[RPG • 250] House of Adoration • Speeltopic - Speeltopics

In het land van zon, zee, strand, en kangaroos, zijn de gevaarlijke wilde dieren en een zonnesteek niet de enige gevaren die je tegen kan komen. Ondanks dat acceptatie van de lgbtqiap+ gemeenschap steeds verder groeit, komen er ook nog vaker dan eens jongeren op straat te staan om wie ze zijn. Het is een triest feit van alle tijden. Gelukkig is er ook een vangnet: de Houses. Zij zetten hun deuren open voor deze verstoten lgbtqiap+ kinderen en helpen hen zichzelf te ontdekken en op eigen benen te staan. Elk House heeft een andere structuur, andere regels, en andere gebruiken, maar allemaal zijn ze daar als een familie voor degenen die door hun gegeven familie zijn verstoten. Het oudste House van Sydney is het House of Adoration. Door de jaren heeft het verschillende uitvalsbasissen gehad, maar inmiddels is het al jaren gesitueerd in een groot appartement aan de rand van het stadscentrum. Door de geschiedenis heeft het House veel weerstand en discriminatie moeten doorstaan, maar de laatste jaren is dat gelukkig iets gekalmeerd, al is het er nog altijd. Toch zal het nooit buigen voor haat en bekrompen wereldbeelden. Het zal er zijn tot het bestaan ervan overbodig wordt, al zal dat jammer genoeg nog lang niet het geval zijn.

• The House • Het House of Adoration is zowel een familie van outcasts en misfits, als een letterlijk huis. Het huis is gesitueerd in een appartementenblok in Sydney, Australië, aan de rand van het centrum. Het is niet enorm groot, maar groot genoeg voor het constante komen en gaan van bewoners, en de enkele vaste gezichten die er al jaren wonen. Er zijn 5 gedeelde slaapkamers, twee badkamers, en een woonkeuken. Het is niet heel veel, maar het is meer dan genoeg, en over de jaren is het een echt thuis geworden voor de bewoners. Vorig jaar heeft het House een kans gekregen het appartement te kopen. Na extra hard werken van de huidige bewoners, en steun van oud-bewoners, hebben ze het geld bij elkaar weten te sprokkelen. Dit heeft ervoor gezorgd dat het House nu een echt stabiele thuisbasis heeft en geen zorgen meer hoeft te hebben over het op tijd betalen van huur of de kans uit het appartement gezet te worden. Wel betekent dit dat ze zelf het onderhoud moeten doen, en dat is inmiddels hard nodig. Het House zelf is een gekozen familie voor degenen die aan de deur komen op zoek naar hulp en geborgenheid om hun leven op te kunnen bouwen. Het is een veilige haven voor degenen die door hun gegeven familie verstoten zijn voor wie ze zijn of van wie ze houden. Niemand wordt in principe weggestuurd, maar er wordt van iedereen wel verwacht dat ze bijdragen aan het House en dat ze hun best doen om hun eigen leven op de rit te krijgen. Als ze eenmaal op eigen benen staan trekken de meesten weg en maken ze plaats voor de volgende die hulp nodig heeft. Met feestdagen als kerst en australia day komen de huidige bewoners en oud-bewoners samen, vaak op een van de stranden van Sydney, om de feestdagen en hun familie te vieren. Op dit moment is Lady Felicia de leidster van het huis. Zij zorgt ervoor dat alles in goede banen wordt geleid, iedereen de basis heeft die ze nodig hebben, en dat niemand gebruik maakt van de anderen zonder zelf iets bij te dragen aan het House. Ook is zij degene die mediteert in meningsverschillen, nieuwelingen laat zien hoe het werkt, en die je kan helpen met je weg vinden op je weg naar zelfstandigheid. Plattegrond Impressie

• Rollen • • Manuel DeSantos • Panseksueel • 5 jaar • Castaneda • 1.3 • Amor Chesterfield • Homoseksueel • 4 jaar • Hargreeves • 1.2 • Joel Ellis • Homoseksueel • 1.5 jaar • Forky • 1.3 • Mason Andrews • Aseksueel • 4 jaar • xJess • 1.2 • Noah Bourne • Demiseksueel • 2 jaar • Venustic • 1.5 • Liam White • Homoseksueel • 7 jaar • L_Linda • 1.4 • Dominic o'Connell • Homoseksueel • Nieuw • Forky • 1.4 • Name • Reason to be here • • Sombre • . • Poppy Hassoune • Transgender • 7 jaar • KIaus • 1.2 • Hazel Robinson • Biseksueel • 5 jaar • Remiinds • 1.2 • Name • Reason to be here • • xJess • . • Lilian Rokowski • Aseksueel • 3 weken • Necessity • 1.3 • Indy Jones • Transgender Panseksueel • 2 jaar • Hargreeves • 1.4 • Gemma Cooper • Lesbisch • 8 maanden • Venustic • 1.5 • Serenity Wheeler • Lesbian • Nieuw • nesber • 1.6 • Phoenix Shaffer • Genderfluid • 3 jaar • Necessity • 1.3 • Harper Campbell • Non-binary Panseksueel • 11 maanden • KIaus • 1.3 • Kamerindeling • Kamer 1 • Harper Joel Manuel Kamer 2 • Gemma Indy Hazel Sombre's guy Kamer 3 • Lilian Amor Dominic Kamer 4 • Mason Liam Phoenix Kamer 5 • Jess's girl Poppy Noah Serenity

• Regels • • Minimaal 300 woorden. • Q Huisregels gelden hier. • OOC in het praattopic. Geen ruzies en wees respectvol naar elkaar toe. • Houd het graag REALISTISCH! Relaties hebben problemen, vrienden hebben soms ruzie met elkaar, dingen gaan vaak fout en lopen niet hoe je wil, je komt niet bij een House als je leven over rozen gaat, je zal moeten zwoegen voor je geld, loyaliteit is alles, en NIEMAND is oppermachtig het House is een democratie, maar wees respectvol naar je meerdere. • Geen Mary Sue's • Naamsveranderingen doorgeven. • Geen personages van anderen besturen. • 16+ mag, maar onder spoiler en aangegeven bovenaan de post • Klaus maakt nieuwe topics aan.

De helft van het House wordt wakker om zo naar het werk of de universiteit te gaan, terwijl de andere helft binnen komt druppelen na een nacht werken. Het is een heel normale ochtend, maar Lady Felicia heeft meegedeeld dat ze een belangrijke mededeling heeft zodra iedereen thuis is. Verder heeft ze niets laten vallen, dus er hangt best wat spanning in het huis. Niemand weet wat de Grand Dame van het House van plan is, of te vertellen heeft. Intussen zijn mensen ook nog erg druk met hun eigen leven. De badkamers zijn druk als altijd en de keuken is een puinhoop, maar wat verwacht je met zo veel mensen in een appartement? Welkom in het House of Adoration.

[ bericht aangepast op 15 juli 2019 - 0:00 ]

