• Midnight Circus


    "The show must go on."





    In een tijd waar horrorfilms nog niet bestaan, moeten volwassenen hun deugd op andere plaatsen opdoen. Hierom heeft de Amerikaanse Richard Dawn in 1833 een nieuw soort circus opgericht. Een circus enkel toegankelijk voor mensen met de minimum leeftijd van achttien jaar.

    Midnight Circus is gevormd rondom angst en spanning. De acts maken geen gebruik van vangnetten of kooien, waardoor zowel de acrobaten als het publiek volledig afhankelijk zijn van ervaring en talent.
          De manier waarop de acts worden uitgevoerd en het danger gehalte dat hierbij komt kijken, heeft er al meerdere malen voor gezorgd dat het circus op zoek moest naar nieuwe medewerkers.

    In de lente van 1856 staat er een oproep in de New York Times. Midnight Circus zoekt nieuwe rekruten.



    'Old':
    • Richard Beau Dawn Jr.
    • Angus Hathaway
    • Sheridan 'Leana' Dawn
    • Ysabella Maríz del Rio
    • Alvera Varinia Fuensanta
    • Elizabeth 'Lizzie' Taylor
    • Benjamin 'Ben' Edmund Thompson
    • Kensi Damaris Carrick
    • William Philip Tremblay
    • Asriel 'Asher' Levi Scott
    • Ava Amelia Avons
    • Colin Davidson Leslie
    'New':
    • Charles 'Chick' Wheeler
    • Dorothy Adeline Fyler
    • Mabel Monroe
    • Chester Powers
    • Rayne Hathaway
    • Jasmine Schuyler
    Indeling caravans:
    1. Ysabella Maríz del Rio, Alvera Varinia Fuensanta & Ava Amelia Avons
    2. Jasmine Schuyler & Kensi Damaris Carrick
    3. Benjamin 'Ben' Edmund Thompson & Charles 'Chick' Wheeler
    4. Dorothy Adeline Fyler & Rayne Hathaway
    5. Chester Powers & Asriel 'Asher' Levi Scott
    6. William Philip Tremblay & H0pe's vuurspuger
    7. Elizabeth 'Lizzie' Taylor & Mabel Monroe
    Bijrollen:
    8. Zachary Boulton, Jacques Humphrey & Jonathan Edwards
    9. Kathy McCall & Georgina Mance
    10. Flint Knightley & Samuel Jorgen
    11. Jackson 'Jack' Goodwill & Kylan Murphy
    12. Alisa O'Bryan & Hannah Rivers

    Circus terrein:






    Mannen:









    Necessity
    Plunkett
    Taeralsahfer
    CabeIlo
    Garrett
    WheeIer
    KyloRen
    Solmeron

    Dare

    Richard Beau Dawn Jr.
    Angus Hathaway
    Ulrich Baldur Valerius
    Colin Davidson Leslie
    Asriel 'Asher' Levi Scott
    William Philip Tremblay
    Chester Powers
    Benjamin 'Ben' Edmund
    Thompson
    Charles 'Chick' Wheeler

    26
    28
    19
    26
    23
    26
    25
    28

    25

    Circusbaas
    Assistent
    Paardenact
    Vuurspuger
    Messenwerper
    Trapeze
    Clown
    Dierenverzorger

    Dierenverzorger

    FC: Ben Barnes
    FC: Clayton Straker
    FC: Beau Mirchoff
    FC: Timur Simakov
    FC: Erin Mommsen
    FC: Adrien Sahores
    FC: Ken Bek
    FC: Armie Hammer

    FC: Jack Lowder

    1.1.
    1.6.
    1.4.
    1.6.
    1.6.
    1.5.
    1.5.
    1.5.

    1.4.

    Vrouwen:









    HeI
    Spideyman
    CabeIlo
    Maluma
    Rasalghul
    Weegie
    Oeps
    JudithSuzann
    KyloRen
    Armadillo

    Sheridan 'Leana' Dawn
    Jasmine Schuyler
    Kensi Damaris Carrick
    Ysabella Maríz del Rio
    Alvera Varinia Fuensanta
    Ava Amelia Avons
    Elizabeth 'Lizzie' Taylor
    Rayne Hathaway
    Mabel Monroe
    Dorothy Adeline Fyler

    24
    21
    24
    23
    24
    23
    18
    21
    22
    19

    Kattenact
    Trapeze
    Trapeze
    Burlesque
    Burlesque
    Burlesque
    Kokkin
    Olifantenact
    Dierenverzorger
    Messendoelwit

    FC: Zendaya Coleman
    FC: Tashi Rodriguez
    FC: Natalia Calvani
    FC: Eiza Gonzalez
    FC: Sonya Marmeladova
    FC: Miranda Kerr
    FC: Elizaveta Shmeleva
    FC: Maia Mitchell
    FC: Emily Browning
    FC: Natalia Dyer

    1.1.
    1.6.
    1.5.
    1.3.
    1.4.
    1.6.
    1.4.
    1.5.
    1.4.
    1.3.






    Story

    Pinterest pagina

    Praattopic

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 21 feb 2018 - 21:11 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    KENSI DAMARIS CARRICK

    JUST LIKE THE APLHABET,
    I COME BEFORE U.

