perspectief wat... gekleurd is - is mijn antwoord vrij simpel. Die weten tenminste wat ze doen, ik kan je verzekeren dat dat de ervaring plezieriger maakt.'' Hij trok een wenkbrauw op en hield met enige moeite een lachje in. Dat was een grapje zeker? Om ervaring te hebben hoefde je toch lang niet om de haverklap met een ander in bed te duiken? Toch deed de opmerking van Gus zeer, hij had het misschien wel verdiend.. maar toch.       ''En met die wijsheid sluiten wij dit spelletje af. Thomas, wil jij zo nog wat drankjes halen? Ik wil Gus even spreken.'' Misschien moest hij nu protesteren - wat gebeurde er als hij Ti bij Gus liet? Hij knikte echter braafjes, wierp nog een blik op Gus, maar droop dan af. Met enige tegenzin sjokte hij het huis in en maakte hij zijn weg naar de keuken. Zijn blik viel op Lucas en even viel hij stil maar hij liep dan toch door naar de drankjes om iets uit te zoeken. Wat wazig staarde hij naar de verschillende soorten drank.

---

Eenmaal in de keuken leunde ze tegen het aanrecht aan terwijl ze wat voor zich uit staarde. Het was niet bepaald helder meer in haar hoofd en dat was alles behalve handig op dit moment. Het leek slechts seconden te duren voor Tyler al weer naast haar stond, zijn hand op haar schouder.       ''Sorry. Ik wou je niet boos maken net.'' Ze nam niet meteen de moeite om naar hem om te kijken maar richtte haar blik op het bekertje dat hij haar voor hield. Hij meende dit niet. Of ja, hij wilde dat ze niet boos werd om hetgeen hij zei. Met tegenzin nam ze het bekertje aan - al was het maar zodat ze wat meer alcohol in haar systeem had en ze hopelijk iets meer kon ontspannen. Meteen nam ze dan ook een grote slok ervan, waarna haar blik kort bij Lucas bleef hangen. Hij keek haar aan maar eerlijk gezegd ergerde ze zich nu kapot aan hem - aan beide jongens. No way dat ze nu dan ook op haar knieën ging voor Lucas - had hij zijn kop maar moeten houden met die opmerking.       ''Boos?'' Herhaalde ze hem sarcastisch. ''Waarom zou ik boos zijn? Omdat je niet één maar meerdere keren vreemd ging en nu beweer je ineens dat je dat allemaal wel kan veranderen? Wat is er? Heeft Lori geen zin in seks?'' Ze snoof en nam vervolgens nogmaals een grote slok van haar drankje.       ''Zelfs al zou je het willen, kan je het niet veranderen. Misschien als je dat heel graag wil - maar dat is niet zo.''