---

Bowties were never Cooler

20      ♥      Homosexual      ♥      At Wallaby Waffles      ♥      With Amor

Het was voor het eerst sinds weken, misschien zelfs wel maanden dat Dominic zijn gedachten niet van het een naar het andere schoten in fractie van een seconde. Hij wilde nu maar op één ding focussen en dat was de bijzonder leuke jongen naast hem. Hoewel ze elkaars kinderachtig gedrag alleen maar voedde had Amor hem ook rustig weten te krijgen en dat gebeurde niet snel. Ook had Dominic voor het eerst sinds tijden weer buikpijn van het lachen, iets waarvan hij niet meer wist dat hij het nog zou kunnen. De laatste tijd was er namelijk niet erg veel om over te lachen. Maar nu leek hij zijn bron van positieve energie gevonden te hebben en leek hij niet meer op te kunnen houden met lachen. "Hmm, dan moet de geen die met jou eindigt wel erg speciaal zijn," grijnsde Dominic. Dominic had geen idee waarom maar toen hij Amor voor het eerst zag dacht hij dat de jongen onbereikbaar zou zijn, zeker voor uitschot zoals hijzelf. Amor was gewoon zo knap en chill tegelijk. Hij kon makkelijk iedere jongen in the House krijgen had Dominic zo het idee, maar hij liep er niet mee te koop zoals sommigen dat deden. En stiekem voelde Dominic zich wel een beetje speciaal dat Amor Dominic nu uit had gekozen om mee in de ballenbak te liggen. Amor leek oprecht geïnteresseerd te zijn in Dominic zijn leven, iets wat hij stiekem erg waardeerde. Dit betekende wel weer dat Amor hem niet als een zoveelste hook up zag waar hij verder geen enkele emotionele band mee had. Zelf was Dominic ook niet zo. Natuurlijk had hij wel een paar keer een "hook up" gehad maar dat was meer om dezelfde reden waarom mensen alcohol en drugs gebruikte: om de shitzooi die je leven is even te vergeten. Toch voelde het altijd anders dan wanneer je een band met iemand had, verliefd op iemand was. Al was Dominic naar zijn idee nog nooit echt verliefd geweest. Hij had zo hier en daar wel eens een korte relatie gehad welke er altijd in uitliep dat ze wegliepen voor Dominic. Dominic had nou eenmaal een uitgebreide gebruiksaanwijzing waar lang niet iedereen raad mee wist. Bijna niemand, eigenlijk. Dominic is een open boek en heeft dan ook geen geheimen. Hij denkt overal vrij simpel over. Wat geweest is, is geweest en daar kan je hoe graag je het ook wilt niets meer aan veranderen. Ja hij had een kut verleden maar dat had eigenlijk iedereen in the House, wat gaf hem dan het recht om er over te gaan zitten mokken in zijn kamer terwijl de rest wel gewoon door ging met zijn of haar leven. Zo wilde Dominic ook niet leven. Hij wilde niet de slaaf worden van zijn gevoelens, hij wilde de touwtjes van zijn leven in handen hebben. Luchtig praten over zijn verleden heeft hem ook geholpen het te verwerken. Hij heeft jaren lang alles opgekropt wat er alleen maar in resulteerde dat zo nu en dan de emmer overliep en dat hij een enorme uitbarsting kreeg. Het leek hem het beste dat vanaf nu te voorkomen. Dominic vond het best fijn dat Amor zijn verleden nu kende, nu liep hij er niet alleen meer mee rond. Nu wilde Dominic uiteraard ook weten hoe Amor terecht gekomen was in the House. Net toen Amor klaar was zijn verhaal met hem te delen werd hun onderonsje verstoord door een van de zwaar onderbetaalde tieners die er werkzaam was. Ach, Dominic had het toch al gezien in die ranzige ballenbak. Het was wel weer echt een actie voor Dominic, uit een fucking kinderrestaurant gegooid worden. "Zo, dat kan ook weer van de bucket list af." grijnsde Dominic. Dominic was haast vergeten dat zijn hand verstrengeld was met die van Amor tot deze er een kneepje in gaf. Dominic keek nieuwsgierig op en voor hij het wist kreeg hij een gestolen blauwe plastic bal in zijn hand geduwd en was hij de geen die nu meegetrokken werd. "Hey, wat moet ik hier nou weer mee." lachte Dominic en liet zich maar gewoon meeslepen. Hij werd al snel de schommelband ingetrokken, dit keer bij Amor op schoot. Hij voelde zich net een klein kind dat bij de kerstman op schoot getrokken werd om een verhaaltje voor gelezen te worden. "Nooit gedacht dat jij zo'n sentimenteel persoon was die memorabilia verzamelt van eerste dates." zei hij terwijl hij eens naar de bal in zijn hand keek. Toen Dominic door kreeg dat Amor ze af zette om te gaan schommelen greep hij gauw één van de touwen waar de band aan vast hing vast. "Zeg, je had ook wel mogen waarschuwen." zei hij met een kleine grijns en gaf hem een speelse stomp tegen zijn borst. Echter had Amor hierna al zijn aandacht om zijn verhaaltje te vertellen. Dominic luisterde aandachtig naar Amor en kneep zo nu en dan liefelijk in zijn hand om te laten merken dat hij er voor hem was. Ook al zou Dominic het nooit zo kunnen begrijpen als Amor dat deed, hij wilde wel zijn steun bieden aan de jongen. Dominic zag hoeveel pijn het de jongen deed maar het was het verdriet dat in zijn ogen speelde wat een steek in zijn hart achterliet. Dominic glimlachte breed nadat hij zei dat hij er een leuke roomie bij had. Dominic was oprecht blij dat hij zo goed op kon schieten met zijn roommate. "Je moeder had geluk met zo'n lieve zoon." glimlachte Dominic en liet zijn hand even over de jongen zijn arm gaan. "Zo te horen steel je de harten van menig man." zei Dominic met een kleine grijns om de jongen weer wat op te beuren. "En ik zal je verklappen, je bent goed op weg naar die van mij." grijnsde hij. Dominic kon het niet laten om even te grinniken over de plotselinge wissel van onderwerp en natuurlijk om de daadwerkelijke vraag zelf. Net zoals Dominic dat deed viel Amor graag met de deur in huis. "Hmm, vertel jij me dat maar." grijnsde hij waarna hij Amor beetpakte en de posities omdraaide waardoor Dominic nu onderop lag en Amor zich bovenop hem bevond. "Vind jij me meer een top of een bottom?" vroeg hij onschuldig terwijl hij zijn hoofd weer iets schuin hield toen hij de jongen aan keek. "Waarom vertel je mij niet eerst wat jij bent?" Hij liet zijn handen afglijden naar de jongen zijn achterste en liet deze hier rusten. "Ik zou je eigenlijk meer als een top zien maar met zo'n kont laat je me twijfelen." grijnsde hij. "Ik zag je hier wel naar kijken." zei hij speels terwijl hij de roze lok tussen zijn haar vandaan plukte en iets omhoog hield. "Ik denk dat jou zoiets ook wel zou staan, alleen dan misschien een andere kleur." zei hij bedenkelijk en bekeek Amor zijn haar even kritisch. "Wat dacht je van donkerblauw? Of rood misschien." grijnsde hij nu speels terwijl hij één hand verwijderde van de jongen zijn perfecte billen om door zijn haar te rotzooien. "Daar komen je ogen mooi bij uit." knipoogde hij.

---

How far is far

---

Liam zag dat Manuel even zijn schouders ophaalde, en zei: “Er is geen vaste tijd voor wat, fun..” Liam rolde met zijn ogen: KFC of Taco Bell, dat maakte nou ook niet veel verschil uit. Niet dat hij nou zo’n gezondheidsfreak was, maar in de ochtend hield hij het altijd een beetje rustig. “Dan hou ik het wel bij een boterham met sprinkles.” Liam hield het laatste stukje boterham even omhoog, om het vervolgens in een hap weg te slikken. “Anyway blondie, no need to be jealous,” zei Manuel en grijnsde even. “Als je mee wilt doen met onze, blijkbaar vroege, fun, dan moet je het gewoon zeggen. Ik zal in ieder geval niet klagen.” Het klonk speels, al kende Liam de jongen niet goed genoeg om te weten of hij het echt meende of een grapje maken. Liam aarzelde, maar voor hij zijn akkoord kon geven – of kon weigeren – zei Joel: "Ik wens jullie veel plezier samen maar ik sla over, ik heb een beetje last van buikpijn, waarschijnlijk van al dat vette eten zo op de vroege morgen." Joel schoof zijn stoel van tafel en liep terug naar het aanrecht. Voor Liam iets kon zeggen had Joel iets uit een van de keukenkastjes gehaald. Liam haalde zijn schouders op, en keerde zich tot Manuel. “Nou Blackie,” begon Liam en kon het niet laten Manuel ook met zijn haarkleur aan te spreken. “It’s just me and you, I guess.” Liam toverde een voorzichtige grijns op zijn gezicht, al baalde hij stiekem als een stekker dat Joel er niet bij was. Liam deed een langzame stap richting Manuel, al was dat meer om de spanning te doen stijgen, maar voor hij iets kon doen, klonk een opgewekte stem: “Goedemorgen, lieverds. Iemand die ook pannekoeken wilt?” Liam knipoogde naar Manuel, draaide zich om en zag Hazel in de keuken staan. “Goedemorgen, Hazel,” zei Liam even opgewekt terug, en plofte neer in de stoel. “Nou ja, als je toch gaat bakken ; I’m in! Alles beter dan die vette zooi van Manuel.”

---

Vroeger had Noah een hekel gehad aan ochtenden, hij was zijn bed nooit uit te branden, tegenwoordig... eigenlijk had hij nog altijd een hekel aan ochtenden, maar ze waren draagbaarder geworden. Langzamerhand was Noah gaan wenen aan vroeg opstaan en kon hij ook steeds meer de kleine voordelen van de ochtenden zien. Als hij om zeven uur zijn raam uit keek liep er bijna niemand op straat en leek alles nog vredig, wanneer hij het zelfde drie uur later deed werd het straatbeeld al snel vervuild door grote auto's en een heel aantal mensen. De reden dat Noah in de laatste paar jaar een betere relatie had gekregen met vroege ochtenden was door zijn baantje in de supermarkt. Hier moest hij vaak vroeg aanwezig zijn, zijn wekker stond dan ook een groot deel van de dagen om zeven uur. Vandaag hoefde hij helemaal niet vroeg aanwezig te zijn, maar toch was zijn weker om zeven uur afgegaan. Zijn eigen fout, een fout waar Noah toch wel een beetje van baalde. Hij probeerde zich nog een aantal keer om te draaien, hij zou geen probleem hebben met een paar uurtjes extra slaap. Echt lukken wou dit echter niet, want na nog een paar minuten in zijn bed gewoeld te hebben was Noah nog altijd klaar wakker. Echt doorzettingsvermogen had Noah niet, want al snel gaf hij het op en besloot hij dat hij zich dan maar klaar moest maken voor de dag.
Na een vlugge douche had Noah zich aangekleed en maakte hij zijn weg naar de woonkamer/ keuken in de hoop dat iemand daar ontbijt voor hem wou maken. Het was al redelijk druk, Noah zag Manuel, Liam en Joel in de woonkamer en Hazel in het keuken gedeelte. 'Goedemorgen,' zei Noah zachtjes terwijl hij richting de keuken glipte waar hij zich zelf naast Hazel haar spullen op het aanrecht hees. 'Goedemorgen,'herhaalde hij, maar ditmaal was het enkel voor de jongedame bedoeld. 'Wat maak je?' vroeg Noah, terwijl hij zelf al de bladzijde las van het kookboek wat Hazel open had geslagen. 'Pannenkoeken,' zei hij dan ook voordat Hazel zelf echt de kans kreeg om te antwoorden. 'Hmmm, als je wat over houd zou ik het niet erg vinden om je te helpen.'

