Midnight Circus • Speeltopic - Speeltopics

4 feb 2018 - 18:39 Blackbeack is offline

Midnight Circus

"The show must go on."

In een tijd waar horrorfilms nog niet bestaan, moeten volwassenen hun deugd op andere plaatsen opdoen. Hierom heeft de Amerikaanse Richard Dawn in 1833 een nieuw soort circus opgericht. Een circus enkel toegankelijk voor mensen met de minimum leeftijd van achttien jaar.

Midnight Circus is gevormd rondom angst en spanning. De acts maken geen gebruik van vangnetten of kooien, waardoor zowel de acrobaten als het publiek volledig afhankelijk zijn van ervaring en talent.
De manier waarop de acts worden uitgevoerd en het danger gehalte dat hierbij komt kijken, heeft er al meerdere malen voor gezorgd dat het circus op zoek moest naar nieuwe medewerkers.

In de lente van 1856 staat er een oproep in de New York Times. Midnight Circus zoekt nieuwe rekruten.

'Old':
• Richard Beau Dawn Jr.
• Angus Hathaway
• Sheridan 'Leana' Dawn
• Ysabella Maríz del Rio
• Alvera Varinia Fuensanta
• Elizabeth 'Lizzie' Taylor
• Benjamin 'Ben' Edmund Thompson
• Kensi Damaris Carrick
• William Philip Tremblay
• Asriel 'Asher' Levi Scott
• Ava Amelia Avons
• Colin Davidson Leslie

'New':
• Charles 'Chick' Wheeler
• Dorothy Adeline Fyler
• Mabel Monroe
• Chester Powers
• Rayne Hathaway
• Jasmine Schuyler

Indeling caravans:
1. Ysabella Maríz del Rio, Alvera Varinia Fuensanta & Ava Amelia Avons
2. Jasmine Schuyler & Kensi Damaris Carrick
3. Benjamin 'Ben' Edmund Thompson & Charles 'Chick' Wheeler
4. Dorothy Adeline Fyler & Rayne Hathaway
5. Chester Powers & Asriel 'Asher' Levi Scott
6. William Philip Tremblay & H0pe's vuurspuger
7. Elizabeth 'Lizzie' Taylor & Mabel Monroe

Circus terrein:

Mannen:

Necessity
Plunkett
Taeralsahfer
CabeIlo
Garrett
WheeIer
KyloRen
Solmeron

Dare

Richard Beau Dawn Jr.
Angus Hathaway
Ulrich Baldur Valerius
Colin Davidson Leslie
Asriel 'Asher' Levi Scott
William Philip Tremblay
Chester Powers
Benjamin 'Ben' Edmund
Thompson
Charles 'Chick' Wheeler

26
28
19
26
23
26
25
28

25

Circusbaas
Assistent
Paardenact
Vuurspuger
Messenwerper
Trapeze
Clown
Dierenverzorger

Dierenverzorger

FC: Ben Barnes
FC: Clayton Straker
FC: Beau Mirchoff
FC: Timur Simakov
FC: Erin Mommsen
FC: Adrien Sahores
FC: Ken Bek
FC: Armie Hammer

FC: Jack Lowder

1.1.
1.6.
1.4.
1.6.
1.6.
1.5.
1.5.
1.5.

1.4.

Vrouwen:

HeI
Spideyman
CabeIlo
Maluma
Rasalghul
Weegie
Oeps
JudithSuzann
KyloRen
Armadillo

Sheridan 'Leana' Dawn
Jasmine Schuyler
Kensi Damaris Carrick
Ysabella Maríz del Rio
Alvera Varinia Fuensanta
Ava Amelia Avons
Elizabeth 'Lizzie' Taylor
Rayne Hathaway
Mabel Monroe
Dorothy Adeline Fyler

24
21
24
23
24
23
18
21
22
19

Kattenact
Trapeze
Trapeze
Burlesque
Burlesque
Burlesque
Kokkin
Olifantenact
Dierenverzorger
Messendoelwit

FC: Zendaya Coleman
FC: Tashi Rodriguez
FC: Natalia Calvani
FC: Eiza Gonzalez
FC: Sonya Marmeladova
FC: Miranda Kerr
FC: Elizaveta Shmeleva
FC: Maia Mitchell
FC: Emily Browning
FC: Natalia Dyer

1.1.
1.6.
1.5.
1.3.
1.4.
1.6.
1.4.
1.5.
1.4.
1.3.

• Story

• Pinterest pagina

• Praattopic

• Rollentopic

[ bericht aangepast op 21 feb 2018 - 21:11 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

10 feb 2018 - 12:37 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

. ''Het was mijn stomme fout, Bennie,'' begon Kensi, toen Benjamin de jongedame min of meer dwong toch maar iets anders aan te trekken. ''Ik kan zelf ook wel mijn caravan vinden.'' Natuurlijk kon Kensi zelf haar caravan wel vinden, daarvan was ook Benjamin wel overtuigd, maar hij zorgde er graag voor dat ze er ook echt aan kwam. Zelf al was het maar zo'n klein stukje, je wist maar nooit wat er allemaal kon gebeuren, de zon was nou eenmaal al onder. Je wist maar nooit wat voor nare mensen er hier dan op straat rond slopen en misschien zelfs het circus terrein opkwamen. ''En daarbij moet iemand een stukje taart voor me bewaken en niemand kan zo hard slaan als jij.'' Ging Kensi vervolgens verder, waarna Benjamin even lachend zijn hoofd schudde. 'Kom op Kensi, ik heb de hele week al voor excuses gezocht om hier niet te hoeven zijn,' zei Benjamin, het was waar. Hij vond de feestjes normaal wel leuk, maar hij had gewoon geen zin om te socialiseren met nieuwelingen en dat was waar het waarschijnlijk wel op neer zou komen of hij nou wou of niet. Dan ging hij toch iets liever met Kensi mee naar haar caravan. 'Met jou terug gaan naar je caravan lijkt me het perfecte excuus,' zei Benjamin waarna hij nog kort naar de taarten keek die op tafel stonden. 'En als je echt een stukje wil, kan ik er nog wel een voor je mee stelen .' voegde Benjamin er aan toe. 'Of twee, als je het heel lief vraagt wil ik er misschien zelf nog wel drie voor je meenemen.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

