ik weet niet zo goed in welk subforum dit topic past
Hey lieve users,
Vanochtend ging het op de radio over de Dodenherdenking van vanavond en dat zette mij aan het denken. Zelf speel ik samen met mijn orkest in een dorp een paar koralen, andere droevige nummers en het Wilhelmus om kwart voor acht 's avonds. Ik vind dit altijd wel mooi om te doen, het is fijn om samen iets moois en rustigs te spelen, terwijl voor je neus een paar mensen staan. Tussendoor lezen kinderen van de basisscholen een paar gedichten voor, worden andere toespraken gehouden en natuurlijk kransen gelegd.
Dan de twee minuten stilte, ik vind het allemaal wel iets moois hebben om even samen stil te staan en de vogels te horen fluiten. Ieder kiest voor zichzelf waar hij voor stilstaat, de onschuldige en/of schuldige oorlogslachtoffers of misschien iets totaal anders. Ik prefereer voor mezelf om bij iedereen die in de oorlog is doodgegaan stil te staan. Ik merk wel dat ik me niet echt kan inleven in de oorlog, ik voel die angst die ze toen hadden niet en kan me die ook niet voorstellen.
Ik heb ook nagedacht over het bestaan van de Dodenherdenking en hoelang we dit zouden moeten doorzetten. Stel nou over honderd jaar, is het dan nog nodig om de doden te herdenken van een oorlog die 178 jaar geleden is begonnen? Van een oorlog die niemand heeft meegemaakt of waarvan niemand weet hoe het was om in die oorlog te leven. Nu komt het dan ook wel langzaam op dat steeds meer oorlogen en ook huidige oorlogen worden herdacht.
Bedankt dat jullie even naar mij wilden luisteren. Wat vinden jullie van de Dodenherdenking en wat doen jullie tijdens de Dodenherdenking?
Als je altijd jong bent, heb je nooit een jeugd.