---

---

Eigenlijk wist Izak ook wel dat het lichtelijk irrationeel was om nu geïrriteerd te zijn tegenover Roxy. Het was ook niet bepaald makkelijk om goed te reageren op wat Izak haar had verteld en misschien als ze een helder hoofd had gehad had er iets redelijks uitgekomen, maar Izak had wel door dat ze net zoals hem de drank echt wel voelde. Izak vermeed dan ook tactisch Roxy haar blik terwijl hij wachtte tot dat ze jongedame opstond, hij wou haar nog even pijnigen om haar zijn irritatie te laten merken.
In stilte sjokte Izak achter Roxy aan en sloeg toen ze weer terug naar binnen glipten de deur net iets te hard achter zich binnen. Toen de twee de keuken inliepen zag hij Sam iets verderop wel staan en dacht er zelf even over na Roxy meteen maar weer achter te laten en Sam achterna te gaan. Echter zag hij Sam staan met Tessa en Heath en liet haar daarom ook maar even. Misschien als hij Sam achterliet met Tessa en Heath dat ze het nog een beetje naar haar zin zou hebben, Izak kon zich wel voorstellen dat ze zich met het tweetal wist te vermaken.
”Hier,” toen Izak Roxy haar stem hoorde keek hij snel weer om naar de jongedame die een bieropener haar kant opstak. 'Oh ja, dank je wel.' zei Izak terwijl hij de opener aannam, maar nog altijd Roxy haar blik een beetje wist te vermijden. “En, uh, sorry. Dat ik...” begon Roxy vervolgens terwijl Izak zijn rug tegen het aanrecht aanzette terwijl hij nogal onhandig een poging deed het bierflesje te openen. “niet zo leuk ben,” Op hetzelfde moment glipte de bieropener uit Izak zijn hand, en belande die met een doffe klap op de grond. Izak deed verder niet de moeite op de opener op te pakken en keek alleen Roxy voor een paar seconden aan. 'Dat is niet wat ik heb gezegd,' verdedigde Izak zichzelf direct, waarna hij een zucht over zijn lippen liet rollen voornamelijk om de stilte op te vullen sinds Izak zo niet direct wist wat hij hier op moest antwoorden. 'Roxy,' zei hij uiteindelijk na de stilte terwijl hij haar ogen weer vond. 'Je moet het echt niet zo opvatten, mijn gedrag tegen jou zegt meer over mij dan dat het over jou zegt.' zei Izak waarna hij een grote slok van zijn bier nam. 'Heel eerlijk, ik denk dat je je gewoon niet zoveel moet aantrekken van wat anderen zeggen of vinden.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Niah & Lucas @ Kitchen Ik kijk naar Lucas die ook de keuken in loopt en rol kort met mijn ogen. Dan valt mijn blik echter ook op Thomas die binnen loopt en ik trek mijn wenkbrauwen wat op, kijk Lucas aan en geef dan een knikje Thomas' kant op. Een beetje om te zeggen 'zie je nou wel'. ''Boos?'' Herhaalde Niah mij nu waardoor mijn hoofd weer haar kant op keerde. ''Waarom zou ik boos zijn? Omdat je niet één maar meerdere keren vreemd ging en nu beweer je ineens dat je dat allemaal wel kan veranderen? Wat is er? Heeft Lori geen zin in seks?'' Ik bijt kort op mijn lip en mijn gezicht betrekt wat. Goed, ze had natuurlijk gelijk maar dat was momenteel niet het punt wat ik probeerde te maken. ''Zelfs al zou je het willen, kan je het niet veranderen. Misschien als je dat heel graag wil - maar dat is niet zo.'' Ik vernauw mijn ogen wat en keer haar wat meer mijn kant op. ''En waarom zou ik dat niet willen darling?'' zeg ik en stap wat dichterbij, waarna ik naar haar oor toe leun. ''Je bent het beste wat mij overkomen is, after all..'' zeg ik dan wat zachter. Over Lori besloot ik niet te spreken, de waarheid dat ze nog steeds op mij zou springen wanneer ik met mijn vingers knipte, dat zou mij niet helpen. Erover liegen zou ze niet geloven. Zachtjes neem ik haar hand vast en kijk naar haar gezicht. ''We can go back to the good old days.'' prevel ik dan.

---

El Diablo.

Het ontging haar niet helemaal dat zijn gezicht betrok maar ze besefte het niet helemaal door de drank. Anders had ze hem waarschijnlijk toch gezegd dat het weer bullshit was. Zodra hij weer meer haar kant op kwam, hield ze onbewust haar adem in.       ''En waarom zou ik dat niet willen darling? Je bent het beste wat mij overkomen is, after all..'' Ze beet zacht op haar lip en wierp een blik omlaag, naar zijn hand die de hare vast had genomen. Ze trok haar hand niet terug maar kon niet zeggen dat ze zijn hand ook echt vast greep.       ''We can go back to the good old days.'' Niah tilde haar hoofd weer op zodat ze hem aan kon kijken en bestudeerde vluchtig zijn gezicht. Fuck, meende hij dit? Of waren dit weer zijn praatjes om haar in bed te krijgen? Automatisch leunde ze iets meer achterover tegen het aanrecht met haar rug zodat ze hem aan kon kijken van een klein afstandje - in de hoop een beter idee te krijgen van wat er precies in zijn hoofd omging. Het werkte niet.       ''Ty..'' fluisterde ze zacht na een diepe zucht gelaten te hebben. Wat onrustig sloeg ze haar blik weer neer maar keek ze net zo snel weer op. ''Je bent dronken.'' besloot ze uiteindelijk - antwoord gaf ze niet. Als ze zou ontkennen dat ze nog iets voor hem voelde, dan loog ze, en dat plezier gunde ze hem niet. Als ze het zou bevestigen dan gaf dat enkel zijn ego een boost.