    24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

    Kensi had weer eens genoten van het optreden. Ze genoot altijd als ze boven de grond aan het zweven was. Van trapeze naar trapeze springen, dan vergat ze het idee dat ze, als ze de grond zou raken, gelijk dood zou zijn. Zoals Silvester was overkomen. Een heel tragisch verhaal, maar niet iets om nu aan te denken. Voor het feestje had Kensi een nieuwe jurk uit haar kast gehaald,
    die ze snel had aangetrokken. Haar circus kostuum lag simpelweg over de stoel, maar haar favoriete feestjurk wiegde vrij rond haar lichaam. Kensi had speciaal gewacht op haar beste vriend, Benjamin,
    voor ze één enkel hapje zou nemen van alles wat Lizzie gemaakt had. Ze had overigens wel honger gekregen, maar dat was het allemaal waard toen ze hem zag binnen komen. Ze sloeg haar ene been van haar andere af en stond op om naar hem toe te gaan lopen, maar hij had haar al in de menigte gezien.
    'Kensi,' zei Benjamin. Zijn lippen vormden een glimlach, waardoor er bij haar ook één ontstond. 'Je was vandaag weer geweldig. En wat zie je er ook geweldig uit,' hij trok haar in een korte omhelzing. Kensi haar glimlach werd een ondeugend giecheltje terwijl ze haar haren symbolisch naar achter sloeg. 'Weet ik toch, weet ik toch.' Ze keek even om zich heen. Ze wist dat Ben niet zo erg van nieuwelingen was, zij ook niet, dus zou het feest vast niets voor hem zijn. 'Wil je iets eten? Of zou je een stukje buiten willen wandelen? Het feest is echt saai, die nieuwelingen snappen echt nog niet wat de betekenis is van een feest hier.' Ze pakte zijn hand en bewoog hem langzaam heen en weer. 'Ik barst van de honger en het regent niet.' Ze staarde langzaam naar de grond, maar iedereen om hen heen had kunnen zien dat ze toch wel glimlachte.

    [ bericht aangepast op 5 feb 2018 - 20:13 ]


    ''With all due respect, which is none...''

    Rayne Hathaway
    Nieuw – Olifanten act – 21 – met Asher


          Tijdens de show had ik vol bewondering gekeken naar alle acts die voorbij kwamen. Het was werkelijk waar indrukwekkend. Vooral tijdens de olifanten act, die ik vanaf nu zou gaan doen zat ik rechtop in mijn stoel. Angus was degene die de act vanavond had uitgevoerd en hij deed het natuurlijk perfect, tenminste, als je het mij vroeg. Ik keek er nu al naar uit dat mijn broer mij zou gaan leren hoe het moest.
          Tot mijn verbazing werden opeens alle nieuwelingen verwacht de piste in te komen. Ik stond op en deed dus precies wat er van mij gevraagd werd. In de piste keek ik wat rond en glimlachte, ja, hier kon ik wel aan wennen. Toen al het publiek eenmaal was vertrokken liep ik rustig met de groep mee, langzaam aan liepen mensen naar elkaar toe en mengden de nieuwe zich met de oude garde. Echt de noodzaak om gelijk op iemand af te stappen had ik niet, niet omdat ik niet durfde, maar omdat ik even observeren altijd interessant vond. Het gaf me de gelegenheid te zien wie ik waarschijnlijk wel en niet leuk zou gaan vinden, en tot nu toe had ik weinig missers begaan op dat gebied.
          Mijn ogen gingen rustig rond de groep die er stond. Ik kon niet met zekerheid zeggen wie er nou precies nieuw waren, de meeste artiesten die zojuist in de piste hadden gestaan herkende ik natuurlijk wel, maar de mensen achter de schermen had ik nog niet gezien. Ik beet kort op mijn lip terwijl ik rustig in het rond bleef kijken. Na nog een tijdje zo gestaan te hebben aan de kant van de groep viel mijn oog op een jongeman in de schaduw. Ik besloot dat ik wel genoeg alleen had gestaan en liep rustig zijn kant op.
          ”Hey,” groette ik de jongen toen ik bij hem in de buurt stond. Ondertussen had ik hem herkend als de messenwerper. “Rayne,” stelde ik mezelf voor waarna ik mijn hand naar hem uitstak. “Je was geweldig vanavond,” glimlachte ik vrolijk naar hem. Ik meende het zeker, hoe hij zo precies een mes kon gooien naar iemand zonder diegene te vermoorden vond ik behoorlijk knap. Daarbij maakte hij er ook nog eens echt een show van, ik, samen met het hele publiek, had met ingehouden adem toegekeken naar zijn act. En hoewel ik het prachtig vond, was ik ergens ook wel blij dat het klaar was, gewoon zodat ik er zeker van was dat het doelwit niet geraakt zou worden.


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    Thomas Ian Iron

    "I've got my dad's height and smoking habit. But I think I've got my mum's looks and sensibilities."