10 feb 2018 - 13:50 bubbIes is offline

bubbIes 1176

KENSI DAMARIS CARRICK

IT'S A NEW ART FROM SHOWING PEOPLE HOW MUCH WE CARE.
WE'RE SO HAPPY, EVEN WHEN WE SMILING OUT OF FEAR.
LET'S GO DOWN TO THE TENNIS COURT, AND TALK IT UP LIKE YEAH.

24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

Nu ook een beetje nat door Benjamin.

''Kom op Kensi, ik heb de hele week al voor excuses gezocht om hier niet te hoeven zijn,'' zei Benjamin. Kensi wist wat hij nu dacht, hij was erg zorgzaam voor haar. Alleen ze was geen klein kind meer. ''Met jou terug gaan naar je caravan lijkt me het perfecte excuus,'' zei Benjamin waarna zij zijn blik volgde naar de taarten die op tafel stonden. ''En als je echt een stukje wil, kan ik er nog wel een voor je mee stelen . Of twee, als je het heel lief vraagt wil ik er misschien zelf nog wel drie voor je meenemen.'' Ze lachte. ''Goed dan, alleen ik verzeker je dat je misschien niet levend mijn caravan uit komt.'' Ze speelde met zijn hand, ''zo meteen breek jij je nek over de spullen die niet opgeruimd zijn.'' Kensi begon te glimlachen, ''jouw keuze.''

''With all due respect, which is none...''

11 feb 2018 - 13:26 Necessity is offline

Necessity 5623

~~RICHARD~~ BEAU DAWN ~~JR.~~
26 years - Owner

We all die. The goal isn’t to live ~~forever~~. The goal is to create something that will.

Als Beau niet had geweten dat dit een circus was, had hij het wel kunnen raden. De avond was nog maar net begonnen of het was al chaos. Hij zag William Ava een rit op zijn rug geven en Kensi drinken over zichzelf heen gooien. Er was nog niet eens alcohol in het spel. Wat was hij blij dat het vaanvond alleen een onderlinge avond was voor de circusleden en dat ze zich niet representatief hoefden op te stellen.
Met een half oor luisterde hij mee hoe Colin en Dorothy zich aan elkaar voorstelden terwijl hij ook om zich heen keek naar de mensen om hem heen. Ondanks de spanningen de laatste tijd was het een hechte groep, al hield Beau zich vaak wat afzijdig. Zeker nu na alle ontslagen was niet iedereen blij met hem en zijn functie als eigenaar beïnvloedde mensen meer dan veel wilden toegeven. Als hij er niet was, leken mensen veel losser had hij het idee.
Dat merkte hij ook nu weer in de antwoorden die hij van Colin en Dorothy kreeg, al kon hij dat niet helemaal vergelijken gezien zij nieuw waren en dus helemaal aan het opletten waren rondom hem. “Oh, de show was geweldig. Meneer.” De ‘meneer’ klonk nogal ongemakkelijk aan het einde, alsof Colin zich op het laatste moment bedacht dat hij het misschien moest toevoegen aan het einde.
“Wat v-vond u van de show? H-h-h-h- het z-zal immm-mers veel veranderen toch?” vroeg Dorothy hem. Beau keek om beurten naar beide mensen, maar voor hij kon antwoorden, riep Thomas om aandacht. “Kijk eens wat Lizzie, onze kokkin, gemaakt heeft!” Net als vele anderen klapte Beau ook even en hij knikte Lizzie even bemoedigend toe. Ze had zichzelf overtroffen met haar kookkunsten, zelfs na het vertrek van meester Buick. Hij was trots op haar en ze mocht ook zeker trots op zichzelf zijn.
Toen richtte hij zich weer op Colin en Dorothy. “Alsjeblieft, geen ge-meneer of ge-u,” zei hij met een zweem van een glimlach. “Gebruik gewoon Beau en je. En je hebt gelijk, Dorothy. De show gaat nog veel veranderen. Dit was slechts een voorproefje van wat er gaat komen. Het zal veel groter worden, veel spectaculairder. Als je het nu al geweldig vond-” Deze laatste woorden waren meer op Colin gericht dan op Dorothy. “-dan moet je eens zien hoe het is wanneer alle veranderingen zijn doorgevoerd.” Hij zag het al helemaal voor zich. Het zou nog grootser worden dan het toch al was. Het circus zou groeien in naamsbekendheid. Zijn droom zou langzaam maar zeker uitkomen.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

11 feb 2018 - 21:17 Blackbeack is offline

Blackbeack 3235

~~Sheridan~~ 'Leana' Dawn
"If you kick me when I'm down, you better pray I don't get up."