---

Ze schrok even toen de opener op de grond belandde, maar keek meteen weer op toen Izak zich snel verdedigde. Ze haalde haar schouders op als antwoord. Hij had het niet gezegd nee, maar dat hoefde ook niet. Dat wist ze zelf wel. Ze zou zo haar jas zoeken en ervandoor gaan, dan kon Izak zich bezighouden met vrienden die beter bij hem pasten.       ”Roxy,” zei hij en ze keek hem aan. “Je moet het echt niet zo opvatten, mijn gedrag tegen jou zegt meer over mij dan dat het over jou zegt.” Ze knipperde traag terwijl ze de volgorde van de woorden ineen probeerde te puzzelen. Ze snapte het maar half, haar hoofd werkte niet goed mee. “Heel eerlijk, ik denk dat je je gewoon niet zoveel moet aantrekken van wat anderen zeggen of vinden.”       ”Ha,” zei ze droogjes. Ze bloosde weer en sloeg haar armen om zich heen. “Ja, dat is makkelijk voor jou om te zeggen,” antwoordde ze kleintjes, maar niet zonder een scherpe ondertoon. “Als je er zo uitziet.” Ze wees naar hem. “En met jou vrienden. Dan is het niet moeilijk. Jij wordt nooit door vier mensen met je rug tegen de muur geduwd. En zelfs dan ben je nog niet...” Ze stopte zichzelf en schudde haar hoofd.       ”Laat zitten. Ik ga naar huis.” Ze draaide zich om, zag Tyler met Niah staan en schudde haar hoofd nog eens. Stom. Dat was ze. Stom. Ze zou op de uni wel eens terug naar een feestje gaan. Ze begon zich door de massa te wringen.

outfit      -      met Izak      -      keuken

---

outfit      -      met Thomas      -      Keuken

Zodra zijn beker leeg was, hield hij het nog eens onder de kraan. Het water deed goed. Hij werd er nu niet bepaald nuchterder van, maar kreeg wel dat idee. Toen hij opkeek, zag hij Tyler knikken. Nors fronste Lucas zijn wenkbrauwen. Het liefst van al trok hij de andere jongen van Niah af om eens goed zijn gedacht tegen haar te zeggen, maar zo achterlijk was hij nu ook weer niet. Hij keek dan maar weg, naar opzij, en liet prompt de beker vallen.       "Verdomme," vloekte hij, terwijl hij zijn weg maakte richting zijn broer. "Wat doe jij hier?" vroeg hij, bitsiger dan hij bedoelde. Steeds vaker verwarde hij zijn bezorgdheid met ongenoegen, wat er natuurlijk helemaal verkeerd uitkwam. "Hoe ben je zelfs... Je bent toch niet met de auto?" vroeg hij, zonder Thomas een kans te geven te antwoorden. "Waarom liet je niet even iets weten? Shit, Thomas, dit is nu toch echt niet de plek voor jou?"       Lucas keek even rond hen. Sommigen waren hen in de gaten aan het houden, wat hem niet zo veel kon schelen, en hij merkte nu op dat ze aan de dranktafel in de keuken stonden. "Wat ben je zelfs aan het doen?"

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Niah & Lucas @ Kitchen Ondertussen blikte ik weer naar Lucas en ik kon een lichte grijns niet tegenhouden toen ik zag dat hij het eindelijk door had. Zie je, ik lieg niet altijd. Het duurde echter niet lang voor ik mij weer op Niah richtte, die mij nu weer aankeek. ''Ty..'' fluisterde ze zacht na een diepe zucht. Mijn hoofd hou ik wat schuin in afwachting van haar volgende woorden. ''Je bent dronken.'' Een kleine glimlach vormt op mijn gezicht en met mijn vrije hand speel ik zachtjes met haar haar. ''Only drunk in love,'' zeg ik en leun wat dichterbij. ''With you.'' fluister ik waarna ik een zachte kus op haar wang druk. Ik trek me wat terug en scan haar gezicht kort. ''Jij weet ook wel dat we uiteindelijk perfect bij elkaar passen, my love.'' zeg ik en streel zacht over haar wang met mijn duim. ''We zijn geweldig samen, dat gaan we niet krijgen bij iemand anders.'' prevel ik dan en ik beweeg mijn handen naar haar middel. ''Toch darling?'' ga ik zachtjes verder en ik trek haar wat dichter naar mij toe. Het was geen leugen, we waren wel goed samen. Als het goed ging, dan was het geweldig. Daarnaast kan ik het niet hebben dat iemand anders er met haar vandoor gaat. Whatever happens, this is my girl. Ik kijk haar aan met een zowaar oprechte glimlach en wacht af op haar volgende woorden.

