Oké, story time!
Vannacht wilde ik naar beneden gaan om even ontspannen (let op het woord 'ontspannen,' dat is het sleutelwoord hier) een kopje thee te drinken en m'n boek te lezen. Ik ben het type nachtuil, vandaar. Ik sta bovenaan de trap, vanwaar ik rechtstreeks op de voordeur en het raam kan kijken. En er staan twee gasten naar binnen te gluren.
Echt, ik gilde nog net niet. Die gasten lopen weg, waarna ik de trap afren en richting de woonkamer, waar ze ook door een raam staan te kijken. Wij wonen vrijstaand, met een tuin rondom het hele huis en we hebben overal lichtsensoren die nu allemaal aanstonden en dat was echt creepy af.
Uiteindelijk verdwenen ze uit onze tuin en ben ik de straat opgegaan (in mijn wasbeer onesie met zeehonden pantoffels. Inbrekers: fight me) maar ik kon ze niet meer vinden. Daarna de politie gebeld, nog heerlijk zitten kibbelen met de alarmcentrale (ga ze maar eens uitleggen dat ze bij de voordeur in de zijtuin stonden en via de achtertuin vertrokken, dat mens klonk vreselijk geïrriteerd) en vervolgens heb ik de hele nacht geen oog meer dicht gedaan en uiteindelijk zat ik om half vijf vanochtend op de bank met mijn zwaard van Lord of the Rings (Sting, die Frodo ook had want de rest kon ik niet tillen) en durfde ik mijn ouders niet wakker te maken omdat ze hun nachtrust nodig hebben en hey ho, kijk ik even uit naar vannacht.
Niet.
Nee, tbh ben ik me echt helemaal het lep lazerus geschrokken en m'n anxiety schoot de rest van de nacht echt alle kanten op, zeker omdat ik bang ben dat ze aan het inventariseren waren en over een paar nachten terug komen. Nu ben ik eigenlijk altijd wel tot heel diep in de nacht wakker en de kans dat ze een slot forceren en ik het niet door heb is best wel klein, zeker omdat we ook anti-inbraak sloten hebben, maar ugh. UGH.
Anyway, hebben jullie wel eens de politie moeten bellen voor iets?
Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"