24 years • 'Catwoman' • Met Chester, Lizzie, Thomas & William

Leana deed haar tic eer aan door vlak voor Chester aankondigde dat het tijd was voor taart, wederom een hand door haar donkere haar te laten gaan. Ze voelde haar maag licht rommelen door enkel het aanblik van de meesterwerken, en het duurde dan ook geen seconde voor ze ook op de taarten afliep.
Ava - die zo te zien op William's rug mee was gelift naar het feest - was ondertussen ook op Thomas en Lizzie afgestapt. "Lizz, dit ziet er fantastisch uit!" hoorde ze haar nog net zeggen, terwijl ze de jonge kokkin in een omhelzing had getrokken. Ondanks dat ze zei dat de taarten te mooi waren om aan te snijden, pikte ze een rode vrucht van de taart af die ook Leana's aandacht het meest had getrokken.
"Het smaakt waarschijnlijk ook fantastisch," zei Leana met een glimlach, en legde een hand op Lizzie's schouder. Haar rode haar zat weggestopt in een losgeraakte dot, en op de verdwaalde plukken zat onmiskenbaar het witte bloem waarmee ze het eten had bereid.
Terwijl ze haar hand weer van Lizzie's schouder af liet glijden, keek ze onwillekeurig om naar de nieuwe clown die een weg naar hen toemaakte. "Je nieuwe vriend komt hierheen," merkte ze grinnikend op tegen Thomas, aangezien Chester had laten blijken de vlieger te kennen. In principe vroeg ze zich af hoe de twee elkaar gevonden hadden, aangezien Chester haar veel meer iemand leek die graag op de voorgrond stond dan Thomas. Maar misschien zouden ze daarin juist bij elkaar aansluiten.
Waar de circusmensen zich eerder verspreid hadden over het terrein, bracht het eten van Lizzie ze dichter naar elkaar toe. De aandacht was zeker getrokken door de taarten, en langzaamaan druppelden de anderen dichterbij. Waarschijnlijk bang niet snel genoeg iets te pakken te kunnen krijgen, hun collega's kennende.

[ bericht aangepast op 11 feb 2018 - 21:17 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

11 feb 2018 - 21:42 Frisk is offline

Frisk 8319

Elizabeth 'Lizzie' Taylor

When you ~~can't~~ find the sunshine, be the sunshine

Kokkin ⋆ 18 ⋆ Buiten ⋆ Met Thomas, Ava, William, Leana & Chester ⋆ Taart 1, 2 en 3

Voor Lizzie goed en wel bekomen was van het zware en delicate karwei, sprak Thomas de groep aan. In plaats van rood werd ze nu zo bleek dat het bloem op haar wangen nauwelijks nog opviel.
"En nu niet bescheiden zijn, dus geniet van je moment," glimlachte Thomas naar haar. Ze gaf hem een kleine glimlach terug en keek nerveus om zich heen. Natuurlijk wilde ze dat iedereen van haar taarten genoot, maar zo vol in de schijnwerpers had ze nog nooit gestaan. Dat was nooit haar taak geweest en het was ook niet iets waar ze gemakkelijk van genoot. De aandacht van de welbekende gezichten kon ze wel waarderen, maar nu ook de nieuwelingen naar haar keken, voelde Lizzie zich jonger en onnozeler dan ooit.
"Thomas, dat had je nu echt niet..." fluisterde ze op een vriendelijke, maar angstige toon. Ze werd echter onderbroken door een schelle fluittoon. Ze zag Leana voor haar juichen, iets wat de kleur weer op haar wangen bracht. Haar bescheiden aard deed haar er wat ongemakkelijk bijstaan, maar stilletjes aan besefte ze dat ze toch best wel trots was op haar prestatie. De meeste gasten leken volop van de hapjes te genieten en ze zag niet één afkeurende blik richting de hoofdtafel.
Ze had haar hoofd dan ook hoger opgeheven dan je van haar zou verwacht hebben, toen Leana en haar vrolijke gesprekspartner hun richting kwamen uitgestapt. Hoewel Lizzie de jongen zo niet kon inschatten, voelde ze toch al een lichte sympathie voor hem. Al was het maar om hun gelijkende haarkleur. Maar voor de twee haar konden bereiken, was er een ander paar armen die haar stevig vastpakten.
“Lizz, dit ziet er fantastisch uit!” riep Ava in haar oor. Lizzie beantwoordde de knuffel met alle liefde die ze in zich had en moest lachen. De knuffel brak haar zenuwen een beetje en ze kon zich nu op één iemand concentreren, waardoor ze de andere ogen wat kon vergeten. ”Ze zijn te mooi om aan te snijden,” zei Ava vervolgens, nadat ze haar had losgelaten. Ze plukte een vrucht van een taart af en Lizzie zou haar met de pollepel een tik ervoor gegeven hebben, moest ze er eentje meegenomen hebben. Gelukkig voor Ava was dat niet het geval. Ze glimlachte naar haar vriendin en ook naar William, die het meisje helemaal tot aan de tafel had gedragen. Lizzie wilde er wat van zeggen, maar werd onderbroken voor ze zelfs maar haar mond kon opendoen.
"Het smaakt waarschijnlijk ook fantastisch," zei Leana. De jonge - en volgens Lizzie ook prachtige - vrouw legde haar hand op haar schouder. Met haar familie zo dicht om zich heen, voelde Lizzie zich weer wat meer op haar gemak en ze kreeg het zelfs voor elkaar om weer naar Thomas te glimlachen, met een dankbare blik in haar ogen. Tenslotte voegde ook een laatste persoon zich bij het groepje, iemand die Lizzie niet kende. Maar met de sterke hand op haar schouder en het gouden hart in haar borst, lachte ze naar de vreemdeling.
"Ik hoop dat we wat aan je verwachtingen voldoen, zo op de eerste avond," zei ze zachtjes, maar duidelijk tegen de nieuwe clown.