[ bericht aangepast op 8 juli 2019 - 23:13 ]

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

---

Lilian was wakker geworden toen de heren op haar kamer weg waren gegaan, en hoewel ze zich al te graag had willen omdraaien, was de slaap niet meer gekomen. Dat was ook de reden dat ze om zeven uur ’s ochtends op de grond in haar kamer haar teennagels aan het lakken was. Ze had zich nog niet aangekleed, en droeg momenteel een shirt van Amor, die bij haar meer een jurk was. Ergens was het shirt tussen haar kleding terecht gekomen, dus had ze hem tijdelijk geleend als slaapshirt aangezien haar eigen pyjama in de was gezeten had. Ze moest nodig meer kleding halen, maar de gedachte aan naar buiten gaan en daar kans hebben Jack tegen te komen beangstigde haar. Dus had ze een shirt gestolen. Maar ze zou hem teruggeven, echt waar, zodra die in de was geweest was. De dag ervoor had ze nagellak van Indy geleend, waar ze nu met uiterste precisie haar nagels mee lakte. Ze had dit al zo vaak gedaan en was er behoorlijk handig in. De bekende handeling had iets vertrouwds en veiligs. Haar concentratie werd verstoord door Gemma die binnenkwam. Lilian keek op en glimlachte. “Hey,” begroette ze Gemma ook. In de tijd dat ze nu hier was, hadden zij en Gemma elkaar amper gesproken, waardoor Lilian zich afvroeg wat Gemma nu in haar kamer kwam doen. Waarschijnlijk was ze op zoek naar Amor geweest. Het was ook niet dat Lilian niet met Gemma had willen praten, maar het had nooit het juiste moment geleken om haar aan te spreken. Telkens als Lilian Gemma zag, zag ze iemand die gewoon stond voor wat ze wilde en wist wie ze was, en bedacht ze dat zij dat ook wilde. En dan ging ze niet naar Gemma toe, want wat had ze te zeggen? “Lekker geslapen? Zou je trouwens mijn kettinkje voor me om kunnen doen? Ik krijg hem zelf niet.” “Ja hoor, het went verrassend snel om met anderen op een kamer te slapen,” antwoordde ze. “Jij?” Ze draaide het nagellakpotje dicht en stond op, daarbij oppassend haar nog natte nagels niet meteen te ruïneren. Ze stak haar hand uit naar het kettinkje. “Wat mooi!” zei ze toen ze het kettinkje zag. Ze ging achter Gemma staan en hing het kettinkje voorzichtig om haar hals, en haalde haar haren er onderuit. “Zo, je bent er klaar voor!”

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Dat mijn gedrag soms niet al te goed viel had ik ook wel door, maar ik kon het gewoon niet laten. Het was een automatisme, omdat het vaak in mijn voordeel was. "Ik wens jullie veel plezier samen maar ik sla over, ik heb een beetje last van buikpijn, waarschijnlijk van al dat vette eten zo op de vroege morgen." zei Joel met een kleine grijns. Ik pruil even als ik hem nakijk. Zo serieus was ik nou ook weer niet. Ik ben veel te moe om momenteel wat plezier te hebben met 2 of meer mensen. Dat was iets wat ik moet besluiten aan het begin van mijn avond.
“Nou Blackie,” begon Liam toen en ik haal mijn wenkbrauw wat op. Het was duidelijk dat bijnamen meer mijn ding waren. “It’s just me and you, I guess.” Ik grijns lichtjes en ik schud mijn hoofd. 'Goedemorgen, lieverds. Iemand die ook pannekoeken wilt?' klonk toen opeens door de keuken voor ik iets kan zeggen en ik glimlach breed. 'Yes please, ik ben aan het verhongeren.' zeg ik speels. Het was duidelijk dat het eerder het tegenovergestelde was maar ik zeg nooit nee tegen pancakes. “Nou ja, als je toch gaat bakken ; I’m in! Alles beter dan die vette zooi van Manuel.” Ik schud mijn hoofd en sta ook langzaam op. 'Ooit gaan jullie deze cravings hebben, en dan begrijpen jullie mij.' zeg ik en ik loop naar Joel. 'You okay, gorgeous?' vraag ik en ik duw langzaam een krullende lok uit zijn gezicht met mijn pink. Ik laat mijn blik kort over hem gaan. 'Need a hug?' glimlach ik en hou mijn arm wat open.

---

El Diablo.

---

Gemma leunde tegen de deurpost aan terwijl ze wachtte tot Lillian opkeek in haar richting, Lillian zelf was bezig met haar teennagels lakken iets wat Gemma maar een hele kunst vond. Gemma kon amper haar vingernagels lakken laat staan dat ze haar tenen keurig gelakt zou kunnen krijgen. Nou was Gemma natuurlijk ook geen getraind nagellaker, eigenlijk droeg ze nooit een kleurtje op haar vingers. Dit kwam voornamelijk omdat nagellak er bij Gemma eigenlijk altijd net zo snel af ging als Gemma het er op smeerde. Ze wist altijd wel een manier te vinden om het chemische goedje van haar nagels af te pulken, hoewel het grootste probleem altijd zat bij het moment dat ze de nagellak op haar vingers smeerde en de nagellak nog nat was. Voor je het wist liet Gemma een spoor van vlekken achter, alsof ze een hondje was die zijn territorium wou afbakenen met een kleurtje.
“Ja hoor, het went verrassend snel om met anderen op een kamer te slapen, jij?" zei Lillian terwijl ze omhoog kwam van de grond. 'Ja het valt eigenlijk best mee,' zei Gemma. 'Maar ik mag eigenlijk ook wel van geluk spreken ik slaap met twee meisjes op een kamer dus het is heerlijk zen en je stikt niet in de zweetgeuren.' Gemma grinnikte kort waarna ze even goed inademende om te demonstreren. 'Hoewel het hier momenteel meevalt,' voegde ze er aan toe terwijl ze een hand door haar bruine haren heen haalde. 'Maar ik heb goed geslapen om je vraag te beantwoorden.' zei Gemma nog snel, terwijl ze haar kettinkje overgaf aan Lilian en zich van de brunette afdraaide. Haar haren duwde ze rustig aan de kant. Het kettinkje wat Gemma net aan Lillian had overhandig was een soort munt met daar haar sterenbeeld, maagd, in gegrafeerd. Het was een klein delicaat kettinkje, maar dat was wat hem zijn charme gaf volgens Gemma. Gemma wou dat ze ook nog een mooi verhaal kon vertellen hoe ze er aan kwam, hoe ze het zou hebben gekregen van een dierbaar persoon, maar dat was niet waar. Gemma had het kettinkje voor zichzelf gekocht toen ze haar eerste loon had gekregen van de tattooshop, soms moest je jezelf ook trakteren.
“Wat mooi!” hoorde Gemma Lillian zeggen, Gemma haar lippen krulden omhoog. 'Dank je,' zei ze. 'Ik heb hem bijna altijd om, maar ik durf er eigenlijk niet mee te slapen. Ik heb de gekke angst dat ik mezelf er dan mee zou wurgen ofzo.'
“Zo, je bent er klaar voor!” zei Lillian, Gemma draaide zich weer om naar de brunette. 'Dank je wel, je bent geweldig.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

22      ♥      Homosexual      ♥      Living room      ♥      With Manuel, Liam, Hazel and Noah

