• Ik had mijn oude schaatsen vandaag op Marktplaats gezet (hebben Belgen dit ook?) en het was verkocht. Na wat gedoe zou ene Marco ze ophalen. Toen zei hij dat zijn dochter ze zou komen ophalen en dat hij nu wegreed. Ik was aan het eten en zag de auto al de oprit op rijden. Er kwam een heel klein meisje uit de auto gestapt met een roze bondkraagje en ze ging voor de deur staan. Ze durfde niet aan te bellen, gelukkig had ik haar al gezien en pakte ik de schaatsen, deed de deur open, gaf haar de schaatsen en zij gaf mij wat ze in haar knuistje had (€10). Daarna huppelde ze weg zonder iets te zeggen en sprong ze bijna de auto weer in van enthousiasme. Het was zooo schattig.

    Hebben jullie ook wel eens leuke mensen ontmoet via Marktplaats?

    [ bericht aangepast op 26 feb 2018 - 20:48 ]


    Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.

    Hahaha, aw, dat klinkt heel leuk. Ik heb zelf eigenlijk nooit iets verkocht via Marktplaats, dus de enige mensen die ik zo heb ontmoet zijn vaak wat oudere mannen waar ik awkward naar zwaaide vanaf de bank van mijn ouders als ze een gitaar of gitaartoebehoor of iets dergelijks van mijn vader kwamen kopen. (nerd)


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Aaw wat schattig haha (:


    And then we'll see it.

    Aaahw wat lief!

    Ik heb een keer een bureaustoel met wieltjes gekocht via marktplaats. Ik woon in een studiootje op de bovenste verdieping, dus ik was erop voorbereid dat het nog wel even een klus ging worden om hem boven te krijgen. Op de dag dat ze stoel werd afgeleverd, zag ik een ouder koppel voor mijn neus staan. De oudere man stond erop dat hij hem zelf boven zou brengen om me te helpen, ondanks dat ik beweerde dat het me echt wel zou lukken. Heel lief en vriendelijk haha.


    ars moriendi

    Square schreef:
    Hahaha, aw, dat klinkt heel leuk. Ik heb zelf eigenlijk nooit iets verkocht via Marktplaats, dus de enige mensen die ik zo heb ontmoet zijn vaak wat oudere mannen waar ik awkward naar zwaaide vanaf de bank van mijn ouders als ze een gitaar of gitaartoebehoor of iets dergelijks van mijn vader kwamen kopen. (nerd)
    HAHA this is me. Dat awkward zwaaien naar mensen dan vooral.

    Mijn ouders verkochten weleens dingen via de lokale 'marktplaats', maar zelf ben ik gewoon te lui om te leven dus aan zulke zaken doe ik dan ook niet.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.