[ bericht aangepast op 11 feb 2018 - 22:00 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

11 feb 2018 - 23:08 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

''Goed dan, alleen ik verzeker je dat je misschien niet levend mijn caravan uit komt.'' gaf Kensi Benjamin uiteindelijk zijn zin, iets waar je Benjamin natuurlijk al te blij mee wist te maken. Dan kon hij, zelf al was het maar een kwartiertje, even van het feestje en hoefde hij even niet na te denken over het feit of hij nou wel met een newbie moest praten of niet. Het was wel fatsoenlijk, maar de behoefte was klein. Ergens vroeg Benjamin zich wel af wie van deze mensen nou zijn nieuwe directe collega's zouden zijn. De twee dierenverzorgers die hij zou treffen, Benjamin had geen flauw idee, maar was wel benieuwd. Hoewel hij aan de andere kant ook niet direct behoefte had om met ze samen te werken, Benjamin deed nog liever al het werk in zijn eentje, maar ja dat was natuurlijk ook weer geen doen. Dan was hij echt 24/7 aan het werk en dat was voor niemand echt gezond.
''Zo meteen breek jij je nek over de spullen die niet opgeruimd zijn, jouw keuze' zei Kensi vervolgens, haar vorige opmerking deels uitleggend, want daar had ze gezegd dat Benjamin wellicht niet levend uit haar caravan kon komen, wat dus de schuld was van haar tal van spullen. Benjamin had dan ook nu al medelijden met degene die straks een caravan met Kensi mocht gaan delen. 'Ik zei ook niet dat ik met je mee naar binnen ging,' zei Benjamin, waarna hij naar Kensi glimlachte. 'Ik bedoel als je je omkleed zal ik wel braaf buiten op je wachten hoor.' legde Benjamin uit, hij was echt niet vies van Kensi, maar hij vond het nou eenmaal wel zo net om haar gewoon haar ding te laten doen zonder dat ze bekeken werd door iemand. 'Maar oké, kom op Kens, als we nu niet gaan dan komen we er nooit,' zei Benjamin uiteindelijk waarna hij met haar in de richting van haar caravan begon te lopen.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

12 feb 2018 - 4:00 LordJohn is offline

LordJohn 10864

ANGUS HATHAWAY

"The show must go on."

28 • assistent circusbaas [oud] • buiten • Alvera

'Dat zou wel moeten, toch?' beantwoordt ze mijn vraag en een kleine glimlach staat rond mijn lippen. Ze kijkt me aan en ik beantwoord haar blik. 'Ik bedoel, tot nu toe vallen degenen die hier werken ook niet tegen.'
Op die opmerking lach ik even. 'Als je bedoelt dat mijn olifantenact vlekkeloos verliep vanavond, dank je wel,' zeg ik. Ik sla mijn armen over elkaar heen als ik weer naar het groepje nieuwelingen dat elkaar leert kennen en druk met elkaar praat. Nu mogen ze nog even ontspannen, maar vanaf morgen gaat de zweep erover. Letterlijk en figuurlijk. We hebben geen tijd om te rusten, maar alle acts moeten er binnen een afzienbare tijd net zo goed uit zien als voor de veranderingen in het circus. Er zijn geen excuses groot genoeg die ervoor kunnen zorgen dat dingen niet goed zullen gaan verlopen.
'En jij? Heb jij er vertrouwen in?' vraagt Alvera mij vervolgens. Even laat ik mijn vingers over mijn kin glijden en vervolgens gaat mijn hand door mijn haren heen.
'Ik heb ze aangenomen, ik zal wel moeten, niet?' Weer kijk ik terug naar Alvera en ik haal diep adem. 'Ik heb er over het algemeen vertrouwen in. Ze leken enthousiast genoeg om de uitdaging aan te gaan, dus dat zal goed genoeg moeten zijn.' Mijn ogen blijven even bij Rayne hangen, maar gaan al snel verder naar Lizzie met de grote taarten. Ze heeft zichzelf overtroffen vandaag, dat is wel duidelijk. De taarten zien er heel er goed uit, hopelijk smaken ze net zo lekker.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

12 feb 2018 - 12:15 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

CHARLES ' CHICK ' WHEELER

Being able to hear does not make someone smart.
Being deaf does not make someone dumb.

25 // Dierenverzorger // Doof // @ Dierenverblijven // & Mabel

'Ik houd niet van champignons. Nu weet je ook iets over mijn voorkeur voor groentes.'
Grinnikend weet Chick een hand door zijn lokken te halen, waardoor deze alle richtingen op springen behalve de richtingen waarop ze horen te springen. Zojuist heeft hij al een fout gemaakt vanwege zijn handicap in het allereerste gesprek van zijn allereerste werkdag. Alhoewel hij het uiteindelijk af heeft kunnen doen met een grapje, voelt hij alsnog boosheid jegens zichzelf omdat hij het opnieuw zo ver heeft laten komen. Vanaf nu zou hij beter op moeten letter met wat hij doet en zegt.
Wanneer de jongedame richting de eettent start te wandelen, volgt Chick haar met een gigantisch opluchting in zijn lijf. Gelukkig besteedde ze niet zo veel aandacht aan zijn fout en voelde hij zich meer geaccepteerd dan hij thuis ooit had gedaan.
'Overigens heb je gelijk — champignons zijn inderdaad vies. Volgens mij ben ik gewoon geen groente eter, daar heeft m'n moeder al sinds m'n geboorte problemen mee.'
Chick lacht even wanneer ze de eettent binnen lopen, welke vol staat met mensen die Chick niet thuis kan brengen. Direct draait hij zijn lichaam dusdanig opzij dat hij Mabels mond in de gaten kan houden omdat hij anders mist wat ze zegt. Vanwege de vibraties in zijn lichaam, weet hij dat veel mensen in de eettent aan het lachen en praten zijn.
'Dus — welke dieren vind jij. . .'
Vanwege het gegeven dat Chick zijn aandacht opzij heeft gericht in plaats van opzij, loopt hij vol tegen één van de tentstokken aan — waardoor hij opzij wankelt en tegen Mabel aanbotst. Doordat hij een geheel stuk langer is dan de kleine, tengere jongedame valt zij als vanzelfsprekend opzij tegen een tafel aan. Chick stoot een verrassende kreet uit en pakt Mabel krachtig bij haar bovenarm vast om te voorkomen dat ze valt. Opgelucht zucht hij wanneer ze overeind weet te blijven, totdat hij plots commotie hoort aan zijn rechtse kant — wat hard moet zijn, aangezien hij vage woorden kan onderscheiden. Als hij opzij kijkt, ziet hij in slowmotion een gigantische taart van het randje van de tafel vallen — waarbij hij een dubbel salto maakt en uiteindelijk parmantig ondersteboven op de grond weet te belanden.
Chick stoot een harde jammerkreet uit en duwt zijn vrije hand tegen zijn wijd opengesperde mond. God — nét toen hij dacht dat het goed ging, liep alles in de soep. Of. . . taart.