    25 jaar || Al vijf jaar Vlieger || Buiten || Met Lizzie

    Nadat Thomas zijn woorden had uitgesproken zag hij hoe haar bloemwitte gezicht wat roder werd. Hij vond het schattig bij haar staan, maar zocht ook niets erachter. Ze waren immers goede vrienden en op dit moment was hij meer bezig met werk, dan met vrouwen. Zo had hij haar altijd wel gezien, dus gleden zijn ogen naar de tafels. Ze had weer alles mooi neergezet en gedekt, zoals ze het altijd deed. "Euh, goh, zo meteen wel, denk ik?" stamelde ze, waardoor hij breder naar haar glimlachte. Ze kuchte even en klopte haar handen weer af aan haar schort, dat ondertussen even vuil was als de rest van haar, maar daar trok hij niets van aan. Hij had weleens zichzelf bekeken in de spiegel als hij vol modder zat van het werk of bezweet was, dan wilde je niet bij hem in de buurt zijn. Ze glimlachte naar hem en probeerde zich blijkbaar te herpakken. "Ik bedoel, ik moet de taa... verrassing nog buiten krijgen, maar daarna kan ik wel eventjes gaan zitten. Denk ik." had ze vervolgens gezegd en Thomas trok nu zijn wenkbrauwen op. 'Een verrassing,' had hij glimlachend gezegd. Een verrassing? Hij wilde nu wel weten wat voor verrassing ze had, want ze maakte hem nieuwsgierig. En ze kon heel goede dingen maken met het eten. Dat had hij vijf jaar wel gezien bij haar, ondanks dat ze eerst nog een leermeester had kon hij wel zien dat ze er een talent voor had. "Zou je me even kunnen helpen?" vroeg ze, waardoor hij weer opkeek naar haar. Aangezien hij naar de tafels had gekeken. "Natuurlijk, Lizzie. Zeg maar wat ik moet doen. Jou helpen staat op mij nummer één,' had hij de woorden uitgesproken, waarna hij een knipoog aan haar gaf. Nieuwsgierig keek hij dan ook even rond met wat hij mee moest helpen. Intussen gleden zijn ogen over de mensen, sommige herkende hij en andere waren nieuwe gezichten. Toch was hij wel benieuwd naar de nieuwe mensen. 'Wat vindt jij trouwens dat we nieuwe collega's hebben?' had hij aan haar gevraagd, waarnaar hij weer omdraaide naar haar. Thomas was blij dat hijzelf niet eruit was gezet. Geen enkele vlieger ging eruit, maar hij had een gevoel dat Zachary dat had verzorgd. Aan de andere kant: ze hadden vliegers nodig, want anders kon niemand de gigantische tent afbreken en opbouwen. Ook niet als er iets kapot was en dat men het meteen moest maken. Thomas vond het wel zwaar werk, maar hij hield ervan, ook om onder de mensen te zijn, maar nog steeds wilde hij in de achtergrond blijven. Hij hield niet zo van de voorgrond, dus wachtte hij gewoon rustig af om nieuwe mensen te ontmoeten.


    One Who Travels A Higher Path.

    Benjamin 'Ben' Edmund Thompson



    Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi


    'Weet ik toch, weet ik toch.' klonk er vanaf Kensi haar lippen, Benjamin schudde kort zijn hoofd toen hij haar woorden hoorden. 'Nog altijd even beseeching,' merkte Benjamin lachend op. 'Hoewel ik wel een beetje teleurgesteld ben, Kensi, je hoort mij nu te vertellen dat ik er ook geweldig uit zie,' voegde Benjamin aan zijn vorige woorden toe. 'Hoewel ik dat natuurlijk ook wel weet zonder jou bevestiging,' Benjamin zijn woorden zouden hem misschien erg arrogant over laten komen, maar dit was niet echt zo. Zijn woorden waren puur speels geweest, hoewel dat arrogante trekje misschien ergens in Benjamin ook wel verstopt zat. Hoewel het dan niet ging over hoe hij er uit zag, zijn uiterlijk was namelijk niet perse het gene waar Benjamin zich het langste mee bezig hield. Vaak deed hij maar wat, hij trimde zijn baardhaar een beetje en duwde zijn haar wat naar achteren, maar daar was het voor Benjamin vaak ook wel mee gezegd. Misschien had hij ook wel gewoon niet meer nodig dan dat, zonder alle opsmuk zag Benjamin er ook prima uit.
    'Wil je iets eten? Of zou je een stukje buiten willen wandelen? Het feest is echt saai, die nieuwelingen snappen echt nog niet wat de betekenis is van een feest hier.' Kensi leek precies aan te voelen in wat voor stemming Benjamin was en dat was niet bepaald een feest stemming. Normaal had Benjamin totaal geen probleem met de feestjes die er waren, hij was wellicht nog niet de persoon die meteen op de tafel ging staan dansen, hoewel een paar drankjes daar verandering in konden brengen, maar hij vond het altijd gezellig om met zijn collega's en vrienden te praten. Alleen nu, nu een deel van die vrienden weg waren voelde Benjamin nog niet direct de grote behoefde om deze vrienden in te ruilen door een paar nieuwen. Niet zoals Beau zijn medewerkers had in geruild. 'Ik barst van de honger en het regent niet.' zei Kensi vervolgens. 'Laten we eerst maar even wat eten zoeken, dan kunnen we daarna een uren durende wandeling maken. Misschien dat de nieuwelingen niet meer zo stijf zijn nadat de rest ze een aantal drankjes hebben gevoerd,' zei Benjamin, waarna hij zijn hand die in die van Kensi had gelegen er uit liet glijden. Echter liet hij de jongedame niet zomaar gaan, want nu linkte hij zich zelf aan Kensi vast door zijn arm door de hare te steken. 'Laat mij u begeleiden naar het eten, mevrouw Carrick,' zei Benjamin tegen de jongedame .


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    KENSI DAMARIS CARRICK

    JUST LIKE THE APLHABET,
    I COME BEFORE U.

    24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

    'Nog altijd even beseeching. Hoewel ik wel een beetje teleurgesteld ben, Kensi, je hoort mij nu te vertellen dat ik er ook geweldig uit zie. Hoewel ik dat natuurlijk ook wel weet zonder jou bevestiging,' haar vriend bleef altijd een beetje arrogant. Ook al kende Kensi hem nu wel lang genoeg om te weten dat het een grapje was, Ben kreeg een harde por in zijn zij. 'Laten we eerst maar even wat eten zoeken, dan kunnen we daarna een uren durende wandeling maken. Misschien dat de nieuwelingen niet meer zo stijf zijn nadat de rest ze een aantal drankjes hebben gevoerd,' die zin liet een speels glimlachje op het gezicht van Kensi verschijnen. 'Een paar wijntjes zou niet alleen voor hen een feest zijn.' Haar stem had een mysterieuze klank. Ze greens opnieuw en liet zijn hand plaats maken voor zijn arm in de hare. 'Misschien wordt het feest toch wel een beetje leuk nu wij bij elkaar zijn.' Ze keek naar de feestgangers en de nieuwelingen. Vele gezichten kende ze, maar anderen waren volstrekt vreemden. 'Laat mij u begeleiden naar het eten, mevrouw Carrick,' Kensi knikte. 'Ik sta alles toe wat u vanavond wil doen, want ik ben zo meteen misschien te dronken om maar iets te kunnen zeggen.' Ze draaide haar hoofd naar de zijne en liet een vrolijke lach uit haar mond komen. Toen trok ze hem mee naar de tafel vol met eten en deed ze het eerste de beste in haar mond.

    [ bericht aangepast op 5 feb 2018 - 20:30 ]


    ''With all due respect, which is none...''

    COLIN DAVIDSON LESLIE

    WHEN IT RAINS,
    LOOK FOR RAINBOWS.
    WHEN IT'S DARK,
    LOOK FOR STARS.

    26 Jaar | Vuurspuger | Met Beau en Dorothy Eerder Naar Beau Gelopen En Zijn Horloge Op Gepakt en Dorothy op de grond aangetroffen, uhum

    Tijdens de show had Colin met adem in toegekeken naar de acts. Voornamelijk de olifanten vond hij genieten, maar toch had Colin de vuurspuger gemist. Zijn act. Natuurlijk was hij de nieuweling, maar een show zonder enige vlam vond hij maar niks. Colin was uit eindelijk maar gewoon met de anderen meegelopen naar het feest, maar ook daar had hij zijn tijd niet lang aan besteed. Hij had natuurlijk wel wat gegeten, maar was daarna maar wat over hen terrein gaan sloffen. Hij zag het feest eigenlijk niet zo erg zitten en wist nog steeds niet goed hoe hij zijn toekomst in moest schatten, maar dat hij hier was was al genoeg voor hem. Hij wilde een lucifer pakken uit het doosje dat hij altijd in zijn zak bewaarde, maar negeerde zijn drang voor vuur. Nu was het nog te vroeg. Hij wilde zijn toch voort zetten, toen hij iets hoorde vallen. Hij draaide zich om en zag hoe een man, die daar zo onzichtbaar had geleken, iets op de grond liet vallen. Zonder enige twijfel liep hij erop af, pakte het ding dat blijkbaar een horloge was geweest op, en gaf het terug aan de man. 'Alsjeblieft,' waren zijn enige woorden. Tot hij zag wie het was, 'bent u niet de circusbaas?' Zijn hand gleed weer naar zijn zakken, maar toen hij die niet kon vinden en even naar zijn jas keek ontdekte hij dat er nog een meisje was. 'O hoi, heb jij ook iets laten vallen?'

    [ bericht aangepast op 5 feb 2018 - 20:57 ]


    ''With all due respect, which is none...''



    DOROTHY ADELINE FYLER

    Target || Met Beau


    De show was beter geweest dan dat ik het me ooit had kunnen herinneren, van de clowns tot de burlesque danseressen. Ik voelde me haast weer negen , op het topje van de bank leunend waar ik op zat alsof het dan allemaal beter in me zou opgenomen worden. Verschillende ooh's an aahs verlieten mijn lippen al was ik bij de messenwerpen act toch muisstil. Het was adembenemend gewoon, de jongeman, waarmee ik waarschijnlijk zou gaan samenwerken was zo zelfzeker en precies, je voelde dat er een vertrouwen lag tussen de twee , de man die dan ook de messen naar zich toegegooid kreeg verdiende ook zeker een applaus. Ik werd er helemaal opgewekt van, het feit dat ik hier al zat, zelfs na de act naar voren geroepen werd samen met een tiental andere nieuwe mensen die ook in het publiek had gezeten. Het was zo snel voorbij geweest, dat ik haast niet eens meer wist dat het zo net gebeurd was.
    Een zachte zucht verliet mijn lippen terwijl ik be begaf richting de drankjes en het eten. Echter was ik toch wel wat nerveus geworden, ik kende hier niemand, oké nee, ik had de jongen van mijn sollicitatie gesprek wel gezien en natuurlijk Beau , maar voor de rest was dat het wel. Ik nam een drankje en nam er een slokje van, het goedje brandde in mijn keel waardoor ik toch even opschrok. Vluchtig keek ik om me heen, niemand had me gezien, dus zette ik het drankje wat verder aan de kant, gezien ik er niet meer van zou gaan drinken. Ik was er van overtuigd dat het vast iets alcoholisch was geweest, iets waar ik nog zo'n 2 jaar te jong voor was en ik op een avond als deze niet meteen binnen wilde kappen. Ik verliet de tent dan maar zodat ik even het terrein kon gaan verkennen, zo was ik niet veel verder geraakt of ik zag Beau al staan, hij leek net iets te hebben gevallen en gezien ik al eens met de jongeman had gepraat durfde ik op hem af te stappen. Heel misschien was die slok alcohol ook wel een boosdoener geweest, maar goed. "H-h-hey je liet dit va-vallen." zei ik vriendelijk waarna ik me net wilde hurken om het horloge op te rapen. Echter was er net een jongeman voor me die met een simpele beweging het gouden horloge van de grond haalde. Ik was iets verbijsterd, gezien ik de jongen niet had zien aankomen, daarbij torende hij nogal boven me uit, waardoor ik ietsje dichtklapte. Ik perste voor een korte seconden mijn lippen op elkaar. Ehm Hallo? mijn armen sloeg ik over elkaar heen , de jongeman had zijn rug naar me toegekeerd en leek me niet gezien te hebben. Iets wat ik maar laire vond het is niet omdat hij twee koppen groter was, dat hij selectief blind mocht zijn voor de kleinere mensen hier. Een kuchje verliet mijn lippen waarna hij even leek om te kijken, naar zijn jas en daarna pas naar mij.
    'O hoi, heb jij ook iets laten vallen?' vroeg de jongeman me waarna mijn wenkbrauwen kort omhoog sprongen. Ik kon dit op verschillende manieren gaan aanpakken, maar besloot maar braafjes te blijven gezien de grote baas zo goed als naast ons stond. Letterlijk. "N-nee ik vind dat je een m-m-mooie jas hebt." het kwam er niet meteen eerlijk uit, maar ik zette toch een vriendelijk glimlachje op. "Jij ook n-nieuw hier?"



    [ bericht aangepast op 5 feb 2018 - 21:09 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Chester Powers
    " All the world loves a clown. "
    Clown 25 jaar Buiten Met Leana

    “Ik weet niet wie dat tegen je heeft gezegd, maar hij loog,” antwoordde de dame. Er verscheen een klein glimlachje rond haar lippen. Haar aandacht leek daarna even af te wijken naar een andere plek op het circusterrein.
          Chesters scheve glimlach kroop enkel verder bij het horen van haar reactie. Het was hem al vrij snel duidelijk dat hij te maken had met een sterk karakter, wat betekende dat hij misschien al iemand gevonden had die zijn aanwezigheid waarschijnlijk wel zou kunnen tolereren. Al moest hij dat nog bezien.
          Haar hazelkleurige ogen vonden de zijne weer. “Laat me raden, jij was de leukste thuis?”
          De dubbelzinnige toon in haar stem ontging Chester niet. Hij sloeg zijn armen over elkaar waardoor de spieren in zijn armen net ietsje beter geaccentueerd werden. “De leukste, de knapste, de sterkste…” Hij sloeg zijn ogen even dramatisch ten hemel, waarbij zijn grijns van zijn gezicht afviel, en zuchtte. “Het leven is veeleisend wanneer je zoveel goede eigenschappen hebt. Elke dag wordt de lat weer hoger gelegd. Ik weet niet of ik het nog wel aan kan.” Hij haalde zijn neus op, alsof hij elk moment in tranen kon uitbarsten. Er viel een pauze van een seconde voordat hij zijn drama-act weer liet vallen en een relaxte glimlach op zijn gezicht toverde. “Maar iemand zoals jij moet weten hoe dat voelt.” Hij schonk haar een knipoog.
          Nog voordat hij een reactie afwachtte, draaide hij zijn hoofd bij zodat hij zich kon vergapen aan het eten dat nu in zijn zicht stond. Misschien was het geen slecht plan om toch iets te pakken, voordat alles op was. Al leek een groot deel van de mensen vooral terughoudend. Het was natuurlijk spannend zo’n avond. Voor de ene groep was de omgeving compleet nieuw met nieuwe mensen, en voor de anderen was het juist aftasten naar wie de nieuwelingen waren die hun zouden gaan vergezellen.
          Maar Chester trok zich niet zoveel aan van enige zenuwen of ongemakkelijkheden. Zijn tong gleed over zijn lippen heen. “Ziet ernaar uit dat er een verdomd goede kok bij jullie werkt.” Hij zag iets staan waarvan hij niet eens wist wat het was, maar hij boog zich net zo goed voorover om het te pakken en in zijn mond te proppen. Zijn ogen gleden even terug naar de vrouw met de enorme bos met haar. “Oh,” zei hij tussen het kauwen door. “Ik heb me helemaal niet voorgesteld.” Het was een wonder dat hij zich verstaanbaar kon maken met het eten in zijn mond. “Chester.” Hij stak zijn hand naar haar uit. Terwijl hij wachtte op een reactie, liet hij zijn ogen naar achteren in zijn kassen rollen. “Ugh, zó lekker,” slaakte hij uit nadat hij zijn mond weer leeg had. “Ik moet echt een dealtje sluiten met de kok geloof ik,” zei hij half binnensmonds – het was dan ook meer voor zichzelf bedoeld dan voor andermans oren.


    WILLIAM PHILIP TREMBLAY

    Trapeze jumper || kostuum & attributen tent || Bij Ava




    ”Je hebt het nummer niet eens,” plaagde de Brunette in mijn armen die haar gezicht in mijn blouse leek te willen verbergen.zijn greep had verlost. Het arme schaap zat natuurlijk ook nog in haar glinsterende sexy pakje dat hoogstwaarschijnlijk ijskoud zou moeten zijn. Brr ik zag mezelf toch niet meteen in dit pakje op een avond rond het terrein gaan paraderen. Daarbij zag het publiek natuurlijk ook veel liever de prachtmeisjes dan mij op hoge hakken lopen, dus bleef ik lekker bij mijn trapezes. Eens ik mijn mond had geopend over het topic nieuwelingen leek Awa toch even op te kijken met een pruillipje. ”Bang dat je word verstoten voor een beter act?” ze haalde haar handen door mijn bruine lokken die nu nog warriger op mijn hoofd stonden dan ze al zaten wat toch er weer voor wist te zorgen dat mijn mondhoeken omhoog krulden. "IK verstoten HAH" kwam er met een hoog schril stemmetje uit mijn keel waarna ik dramatisch met mijn ogen rolde. "Ja eigenlijk wel." kwam er snel achter gevold door een kleine pruillip.
    ”Ik zou er niet te veel over na denken als ik jou was. Zie het zo; meer mensen om lastig te vallen,” een korte grinnik rolde over haar loppen wat me deed grijnzen, aaah daar had ze eens een goed punt. Deze nieuwelingen kenden mijn streken nog niet. Terwijl ik al wat begon na te denken wat voor perfecte openingszinnen ik kon gaan gebruiken om deze nieuwelingen me zeker te laten herinneren hmmmm.... ”Ik ben meer dan tevreden met wat we vanavond hebben neergezet,” Mijn blik gleed weer naar Ava die even geruststellend over mijn rug wreef wat me tevreden naar haar deed glimlachen. Het gebeurde wel vaker dat ik Ava zag dansen, soms dwong ze me zelf om mee te dansen dus was ik er ook wel overtuigd van dat haar act de perfecte afsluiter was.
    Ava liet me los, waarna ze een vest aantrok al miste ik mijn kleine warmte bron toch wel. “De slangen zijn niets veranderd, je zou het eens moeten proberen. Een trapeze act met slangen?” Ik trok afkeurend mijn neus af, waarna er haast een rilling over mijn rug gleed "Oh god, verteld dat maar niet aan Beau, die zou dat vast geweldig vinden. " ik tuitte mijn lippen even, bedenkend hoe het wel niet zou zijn om van de ene slang naar de andere te slingeren, dat zouden die beesten ook echt niet overleven. "Ik houd het denk ik gewoon maar met het in de lucht vliegen." vervolgde ik dan meer dan tevreden waarna ik mijn arm in die van de hare haakje. "Dus wat alcohol en voedsel verorberen?"



    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Benjamin 'Ben' Edmund Thompson



    Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi


    'Een paar wijntjes zou niet alleen voor hen een feest zijn.' zei Kensi, nadat Benjamin sugereerde dat de nieuwelingen misschien nog een paar drankjes op moesten hebben voordat ze echt leuk zouden worden. Benjamin hoopte ergens dat dit niet volledig de waarheid was, want als zijn nieuwe collega's alleen leuk waren wanneer ze wat op hadden dan was Benjamin zo wel klaar met ze. De hele dag door drinken werd namelijk wel een beetje lastig, vooral als je ook echt een act had, want dan moest je toch wel een beetje in vorm zijn. Als dierenverzorger was die top vorm toch net iets minder van belang, hoewel het dierenverzorgen er voor Benjamin misschien nog wel voor zorgde dat hij juist in een redelijke vorm was. Soms moest je n og wel eens zware spulen heen en weer gaan staan sjouwen, daar had je toch nog wel een beetje spiermassa voor nodig. 'Misschien wordt het feest toch wel een beetje leuk nu wij bij elkaar zijn.' zei Kensi vervolgens. 'Ja, ik denk eigenlijk niet dat we zo meteen weg kunnen sluipen, want dan blijft er niet veel feest meer hier over. ' zei Benjamin lachend.
    'Ik sta alles toe wat u vanavond wil doen, want ik ben zo meteen misschien te dronken om maar iets te kunnen zeggen.' zei Kensi terwijl Benjamin de jongedame begeleidde naar het eten toe, de jongedame had hard gewerkt ze verdiende wel wat eten. Het grootste deel van Benjamin zijn werk vond niet meer in de avond plaats, de dieren hun hok in brengen en er voor zorgen dat alles in orde was, dat moet hij nog wel eens doen. Echter was het daarna al snel voor hem gedaan, niet veel zwaar werk. De artiesten zoals Kensi moesten zich waarschijnlijk in de avond toch nog net iets meer inspannen dan hij deed. 'Kensi,' zei Benjamin, waarna hij de jongedame even recht aan keek. 'Je mag zoveel van me drinken als je wilt, zolang je maar niet van mij verwacht dat ik je haar vast ga houden als het er ook weer uit komt.' zei Benjamin, waarna hij zijn wenkbrauw even naar de jongedame optrok.
    Hierna stonden ze al voor de tafel met eten en had Kensi al wat in haar mond gepropt, ook Benjamin kon het niet laten om wat van de tafel te plukken. 'Ik beging me nu toch af te vragen of we die wandeling wel moeten maken, volgens mij kunnen we beter de hele avond hier blijven staan. Ik voel me hier toch net iets meer op mijn gemak.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Sheridan 'Leana' Dawn
    "If you kick me when I'm down, you better pray I don't get up."
    24 years • 'Catwoman' • Met Chester



    Leana vroeg zich onwillekeurig af of hij zich bij elke conversatie zo gedroeg, om er vervolgens aan te denken hoe vermoeiend het zou moeten zijn om een dag hem te zijn. Maar voor de observerende buitenstaander, was het redelijk komisch. Zijn overdreven zelfverzekerdheid was wellicht iets waar Leana soms overheen zou kunnen struikelen, maar het misstond hem niet eens zo zeer. Misschien omdat hij ook niet bepaald de meest afzichtelijke man was die ze ooit had gezien.
          Aan de andere kant, ook niet echt de man met de beste manieren. Als nieuweling had hij zich gewoonweg in een gesprek met iemand gegooid zonder zich misschien af te vragen wie hij voor zich had. Hoewel hij niet geheel zonder informatie kon zijn, aangezien hij zonet de show had bijgewoond. En Leana had nou eenmaal niet een uitstraling die je snel vergat.
          De roodharige man liet zijn blik op het eten op tafel vallen. “Ziet ernaar uit dat er een verdomd goede kok bij jullie werkt," zei hij terwijl hij iets naar zich toetrok. Leana wist niet of ze moest lachen of moet fronsen door de manier waarop hij het in zijn mond propte. Misschien was het doordat hij de sceptische blik in haar ogen zag toen hij zich weer naar haar omdraaide, maar iets maakte dat hij zich iets herinnerde. "Oh, ik heb me helemaal niet voorgesteld. Chester."
          Een clown die Chester heet? Uiteraard.
          "Ik moet echt een dealtje sluiten met de kok geloof ik,” vervolgde hij zonder haar reactie af te wachten, hoewel ze betwijfelde of het niet eerder voor hemzelf bedoeld was geweest.
          Leana grinnikte even bij die gedachte, terwijl haar blik naar zijn uitgestoken hand gleed. Ze vroeg zich of hoe Lizzy zou reageren op deze wervelwind van een man.
          Maar ze was het absoluut met hem eens over de kokkin. Het was de eerste keer dat Lizzy een dergelijk feest zonder hulp bij elkaar had moeten koken en bakken, en Leana wist hoe nerveus ze erom was geweest. Ze maakte een mentale aantekening om later nog iets erover te zeggen tegen Lizzy, maar wist dat de kans aannemelijk was dat ze het weer zou vergeten. Leana was niet echt asociaal te noemen, maar bepaalde beleefdheden ontschoten haar regelmatig. Misschien was dat de reden dat ze het Chester niet compleet kwalijk had genomen dat hij dat ene detail vergeten was.
          "Leana Dawn," zei ze, terwijl ze zijn uitgestoken hand vastpakte. Haar vrije hand pakte een kippenvleugeltje op uit de schaal aan haar linkerhand, aangezien ze met Chester's tempo elk moment bang kon zijn niks meer te pakken te kunnen krijgen. Hoewel, als ze Lizzy kende had die genoeg voorraad ingeslagen.
          Ondertussen begonnen meer mensen zich te verzamelen rond de picknicktafels met eten. Ze zag Benjamin en Kensi samen aan komen lopen, een combinatie die ze eigenlijk nooit echt had begrepen. Hoewel Kensi ervan overtuigd leek dat er 'niks speelde' tussen de twee, zag Leana dit geheel anders.
          Ze had Kensi al vaker gezegd zich klaar te kunnen maken voor een serieus en degelijk leven met Benjamin, aangezien dat eigenlijk gewoon was hoe Leana hem zag. Volgens Kensi was hij echter 'niet zo', wat dat ook mocht betekenen.


    [ bericht aangepast op 6 feb 2018 - 19:47 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Elizabeth 'Lizzie' Taylor
    When you can't find the sunshine, be the sunshine


    Kokkin ⋆ 18 ⋆ Keuken/eettent ⋆ Met Thomas ⋆ Taart 1, 2 en 3

    "Natuurlijk, Lizzie. Zeg maar wat ik moet doen. Jou helpen staat op mij nummer één," zei Thomas, met een knipoog erachteraan. Lizzie wist niet waar ze het had. Natuurlijk had ze eerder met Thomas gepraat, maar nu alles op haar schouders viel, voelde het allemaal wat onwennig aan. En zo direct had hij zijn diensten nog nooit aangeboden. Het leek hem niet veel te doen, maar zij had even de tijd nodig om zichzelf weer bij elkaar te rapen. Ze gedroeg zich compleet belachelijk, of dat vond ze toch, en dat kon ze vannacht echt niet hebben.
          "Wat vindt jij trouwens dat we nieuwe collega's hebben?" vroeg hij haar, net op het moment dat ze besloot dat ze zich normaal moest gaan gedragen.
          "Sorry?" vroeg ze, net voor ze doorkreeg wat hij zei. "Oh, ik weet het niet goed," ging ze snel verder, met rode wangen. Ze stopte een verdwaalde pluk van haar rode haar achter haar oor en keek ook eens rond. Ze zag wel nieuwelingen, maar voor haar veranderde er niet heel veel. Ze zou gewoon meer werk hebben, al deed ze dat met alle liefde in haar grote hart.
          "Ik ben wel benieuwd naar mijn nieuwe huisgenote," glimlachte ze. Het waren maar enkele dagen geweest, maar haar caravan had zo ontzettend leeg geleken nu ze alleen was. Daarom had ze, vroeg in de ochtend voor het koken en klaarzetten begon, haar caravan helemaal opgefleurd. Bloemen had ze niet echt gevonden hier, maar ze had wel een geurpotje opengezet, de bedden opgemaakt en de enige, kleine kast helemaal opgepoetst. Ze glimlachte bij de gedachte, maar besefte toen dat bijna iedereen hier was. Tijd voor de taarten.
          "Kom," zei ze, waarna ze even aan Thomas' arm trok. "Je moet me helpen dragen," glimlachte ze, haar opwinding groter dan haar verlegenheid. Ze begon richting de keuken te lopen.


    Mijn brein breint zoals het breint.


    ※ Asriel "Asher" Levi Scott ※



    23 ※ 5 Jaar messenwerper ※ Buiten in de schaduw ※ Met Rayne


    Zijn blik viel op de gedaante die zijn kant op liep, een jonge vrouw die duidelijk nog niet bekend was met de gang van zaken.
    Als ze dat wel was, had Asher haar herkend, maar dat was dit keer niet het geval. Zijn armen waren over elkaar geslagen en zijn blik keek verder over het terrein. Van de glimlach die hij zo even nog gehad had, was geen spoor meer van te bekennen. De 'hey' van het meisje leek niks te veranderen aan de houding of blik van Asher evenmin als de uitgestoken hand.
    "Ash," zei hij koel na een stilte. Zijn ogen keken verder naar de groep, af en toe focussend op het meisje dat bij hem stond. Natuurlijk was hij geweldig, zijn act was geweldig, dat was de bedoeling. Een kleine zucht klonk voordat hij weer sprak.
    "Je bent zeker nieuw hier," zei hij op een toon die zei dat het wel extreem duidelijk was. "Alle acts zijn geweldig, dat is de bedoeling bij dit circus."