---

El Diablo.

Nog altijd had hij geen keuze gemaakt tussen de verschillende dranken toen hij door kreeg dat er iemand op hem af kwam. Hij wist niet precies wat het was maar hij had het vrijwel altijd: hij had het door wanneer ze op hem af kwamen. Zodra hij zijn hoofd optilde, kreeg hij al snel gelijk. Lucas kwam zijn kant op en automatisch sloeg Thomas zijn blik alweer neer. Daar ging hij.       ''Wat doe jij hier? Hoe ben je zelfs... Je bent toch niet met de auto? Waarom liet je niet even iets weten? Shit, Thomas, dit is nu toch echt niet de plek voor jou?'' Automatisch klemde hij zijn kaken op elkaar maar hij liet Lucas uitrazen.       ''Wat ben je zelfs aan het doen?'' Een diepe zucht rolde over zijn lippen en een schouderophaal volgde.       ''Drinken halen,'' mompelde hij wat nonchalant.       ''Ti wilde graag gaan. Ik wist niet dat jij me de regels oplegde. Als ik dat had geweten..'' Hij schudde zijn hoofd wat, niet eens doorhebbend dat het vooral de alcohol nu was die sprak. ''Laat me gewoon met rust als je toch alleen chagrijnig komt doen.''

---

''Only drunk in love,'' Ah shit, dit was frustrerend. Hij wist precies hoe hij aan haar haren moest zitten om haar zover te krijgen. ''With you.'' De kus op haar wang liet haar weer haar blik neerslaan.       ''Jij weet ook wel dat we uiteindelijk perfect bij elkaar passen, my love. We zijn geweldig samen, dat gaan we niet krijgen bij iemand anders.'' Langzaam richtte ze haar blik weer op tijdens het strelen van haar duim - maar ook toen zijn handen naar haar middel bewogen, bleef ze hem aan kijken. ''Toch Darling?'' Fuck, waarom lukte het haar niet gewoon om te protesteren?       ''Maar Ty..'' Ze fronste even, niet goed wetende wat ze wilde zeggen. Haar hand bracht ze naar haar eigen gezicht en ze wreef er kort overheen, hopend dat het haar helderder liet denken. Helaas. Fuck. Ze liet haar armen langzaam om zijn bovenlijf glijden en legde haar voorhoofd tegen de overgang van zijn borstkas naar zijn schouder.       ''Ik haat je,'' mompelde ze in zijn shirt, al kwam het er al een stuk minder gemeend uit dan eerder. Automatisch verstrakte ze haar greep iets, ergens weer bang om hem los te laten. ''Ik meen het, als je me ooit nog zoiets flikt..'' Ze probeerde het wel dreigend over te laten komen maar dat bleek nogal te mislukken.

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Niah @ The kitchen ''Maar Ty..'' begon ze en een frons ontstond op haar gezicht. Mijn hoofd hou ik wat schuin terwijl mijn blik geen seconde van die van haar afwijkt. ''Hmh?'' hum ik zachtjes. De glimlach op mijn gezicht wordt breder wanneer ik haar armen om mijn bovenlijf voel en ik streel zachtjes door haar haar. ''Ik haat je,'' mompelde ze in mijn shirt en ik kan het niet laten om te lachen. ''Helemaal niet.'' grijns ik geamuseerd, langzaam doorhebbend dat ik mijn zin toch wel weer heb. ''Ik meen het, als je me ooit nog zoiets flikt..'' Ik druk een kus op haar voorhoofd en leg dan mijn kin zachtjes op haar hoofd. ''Shh...'' sus ik haar zachtjes. ''Het komt goed darling... Ik beloof het.'' zeg ik zachtjes. Over haar hoofd heen kijk ik naar Lucas en ik kan het niet laten om kort te grijnzen. Hij was bezig met dat broertje van hem en ik betwijfel of hij het überhaupt zal zien, maar toch kan ik het niet laten. Ergens hoop ik dat hij het ziet, zodat hij weet wat van mij is. Het moet toch duidelijk worden? Ik trek mij weer wat terug en glimlach naar Niah. ''Ik heb je gemist, my love.'' glimlach ik en druk een zachte kus op haar lippen. ''Kom, het wordt een beetje benauwd hier.'' zeg ik en sla een arm om haar middel. Met mijn vrije hand pak ik nog twee bekers. Langzaam begeleid ik haar door de drukte naar een van de banken die aan de zijkanten van de woonkamer staan. Met een simpel knikje weet ik de andere gasten weg te krijgen en ik neem plaats, waarna ik haar dicht naar me toe trek. ''Je bent echt prachtig.''

---

El Diablo.

Het strelen door haar haren maakte het alleen maar beter en zorgde ervoor dat ze hem nog iets steviger vast nam.       ''Helemaal niet.'' Ze kon alleen al horen aan zijn stem dat hij grijnsde maar dat maakte haar niet uit nu ze hem zo vast had. Daarbij meende ze het ook niet. Toch kon ze het niet laten hem te waarschuwen dat als hij het ook maar zou wagen nog eens zoiets te flikken.. ze wist niet eens precies wat ze dan zou doen.       ''Shh... Het komt goed darling... Ik beloof het.'' Ze glimlachte automatisch toch en hield hem gewoon even vast - gewoon genietend van zijn aanwezig, van zijn geur.       ''Ik heb je gemist, my love.'' Het glimlachje op haar gezicht werd breder. ''Kom, het wordt een beetje benauwd hier.'' Even keek ze om zich heen en bleef haar blik bij Lucas hangen maar ze liet zich al snel meenemen door Tyler. Ze had geen zin in drama, niet nu. Was dat egoïstisch? Misschien wel.       ''Je bent echt prachtig.'' begint Tyler zodra ze plaats hadden genomen op een bank en hij haar meteen dicht tegen zich aan had getrokken. Ze rolde met haar ogen en plukte één van de bekers uit zijn handen.       ''Slijmbal,'' mompelde ze grinnikend. Ze nam een grote slok van het drankje en sloeg haar benen over elkaar, haar lichaam wat meer zijn kant op gedraaid.       ''Dus, wat doe je vanavond?'' vroeg ze met een speelse grijns. Ze nam nog een grote slok en legde vervolgens haar hand op zijn knie, gewoon om te kijken of ze reactie kon uitlokken of niet.

[ bericht aangepast op 3 mei 2020 - 21:53 ]

---

---

Kort gleed Izak zijn blik door de keuken terwijl hij Roxy zijn 'advies' gaf, hij keek even naar zijn klasgenoten en vrienden in de ruime keuken, maar toch besloot hij voor nu even bij Roxy te blijven. ”Ha,” klonk toen van Roxy haar kant, waarna hij begon te twijfelen of hij nog wel veel langer met de jongedame zou blijven, ze klonk niet bepaald geamuseerd door zijn woorden, maar ja misschien stonden ze dan ook wel quit. “Ja, dat is makkelijk voor jou om te zeggen,” begon Roxy vervolgens met een lichtelijk scherpe toon. “Als je er zo uitziet.” Roxy gebaarde bij deze woorden even naar Izak, Izak keek haar fronsend aan, hij begreep niet echt wat ze daar mee bedoelde. Was er uit zien als hij een slecht ding? Izak gokte van niet, hij zag er toch nog best goed uit. “En met jou vrienden. Dan is het niet moeilijk. Jij wordt nooit door vier mensen met je rug tegen de muur geduwd. En zelfs dan ben je nog niet...” ging Roxy verder, opnieuw rolde er een zucht over Izak zijn lippen. 'Oké, misschien is er iets van nuance, maar het is nergens voor nodig jezelf niet leuk te noemen omdat ik even onaardig tegen je doe.' zei Izak waarna hij een grote slok nam van zijn biertje, echter leek Roxy er duidelijk genoeg van te hebben.
"Laat zitten. Ik ga naar huis.” zei de jongedame resoluut waarna ze zich direct al weg draaide, nogmaals rolde er een zucht over Izak zijn lippen terwijl hij de jongedame weg zag lopen. Izak was niet van plan Roxy achterna te lopen, als ze weg ging dan was dat haar keuze, Izak meende nog altijd dat hij niks fout had gedaan en ging haar dan zeker niet als een hondje achterna lopen.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Niah @ Livingroom ''Slijmbal,'' mompelde ze grinnikend nadat ze een van de bekers had overgenomen. ''De waarheid, darling..'' prevel ik met een lichte, tevreden grijns. Ik breng de beker in mijn handen naar mijn lippen en neem een slok, waarna ik mijn hoofd wat naar achter leun. Voor een kort moment staar ik naar het plafond en voel dan pas echt het effect van de alcohol in mijn systeem. Een lome glimlach ontstaat op mijn lippen, ik vond dit gevoel altijd geweldig. ''Dus, wat doe je vanavond?'' vroeg Niah me toen en ik keer mijn hoofd naar haar toe. Ik wordt begroet met haar speelse grijns en ik kan het niet laten om even te lachen. Vaag was ik bewust van haar hand op mijn knie en ik zie dit als een teken om weer haar kant op te leunen. ''Well, i feel very lucky tonight..'' begin ik en ik lach zachtjes. ''Dus als dat blijft aanhouden, misschien jou?'' plaag ik haar en plaats mijn lippen zachtjes in haar nek. Ondertussen trek ik haar op mijn schoot en glimlach naar haar. ''Dat klinkt als een goed idee, niet?'' zeg ik speels en neem vervolgens nog een grote slok uit mijn beker. Goed, misschien moest ik het zo maar even minderen voor er niks meer van een mooie afsluiting kwam. Dat moet ik ook niet hebben.