•

12 feb 2018 - 14:48 Aemond is offline

Aemond 35061

Chester Powers
" All the world loves a clown. "

Clown ♠ 25 jaar ♥ Buiten ♣ Met Leana, Lizzie, Thomas, Ava & William ♦

Leana was zelfs nog eerder bij de taarten dan hijzelf. Maar Chester had onderweg ook oog voor andere dingen waardoor zijn passen niet al te snel waren. Hij kon het ergens nog steeds niet geloven dat dit de plek was waar hij mocht werken. Het was zo surrealistisch.
Chester zag Leana al met Lizzie praten. Maar zijn blik gleed eigenlijk automatisch weer af naar de drie mega taarten die op de tafel bij hen stonden. Hij kon niet wachten om zijn mond vol te proppen met de heerlijke zoetigheid. Hij hield zijn pas in zodra hij bij het groepje mensen stond.
“Ik hoop dat we wat aan je verwachtingen voldoen, zo op de eerste avond,” kwam een stem zachtjes en Chester keek op naar de jongedame die verantwoordelijk was geweest voor het bakken van de taarten. Er stond een glimlach op haar gezicht.
Chester’s blik gleed even naar die van Thomas, degene die hij al had gesproken en waarvan hij benieuwd was of ze vrienden gingen worden. “Ben je gek?” zei hij toen met een grijns en hij liet zijn amberkleurige ogen over Lizzie’s rode haren glijden die vermengt waren met de doffe witte kleur van een substantie die hij niet meteen kon plaatsen – waarschijnlijk had het iets te maken met haar kook- en bakkunsten. “Dit is geweldig!” zei hij enthousiast. Hij lastte een korte pauze in, keek even het groepje rond waarin hij stond en rolde toen kort met zijn ogen. “Ja, oké, de mensen hier zijn ook leuk, yada yada, maar dit,” hij wendde zich weer tot de taarten en gebaarde er met zijn handen naar, “ugh, yes.” Zijn ogen rolden nog net niet om in zijn kassen.
Toen hij niet gauw een reactie kreeg, draaide hij zijn hoofd bij naar de mensen die hem aankeken en hij lachte kort. “Misschien ben ik iets te enthousiast over eten?” Er bleef een scheve grijns op zijn gezicht hangen.
Net toen hij zich bijdraaide om zijn vingers naar de dichtstbijzijnde taart toe te kunnen reiken – het was een witte met eveneens witte kolkende details – zag hij in zijn ooghoeken iemand in een ongemakkelijke beweging dichterbij komen. Veel tijd om te zien wat er gebeurde had Chester niet, want voor hij zijn blik op de bewegende persoon kon leggen, klonk er al een korte vrouwelijke gil, gevolgd door een mannelijke kreet.
De dame in kwestie was tegen de tafel aangevallen maar leek op het laatste moment nog te worden tegengehouden door de eigenaar van de mannelijke kreet.
Chester had echter geen aandacht voor de klunzigheid van de mensen, want waar zijn vingers nog in aantocht waren geweest op weg naar de witte taart, begon deze in een dramatische vaart van de tafel af te glijden. De tijd om hem te redden was hem niet gegund, want de taart lag binnen een seconde op de grond.
Een jammerende kreet volgde, en het was niet die van Chester, want hij stond momenteel ademloos toe te kijken hoe de grond gedecoreerd was met stukjes taart.

12 feb 2018 - 15:50 Aemond is offline

Aemond 35061

Mabel Monroe
" Animals never bite me. Humans do. "

Dierenverzorgster ❁ 22 jaar ❀ Buiten, eettent ❁ Met Chick❀

Terwijl Mabel de mensenmassa in zich opnam hoorde ze Chick nog zeggen, “overigens heb je gelijk – champignons zijn inderdaad vies. Volgens mij ben ik gewoon geen groente eter, daar heeft m’n moeder al sinds m’n geboorte problemen mee.” Mabel reageerde niet op zijn uitspraak, wist niet precies wat ze moest zeggen, maar was wel enigszins nieuwsgierig naar Chick’s verleden. Al had ze geen idee of ze hem zomaar over zijn verleden kon vragen – bang dat hij het er misschien niet over wilde hebben. Als iemand om haar verleden zou vragen zou ze namelijk wel even moeten slikken. Ze praatte niet graag over haar vader.
Mabel’s mond zakte een stukje open toen ze zag waar alle commotie voor was – de taarten waren duidelijk het middelpunt van de avond op dat moment.
“Dus – welke dieren vind jij…” Nog voordat hij zijn zin had kunnen afmaken, werd Mabel uit haar balans gegooid doordat hij tegen haar aan knalde. Ze had niet gezien waardoor zijn plotselinge wankeling veroorzaakt was, maar wat ze wel op zich af zag komen was de tafel waar de taarten op stonden.
Met grote ogen en een gil die aan haar keel ontsnapte, probeerde ze zichzelf nog op te vangen. Gelukkig voelde ze al gauw een hand om haar bovenarm klemmen en haar omhoog houden, maar het kwaad was al geschiet. Ze was tegen de tafel aan gevallen wat niet ten gunste was gekomen van de prachtwerken die erop stonden.
Het was dan ook met pijn in haar hart dat ze toekeek hoe de grote witte taart van de tafel afgleed en met een sierlijke beweging uiteindelijk op de grond terecht kwam.
Met Chick’s hand nog om haar heen geklemd, bevroor ze in haar huidige houding. Ze had het idee dat haar ogen ieder moment uit haar oogkassen konden vallen, zo geschrokken keek ze. En ze was niet de enige want schuin naast haar stond een langere man met knalrood haar zich net zo te vergapen aan het ongeval als dat zij deed.
Ze slikte uiteindelijk, durfde haar ogen niet op de rest van de mensen te richten, bang voor hun reacties. “Ik – het was niet –“ ze stotterde deels, niet wetende wat ze moest zeggen. Ze wilde haar excuses aanbieden, zeggen dat het geen opzet was geweest, maar de woorden wilden zich maar niet vormen in haar hoofd.
Het was de eerste dag. De kennismaking van het circuspersoneel. En zij had zichzelf nu al bekend gemaakt als degene die het eten voor de rest had verpest. En het was ook nog eens een taart die eruit had gezien waar veel tijd in gestoken was.
Een ongemakkelijk geluidje ontsnapte aan haar lippen en ze sloeg haar ogen neer, haar handen bedekten haar halve gezicht waardoor alleen haar groenbruine ogen nog zichtbaar waren.