    Asher wist alweer waarom hij normaal niet zo vaak naar feestjes ging. Alle mensen die terloopse gesprekken wilde voeren over nutteloze onderwerpen en hij het verplicht leuk moest vinden ook. Nee verplicht sociaal doen was iets dat Asher niet kon waarderen, het kostte hem teveel energie. Gesprekken die nergens op uitkwamen en vaak zijn tijd verdeden, net als deze over niks in het bijzonder. Zijn blik ging terug naar de mensen die hij kende. Hij zag hoe Lizzy Thomas mee trok aan zijn arm richting de keukens en zuchtte. Zonder erbij na te denken haalde Asher een paar speelkaarten uit zijn broekzak die rustig door zijn handen bewogen. Zijn messen lagen al opgeborgen in zijn caravan, het had hem geen goed idee geleken om daarmee te spelen tijdens het feest met nieuwelingen. Al had het eigenlijk best gekund, dan wisten ze ook meteen wat Asher deed als hij verveeld was.


    Do it scared, but do it anyway.

    Chester Powers
    " All the world loves a clown. "
    Clown 25 jaar Buiten Met Leana

    Chester wist dat nu hij begonnen was met eten, hij waarschijnlijk ook niet ging stoppen totdat hij vol zat. De tafels leken goed genoeg gevuld te zijn om niet als een asociale vreetzak over te komen wanneer hij dubbel pakte, dus nam hij het er ook van.
          “Leana Dawn,” zei de vrouw die bij hem stond en zijn hand vastpakte. Vrijwel meteen pakte ze met haar andere hand een kippenvleugeltje van tafel, alsof hij haar aangespoord had om ook te eten. Hij kon het wel waarderen, een vrouw met eetlust.
          Hij liet haar hand weer los en herhaalde haar naam een paar keer in zijn hoofd. Ergens kwam het bekend voor. “Ah, jij bent familie van de baas,” zei hij toen de naam eindelijk op zijn plek viel. Het stuk vlees dat hij vervolgens in zijn mond stopte, had in een zoetige saus gelegen. Het was iets dat hij nog niet eerder had geproefd, maar het beviel hem wel en hij kon het dan ook niet laten om een tweede stuk te pakken.
          Toen hij zich voorover leunde om bij de schaal te kunnen komen, keek hij ondertussen naar de rest van de mensen die om de tafels heen stonden. Verderop zag hij opeens een bekend gezicht en hij vroeg zich af of hij al die tijd al bij hen had gestaan of dat hij net was komen aanlopen. Het was Thomas, de man die hij op de dag van zijn sollicitatie tegen het lijf was gelopen. Ze hadden kort een praatje gemaakt voordat Chester weer verder moest gaan omdat hij aan de beurt was geweest.
          Thomas stond naast iemand anders. Chester zou haar willen omschrijven als een jonge meid, aangezien ze zeker een heel stuk kleiner was en haar gezichtje zag er nog jong uit.
          “Ik ken die daar,” zei Chester, wijzend naar Thomas, die nu werd meegetrokken door het meisje. “Welke taak heeft hij in het circus?” hij legde de vraag bij Leana neer. Hoewel hij kort met de man gepraat had, had hij destijds de indruk gekregen dat ze wel vrienden konden worden. Hij was daarom benieuwd welke toevoeging hij was voor het circus. Bovendien wilde hij zijn best doen om iedereen te leren kennen. Hij was immers ook erg geïnteresseerd in alle functies die de mensen bekleedden, want tijdens de voorstelling hadden ze er allemaal stuk voor stuk professioneel uit gezien. Hij was benieuwd hoe de mensen waren wanneer ze niet op standje uiterste concentratie stonden.
          Toen hij de voorstelling weer voor zijn netvlies had gehaald, realiseerde hij zich welke act Leana had en hij keek haar met een stoutmoedige blik aan. “Sexy act trouwens, stoeipoes.”

    KENSI DAMARIS CARRICK

    JUST LIKE THE APLHABET,
    I COME BEFORE U.

    24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

    'Ja, ik denk eigenlijk niet dat we zo meteen weg kunnen sluipen, want dan blijft er niet veel feest meer hier over. ' zei Benjamin lachend. Kensi moest van het lachen een stapje naar achteren zetten, waardoor ze bijna viel. 'Kensi,' zei Benjamin, waarna hij de jongedame even recht aan keek. 'Je mag zoveel van me drinken als je wilt, zolang je maar niet van mij verwacht dat ik je haar vast ga houden als het er ook weer uit komt.' Kensi boog zich weer terug omhoog en haalde haar wenkbrauwen op, maar onzichtbaar dat Benjamin het niet zag. 'Ik beging me nu toch af te vragen of we die wandeling wel moeten maken, volgens mij kunnen we beter de hele avond hier blijven staan. Ik voel me hier toch net iets meer op mijn gemak.' Ze zette één arm in haar zij. 'Ik kan daar best verandering in brengen,' toen pakte ze één van de soesjes met slagroom en drukte hem tegen zijn voorhoofd aan. Het soesje was helemaal uit elkaar gespat en Kensi moest haar lach inhouden. 'Dat heb je verdiend, schat van me.'


    ''With all due respect, which is none...''