---

El Diablo.

''De waarheid, darling..'' Ze trok een wenkbrauw op en glimlachte wat loom. Later zou ze zichzelf gaan vervloeken hier om: dat ze weer toe gaf aan hem. Dat was een probleem voor later.       ''Well, i feel very lucky tonight.. Dus als dat blijft aanhouden, misschien jou?'' Quasi verontwaardigd trok ze haar wenkbrauwen op en liet ze zich op zijn schoot trekken. Bij het voelen van zijn lippen in haar nek, sloot ze kort haar ogen.       ''Dat klinkt als een goed idee, niet?'' Ze draaide haar hoofd zijn kant op en bestudeerde zijn gezicht grijnzend voor enkele seconden.       ''Shit, Tyty,'' Haar arm legde ze rond zijn schouder, de hand ervan in zijn haren waar ze wat doorheen woelde. ''Je hebt er wel zin in.'' plaagde ze grijnzend.       ''Ik bedoelde meer waar je zou slapen vanavond maar dat komt praktisch op hetzelfde neer, niet?'' Niah leunde zijn kant op en drukte haar lippen rondom het meest gevoelige plekje in zijn nek - het voordeel dat ze hem en al zijn plekjes al kende. Ze liet haar hoofd vervolgens daar ook meteen rusten, haar mond tegen de huid van zijn nek, waar ze het niet kon laten om er zacht tegen te blazen.       ''Hmh, het is jammer dat het hier nog zo druk is.'' mompelde ze zacht tegen de huid van zijn nek aan.

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Niah @ Livingroom ''Shit, Tyty,'' Begon ze, waardoor er meteen een glimlach op mijn gezicht ontstond door de bekende bijnaam. Ik voel haar wat door mijn haar woelen maar ik laat haar maar haar gang gaan. ''Je hebt er wel zin in.'' plaagde ze me vervolgens en ik haal nonchalant mijn schouders op. ''Wat kan ik zeggen.. Met jou op mijn schoot is dat niet zo heel moeilijk.'' zeg ik met een zacht lachje. ''Ik bedoelde meer waar je zou slapen vanavond maar dat komt praktisch op hetzelfde neer, niet?'' Kort grijns ik even. ''Oh, dat is een uitnodiging die ik niet kan afslaan...'' begin ik en druk nog een kus in haar nek. ''Is ontbijt op bed inbegrepen?'' plaag ik haar vervolgens en knijp zachtjes in haar zij. Zacht bijt ik op mijn lip als haar lippen in mijn nek terecht komen. Tuurlijk, als iemand iets weet over zwakke plekken moet zij het zijn. Mijn armen om haar heen verstrakken ook wat bij de actie. ''Hmh, het is jammer dat het hier nog zo druk is.'' mompelde ze zacht en ik haal lichtjes mijn wenkbrauw op. ''Oh..'' mompel ik zachtjes. ''Maar dat kan ik veranderen.'' grijns ik dan en plaats mijn lippen voor een kort moment op de zwakke plek in haar nek. ''Het is een groot huis love, het zou ergens toch wel rustig moeten zijn?'' zeg ik op een onschuldige toon.

---

El Diablo.