12 feb 2018 - 17:12 bubbIes is offline

bubbIes 1176

KENSI DAMARIS CARRICK

IT'S A NEW ART FROM SHOWING PEOPLE HOW MUCH WE CARE.
WE'RE SO HAPPY, EVEN WHEN WE SMILING OUT OF FEAR.
LET'S GO DOWN TO THE TENNIS COURT, AND TALK IT UP LIKE YEAH.

24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

Nu ~~ook~~ nog steeds een beetje nat door Benjamin.

''Ik zei ook niet dat ik met je mee naar binnen ging,'' zei Benjamin, waardoor Kensi een grijns niet kon onderdrukken. ''Ik bedoel als je je omkleed zal ik wel braaf buiten op je wachten hoor.'' Kensi begon in de lach te schieten, ''dus Benjamin vindt het leuk om in de kou buiten te wachten? We kunnen net zo goed gewoon even gaan wandelen over het terrein.'' Ze wilde net nog iets in haar mond proppen, maar Benjamin begon alweer te praten. ''Maar oké, kom op Kens, als we nu niet gaan dan komen we er nooit,'' zei Benjamin. Kensi knikte en vlocht haar arm weer in de zijne, terwijl ze even genoot van het stille moment en het feit dat ze alleen haar hakken op steen hoorde tikken. ''Je mag wel mee naar binnen hoor, ik heb geen idee welke jurk ik zo meteen aan moet trekken. Heb je enig idee hoe lang het heeft geduurd toen ik besloot deze aan te doen?''

''With all due respect, which is none...''

12 feb 2018 - 17:21 bubbIes is offline

bubbIes 1176

COLIN DAVIDSON LESLIE

WHEN IT RAINS,
LOOK FOR RAINBOWS.
WHEN IT'S DARK,
LOOK FOR STARS.

26 Jaar | Vuurspuger | Met Beau en Dorothy ~~Eerder Naar Beau Gelopen En Zijn Horloge Op Gepakt en Dorothy op de grond aangetroffen, uhum~~

Met twijfel nam de jongedame voor hem zijn hand aan. "Dank je,'' zei ze nog,''Ah dus j-ji spe-sp-speelt met v-vuur?" Colin knikte, toen hij had verteld dat hij de nieuwe spuger was, kon je een klein beetje trots in zijn stem horen. Dat was hij namelijk ook, enorm. "Spannend." Het meisje begon een gesprek met Beau. "Wat v-vond u van de show? H-h-h-h..Het z-zal immm-mers veel veranderen toch?" Colin knikte, terwijl hij met een half oor het gesprek volgde. Hij voelde weer de lucifers in zijn zak, zou hij? "Ik b-ben Dorothy trouwens. A-aangenaam." Hij schrok een beetje, ''Colin.'' Toen Beau leek te willen antwoorden, riep weer een andere onbekende jongen om onze aandacht. ''Kijk eens wat Lizzie, onze kokkin, gemaakt heeft!'' Colin begon ook te klappen, net zoals zijn baas. ''Alsjeblieft, geen ge-meneer of ge-u,''zei hij met een zweem van een glimlach. ''Gebruik gewoon Beau en je. En je hebt gelijk, Dorothy. De show gaat nog veel veranderen. Dit was slechts een voorproefje van wat er gaat komen. Het zal veel groter worden, veel spectaculairder. Als je het nu al geweldig vond dan moet je eens zien hoe het is wanneer alle veranderingen zijn doorgevoerd.'' Colin haalde één wenkbrauw op, op zijn antwoord dat hij de show geweldig vond, vond hij het antwoord best lang. Toch knikte hij. ''Alleen dan kan ik niet meer kijken, dan ben ik degene die met vuur speelt.''

''With all due respect, which is none...''

12 feb 2018 - 19:42 Blackbeack is offline

Blackbeack 3235

~~Sheridan~~ 'Leana' Dawn
"If you kick me when I'm down, you better pray I don't get up."