Joel zijn humeur was in tijdsbestek van een paar minuten 360 graden omgekeerd. Nu hij een moment de tijd had gehad over dingen na te gaan denken was hij dat ook gaan doen. Iets wat hij beter achterwege had kunnen laten dan had hij nu nog een goed humeur gehad. Het was niet één ding geweest dat zijn humeur verpest had het waren er meerderen en het lag vooral aan hem zelf. Liam was het probleem niet, Manuel was het probleem niet maar Joel was het probleem. Joel die niet goed wist hoe hij zijn gevoelens een plekje moest geven. Joel die niet meer wist wat hij met zijn leven aan moest na zijn break up met Amor. Het had ook te maken met het belachelijk lage aantal uren slaap dat hij de laatste tijd had gehad. Joel had nooit moeite gehad met slapen maar hij kon er niets aan doe, in iedere fucking droom die hij had kwam die verdomde brunet voor. Joel had zich zojuist prima vermaakt met Manuel maar toen Manuel Liam ook had uitgenodigd besefte dat hij voor Manuel niets meer was dan één van zijn hook ups. Het was naïef van hem om te denken dat iemand Amor kon vervangen en het was niet eerlijk van hem om de eerste de beste die hem aandacht gaf daarvoor te gebruiken, wat in dit geval dus Manuel was geweest. Hij had echter niet gelogen over zijn buikpijn, hij voelde zich echt beroerd. Niet om de zogenaamde milkshake die hij achter zijn kiezen had maar om het overweldigende schuldgevoel dat zijn maag zo goed als omgekeerd had. Het was hem dan ook een wonder dat hij niet ter plekke zijn hele maaginhoud eruit gegooid had. Gelukkig voor zijn huisgenootjes wist hij zich in te houden maar leek het hem wel verstandig zich iets afzijdig te houden voor het daadwerkelijk ging gebeuren. Nadat Joel uit voorzorg wat medicijnen had ingenomen wierp hij weer een blik op Manuel en Liam, nieuwsgierig of hun "fun" door zou gaan zonder hem. Voordat er daadwerkelijk iets stond te gebeuren schrok Joel op van een opgewekte stem die de jongens goedemorgen wenste. Het was Hazel. De lieve schat bood meteen aan om voor alle aanwezigen pannenkoeken te bakken, iets wat Joel normaal nooit zou af hebben gewezen, toch moest hij dit keer echt passen. "Hey, sweetheart." grijnsde Joel weer wat opgewekter. Stiekem was Joel enorm blij dat Hazel haar gezicht had laten zien. Het was nogal awkward geweest als Manuel en Liam ter plekke verder waren gegaan met waar Joel en Manuel gestopte waren en Joel toe had moeten staan kijken. Nou ja, dat hoefde niet, maar Joel was veel te nieuwsgierig. Joel volgde het gesprek tussen de anderen wat afwezig en grinnikte even zacht om het feit dat Manuel zijn slechte gewoonte aan het verdedigen was. Dat Joel ooit de craving zou hebben om -om zes uur 's ochtends betwijfelde hij ten zeerste, zeker nu niet. Als hij niet uitkeek zou hij van die bak en Mc lucht die er hing alsnog over zijn nek gaan. Hij wilde niet Manuel zijn mooie leren jasje besmeuren, wie plotseling weer bij hem was komen staan. Manuel wist weer een magere glimlach bij Joel los te peuteren en keek hoe de lok die in zijn gezicht hing hier weg werd gehaald door Manuel. Joel kauwde enigszins wat nerveus op zijn lip alvorens hij kort knikte. Een knuffel zou fijn zijn. Joel voelde zich namelijk echt pure schijt wilde er op het moment alles aan doen om dat nare knagende gevoel weg te krijgen. Hij vloog Manuel zowat in zijn armen en sloot zijn armen stevig om de jongen heen. Hij wilde zijn gezicht in Manuel zijn nek laten rusten, echter kon hij dat maar niet doen wilde hij geen nekhernia kweken. Joel stak ruim een kop boven Manuel uit, eigenlijk boven iedereen hier. Soms was die lengte écht oneerlijk, hij wilde ook gewoon een normale knuffel. Na een tijdje liet Joel Manuel los en keek hem weer aan. Joel wist nooit zo goed wat te zeggen na het tonen van affectie dus speelde hij maar wat nerveus met zijn vingers en glimlachte naar de jongen. "Thanks, Manuel. You're a true friend." grijnsde hij en ging op de vensterbank zitten en klopte naast hem om aan te tonen dat hij graag wilde dat Manuel naast hem zou komen zitten. "Hey, wil je me misschien ergens mee helpen?" vroeg Joel na hij een blik had geworpen op de tv die Liam nooit meer uit had gezet. MTV was op geweest wat hem had doen herinneren aan wat hem aanstaande vrijdag te wachten stond. "Wil je me misschien helpen met voorbereiden voor vrijdag?" vroeg hij en kauwde weer wat op zijn lip. "Ik weet dat je kan zingen en ik kan nog best wat training gebruiken. Het is pas iets van mijn derde keer dat ik voor een redelijk publiek sta en ik wil liever niet keihard af gaan." glimlachte hij. "En ik kan de afleiding goed gebruiken," mompelde hij. Joel hoefde de komende weken vrij weinig te werken in de winkel, gezien het zomervakantie was en er een overvloed was aan goedkope tieners die opzoek waren naar werk, dus moest hij zijn geld wel uit gigs halen. "Als je vrijdag ook daadwerkelijk komt betaal ik je drankjes." zei Joel en knipoogde naar de jongen. Het optreden duurde waarschijnlijk maar een uurtje en Joel had toch graag dat er ook iemand speciaal voor hem in het publiek zou staan. Vroeger stond Amor altijd vooraan om hem te supporten maar dat was ook verleden tijd. Joel deed natuurlijk altijd zijn best maar als er iemand waar je om gaf in het publiek stond gaf dat toch extra motivatie en energie.

---

How far is far

---

"Nooit gedacht dat jij zo'n sentimenteel persoon was die memorabilia verzamelt van eerste dates." sprak Dominic en ik grinnikte licht op zijn opmerking, nu de jongen het erover had, had ik ook ergens een tokentje van de kermis waar ik met Joel heen was gegaan op onze derde date. "Enkel voor de momenten die ik echt wil herinneren I guess. Of misschien heb ik wel de drang om dingen te stelen dat kan ook ." grijnsde ik plagend en lachte even toen de jongen opschrok van het plotse schommelen. Als een spast had hij zich vastgeklampt aan een touw en het was een aandoenlijk zicht geweest.
Het was wel gezellig zo schommelen met Dominic op mijn schoot maar ook wel frisjes waardoor ik mijn hoofd lichtjes op zijn schouder liet rusten terwijl ik hem mijn levensverhaal vertelde, nouja het grootste gedeelte ervan dan. De jongen leek oprecht te luisteren en haf me zo nu en dan een zacht kneepje in de hand wat wel aangenaam was. Het verraste me ook lichtelijk dat deze bol energie ook zo zijn rustige momentjes had. Door dit rustige moment liet ik Dom's woorden van eerder nog even door mijn achterhoofd spoken. De jongen die met mij geeindigd was laast was inderdaad erg speciaal voor me, en ik had het mooi verpest.
"Je moeder had geluk met zo'n lieve zoon." Glimlachte Dominic me toe waarna hij mijn arm even streelde en ik de jongen een glimlach terugschonk, het beetje steun die hij me haf was ik erg dankbaar voor. Ik wenste gewoon dat ze daarboven trots kon zijn op me ook met al de fouten dat ik al gemaakt had in mijn leven en nog zal gaan maken en geloof me dat het er nog veel zullen gaan zijn. "Zo te horen steel je de harten van menig man." vervolgde de jongen wat me zacht deed grinniken en me hem weer aankijken. "En ik zal je verklappen, je bent goed op weg naar die van mij." zijn woorden zorgden dan toch voor kleine blosjes op mijn wangen waardoor ik de jongen nu ook een plagend duwtje tegen zijn schouder had. "Hmm, maar jij ook hoor, ik denk zodra je me die wafel koopt dat ik helemaal verkocht ben." grijnsde ik naar Dominic waarna ik de sfeer weer wat vrolijker maak met mijn gewaagde vraag waardoor de jongen me nu ook grijnzend aankeek. "Hmm, vertel jij me dat maar." mijn lach veranderde in een verbaasd kreetje doen de jongen onze plekjes omruilde en ik nu mooi bovenop hem lag. Het was een wat onhandig zicht zo in de band maar het bracht me aan het lachen, waarna ik me wat beter zette, zodat ik met mijn benen langs weerzijde zat van de jongen en mijn bips mooi op zijn schoot geparkeerd mijn armen had ik losjes om zijn schouders gevouwen, maar hield nog een kleine afstand tussen ons in zodat ik niets zoals net bijna neus tegen neus met de jongen lag. Niets dat ik dat verkeerd vond, maar het was eerder om mezelf en de alcohol die zich nog in mijn bloed bevond wat tegen te houden om niet vollop met de jongen te bekken. "Vind jij me meer een top of een bottom?" vroeg hij onschuldig, maar ook een tikkeltje uitdagend terwijl hij zijn hoofd wat kantelde. Hierdoor kwamen zijn warrige zwarte haren lichtjes voor mijn ogen te hangen wat hem dat nonchalante haf wat ik erg aantrekkelijk aan hem vond. "Waarom vertel je mij niet eerst wat jij bent?" vervolgde Dom waarna ik zijn handen over mijn ronde kussentjes voelde glijden en ik even mijn lip likte waarna ik op mijn onderlip beet de jongen strak aankijkend in zijn groene ogen. "Ik zou je eigenlijk meer als een top zien maar met zo'n kont laat je me twijfelen." grijnsde hij waardoor een "Hmm" bedenkelijk mijn lippen verliet en ik me wat naarvoren boog dat ik toch dichter bij zijn knappe gezichtje was. "Je zit niet verkeerd laten we zeggen dat ik van beide kanten kan genieten, depends on my mood." fluisterde ik waarna ik mijn hoofd nu ook wat schuin hield en mijn armen van zijn schouders naar zijn borstkas liet glijden. "Ik denk dat hij hmm... een topper bent, me wat in de war brnegend met onze switch." grijnsde ik. "Hoewel jou achterste er ook wel zeker mag weten. Nu laat je me weer twijfelen." zei ik met een klein pruillipje. Vervolgens begon Dom over zjin roze pluk haar wat me weer deed grijnzen. "Ik zag je hier wel naar kijken." sprak de jongen "Ik denk dat jou zoiets ook wel zou staan, alleen dan misschien een andere kleur." vervolgde Dom bedenkelijk en ik haalde even mijn wenkbrauwen op. "Wat dacht je van donkerblauw? Of rood misschien." Bij de eerste kleur had ik even mijn neus opgehaald, maar rood dat zou inderdaad wel bij me passen."Daar komen je ogen mooi bij uit."knipoogde de jongen waardoor ik weet gevleid op mijn lip beet. Dom haalde een hand door mijn bruine haren wat me deed grinniken al nam ik snel zijn hand beet zodat ik deze weer kon bestuderen, maar kangs de andere kant omdat het me ook lichteljik oncomfortabel maakte. Het was vreemd, want ik had zeker geen probleem met zijn hand in mijn bips, maar dooe mijn haren gaan was iets wat ik associeerde met intieme momenten. Ik kon zo mijn klauwen klemmen in Joels blonde krullen terwijl ik hem vurig zoende en ik miste dat wel. Het liet me zwak glimlachen naar Dominic waarna ik mijn duim even liet glijden op de tattoo op z'n middelvinger. "Zou jij mijn haar kleuren dan? Beetje vurig rood is misschien net wat ik nodig heb om je helemaal voor me te doen vallen." zei ik plagend waarna ik toch met de knobbel in mijn maag lag, gezien ik niet helemaal eerlijk was geweest tegen Dominic. "Weetje, ik laat niet iedereen zomaar aan mijn haren komen." mompelde ik toch een stukje serieuzer, waarna ik zuchtte. " Ik heb echt net de dag voordat je in the house kwam een eh breakup gehad mijn mijn vriend...nu ex vriend." het stak toch even om het woord 'ex' uit te spreken. " Dus dat is pas echt derde date terrein." zei ik met een zwakke grijns.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

20      ♥      Homosexual      ♥      At Wallaby Waffles      ♥      With Amor

Dominic greep wat overdreven naar zijn hart na de jongen zijn antwoord over het hebbedingetje wat hij gejat had uit de wafel tent. "Je weet wel hoe je een jongen speciaal moet laten voelen. Ik voel me echt een prinsesje." grijnsde Dominic. Na bijna van de schommel afgedonderd te zijn werd hem een verhaaltje voorgelezen door Amor. Dominic wist eigenlijk niet waarom, waarschijnlijk omdat er de hele dag bijna nog geen zinnig woord uit zijn mond was gekomen naast een hoop flauwe grapjes en geflirt, maar Dominic had niet verwacht dat Amor daadwerkelijk zijn levensverhaal uit de doeken zou doen. Althans, niet serieus -serieus. Hierom veranderde Dominic zijn gezichtsuitdrukking dan ook toen Amor over zijn heftige verleden begon. Hij leefde met de jongen mee, echt. Dominic was luid en nam het leven niet al te serieus maar ook hij had emoties, geloof het of niet. Hij liet er vaak alleen niets van merken, waarschijnlijk puur en alleen als afweer mechanisme, bang dat hij opnieuw pijn gedaan zou worden. Toch vertrouwde hij Amor genoeg om hem ook zijn kwetsbare kant te tonen, iets wat niet snel gebeurde. Dominic zag aan Amor dat hij zijn steun toch wel fijn vond maar kreeg ook snel genoeg door dat hij er niet te lang over door wilden blijven gaan, iets wat hij respecteerde en ook van zichzelf kende. Het onderwerp werd dan ook snel weer veranderd naar iets luchtigs. Blijkbaar had Dominic hem in verlegenheid gebracht met zijn opmerkingen en waren er kleine blosjes op Amor zijn wangen ontstaan, iets wat Dominic van binnen een klein beetje liet smelten. "Oh, wat is dat?" grijnsde Dominic breed en kon het niet laten even liefelijk over zijn wang te strijken met zijn vingers. "Moet meneer nu blozen?" lachte Dominic. "Wat aandoenlijk." No way dat hij dit ging laten rusten. Dominic vond dat Amor een stoere uitstraling, iets waar blosjes niet echt bij paste. Toch vond Dominic dat het wel vaker voor mocht komen. "Dus je hebt nog steeds zin in wafels na dat voorval hoor ik." grinnikte Dominic. "Alleen als ik die wafel voor je koop, though?" zei Dominic en wiebelde plagerig met zijn wenkbrauwen. "Deze jongens liegen er niet om." grijnsde hij terwijl hij lief kozend zacht in één van zijn wangen kneep. Vervolgens was het gesprek beland op de vraag wie er nou een bottom of een top was. Een heel interessant onderwerp vond Dominic. Hij moest natuurlijk wel weten wat voor vlees hij in de kuip had. Natuurlijk kon Dominic het Amor niet gewoon vertellen, nee, wat was daar nou leuk aan. Hij mocht best een beetje moeite doen om het antwoord te bemachtigen. Daarbij vond Dominic het ook wel leuk en interessant om te weten hoe Amor hem zag. Eerst deelde Dominic zijn vermoedens met Amor en zijn grijns werd alleen maar breder toen zijn antwoord er niet ver naast zat. "Hmm, depends on your mood, huh..." grijnsde hij en kon het niet laten misbruik te maken van zijn positie en een kneepje in zijn perfect gevormde achterste te geven. "En in welke mood ben je nu? Just asking for a friend." grijnsde Dominic ondeugend. Hij bedoelde er eigenlijk niets mee. Hoewel Dominic er geen bezwaar tegen zou hebben met deze jongen in bed te belanden was dat toch echt pas, Amor zijn woorden, derde date materiaal. Dominic dook niet zomaar met iedereen het bed in, de connectie moest er zijn en hoewel deze er duidelijk was tussen hem en Amor vond hij het te vroeg om er nu al serieus over te beginnen. Al moest hij toegeven dat hij het soms erg lastig had zichzelf te bedwingen, zeker met de jongen zo dichtbij. Hij stelde de vraag nu puur om te plagen en omdat hij het gewoon niet kon laten. Nu was het moment van de waarheid aangebroken en zou Amor hem vertellen welke positie hij dacht dat Dominic tussen de lakens had. Dominic zijn mondhoeken schoten iets meer omhoog na de verplaatsing van de jongen zijn handen. Hij moest grinniken om het feit dat hij zijn antwoord toch weer dreigde aan te passen. "Ik ben echt een topper, al zeg ik het zelf." knipoogde hij naar de jongen. "Nee, maar, you're right. Ik ben een top. Ik ben wel eens een bottom geweest, but, didn't like it." grijnsde Dominic naar de jongen. Dominic had snel het onderwerp veranderd naar zijn haar voordat hij zich dingen in ging beelden. Dominic had zo zijn bedenkingen over welke kleur hij de jongen nou precies moest aan rekenen. Donkerblauw stond altijd heel mooi bij brunettes vond Dominic maar rood paste meer bij Amor. Zo vond Amor zelf ook aan zijn reactie te zien. Het viel Dominic op dat Amor blijkbaar liever niet had dat er aan zijn haar gezeten werd, zoals jongens dat wel vaker hadden. Dominic besloot er dan ook maar niet verder op in te gaan, hij vond het ook absoluut niet erg Amor zijn aanrakingen weer op zijn hand te voelen. Dominic grijnsde naar zijn vraag. "Je hebt geen rood haar nodig om dat vuur van je naar boven te brengen." grijnsde de jongen. "Maar natuurlijk zal ik je haar kleuren, ik zou wel een beetje beledigd zijn zou je het iemand anders laten doen." zei hij en focuste zijn blik op Amor zijn vinger die over Dominic zijn middelvinger bewoog. Dominic keek op toen de jongen weer begon met praten en begon alweer met grijnzen voor de jongen überhaupt uitgepraat was. "Geloof me, daarin ben je niet de enige." zei Dominic. Echter had Dominic door na de zucht die hij slaakte dat er misschien iets meer achter de reden stak dan alleen ijdelheid. Hierdoor had Amor Dominic zijn volle aandacht weer en zijn mond viel nog net niet open na Amor zijn openbaring. Amor had niet zo kort geleden een vriend gehad? Dit liet Dominic ernstig afvragen wie dat dan geweest was... Dominic zag Amor eigenlijk niet echt als een persoon die zich vaak in relaties bevond. Hij vond hem eigenlijk meer een "lang leve de vrijheid" typ. "Oh, shit, dat eh... wist ik niet." zei Dominic waarna hij ook snel zijn handen van Amor zijn achterste verplaatste naar zijn schoot. "Was het iemand van ons?" vroeg hij en met ons bedoelde hij hun huisgenoten. Dominic ging even al hun huisgenoten na en kon niet echt zo een, twee, drie op een idee komen maar hij twijfelde er niet aan dat Amor hem wederom zou verassen met zijn antwoord.