24 years • 'Catwoman' • Met Chester, Lizzie, Ava, Thomas, William, Chick & Mabel

Leana moest onwillekeurig grinniken om de blik in Lizzie's ogen. De blik van iemand die het niet alleen niet gewend was om in het middelpunt van belangstelling te staan, maar ook iemand die er niet bepaald van hield. Toch hield ze zich beter staande dan ze van de jonge kokkin verwacht zou hebben, en het was maar goed ook. Leana was soms te koppig om dingen toe te geven - meer dan soms - maar ook degenen achter de schermen verdienden het met regelmaat om te weten dat hun harde werk werd gewaardeerd.
"Ik hoop dat we wat aan je verwachtingen voldoen, zo op de eerste avond," zei Lizzie tegen Chester, die zich ondertussen ook bij hen had gevoegd.
Leana draaide zich net zoals Ava om richting de vruchtentaart, en liet haar blik nog maar eens over het grote ding gaan. "Misschien moeten we ze aansnijden voor alle aardbeien eraf zijn gegeten," zei ze tegen Ava, waarbij ze zelf ook een exemplaar weghaalde. Terwijl ze zich op haar hakken omdraaide richting de anderen, stopte ze de vrucht in haar mond en streek met haar tong het beslag weg dat mee was gekomen.
“Misschien ben ik iets te enthousiast over eten?” vroeg Chester uiteindelijk, nadat zijn innerlijke orgasme - Leana kon het niet anders verwoorden - over de taarten naar boven was gekomen. Het oranje kaarslicht waar ze bij stonden, leek de rode haarkleur van zowel hem als Lizzie enkel te benadrukken.
Toen de clown zich omdraaide naar de witte taart, kreeg hij echter niet de kans om ervan te proeven. Vanuit haar ooghoeken zag Leana een waas van bruin haar, en toen ze omkeek maakte ze nog net mee hoe iemand de jongedame weg probeerde te trekken uit haar val.
"Fucking hell," sneerde Leana's stem toen ze de twee nieuwe dierenverzorgers zag staan, pal naast de taart die na een salto en snoekduik op het gras terecht was gekomen.
Zowel Chick als Mabel keken met grote ogen naar de chaos die ze hadden veroorzaakt. De witte taart was geëxplodeerd, en de met zorg gezette krullen uit elkaar gevallen. Mabel bevroor ter plaatste, haar blik strategisch de mensen voor zich ontwijkend. Chick's ene hand lag nog steeds rond haar arm, de andere voor zijn mond geslagen.
Leana kon heus wel bedenken dat de twee het niet express gedaan zouden hebben. Naast het feit dat het overduidelijk aan hun gezichten af te lezen was, was er gewoon geen reden geweest. Al helemaal niet op hun eerste dag bij het circus.
"Dus, we hebben een dove en een blinde dierenverzorger," zei Leana met één opgetrokken wenkbrauw. In haar stem lag die harde, maar moeilijk te lezen toon waar ze vrijwel om bekend stond. Tenminste, bij degenen die haar al kenden.
Met een zucht keek ze even om naar Lizzie, waarschijnlijk degene die het meest geschrokken was door het hele gebeuren. Onwillekeurig ging haar hand omhoog en streken haar vingertoppen over het rode litteken dat deels haar kaak ontsierde. "Niks gebroken?" vroeg ze vervolgens aan het tweetal.

[ bericht aangepast op 12 feb 2018 - 19:42 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

12 feb 2018 - 21:49 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

'Dus Benjamin vindt het leuk om in de kou buiten te wachten? We kunnen net zo goed gewoon even gaan wandelen over het terrein.'' zei Kensi tegen Benjamin, waarna Benjamin al gauw zijn hoofd schudde. 'Dat zei ik niet, maar ik bedoel het is wel zo respectvol,' zei Benjamin. 'Bovendien is het zou koud nog niet, het is enkel koud wanneer je helemaal nat bent.' zei Benjamin waarna hij kot lichtjes zijn schouders ophaalde. Het maakte hem niet zoveel uit om even buiten te wachten, hoewel je nooit wist hoelang het ging duren, Kensi bleef toch wel een meisjes en die leken altijd wat extra tijd nodig te hebben. Dit bevestigde Kensi zelf zo ook weer met haar volgende woorden. ''Je mag wel mee naar binnen hoor, ik heb geen idee welke jurk ik zo meteen aan moet trekken. Heb je enig idee hoe lang het heeft geduurd toen ik besloot deze aan te doen?'' zei de jongedame terwijl ze richting haar caravan liepen. 'Ik moet heel eerlijk zijn, dat ik nou ook niet perse zoveel verstand heb van wat je nou eigenlijk aan moet doen,' zei Benjamin, waarna hij nogmaals nonchalant zijn schouder ophaalde. Wist hij veel wat Kensi aan moest, iets wat ze zelf leuk vond dat zeker, maar voor de rest moest hij zeggen dat het hem niet zoveel uitmaakte wat Kensi precies aantrok.
Al snel waren ze bij Kensi haar Caravan aangekomen en opende Benjamin de deur voor de jongedame. 'Na jou,' zei hij terwijl hij een gebaar naar binnen maakte, ondertussen wierp Benjamin zelf ook een vlugge blik naar binnen toe en kon hij concluderen dat Kensi niet had overdreven. Het leek wel als over een bom was ontploft daarbinnen.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

13 feb 2018 - 11:38 Ken_ is offline

Ken_ 18305

DOROTHY ADELINE FYLER

Target || Met Beau & Colin || Outfit ongeveer (denk 1850, maar niet te)