---

How far is far

---

De jongen had de blosjes op mijn wangen opgemerkt en liet me er zeker niet mee wegkomen, zijn vingers gleden over mijn wangen heen, het eerste waar mijn gedachten naartoe gleden was daym, maar daarna ook dat ik mezelf moest herpakken. "Oh, wat is dat?" grijnsde Dominic breed en ik trok me iets naar achteren , wetende dat ik zijn geplaag erover mocht aanhoren, waardoor ik mijn hoofd al koppig schudde. "Moet meneer nu blozen? Wat aandoenlijk." Lachtte Dom en ik haf hem weer een duwtje tegen zijn schouder. "Nee nee, dat zie je verkeerd." pleitte ik koppig en quasi serieus al kon ik het toch niet laten om te lachen.
"Dus je hebt nog steeds zin in wafels na dat voorval hoor ik." grinnikte Dominic en ik knikte gretig. "Alleen als ik die wafel voor je koop, though?" zei Dominic en wiebelde plagend met zijn wenkbrauwen waardoor ik een wenkbrauw optrok en de jongen met een gekanteld hoofd aankeek. "Deze jongens liegen er niet om." zei Dom waarna hij in mijn wang kneep en ik een lachende "Oh hou toch op !" over mijn lippen kreeg vooraleer we het over booty talk hadden. "Hmm, depends on your mood, huh..." vervolgde de jongen, waarna zijn handen naar mijn achterste gleed in plaats van mijn wangen, en waar ik zijn handen ok liever op had zitten. Een kleine 'Rawr' rolde dan ook ondeugend over mijn lippen toen hij vroeg in welke mood ik nu was. Uitdagend likte ik over mijn lippen en schuurde ik mijn bibs een beetje over zijn schoot aan, waarna ik naar hem toe boog. "Ik ben helemaal in de mood voor... wafels." grijnsde ik plagend en drukte een platonis kusje op zijn neus waarna ik even geamuseerd luisterde hoe dicht ik wel niet was met mijn gok. "Ik ben echt een topper, al zeg ik het zelf. Nee, maar, you're right. Ik ben een top. Ik ben wel eens een bottom geweest, but, didn't like it." grijnsde Dominic met een knipoogje waardoor een geïntrigeerde 'Oooh' mijn lippen liep omhoogkrullen. Ik was nog nooit echt samen met een jongen in bed beland die enkel een top was, heel misschien wel op een dronken avond al kon ik me dat niet herrineren, maar dit maakte me wel nieuwsgierig naar wat de jongen nog allemaal was. "Je hebt geen rood haar nodig om dat vuur van je naar boven te brengen." grijnsde de jongen vervolgens waardoor ik even op mijn lip beet, de jongen wist ook wel hoe hij een jongen moest vleien. "Maar natuurlijk zal ik je haar kleuren, ik zou wel een beetje beledigd zijn zou je het iemand anders laten doen." sprak Dominic vervolgens en ik had er graag een opmerking bij gemaakt dat ik het niet zou durven om met de jongen te cheaten door mijn haren in iemand anders handen te leggen, maar ik slikte mijn woorden weer in door mijn lichte schuldgevoel naar Joel toe. We waren misschien dan geen stel meer, het was ook nooit echt over mijn lippen gerold dat ik niet meer van hem hield, want ik hield nog dondersveel van hem, daarom voelde het ook wat verkeerd. Als ik ook eerlijk toegaf was ik begonnen met flirten met Dominic, juist om Joel jaloers te krijgen en had ik ook niet verwacht dat Dominic zo'n schatje was.
"Oh, shit, dat eh... wist ik niet." Zei de jongen snel waarna ik de warmte van zijn handen van mijn achterste voelde verwijnen, ah shit nu had ik dit ook al opgefuckt. "Was het iemand van ons?" vroeg Dom vervolgens wat nieuwsgierig waardoor ik lichtelijk fronste naar de jongen die plots erg nieuwsgierig leek. "Ik eh.." begon ik wat verward van de plotste attitude change. "Joel." mijn stem brak iets waardoor ik meteen mijn keel schraapte en van de jongens schoot afklom enkel om hem ook op te trekken en zijn hand vast te nemen. "Maargoed ik heb bewezen een vreselijk vriendje te zijn, einde relatie." zei ik koppig. "Dus eind gesprek ex vriendjes." vervolgde ik kortaf en zette een mijn beste 'nep' glimlach op, eentje die ik altijd gebruikte als mensen bezorgd om me waren. Ik kon prima mezelf verzorgen ik had mezelf nog niet in de goot gedronken en heb de naald niet aangeraakt. "Goed, handsome jij had me nog een wafel beloofd en deze plek heeft de beste Belgische wafels." vervolgde ik quasi vrolijk.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

20      ♥      Homosexual      ♥      At Wallaby Waffles      ♥      With Amor

Het feit dat Amor in alle toonaarden ontkende dat ook hij kon blozen maakte het voor Dominic alleen maar amusanter om erover door te blijven gaan. Dominic genoot van de reacties die de jongen gaf en vond het moeilijk om te stoppen met zijn plagerijen. Toch besefte na Amor zijn laatste reactie dat genoeg, genoeg was en het onderwerp ging al snel over van blosjes naar wafels. Waarvan Dominic zijn maag al begon te knorren van het woord alleen. Hoewel Amor een prima afleiding was geweest had Dominic nog steeds niets gegeten en had hij nog altijd enorme honger. Aan Amor zijn reactie te zien deelde Amor dit gevoel wat hem even liet grinniken. Toch leek het al snel weer van de ene honger op de andere honger over te gaan, iets waar Dominic ook geen problemen mee had. Echter had hij wel door dat hij wel erg enthousiast was over het onderwerp. Hij had dan ook al in geen weken meer een intiem moment met iemand gehad en nu hij dagelijks knappe gays zag rondlopen had hij het soms best moeilijk met zich inhouden. Als je het over de duivel had ging Amor maar al te graag in op zijn antwoord en schuurde zijn achterwerk over zijn schoot, iets wat Dominic hard op zijn onderlip liet bijten. Hij wist dat deze jongen aantrekkelijk was maar nu zijn innerlijk ook aantrekkelijk bleek te zijn had Dominic het er nog moeilijker mee. Ergens was hij dan ook blij dat Amor snel het antwoord weer vestigde op de lang beloofde wafels. Dominic grinnikte even om het kusje op zijn neus. "Me too booty boy, me too." grijnsde Dominic waarna hij het grote mysterie of hij nou een top of een bottom was onthulde. Voor Dominic was vanaf het moment dat hij voor het eerst bottom was geweest al duidelijk dat het niets voor hem was, iets wat hij Amor dan ook mededeelde. Aan Amor zijn reactie te zien was hij hier erg in geïnteresseerd. "Nieuw voor je?" grijnsde Dominic. De meeste jongens hadden met geen van beiden een probleem en op zich had Dominic dat ook niet, weliswaar met de juiste persoon. Toch hield hij het maar het liefst bij de top positie. Hierna had Dominic de stylist in hem naar boven laten komen en zag hij het al helemaal voor hem om Amor zijn haar een ander kleurtje te geven. Amor leek hier tot Dominic zijn verbazing niets op tegen te hebben en vroeg zelfs of Dominic hem erbij wilde helpen. "Je hebt het inderdaad niet nodig maar het zou je wel verdomde sexy staan." grijnsde Dominic breed terwijl hij de jongen opnieuw eens goed bekeek. Hij wilde zijn hand weer door zijn haren laten gaan maar dat terrein leek off limits te zijn, iets wat hij best zonde vond maar respecteerde. Pas later lichtte Amor zijn reactie toe, iets wat Dominic niet aan had zien komen. Het was iets wat hij niet verwacht had en iets wat hem om de een of andere reden ineens enorm schuldig liet voelen. Deze jongen was net door een break up gegaan en hier was Dominic die er vrolijk met hem op los flirtte. Dominic had dan wel nooit een break up gehad, hij kon zich best inbeelden dat het enorm kut was en zeer deed. "Sorry, als ik het geweten had was ik er wat tactvoller mee om gegaan." zei Dominic zacht. Ook al wilde hij zijn handen liever nooit meer van de billen van Amor af halen, het voelde nu het juiste om te doen. Als Amor er mee door wilde gaan zou hij dat vanzelf wel aangeven en zou Dominic geen bezwaar leveren. Dominic besefte zich zodra de vraag zijn mond verlaten had dat hij dat beter niet had kunnen doen. Natuurlijk zou dit onderwerp gevoelig liggen bij Amor en hier was hij om te vragen wie hij gedate had. Alsof hij vroeg naar informatie wie zijn competitie was of om na te gaan op wat voor types hij viel. Dit was het echter absoluut niet, hij was gewoon enorm nieuwsgierig van nature en praatte al snel zijn mond voorbij. Hopelijk zag Amor dit ook zo, hij hoefde immers niet te antwoorden. Dat zou Dominic ook begrepen hebben. Dominic zag dat het de jongen tegenover hem veel deed en het liet hem slikken. God, wat voelde hij zich dom op dit moment. Hoe tactloos kon je zijn jezus. Tegen al zijn verwachtingen in was het antwoord er snel uit. Joel. Het was Joel waar Amor een relatie mee had gehad. Geen idee waarom maar dat was wel een van de laatste waarvan Dominic het verwacht had. Maar nu hij er eens goed over nadacht verklaarde het wel een hele hoop. Het verklaarde waarom de twee elkaar ontweken alsof ze een besmettelijke ziekte hadden. Eigenlijk dacht Dominic gewoon dat de twee een pest hekel aan elkaar hadden maar het bleek dit dus te zijn. Verder dan een "Oh," kwam Dominic niet gezien hij door Amor uit de band getrokken werd en eigenlijk hoefde hij ook niet meer te zeggen. Wat had hij er ook op moeten zeggen? Dominic focuste wat glazig zijn blik op de grond na Amor zijn volgende opmerking. Het maakte hem nieuwsgierig naar wat hem deze opmerking had doen maken maar hij hield zich in. Hij hoefde niet verder te graven dan nodig was. Dominic zuchtte even en zette een klein glimlachje op. "Dat valt vast mee, soms lopen relaties gewoon stuk hoe vervelend het ook is." zei Dominic voorzichtig en liet zijn hand wat half tegen de jongen zijn arm aan hoveren, niet goed wetend of hij hem nu aan moest raken of niet. Amor leek oprecht even uit het veld geslagen te zijn en Dominic wilde hem de ruimte geven die hij nodig had. "Begrepen." glimlachte Dominic en was blij dat ze dit onderwerp achter zich gingen laten. Het was nou niet bepaald Dominic zijn sterkste punt hier met iemand over te praten. Hij had geen advies en ervaringen te delen gezien hij ook nog nooit écht een relatie had gehad. Dominic grijnsde en knikte instemmend. "Dat heb ik je zeker beloofd en ik zal je vertellen Amor," zei hij en nam de leiding weer. "Ik ben een man van mijn woord." glimlachte hij en trok de jongen mee, weliswaar op een wat lager tempo dan ze de rest van de ochtend gehanteerd hadden. De verschillende kleuren die de lucht nog niet verlaten hangen, het uitzicht over het strand en de nog altijd wat laag hangende zon zorgde voor een romantische sfeer. Dominic zijn blik rustte even op de oceaan waarna hij deze weer verplaatste naar de jongen naast hem. "Vertel eens, behoor jij tot de typische Australische surf hunks?" vroeg hij waarna hij al half begon te lachen om wat zijn eigen antwoord ging zijn. "Of ben je net zo'n sukkel die constant van die plank af flikkert?" grinnikte hij. Dominic was nog niet in dit specifieke park geweest maar hij hoefde geen genie te zijn om uit te vogelen waar die Belgische wafels waar Amor het over had te koop zouden zijn gezien in grote koeienletters op de kraam vermeld stond. Eenmaal aangekomen bij het kraampje viel Dominic zijn oog op een met roze geglazuurde wafel. "Dus, hot stuff, vertel maar welke wafel je wilt." zei hij tegen Amor waarna hij zijn eigen wafel bestelde. "Don't Judge, ik coördineer alleen met de rest van mijn outfit." grijnsde Dominic naar Amor toen hij zijn roze wafel in ontvangst nam en de verkoper betaalde met het beetje geld dat hij nog op zak had. Toch zou hij any day zijn laatste centen aan deze jongen besteden.

---

How far is far

Ik glimlachte lichtjes toen ik de magere glimlach op zijn lippen zag verschijnen. Iets was beter dan niets toch? Hij vloog me zowat in de armen en ik zette snel een kleine stap naar achter zodat ik niet meteen om zou vallen. Toch sloeg ik mijn armen om hem heen en speelde rustig met zijn haar. "Thanks, Manuel. You're a true friend." grijnsde hij toen hij me weer had losgelaten en ik greep even gespeeld naar mijn hart. 'Friendzone? Auch.' zeg ik speels en al snel verschijnt er ook een grijns op mijn lippen. Ik belande altijd in de friendzone en tegelijk ook totaal niet. Like, ik kwam nooit verder dan vrienden -wat vooral mijn schuld is maar oké goed-. Maar tegelijk krijg ik zowat iedereen in mijn bed. It's very confusing.
Ik keek toe hoe hij plaats nam op de vensterbank en vervolgens naast hem klopte. Ik nam plaats naast hem en legde mijn hoofd tegen zijn schouder, want mijn vermoeidheid begon me stiekem langzaam in te halen. Niet dat ik het zou toegeven maar.. "Hey, wil je me misschien ergens mee helpen?" vroeg hij me opeens. ''Hmh, altijd.'' mompel ik terwijl ik mijn ogen voor een kort moment sluit. "Wil je me misschien helpen met voorbereiden voor vrijdag?" vroeg hij en ik keek wat op. "Ik weet dat je kan zingen en ik kan nog best wat training gebruiken. Het is pas iets van mijn derde keer dat ik voor een redelijk publiek sta en ik wil liever niet keihard af gaan." glimlachte hij. "En ik kan de afleiding goed gebruiken," Ik lach zachtjes en knik. Ik weet dat ik kan zingen maar voor een écht publiek heb ik lang niet gedaan en nooit in zijn scene. Ik weet dan niet of ik hem daarmee kan helpen, maar zingen kan geen probleem zijn.
"Als je vrijdag ook daadwerkelijk komt betaal ik je drankjes." Ik lach weer, nu wat harder. ''Oh darling, je hoefde me niet te overtuigen hoor.'' zeg ik en neem zijn kin zachtjes vast. ''Jij bent zelf al overtuigend genoeg.'' glimlach ik en ik geef hem een snelle knipoog. Dan knik ik lichtjes. ''Maar natuurlijk help ik je, dat moet geen probleem zijn. Ik heb enige ervaring.'' zeg ik en ik hou mijn hoofd wat schuin. ''Wist je dat mijn school een glee club had en ik moest en zou de solo's krijgen? Ik was toen al dol op aandacht.'' lach ik zachtjes en ik schud mijn hoofd. ''Good times,'' zeg ik en ik grijns lichtjes.
Ik laat mijn blik kort over hem gaan. 'Dus... Je wilt dat ik je persoonlijke cheerleader ben vrijdag hmh?' plaag ik hem.

[ bericht aangepast op 9 juli 2019 - 23:21 ]

---

El Diablo.

---

Ook Manuel stemde in voor pancakes, hoewel het Liam een raadsel was waar hij dat allemaal zou laten, nadat hij de halve McDonalds had leeggegeten. Liam baalde toen Manuel achter Joel was aangelopen naar de keuken, en vroeg: “You okay, gorgeous? Need a hug?” Heel stiekem, en kinderachtig, hoopte dat Joel zou weglopen, maar helaas. Joel glimlachte zelfs, al was het heel weinig, en vloog nog net niet op Manuel af. Een steek schoot door Liam heen, toen Joel Manuel vroeg voor hulp. “Hey, wil je me misschien ergens mee helpen? Wil je me misschien helpen met voorbereiden voor vrijdag? Ik weet dat je kan zingen en ik kan nog best wat training gebruiken. Het is pas iets van mijn derde keer dat ik voor een redelijk publiek sta en ik wil liever niet keihard af gaan. En ik kan de afleiding goed gebruiken.” Liam wierp Manuel een dodelijke blik toe, al wist hij niet zeker of Manuel die gezien had. De twee hadden waarschijnlijk alleen maar oog voor elkaar. Liam griste zijn pakje sigaretten van tafel, bromde chagrijnig: “Laat die pannenkoeken maar zitten.” En stormde nog net niet naar buiten. Hij reageerde misschien wat overdreven, maar ergens deed het hem toch wel pijn dat Joel Manuel had gevraagd, in plaats van hem. Hij kon totaal niet zingen, dus waarschijnlijk zou Liam hem toch weinig kunnen helpen. Maar om nou die Mexicaan om hulp te vragen… Voor Joel een relatie kreeg met Amor, hadden Joel en Liam wat geflirt, gezoend. Liam was echte gevoelens voor de jongen gaan ontwikkelen, hoewel dat schijnbaar niet wederzijds was. Nadat Joel en Amor hadden gebroken hoopte Liam Joel voor zich te winnen, maar nu was daar die stomme Manuel. Liam trok een sigaret uit zijn pakje en stak er eentje op, terwijl hij zich langzaam tegen het muurtje op de grond liet zakken. Hij had geen zin meer om naar binnen te gaan, en naar het geflikflooi tussen Manuel en Joel te kijken. Hij nam nog een hijs van zijn sigaret, en bleef mopperend zitten.

22      ♥      Homosexual      ♥      Living room      ♥      With Manuel, Liam, Hazel and Noah

Joel kon zijn lach bijna niet inhouden toen Manuel bijna zijn evenwicht verloor door zijn plotselinge omhelzing. Nou ja, zo plotseling was hij niet, Manuel vroeg er immers zelf om maar Joel was misschien iets te enthousiast geweest. De jongen was nou eenmaal snel emotioneel en hechtte waarde aan affectie. Waar anderen liever alleen zijn wanneer ze verdrietig zijn, krijgt Joel veel liever een knuffel van iemand die hem verteld dat alles wel goed komt. Gelukkig had Manuel zijn verandering in stemming door gehad en leek precies te weten wat hij nodig had. "Sorry," grinnikte Joel zacht alvorens hij zich weer terug trok uit de omhelzing. "Ik ben soms iets te enthousiast." zei hij met een kleine grijns alvorens hij ging zitten op de vensterbank. Joel keek hoe Manuel overdreven naar zijn hart greep en lachte zacht hoofdschuddend. "Voor nu? Ja, sorry." glimlachte hij voorzichtig en beet op zijn lip. "Vraag het me over een week of twee nog maar eens." mompelde hij terwijl hij snel een blik uit het raam wierp, stiekem toch hopend dat hij Amor zou aan treffen die net thuis zou arriveren. "Tot die tijd," zei hij en richtte zijn blik weer op Manuel. "Zwemmen er genoeg vissen in de zee voor jou, Manuel." grijnsde hij, wetend dat de jongen nooit alleen zou zijn tenzij hij dat wilde. "En met zo hier en daar een omhelzing en flirt ben ik oké." knipoogde hij naar Manuel. Manuel had zijn uitnodiging om naast hem op de vensterbank te zitten geaccepteerd en had zijn hoofd op Joel zijn schouder laten rusten. Joel glimlachte klein en liet nu zijn hoofd weer op die van Manuel rusten. Gelukkig stemde Manuel in om hem te helpen. Het was niet zo zeer dat het echt nodig was om zoveel te oefenen, het was meer geweest voor Joel om afleiding te zoeken, daarbij maakte zingen hem rustig en zorgde ervoor dat zijn gedachten, ook al was het maar voor even, bezig waren met iets anders dan Amor. In plaats van normaal te vragen of Manuel vrijdag zijn optreden bij wilde wonen had hij zonder dat hij het daadwerkelijk door had een poging tot omkoping gedaan. Joel keek Manuel aan toen hij zijn kin zacht vast nam. Joel glimlachte wat verlegen en richtte en beet zacht op zijn lip. Hij moest zichzelf beheersen nu zijn gezicht zich zo dicht bij die van Manuel bevond. Manuel was extreem lief voor hem en Joel had daar nou eenmaal een zwak voor. Hoewel Joel normaal altijd zijn woordje wel klaar had staan, leek hij ze nu niet te kunnen vinden. Zijn gedachten maakte overuren. Hij werd in de war gebracht. Aan de ene kant walgde hij van zichzelf dat hij toe had gegeven aan zijn verlangens, maar aan de andere kant wilde hij weer niets liever dan weer iemand vast houden. Hij moest zichzelf herhaaldelijk vertellen dat het over was tussen hem en Amor, dat hij weer vrij spel had. Maar een deel van hem wilde dat niet geloven en een ander deel van hem kon het niet accepteren. Gelukkig werd Joel voor hij weer te ver door dacht uit zijn gedachten gehaald door Manuel. Joel luisterde glimlachend naar wat Manuel te vertellen had. Deze jongen was een goede afleiding. Joel lachte geamuseerd na zijn verhaal. "Natuurlijk, hoe kon het ook anders. Jij bent duidelijk de juiste persoon om de solo's te doen." grinnikte Joel. "Hey, misschien als je indruk op me maakt roep ik je wel het podium op." knipoogde Joel naar hem. "Niet dat de band erg bekend, but still. You'll get your moment in the spolight." lachte Joel. "Ik moet zeggen," Nu was het Joel die Manuel zijn kin zacht beet pakte. "Je hebt wel het koppie van een ster." grijnsde hij en stak kort zijn tong naar hem uit. Joel schrok op van het harde geluid van een stoel die met volle vaart naar achter geschoven werd gevolgd door een chagrijnig gebrom afkomstig van Liam. Joel draaide zich om naar de woonkamer en zag Liam nog net verdwijnen naar het balkon. Joel keek Manuel weer aan en lachte zacht. "Iemand is met het verkeerde been uit bed gestapt." zei hij maar focuste zich nu weer geheel op Manuel. Joel wilde in gaan op Manuel zijn opmerking maar de woorden staken. Amor was lange tijd zijn persoonlijk chearleader geweest en Joel wist wel zeker dat niemand hem ooit kon vervangen. Althans, dat wilde Joel zelf niet. Joel had nogal moeite met los laten en iedere dag kwam het feit dichter en dichterbij dat hij Amor toch los zou moeten gaan laten. Een gedacht die hij zoveel mogelijk probeerde te ontwijken. "Dat ben je toch al?" grijnsde Joel en knipoogde naar de jongen. Hij stond op en viste de sigaret en de aansteker die Manuel hem eerder die ochtend gegeven had uit zijn borstzakje. "Ik weet zeker dat zo'n pakje je geweldig zou staan." zei Joel en gaf een speelse tik op Manuel zijn achterwerk. Hij had even aan Amor mogen denken maar het moest ook eens klaar zijn. Hij wilde niet zijn leven laten leiden door zijn liefdesverdriet. Hij keek Manuel aan en bewoog zijn hoofd richting het balkon. "Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen maar," mompelde hij en stak de sigaret tussen zijn lippen. "Ik heb nicotine nodig." zei hij en liep richting het balkon. Het was aan Manuel of hij hem zou volgen of niet al loog Manuel zijn nicotine verslaving er ook niet om. Eenmaal op het balkon zag hij Liam mokkend tegen het muurtje aan zitten. Joel wist niet meteen zo goed hoe hij hier mee om moest gaan. Hij had ergens medelijden met Liam. Joel was niet achterlijk en zag ook wel dat -dat oogje dat hij op Joel had nooit helemaal weg was gegaan. Hij vond Liam leuk maar wilde hem ook geen valse hoop geven. Toch besloot hij toenadering te zoeken bij de jongen. "Hey," glimlachte hij en liet zich naast de jongen tegen het muurtje aan zakken. Hij deed net of de aansteker die hij nu in zijn broekzak had gestoken niet bestond en keek naar die van Liam. "Vind je het erg als ik die even van je leen?" vroeg hij en wees naar de aansteker in Liam zijn hand. "Ik snap wel waarom je geen pannenkoeken meer wilt," zei Joel met een kleine grijns. "Nu je eenmaal geproefd hebt van de boterham met sprinkles wil je niets anders meer." zei hij. "Ik wil er best nog een paar voor je maken hoor," zei hij en probeerde Liam weer wat op te beuren.

---

How far is far

---

Vannacht was een van die nachten waardoor je de volgende nacht liever thuis blijft. Het was een koude nacht geweest met weinig klanten, en de klanten die ik had gehad waren erg naar geweest. Ik had nog wat pijnlijke striemen om mijn nek zitten en ik wilde niet weten hoe de rest van mijn lijf eruit zag. Gelukkig had ik vandaag pas 's middags les. dus ik kon zo eerst een dutje doen en hopelijk mezelf een beetje oplappen. Ook had ik de rest van de week veel les en stage, waardoor mijn lijf wat rust kreeg. Ik kwam wat later dan normaal het huis in lopen in mijn pluizige winterjas, die bijna langer was dan het 'jurkje' wat ik aan had. Ik probeerde zo snel mogelijk naar mijn kamer te komen, maar de warmte van het huis zorgde ervoor dat plots alle butsen, blauwe plekken, striemen, en schrammen van vannacht te voelen waren. Het was echt niet okay en het liefst wilde ik nu gewoon douchen, paracetamol nemen, en naar bed. Jammer genoeg had Lady Felicia een mededeling, dus ging dat niet. Ik slenterde naar de badkamer, waar ik plots een bekend geluid vandaan hoorde komen. Ik kreeg toch een glimlach op mijn gezicht en bleef staan in de deuropening. Indy stond daar in een handdoek en nat haar haar tanden te poetsen. Haar vrolijkheid was aanstekelijk en zorgde ervoor dat ik me toch iets minder slecht voelde. "Het was een lange nacht. Ik wilde eigenlijk meteen naar bed, maar ik hou het voor nu even bij douchen, denk ik." Ik haalde een hand door mijn haren, die ook goor en volledig in de klit zaten. Normaal voelde ik me niet perse vies na een nacht werken, maar nu wel. "Heb jij trouwens enig idee waar de mededeling over gaat? Ik heb echt geen idee. Ik hoop maar dat het goed nieuws is." mompelde ik, voor ik de badkamer instapte en mijn toilettas uit een van de kastjes haalde. Ik ging op de wastafel zitten en wiegde een beetje met mijn benen. "En, hoe is het met jou leven? Al verder met de plannen van het cafe?" Ik zou zo wel mijn kleren in de was gooien en douchen, maar met Indy was het altijd te gezellig om te haasten. Daarbij hoorde ik nog niemand onze namen roepen, dus we hadden vast nog wat tijd. Ik was wel blij dat de spiegel nog beslagen was, want ik wilde mezelf zo liever niet zien. Ik graaide dus maar in mijn toilettas naar mijn shampoo, zeep, en conditioner. Mijn haar had zeker wat TLC nodig, en mijn lijf ook. Ik had alleen geen haast om op dit moment mijn kleren uit te trekken in de buurt van mijn vrienden en huisgenoten. Ze hoefden zich niet meer zorgen maken dan ze al deden. Als Joel alles zou weten, zou hij me nooit meer de deur uit laten, en ik had het geld hard nodig.

[ bericht aangepast op 10 juli 2019 - 20:07 ]

---

Bowties were never Cooler