De jongen schrok op uit zijn gedachten toen ik me aan hem voorstelde waardoor er een snelle ''Colin.'' over zijn lippen rolde, iets waar ik genoegen mee nam. Collin de vuurspuger, kom je ook niet iedere dag tegen. Ik had mijn blik net weer op Beau gericht toen hij zijn mond weer open deed. “Alsjeblieft, geen ge-meneer of ge-u,” zei de man met een zwakke glimlach, iets wat toch voor lichte blosjes op mijn wangen zorgde. Ik was thuis altijd opgevoed geweest, met het feit dat we onze meerdere altijd respectvol moesten benaderen. Het feit dat ik mijn baas nu ook bij zijn naam mocht noemen zal dan ook een nieuwe gewoonte moeten worden.
“Gebruik gewoon Beau en je. En je hebt gelijk, Dorothy. De show gaat nog veel veranderen. Dit was slechts een voorproefje van wat er gaat komen. Het zal veel groter worden, veel spectaculairder. Als je het nu al geweldig vond, dan moet je eens zien hoe het is wanneer alle veranderingen zijn doorgevoerd.” deze woorden lieten me echter weer glimlachen, nog grootster dan het nu al was, er werd wel wat druk op ons gelegd maar ik was bereid om het beste van mezelf te gaan tonen. ''Alleen dan kan ik niet meer kijken, dan ben ik degene die met vuur speelt.'' Bracht Collin nog bij wat me nu de langere jongen weer aan liet kijken met een glimlachje. Dit liet me net ook denken dat Colin nog geen idee had wat ik in dit circus zou gaan doen, iets wat me ook wel nieuwsgierig maakte naar de jongeman. Ik zette mijn handen even in mijn zij om mezelf een kleine houding te geven en keek dan ook wat nieuwsgierig naar de twee mannen. "Zeg Colin w-wat denk j-j-jij dat mi-ijn a-act word hi-hier?" vroeg ik de jongeman, proberen mijn gestotter zo minimaal te houden. Iets wat soms wel werkte als ik de woorden uitdacht in mijn hoofd. Het is niet zo dat stotteraars alle woorden niet vloeiend konden uitspreken. Zo dachten mijn ouders ooit dat ik genezen was, terwijl ik Hansje pansje kevertje zong. Mijn mondhoekjes waren omhoog gekruld terwijl ik ook mijn blik even kort op Beau liet rusten en daarna weer op Colin. Mijn houding was ook wel om een beetje te laten zien aan Beau dat hij zeker geen spijt moet hebben van zijn keuze om me aan te nemen -ookal heeft het de man een tafel gekost- . Ik was geen klein meisje, ik kon mijn mannetje tussen deze twee kerels wel staan. Echter schrok ik toch even op van de commotie in een tent iets verderop waardoor ik me kort even omdraaide. Al was er iets te veel volk om echt te kunnen zien wat er gaande was.

WILLIAM PHILIP TREMBLAY

Trapeze jumper || Food tent -> escaped the akwarnes || Bij Ava~~, Leana, Chester, Lizzie, Thomas, Chick, Mabel~~

”Fantastisch, ik had me geen beter vervoersmiddel kunnen voorstellen,” grapte Ava toen we aangekomen waren bij de tent, die nogal redelijk leeg was.
Nu ja er waren wel nieuwe gezichten te zien, maar ik miste het hartelijke gelach en gebrul van sommige leden. Leana's befaamde krullen samen met de vuurrode haren van een onbekende jongemand kwamen dichter in mijn gezichtsveld wat me vertelden dat ze ook naar de taarten kwamen kijken die Lizzie had gemaakt. Ik vond vaak het eten iets interessanter dan de kokkin zelf, maar dat was gewoon mijn jaloezie dat sprak, niets tegen de dame zelf.
Ava keek me dan ook met een grijnsje aan waarna ze van mijn rug afgleed en naast me kwam staan ”Hallo, kon het nog soepeler dan dat?” vroeg ze me met opgetrokken wenkbrauwen waardoor ik haar een grijns terugzond. "Nou ja , maar daarvoor moet je in de lucht hangen." plaagde ik haar voordat Ava zich naar Liz wendde en de jongedame een knuffel schonk. Dit was dan ook het moment dat ik mijn handen in mijn broekzakken stak en de drie taarten even bekeek. Ze leken haast nep, zo mooi waren ze.
”Ze zijn te mooi om aan te snijden,” Zei Ava haast dromerig waarna ze een aarbij van de vruchten taart nam. Volgensmij kon ik vanaf hier al het vuur in Lizzies ogen zien waardoor ik Ava iets verder van de taart weg trok voordat ze nog meer vruchten zou gaan stelen. Mijn handen bleven hierdoor ook wat spelen met de stof van haar jas. "Misschien moeten we ze aansnijden voor alle aardbeien eraf zijn gegeten," Zei Leana waarna ze ook een aardbei stal en ik even lachend met mijn ogen rolde. " Straks ligt er niets meer op." jammerde ik dan ook plagend tegen de twee meiden.
“Misschien ben ik iets te enthousiast over eten?” zei de roodharige jongen nog vooraleer alles plots zo snel ging. Voor we het wisten vloog de witte taart in een vierdubbele salto in de lucht en belande met een duidelijke 'Splat!' op de grond. "Fucking hell," sneerde Leana's stem wat allemaal ons hoofd liet draaien naar de twee daders die beiden hun handen voor hun gezicht hielden omdat hun taartmoord niet aan te zien was. " Die taart is op mijn job uit." kwam er iets verbijsterd over mijn lippen, waardoor ik het eigenlijk niet kon laten om luid te lachen. Dit zicht was hillarisch gewoon. Niet dat mijn reactie erg geliefd zal zijn bij dit publiek, maar ik had nog nooit in mijn leven een taart zo gracieus in de lucht zien vliegen. "Dus, we hebben een dove en een blinde dierenverzorger," Zei Leana nog waardoor ik weer even keek naar de twee 'dierenverzorgers' dat was een mooie eerste indruk. "Ik zal wel iets halen om de taart op te ruimen." zei ik nog lichtelijk geamuseerd, eigenlijk verbaadse het me best dat dit eens niet mijn schuld was. Ik keek even naar Ava met een blik van 'latenwedezecrimesceneverlaten' waarna ik eigenlijk ervandoor muisde. de mensen met de geëxplodeerde taart achterlatend, zoekend naar een emmer die ze misschien konden gebruiken.

[ bericht aangepast op 13 feb 2018 - 11:44 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek