Midnight Circus • Speeltopic - Speeltopics

4 feb 2018 - 18:39 Blackbeack is offline

Midnight Circus

"The show must go on."

In een tijd waar horrorfilms nog niet bestaan, moeten volwassenen hun deugd op andere plaatsen opdoen. Hierom heeft de Amerikaanse Richard Dawn in 1833 een nieuw soort circus opgericht. Een circus enkel toegankelijk voor mensen met de minimum leeftijd van achttien jaar.

Midnight Circus is gevormd rondom angst en spanning. De acts maken geen gebruik van vangnetten of kooien, waardoor zowel de acrobaten als het publiek volledig afhankelijk zijn van ervaring en talent.
De manier waarop de acts worden uitgevoerd en het danger gehalte dat hierbij komt kijken, heeft er al meerdere malen voor gezorgd dat het circus op zoek moest naar nieuwe medewerkers.

In de lente van 1856 staat er een oproep in de New York Times. Midnight Circus zoekt nieuwe rekruten.

'Old':
• Richard Beau Dawn Jr.
• Angus Hathaway
• Sheridan 'Leana' Dawn
• Ysabella Maríz del Rio
• Alvera Varinia Fuensanta
• Elizabeth 'Lizzie' Taylor
• Benjamin 'Ben' Edmund Thompson
• Kensi Damaris Carrick
• William Philip Tremblay
• Asriel 'Asher' Levi Scott
• Ava Amelia Avons
• Colin Davidson Leslie

'New':
• Charles 'Chick' Wheeler
• Dorothy Adeline Fyler
• Mabel Monroe
• Chester Powers
• Rayne Hathaway
• Jasmine Schuyler

Indeling caravans:
1. Ysabella Maríz del Rio, Alvera Varinia Fuensanta & Ava Amelia Avons
2. Jasmine Schuyler & Kensi Damaris Carrick
3. Benjamin 'Ben' Edmund Thompson & Charles 'Chick' Wheeler
4. Dorothy Adeline Fyler & Rayne Hathaway
5. Chester Powers & Asriel 'Asher' Levi Scott
6. William Philip Tremblay & H0pe's vuurspuger
7. Elizabeth 'Lizzie' Taylor & Mabel Monroe

Circus terrein:

Mannen:

Necessity
Plunkett
Taeralsahfer
CabeIlo
Garrett
WheeIer
KyloRen
Solmeron

Dare

Richard Beau Dawn Jr.
Angus Hathaway
Ulrich Baldur Valerius
Colin Davidson Leslie
Asriel 'Asher' Levi Scott
William Philip Tremblay
Chester Powers
Benjamin 'Ben' Edmund
Thompson
Charles 'Chick' Wheeler

26
28
19
26
23
26
25
28

25

Circusbaas
Assistent
Paardenact
Vuurspuger
Messenwerper
Trapeze
Clown
Dierenverzorger

Dierenverzorger

FC: Ben Barnes
FC: Clayton Straker
FC: Beau Mirchoff
FC: Timur Simakov
FC: Erin Mommsen
FC: Adrien Sahores
FC: Ken Bek
FC: Armie Hammer

FC: Jack Lowder

1.1.
1.6.
1.4.
1.6.
1.6.
1.5.
1.5.
1.5.

1.4.

Vrouwen:

HeI
Spideyman
CabeIlo
Maluma
Rasalghul
Weegie
Oeps
JudithSuzann
KyloRen
Armadillo

Sheridan 'Leana' Dawn
Jasmine Schuyler
Kensi Damaris Carrick
Ysabella Maríz del Rio
Alvera Varinia Fuensanta
Ava Amelia Avons
Elizabeth 'Lizzie' Taylor
Rayne Hathaway
Mabel Monroe
Dorothy Adeline Fyler

24
21
24
23
24
23
18
21
22
19

Kattenact
Trapeze
Trapeze
Burlesque
Burlesque
Burlesque
Kokkin
Olifantenact
Dierenverzorger
Messendoelwit

FC: Zendaya Coleman
FC: Tashi Rodriguez
FC: Natalia Calvani
FC: Eiza Gonzalez
FC: Sonya Marmeladova
FC: Miranda Kerr
FC: Elizaveta Shmeleva
FC: Maia Mitchell
FC: Emily Browning
FC: Natalia Dyer

1.1.
1.6.
1.5.
1.3.
1.4.
1.6.
1.4.
1.5.
1.4.
1.3.

• Story

• Pinterest pagina

• Praattopic

• Rollentopic

[ bericht aangepast op 21 feb 2018 - 21:11 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

6 feb 2018 - 14:26 Armadillo is offline

Armadillo 9080

AVA AMELIA AVONS

Burleqsue danseres • 23 • kostuum & attributen tent • William

Ava stopte een van haar eigenwijze bruine plukken, die alsmaar los wist te raken, achter haar oor. Ze was er nog niet helemaal uit of Will zijn reactie op een bepaalde manier wel serieus bedoeld was, maar dat hij het verschool onder zijn karakter. Het zou haar niets verbazen wanneer anderen zich wel enigszins bedreigd voelde door de nieuwelingen, al zou ze dit hoogstwaarschijnlijk wel kunnen merken in de loop van de avond.
Ava sloot kort haar ogen zodra ze de warme stof van haar vest om haar armen heen voelde. Ondanks het feit dat haar benen nog steeds volledig blootgesteld waren, maakte dit al een groot verschil.
”Oh, god, vertel dat maar niet aan Beau, die zou het vast geweldig vinden. Ik houd het denk ik gewoon maar met het in de lucht vliegen.”
Een glimlach verscheen op haar gezicht bij het zien van zijn gezichtsuitdrukking; hij was het duidelijk niet eens met haar voorstel. Niet dat zij er achter had gestaan wanneer hij dit wel wilde uitvoeren, al had het haar niet verbaasd. Meestal was het Will die met de meest rare ideeën kwam die ze daarna nog zouden uitvoeren ook. Soms vroeg Ava zich af hoe het kon dat ze nog geen breuken of kneuzingen hadden opgelopen.
William haakte zijn arm in de hare om haar vervolgens impliciet te vragen of ze klaar is om naar het feest te gaan. Hoewel Ava op het moment met liefde naar het feest zou willen gaan, wilde ze toch maar al te graag iets om haar benen wikkelen. Tijdens de shows had ze haar energie die haar warm hield, de lichten en de aanwezigheid van het publiek. Het enthousiaste gejoel van de mensen om haar heen gaven haar vreugde en herinnerde haar aan het feit dat ze dit nooit zou hebben kunnen ervaren zonder Beau; iets waar ze hem nog altijd meer dan dankbaar voor was.
”Geef me één seconden,” Met een soepele beweging, haalde ze haar arm terug en draaide ze een rondje om vervolgens voor de stoel te staan waar haar kledij van voor de show over hing. Vervolgens verwisselde zij haar showbroekje voor een zwart aangesloten broek (?). Ze was er niet geheel van overtuigd of haar showbroekje een broekje genoemd kon worden, het bedekte nog net haar achterwerk en de voorkant was vrij hoog uitgesneden.
Ava draaide zich om, maar in plaats van dat zij haar arm op haar beurt in de zijne haakte, nam ze twee grote passen om vervolgens met een sprongetje op zijn rug te belanden. Ze was op het gebied van zich omkleden in de buurt van anderen niet zo moeilijk en zeker niet wanneer het William was. Het hele circus inclusief het publiek en de dieren hadden haar in een bijna-alles showende showkledij gezien, dus veel verschilde het niet.
”Ik ben benieuwd wat Lizzie ditmaal voor ons heeft klaargestoomd.” Ava sloot haar ogen voor enkele seconden om een lichte spoor van het eten in zich op te nemen. “Nou, waar wacht je nog op? Het ruikt heerlijk en ik heb honger. Daarbij, kan ik ook wel een goed drankje gebruiken en wil ik de nieuwelingen maar al te graag ontmoeten.”

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

6 feb 2018 - 17:23 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

Hoewel Benjamin niet in een bepaald goede stemming was geweest, leek Kensi het toch een stuk beter gemaakt te hebben. Benjamin spendeerde graag tijd met de jongedame en zo ook nu vond hij het fijn om met haar te kunnen praten. Nog altijd was Benjamin niet fan van het idee dat hij hier de rest van zijn avond door zou brengen en ging hij ook liever weg, maar dan wel met Kensi. Alleen een beetje in zijn caravan gaan liggen was misschien ook nog wel een tikkeltje eenzaam, het was trouwens ook niet als of Benjamin daar nou heel veel meer te zoeken had. Dan kon hij beter hier blijven staan met Kensi, vooral als ze zich naast de etenstafel bevonden.
Benjamin had net een kippenboutje van de stapel gepakt toen hij haar hand de richting van zijn voorhoofd op zag gaan. Benjamin zijn reflexen waren echter niet bepaald snel vandaag en voordat hij het wist voelde hij de slagroom van zijn voorhoofd vallen. 'The fuck, Kensi,' zei benjamin terwijl hij zijn hand over zijn voorhoofd liet glijden. 'Waar was dat nou weer voor nodig?' vroeg hij de jongedame verontwaardigd duidelijk niet blij met de actie die Kensi had ondernomen. Benjamin zelf had totaal niet door wat hij had gezegd of gedaan, wat Kensi een reden gaf een soesje op zijn hoofd te duwen. Zelf al had hij wel iets stoms gezegd of gedaan dan kon ze hem dit ook wel gewoon vertellen in plaats van een goed soesje te verpesten.
Het kippenboutje wat Benjamin net op had gepakt liet hij ergens op de grond vallen, die zouden ze vanzelf wel terug vinden, hij had nu net iets harder een servetje nodig om zich zelf een beetje schoon te maken, want ja Benjamin was nou niet bepaald van plan de rest van de avond met slagroom op zijn hoofd rond te blijven. Net zoals hij nu niet meer echt van plan was de rest van zijn avond met Kensi te spenderen, eerder had het een leuk idee geklonken, maar als ze zo tegen hem ging doen dan zat Benjamin misschien toch wel net iets liever alleen in zijn caravan. 'Je weet dat je ook gewoon woorden mag gebruiken als iets je niet zint?' zei Benjamin dan ook vervolgens om de jongedame even te laten zien dat hij toch wel een beetje pissig op haar was.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

6 feb 2018 - 18:01 bubbIes is offline

bubbIes 1176

KENSI DAMARIS CARRICK

JUST LIKE THE APLHABET,
I COME BEFORE U.

24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

'Waar was dat nou weer voor nodig?' Kensi haalde haar schouders op, 'voor het feit dat ik vanavond niet dronken wordt.' Ze sprak ''dronken wordt'' iets harder uit, zodat hij hoorde dat ze eigenlijk ook niet blij was met zijn opmerking van net. Ze zag hoe zijn kippenboutje op de grond viel. 'Je weet dat je ook gewoon woorden mag gebruiken als iets je niet zint?' Ze zuchtte, 'dan had je misschien niet geluisterd.' Kensi moest moeite doen om niet in de lach te schieten, maar was tegelijkertijd nu ook wel een beetje pissig. De jongedame had er nooit tegen gekund als haar beste vriend boos op haar was of niet tegen een grapje kon. En nu, op dit moment, was het beiden van toepassing. Ze deed haar vinger langs zijn voorhoofd en deed dezelfde vinger, nu met slagroom, in haar mond. 'Hij is wel overheerlijk.' Ze wilde zijn boosheid kwijt, maar wist niet echt een goede oplossing. Kensi pakte snel wat servetjes voor hem en probeerde nog steeds iets te bedenken. Ze keek om zich heen en zag een glaasje met weet-zij-veel drinken. Al snel had de jongedame weer een plannetje, Kensi pakte het glaasje drinken op en gaf het aan Benjamin. 'Gooi over me heen dan, misschien voel je je dan wel wat beter.'

[ bericht aangepast op 6 feb 2018 - 18:02 ]

''With all due respect, which is none...''

6 feb 2018 - 19:27 Blackbeack is offline

Blackbeack 3235

~~Sheridan~~ 'Leana' Dawn
"If you kick me when I'm down, you better pray I don't get up."

24 years • 'Catwoman' • Met Chester

“Ik ken die daar,” zei Chester, en door de wijzende vinger die hij erbij betrok keek Leana automatisch ook op. “Welke taak heeft hij in het circus?”
Onwillekeurig verscheen er een kleine, schuine grijns op Leana's gezicht toen ze zag hoe Thomas mee werd getrokken door Lizzy. Ze vroeg zich af waar de kokkin de moed vandaan had gehaald, aangezien het niet iets was dat ze normaliter zou doen. Waarschijnlijk was er iets in de keuken dat gezien moest worden, of iets dat erbij gehaald moest worden. De gedachte zorgde ervoor dat Leana het opgegeten kippenvleugeltje weg gooide in een lege schaal en in plaats van een nieuwe te pakken, voor een glas wijn koos. Als Lizzy werkelijk nog een verassing had voor ze, moest het een goede zijn. Wat betekende dat ze ruimte over wilde hebben.
"Thomas?" vroeg ze, terwijl ze een volgend glas wijn van tafel pakte en aan hem gaf. Ze hield er niet van om alleen te drinken. Ze hield het glas tegen haar lippen, waarbij haar nagel even tegen het litteken op haar kaak tikte.
Ze vroeg zich af hoe de twee al met elkaar in contact waren gekomen, toen ze zich bedacht dat hij de vlieger waarschijnlijk tegen was gekomen op de dag van zijn auditie. Ze was die dag zelf bezig geweest met de katten, geen behoefte hebbend aan de verveling van urenlange verhalen van onbekenden die dachten het in zich te hebben om bij het circus te kunnen komen.
Het betekende niet dat ze zich nergens mee had bemoeid, dat zeker niet. De dierenverzorgers waren mensen geweest waar ze haar zegje bij had willen hebben, aangezien dat de mensen zouden zijn die met haar katten zouden werken. Mensen die ze dus niet zomaar vertrouwde, hoewel Leana dat überhaupt niet snel deed. En hoewel ze in de afgelopen jaren een prima oog had ontwikkeld voor mensen met of zonder talent, voelde ze zich niet geroepen om ook bij de audities van de clowns, doelwitten en wat dan al niet te zijn. Ze had van tevoren ook niet bedacht om zich te betrekken bij de paarden- en olifantenact, maar er waren dingen voorgekomen die haar aandacht hadden getrokken.
Leana hield er niet van als nieuwelingen nog niet wisten waar ze aan begonnen. Beau zag er potentieel in, Leana voorzag problemen.
"Hij is een vlieger," antwoordde ze, vlak voor ze een slok van de dieprode wijn nam. "Zie het als een soort manusje-van-alles." Het uitleggen van het principe 'vlieger' was lastig als iemand er nog nooit van had gehoord. Hun taken raakten veel vlakken aan, waardoor het voor nieuwelingen vaak een grijs gebied leek wat de jongens nou wel of niet uitvoerden.
Chester's amberkleurige ogen gleden plotseling weer terug naar die van haar. "Sexy act trouwens, stoeipoes."
Eén van Leana's wenkbrauwen kroop ietwat omhoog. "Pas op, Red," klonk haar stem, en ondanks de waarschuwende toon was een kleine grinnik van haar kant te horen. "Herinner jezelf eraan dat ik dertien jaar voorloop in dit circus."
Ondanks haar temperamentvolle karakter, moest er veel gebeuren voor iemand over de schreef ging bij Leana. Evenals een geërgerde zucht van haar broer, trok ze zich ook niet veel van andere dingen aan. Het was gewoon het makkelijkst om dingen lang niet altijd tot je te laten komen. Nou was een opmerking als die van Chester uiteraard niet beledigend, maar het was zeker gewaagd. Niet alleen omdat hij nieuw was in de groep, maar ook omdat hij zelf al had bedacht dat ze een Dawn was.

[ bericht aangepast op 6 feb 2018 - 19:48 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

6 feb 2018 - 20:51 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

CHARLES ' CHICK ' WHEELER

Being able to hear does not make someone smart.
Being deaf does not make someone dumb.

25 // Dierenverzorger // Doof // @ Dierenverblijven // & Mabel

Chick kan voelen dat de jongedame voor hem sceptisch is rondom zijn doofheid — hetgeen de meeste personen zijn tijdens de eerste ontmoeting. Alsnog weet Chick dat Beau (en nog belangrijker — Leana) hem heeft goedgekeurd vanwege zijn directe band met de dieren en dat was het belangrijkste van allemaal.
'Ik ben Mabel.'
Chick geeft automatisch een zachte knik met zijn hoofd ten teken dat hij haar heeft verstaan (ten minste, dat hoopte hij dan toch — het zou immers niet de eerste keer zijn dat hij iemand aansprak met een verkeerde naam).
'Ik ben ook nieuw hier en net als jij een dierenverzorger.'
Chicks mondhoeken schieten direct de hoogte in — het was toevallig dat hij de tweede nieuwe dierenverzorger direct leerde kennen. Maar het doet hem ook goed: ze schijnt ontzettend aardig en ze zullen veel tijd met elkaar door moeten gaan brengen tijdens het uitvoeren van hun baan.
Plotseling worden Mabels wangen rood, waardoor Chicks wenkbrauwen verrassend de hoogte in schieten. Staat zijn gulp misschien open? (Opnieuw — het zou niet de eerste keer zijn.)
'Ik denk dat ik wat moet eten. Uhm, ga je mee?'
Tijdens haar eerste woorden, was Chicks blik afgegleden naar haar buik — hoogstwaarschijnlijk had die geluiden gemaakt waar ze zich voor schaamde. Echter, helaas heeft hij daardoor de helft van haar woorden moeten missen. Gelukkig weet hij nog 'mee' op te vangen, waardoor hij breed glimlacht en dan gretig knikt.
'Ik vind alleen wortels niet lekker.'
Chick wacht even af — maar ziet dan plotseling Mabels verbaasde gezichtsuitdrukking. Met grote ogen knijpt hij zijn handen tot vuisten — hij had het alweer verkeerd begrepen.
'Wacht — je vroeg zeker niet of je eten mee moest nemen voor mij. Sorry.' Chick denkt snel na in zijn gedachten. 'Ik gok op: ga je mee? Was dat het? Zo ja: natuurlijk. Dan weet je vanaf nu gewoon dat ik niet van wortels houd. We moeten elkaar ten slotte beter leren kennen, niet waar?'

•

6 feb 2018 - 21:23 JudithSuzann is offline

JudithSuzann 1001

Rayne Hathaway
Nieuw – Olifanten act – 21 – met Asher

Oké, zodra ik ook maar in de buurt was gekomen bij deze jongen was ik toch gaan twijfelen aan mijn keuze om me bij hem aan te sluiten. Zo op het eerste gezicht leek hij nou niet echt een open en sprankelende persoonlijkheid. Toch besloot ik niet zo snel op te geven en hem gewoon te begroetten en mezelf voor te stellen. “Ash,” stelde hij zichzelf toch voor, tenminste iets dan helemaal geen reactie. Ik keek kort naar mijn hand die nog uitgestoken was en trok hem terug, het was redelijk duidelijk dat hij mijn hand ging schudden.
Door te zeggen dat hij geweldig was geweest tijdens zijn act hoopte ik hem toch enigszins op te vrolijken, of tenminste zo te krijgen dat ik een reactie kreeg van meer dan één woord. Het antwoord had misschien meer dan één woord, maar was nog steeds niet waar ik op had gehoopt. “Je bent zeker nieuw hier. Alle acts zijn geweldig, dat is de bedoeling bij dit circus,” ik haalde een keer diep adem en richtte mijn blik op de groep mensen. Ik was iemand die goed voor mezelf op kon komen, maar om meteen uit mijn slof te schieten leek me niet de beste actie. Zijn woorden waren hooguit beledigend, al maakte het wel meteen duidelijk wat voor iemand Ash was. Een moeilijk persoon, dat was de beschrijving die ik nu zou geven.
Na een korte stilte besloot ik toch te antwoorden op de beleefdste manier die ik nu mogelijk zag. “Ik ben inderdaad nieuw. En ja, kwaliteit is hier belangrijk, zoals bij veel bedrijven. Maar iemand een compliment geven over zijn prestatie kan nooit verkeerd,” sprak ik rustig en glimlachte even naar de jongen. Na deze woorden keek ik weer naar de groep. Sowieso was ik van plan vanavond zoveel mogelijk mensen te ontmoeten, gewoon omdat dat het de komende dagen allemaal een stuk makkelijker ging maken naar mijn idee. Daarnaast vond ik het een fijn idee dat ik eerst mezelf kon voorstellen vóór iedereen wist dat ik het zusje van Angus was. Ik was toch best zenuwachtig dat iedereen dacht dat ik de baan had gekregen omdat ik zijn zusje was, natuurlijk had ik daardoor de auditie gekregen. Maar ik mocht toch wel aannemen dat ik daarom niet de uiteindelijke baan had gekregen?
Ik zette mijn gedachten allemaal even opzij en keek opzij naar Ash. “Duss… Geen partyboy?” vroeg ik maar om nog enige conversatie te starten.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

6 feb 2018 - 21:52 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

'Voor het feit dat ik vanavond niet dronken wordt.' zei Kensi, iets wat Benjamin enkel maar dieper deed fronsen, hij kon not altijd niet helemaal begrijpen wat hij net nou in haar optiek fout had gezegd. Langzamerhand begon hij zich dan ook te vermoeden dat hijzelf helemaal niets fout had gedaan, maar dat het Kensi was die zich verveelde en besloot dat het leuk zou zijn een soesje in zijn gezicht te duwen. 'Ik zei dat je van mijn mocht drinken wat je wilt, dus ik zie je probleem niet,' zei Benjamin waarna hij kort zijn wenkbrauw naar de jongedame optrok. Eigenlijk had Benjamin hier helemaal geen behoefte aan, hij had geen zin in ruzie, maar hij was ook niet van plan Kensi zomaar weg te laten komen met haar actie, want hij vond nog altijd dat deze niet echt terecht was geweest.
'Dan had je misschien niet geluisterd.' merkte Kensi op toen Benjamin haar vertelde dat ze ook gewoon woorden kon gebruiken als haar iets dwars zat. 'Ik moet zeggen dan ik nu ook niet bepaald zin meer heb om te luisteren,' zei Benjamin nors, terwijl hij zijn handen afveegde aan het servetje wat hij net voor zich zelf had gepakt. 'Hij is wel overheerlijk.' zei Kensi vervolgens nadat ze had besloten dat het ook nog eens een goed idee was haar vingers over Benjamin zijn voorhoofd te laten glijden. Het maakte het voor Benjamin nou niet meteen beter. 'Oh, daar ben ik blij om,' mompelde Benjamin sarcastisch, waarna hij nu uiteindelijk zijn servetje over zijn voorhoofd liet gaan om de kleverige slagroom van zijn hoofd te halen. Dat mocht hij er zo meteen nog wel eens goed afwassen met wat water, want hij voelde het nu al kleven.
Voor een moment leek Kensi weer afgeleid te zijn, maar uiteindelijk kwam ze uiteindelijk aanzetten met een glas drank die ze aan Benjamin gaf. 'Gooi over me heen dan, misschien voel je je dan wel wat beter.' zei de jongedame. Voor een fractie van een seconde gleed Benjamin zijn mondhoek omhoog, maar dit was vrijwel niet te zien, al snel wist hij zijn mond weer in een rechte lijn te trekken. 'Ik ga dit niet over je heen gooien,' zei Benjamin serieus, nee hij zag nou nog niet meteen de toegevoegde waarde van een drankje over Kensi heen kieperen. Daar zou zijn humeur niet veel beter op worden.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

6 feb 2018 - 22:16 Papiliones is offline

Papiliones 6525

Thomas Ian Iron

"I've got my dad's height and smoking habit. But I think I've got my mum's looks and sensibilities."

25 jaar || Al vijf jaar Vlieger || Buiten || Met Lizzie

"Sorry?" vroeg ze, net voor ze doorkreeg wat hij aan haar vroeg. Volgens hem was ze niet echt aan het opletten, maar dat was iets typisch Lizzie. "Oh, ik weet het niet goed," ging ze snel verder, met rode wangen, waarnaar hij weer glimlachte naar haar. Hij was wel bewust dat hij de hele tijd om haar moest glimlachen, maar dat kwam omdat ze schattig en lief was. Je kon moeilijk op haar boos worden, toch vond hij het knap dat ze de drukke, maar deze harde wereld aankon. Soms konden mensen zo over je heen walsen en af en toe had hij de indruk dat het ook bij haar was gebeurd. Daarom dat hij zo lief voor haar was, want mensen hier konden nog vrij pittig uit de hoek komen. Ze stopte een verdwaalde pluk van haar rode haar achter haar oor en keek ook eens rond naar de nieuwe mensen. "Ik ben wel benieuwd naar mijn nieuwe huisgenote," glimlachte ze en hij trok even zijn wenkbrauw op. Oh, dus ze kreeg wel een nieuwe huisgenoot erbij, dat vond hij wel leuk voor haar. 'Leuk dat je een nieuwe huisgenoot krijgt. Dat krijgen Benjamin en ik ook,' vertelde hij aan haar. Hij was benieuwd hoe hun nieuwe huisgenoot was en hoe hij eruit zag. Hij zal vast hier ergens rondlopen, maar hij moest het vanavond laat maar zien, wie er binnen kwam gelopen. "Kom," hoorde hij haar zeggen, waarnaar ze opeens even aan Thomas' arm trok en hem meenam. Deze opwinding van haar had hij niet verwacht en had hij ook niet snel bij haar gezien.Hij vond wel dat ze meer zichzelf moest zijn bij hem. Ze hoefde niet verlegen bij hem te zijn, ze kenden elkaar al twee jaar. "Je moet me helpen dragen," glimlachte ze, waardoor hij knikte en samen met haar richting de keuken liep. Eenmaal bij de keuken zag hij de drie taarten staan op een houten tafel en viel zijn mond letterlijk open. 'Lizzie, die taarten zijn prachtig!' Riep hij meteen uit, waarnaar hij naar de drie taarten toe liep en ze bewonderend bekeek. 'Ik wist dat je talent had, maar dit zijn werkelijk kunstwerken,' zei hij verder glimlachend en hij keek haar even aan. 'Je hoeft je echt niet onzeker hierover te zijn of bang dat ze niet lekker zullen zijn, want dat zullen ze zeker worden,' had hij gemeend gezegd. Hij wist dat ze wat onzeker was als ze iets had gemaakt en de leermeester ernaar had gekeken. Hij stond weleens in de keuken, toe te kijken hoe de leermeester nauwkeurig haar werk bekeek en de angst die in haar ogen hadden gestaan. 'Ik kan zeggen dat je leermeester waarschijnlijk trots op je zal zijn,' zei hij daarna en liep naar haar toe om een hand op haar schouder te leggen. Als teken dat ze het goed gedaan had. 'Ik ben zelf ook erg trots op je. Ik heb je binnen twee jaar zien groeien. Ik kan je zeggen dat je beroep echt op het lijf is geschreven,' zei hij daarna weer lief tegen haar en keek nu naar de taarten. 'Hoe wil je ze dragen en op welke plek wil je ze stallen?' Vroeg hij nadenkend om weer naar de tafel te lopen. 'Of wil je de tafel verplaatsen met de taarten erop?' Vroeg hij daarna aan haar. Hij wilde natuurlijk niet dat de taarten beschadigd werden, als ze hen zouden dragen, dus keek hij even naar Lizzie wat zij beter vond.

[ bericht aangepast op 6 feb 2018 - 22:30 ]

One Who Travels A Higher Path.

7 feb 2018 - 10:55 Valkyria is offline

Valkyria 3960

ULRICH BALDUR VALERIUS

19 | Paardenact | Paarden | Alleen

Het was Ulrich allemaal even teveel geworden. In z'n hele leven was hij nog nooit zo danig van de ene verwondering in de andere gevallen. Maar de spreuk werd verbroken zodra hij met de andere nieuwelingen het podium werd op geroepen. Per instant werd hij uit zijn comfortzone gerukt en wat er volgde maakte het niet veel beter. In het gedruis had hij de opportuniteit gevonden - en gegrepen- om zich ongemerkt even terug te trekken.
In alle stilte was hij naar de paardenstallen toe geslopen en hier was hij dan.
"Jij en ik gaan zoveel plezier beleven," sprak hij Luftschloss toe. De zwarte merrie leek hem begripvol aan te kijken, alvorens een zachte hinnik te uiten; alsof ze zijn enthousiasme deelde. "Je hoeft je geen zorgen te maken over het publiek, als je nerveus bent dan kan je gewoon doen alsof ze er niet zijn," opperde hij, waarmee hij wellicht zichzelf meer gerust probeerde te stellen dan het paard. "De enigen die tellen zijn jij en ik, Liebchen, en daar komt niemand nog tussen." Deze belofte bezorgde hem een stoot tegen de schouder van de Lippizaner, waarop Ulrich prompt in de lach schoot.
"Ja ik weet het, ik weet het; ik moet niet zo sentimenteel doen. Boodschap begrepen." Liefdevol streek hij enkele keren over de neus van Luftschloss, waarna hij haar eindeloze geduld eindelijk inloste en de wortel die hij in zijn achterzak had zitten voor haar mond hield. Daar moest de merrie geen twee keer over nadenken en gretig rukte ze de oranje groente uit zijn hand.
Terwijl het paard vrolijk stond te kauwen ging Ulrich alvast vers water voor haar halen - hé, ze was een dame en een diva die eisen stelde, daar kon hij ook niks aan doen. Nadat ze ook nog wat extra haver had gekregen nam Ulrich de borstel en kamde haar met stevige stroken zonder te hard te duwen; precies zoals ze het prettig vond.
"Oké, prinses. Stel dat ik je vier appels geef en je eet er meteen twee op. Hoeveel appels heb je dan nog over?" vroeg hij tijdens het karweitje. De merrie leek even na te denken alvorens twee tikken op de grond te geven met haar voorpoot. "Heel goed, Luftschloss. Wat ben jij een slimmerd. Misschien wat moeilijker? Goed luisteren, hier komt ie. Als we samen acht suikerklontjes hebben, en jij krijgt er drie. Wat krijg ik dan?" Daarop begon de Lippizaner luid te hinniken.
"Juist ja, buikpijn," lachte Ulrich, waarna hij besloot te genieten van de stilte en het gezelschap van de paarden.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

7 feb 2018 - 14:09 Necessity is offline

Necessity 5622

~~RICHARD~~ BEAU DAWN ~~JR.~~
26 years - Owner

We all die. The goal isn’t to live ~~forever~~. The goal is to create something that will.

Net toen Beau besloten had om het horloge toch maar op te rapen, verschenen er twee mensen uit het niets. Beide hadden ze duidelijk de intentie om het kleine ding voor hem op te rapen. De jongen, Colin, de nieuwe vuurspuger, was het snelste. “Alsjeblieft,” zei hij. Beau pakte het horloge met een kort knikje aan en zonder verder te kijken of dat onding nog een beschadiging had opgelopen stopte hij hem weer terug in zijn zak. Dat zou hij later wel controleren.
Het meisje, Dorothy, was net een fractie van een seconde later, waardoor ze wel op haar hurken zat met de woorden dat hij iets had laten vallen, maar daar bleef het ook bij. Toen Beau haar hoorde stotteren vroeg hij zich weer af waarom hij juist haar had aangenomen. Hij had iemand nodig die met zelfvertrouwen in de piste stond en die zijn of haar mannetje tegenover Asher zou staan. Maar toen ze tijdens de sollicitatie geërgerd was geraakt, was precies datgene wat hij zocht in haar bovengekomen. Lang niet iedereen zou de moed hebben gehad om ongevraagd weg te stormen terwijl ze de baan zo graag wilde hebben.
“Bent u niet de circusbaas?” vroeg Colin hem. Dit werd door Beau met enige scepsis ontvangen. Colin had net de hele show gekeken, waar Beau toch wel redelijk duidelijk als eigenaar aanwezig was, en Beau was de reden dat Colin hier nu stond. Enige herkenning was misschien op zijn plaats geweest.
Uiteraard liet Beau dat niet merken. In plaats daarvan glimlachte hij naar Colin. “De enige echte,” was zijn antwoord. “Dus Colin,” vervolgde hij. Het gebruik van Colins naam was echt niet als ‘kijk, ik weet wel wie jij bent’ bedoeld. Echt niet. Misschien maar een klein beetje. “Wat vond je er tot nu toe van?”
Voor Colin antwoordde op zijn vraag, leek hij zich ook bewust te worden van Dorothy. “O hoi, heb jij ook iets laten vallen?” vroeg hij het meisje dat op de grond zat.
De reactie van Dorothy bracht een kleine glimlach op de mond van Beau. Ondanks haar onschuldige uiterlijk zat er toch een soort pit in haar, wat ze ook nu weer liet zien. Hij had misschien niet verkeerd gekozen.
Hij besloot zijn mond te houden en juist even toe te kijken wat er nu zou gebeuren. Hij wilde weten wat voor personen hij voor zich had en ondanks dat ze zich tegenover hem wel zouden gedragen, zou hun gedrag tegenover elkaar veel zeggen. Hij stond er wel naast, dus een helemaal eerlijk beeld zou hij niet krijgen, maar wat hij zou zien in hun gedrag naar elkaar zou altijd nog eerlijker zijn dan naar hem.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

7 feb 2018 - 17:20 Aemond is offline

Aemond 35061

Chester Powers
" All the world loves a clown. "

Clown ♠ 25 jaar ♥ Buiten ♣ Met Leana ♦

Thomas was dus een zogeheten “vlieger” die van alles en nog wat deed voor het circus. Chester moest eerlijk bekennen dat hij die term nog nooit eerder had gehoord. Maar als hij goed nadacht, wist hij wel meer dingen niet die te maken zouden kunnen hebben met het circus. Wat dat betreft had hij een sprong in het diepe genomen door zich aan te melden voor het circus.
“Pas op, Red,” zei Leana met een lichtelijk opgetrokken wenkbrauw. Ze liet een kleine grinnik horen. “Herinner jezelf eraan dat ik dertien jaar voorloop in dit circus.”
Chester wist al dat hij goed zat bij Leana. Menig vrouw had hem in zijn gezicht geslagen na die opmerking, waarbij hij dan met opzet zijn hoofd opzij zou moeten laten gaan omdat je zijn hoofd met een simpele klap gewoonweg niet opzij zou krijgen. Daarvoor was hij toch net iets te sterk. Maar om de vrouwen tevreden te houden, had hij dat al vaak genoeg gedaan. Blijkbaar werkte dat goed voor hun humeur en gaf het ze een zelfvoldaan gevoel. Al kon hij wel lichtelijk geïrriteerd raken als ze hun nagels gebruikten. Krassen in zijn gezicht waren niet bepaald wenselijk. Niet dat hij ontzettend ijdel was en een perfecte huid wenste, maar het wekte enkel vragende blikken op en als hij ergens geen zin in had, dan was het wel het verklaren van een bitchslap. Niet dat hij die zo vaak kreeg, maar met zijn optredens op straat had hij regelmatig een grens overschreden. Of wanneer hij zich verveelde en op kroegentocht ging en daarbij net iets te uitbundig was. Mensen leken soms niet echt te weten wat ze met hem aan moesten. En als hij eerlijk moest zijn; hij soms zelf ook niet.
Na het horen van het koosnaampje dat Leana voor hem gekozen had, zoog hij geschrokken zijn adem in waarbij zijn wenkbrauwen naar elkaar toe trokken. “Gewaagd hoor," zei hij plagerig. Zijn vingers waren ondertussen bedekt met verschillende smaken van de etenswaren die hij in zijn mond gepropt had. Hij stak zijn tong uit en begon ze nonchalant af te likken. “Dertien jaar is een lange tijd,” zei hij tijdens zijn schoonmaakbeurt door. “Maar we zijn nu niet aan het werk, of wel soms?” Zijn ogen keken strak in de hare. “En buiten werktijd om ben je ook gewoon een vrouw – tenminste,” zijn blik viel voor een kort moment een stukje lager, op haar boezem om precies te zijn. “Yup,” zei hij bevestigend. “Of kan ik niet met Dawn’s praten zonder ieder moment te moeten vrezen voor mijn baan?” grapte hij en hij likte het laatste beetje saus van zijn duim af voordat hij zijn handen afveegde aan zijn donkere broek.
Eén van de flesjes alcohol leek hem al de hele tijd aan te staren. Met een schuin oog naar Leana, liet hij zijn vingers om het koele glas heenglijden, waarna hij het naar zijn lippen bracht.

7 feb 2018 - 17:55 Frisk is offline

Frisk 8318

Elizabeth 'Lizzie' Taylor

When you ~~can't~~ find the sunshine, be the sunshine

Kokkin ⋆ 18 ⋆ Keuken/eettent ⋆ Met Thomas ⋆ Taart 1, 2 en 3

Met een frons had ze zelf naar haar kunstwerkjes gekeken. Ze had haar best gedaan en in feite had ze haar taarten nog nooit zo groot en indrukwekkend gekregen, maar nog steeds was ze bang dat het niet genoeg was. Het was in haar ogen niet veel waard tegenover het gigantische buffet dat meester Buick* de vorige keer op tafel had getoverd. Ze had toen wel geholpen - meer dan ze zichzelf en anderen vertelde - maar het was zijn creatie geweest. Gelukkig voor Lizzie, was ze de enige die er zo over nadacht.
"Lizzie, die taarten zijn prachtig!" riep Thomas uit. Ze moest blozen, maar niet perse omdat het Thomas was. Ze was gewoonweg zo bescheiden. "Ik wist dat je talent had, maar dit zijn werkelijk kunstwerken." Nu moest ze wel een beetje lachen. Ze vouwde haar handen voor haar in elkaar en keek even naar de berg afwas die dag gebracht had.
"Goh, ik doe het graag," glimlachte ze de absolute waarheid. Ze vond zichzelf geen slechte kok, maar ze noemde het liever een passie dan echt talent.
"Je hoeft je echt niet onzeker hierover te zijn of bang dat ze niet lekker zullen zijn, want dat zullen ze zeker worden. Ik kan zeggen dat je leermeester waarschijnlijk trots op je zal zijn." Heel even kromp Lizzie in elkaar. Ze mistte meester Buick wel, ondanks dat ze besloten had om niet met hem mee te gaan toen hij zelf de handdoek op de grond had gesmeten. Het was de enige vaderfiguur die ze ooit had gehad. Thomas kwam bij haar staan en legde zijn hand op haar schouder. Ze schrok er even van, maar schudde hem niet af. Ook al wist ze dat hij helemaal niet naar haar keek zoals zij weleens naar hem keek, kon ze het toch niet laten om dit moment te koesteren.
"Ik ben zelf ook erg trots op je. Ik heb je binnen twee jaar zien groeien. Ik kan je zeggen dat je beroep echt op het lijf is geschreven," zei hij. Ze keek naar hem op en glimlachte, hoewel haar hart een pijnscheut te verduren kreeg bij de bevestiging van wat ze zichzelf net bedacht had. Ze was te klein, te jong en gewoon niet genoeg... Maar dat schudde ze snel van zich af en dacht aan het grote lijf van meester Buick.
"Liever niet," grinnikte ze zachtjes.
"Hoe wil je ze dragen en op welke plek wil je ze stallen?" Vroeg hij terwijl hij om de tafel heen liep. "Of wil je de tafel verplaatsen met de taarten erop?"
"Ik denk niet dat de tafel door de deuropening past," glimlachte ze. Daarbij wilde ze liever niet dat één van de vuurspuwers of messenwerpers zijn kunstjes ging vertonen bij de prachtige, eikenhouten en antieke tafel. "Ik denk dat we ze het beste samen één voor één naar buiten dragen." Ze voegde meteen de daad bij het woord en stroopte haar mouwen op, waarna ze bij de eerste taart ging klaarstaan.

*Ik heb even schaamteloos de naam van de kok uit de grijze jager gestolen voor Lizzies oude leermeester.

Mijn brein breint zoals het breint.

7 feb 2018 - 18:11 Aemond is offline

Aemond 35061

Mabel Monroe
" Animals never bite me. Humans do. "

Dierenverzorgster ❁ 22 jaar ❀ Buiten, dierenverblijven ❁ Met Chick❀

Mabel had hem verbaasd aangekeken toen hij had gezegd dat hij wortels niet lekker vond. Dat was een raar antwoord op de vraag of hij met haar mee wilde gaan naar de eettent…
Zijn ogen werden groot toen hij zich iets leek te realiseren. “Wacht – je vroeg zeker niet of je eten mee moest nemen voor mij. Sorry. Ik gok op: ga je mee? Was dat het? Zo ja: natuurlijk. Dan weet je vanaf nu gewoon dat ik niet van wortels houd. We moeten elkaar tenslotte beter leren kennen, niet waar?”
Mabel grinnikte om zijn antwoord en voor het eerst in een lange tijd voelde ze weer een stukje genegenheid voor een ander persoon. Ze schrok er zelf bijna van. Maar dat weerhield haar er nog niet van om een kleine glimlach rond haar lippen te bewaren.
“Ik houd niet van champignons,” merkte ze op. “Nu weet je ook iets over mijn voorkeur voor groentes,” lachte ze zachtjes. Maar de realiteit was dat ze de afgelopen jaren geen keuze had gehad in haar voedselopties en champignons vaak genoeg naar binnen had gewerkt. Wanneer je van deur tot deur leefde, weinig geld had en een beetje doelloos rondslenterde (de meeste dagen), mocht je niet kieskeurig zijn. Je mocht op zulke momenten allang blij zijn dát je iets te eten had en je maag niet rammelde.
Ze keek even veelbetekenend naar de eettent, waar mensen al vol op aan het genieten waren. Ze likte onbewust haar lippen en slikte. Heel even keek ze naar Chick. Zijn rustige uitstraling hielp haar te kalmeren. Haar zenuwen waren namelijk lichtelijk in aantocht bij het zien van de mensenmassa. Ze was niet per se sluw, maar haar communicatievaardigheden waren niet bepaald op en top. En hoewel ze zich voorhield dat ze toch niet veel van mensen moest hebben, hechte ze stiekem nog best veel waarde aan hun veelzeggende blikken en hun onuitgesproken meningen.
Ze ademde even diep in en uit en besloot toen gewoon te gaan. Haar voetstappen waren een tikkeltje onzeker, maar daar concentreerde ze zich niet op. Ze hoopte maar dat Chick dicht bij haar bleef. Hoewel ze hem nog niet echt kende, kreeg ze wel een gevoel dat het goed zou komen tussen hen. Ze wist nog niet zo goed wat voor een relatie dat zou zijn, maar aangezien ze na vandaag waarschijnlijk elke dag gingen samenwerken, moest ze haar best doen om iets goeds in stand te houden. Want ondanks haar wantrouwen, was ze nog altijd geen slecht mens en had ze haar manieren nog niet compleet verloren.
Ze keek even nieuwsgierig om naar Chick, benieuwd of hij bij haar zou blijven of dat hij wél sociaal was aangelegd en iemand anders ging aanspreken, iemand die niet zo terughoudend was als zij.

7 feb 2018 - 18:38 Blackbeack is offline

Blackbeack 3235

~~Sheridan~~ 'Leana' Dawn
"If you kick me when I'm down, you better pray I don't get up."

24 years • 'Catwoman' • Met Chester

Leana's blik dwaalde met regelmaat af van haar gesprekspartner. Niet omdat ze zich verveelde, aangezien ze hem vermakelijk genoeg vond. Maar gewoon omdat ze nou eenmaal snel afgeleid raakte, en elke zichtbare beweging haar aandacht trok. Zodoende had ze Chick en Mabel al zien weglopen van de kattenverblijven - iets wat ze eigenlijk alleen maar een prettig idee vond, Kensi een soesje op Benjamin's hoofd zien drukken - waarbij het haar moeite had gekost om niet hardop te lachen, en Beau het ongemakkelijk zien maken voor twee van zijn nieuwe medewerkers - uiteraard. Daarom had ze ook pas doorgehad wat Chester aan het doen was op het moment dat ze zijn blik op haar voelde rusten.
“Maar we zijn nu niet aan het werk, of wel soms?” waren de woorden geweest waarbij hij haar zonder twijfel aan had gestaard.
Hij was ondertussen bezig met het aflikken van zijn vingers, en het deed haar denken op de manier waarop de katten zichzelf wasten.
“En buiten werktijd om ben je ook gewoon een vrouw – tenminste," had hij vervolgd, maar op dat punt stierf zijn stem kort weg. Terwijl Leana een volgende slok van de wijn nam, dwaalde zijn ogen af. "Yup."
Evenals eerst keek Leana hem sceptisch aan om zijn daden. Mannen waren grappige dingen. Haar slanke - bijna dun te noemen - lichaam bevat niet de hoeveelheid rondingen die ze beweerden te willen, en toch moesten ze er altijd naar kijken. Hoewel Leana wist dat het eerder haar uitstraling was die daarvoor zorgde. Ze had immers vaak genoeg gehoord gekregen dat ze 'te dun' bevonden werd, dat het 'zonde was van het gezichtje'. Maar het deerde haar niet, haar ranke lijf was perfect voor de showwereld.
"Of kan ik niet met Dawn’s praten zonder ieder moment te moeten vrezen voor mijn baan?” ratelde Chester onverstoord verder.
Leana uitte een bedenkelijke zucht, waarbij één van haar handen door haar donkere krullen ging. "Dat ligt er compleet aan wat je zegt in deze gesprekken," antwoordde ze. Vervolgens liet ze haar haar weer voor wat het was, voor even dan. Het was een hardnekkige gewoonte om eraan te zitten, evenals de tic om het litteken aan te raken. Men zou bijna denken dat Leana bang was dat hij weg was gelopen, iets wat ze niet bepaald erg zou vinden.
Het ding kenmerkte de uithaal die Rohan een aantal jaar eerder had gedaan, waarbij zijn klauw van haar hals tot haar kaak in haar huid door was gedrongen. Maar hij was niet zo opzichtig als de tanden van Kenyi in haar been.
"Daarbij, je bent nu in het circus," zei ze, waarbij de hand met het wijnglas onwillekeurig gebaarde naar alles waar ze tussen stonden. "Het is niet alsof je om vijf uur uit klokt en dan verwijderd bent van alles. 'Buiten werktijd' bestaat niet echt meer." Haar ogen hadden haar eigen beweging even gevolgd, waarna ze weer uitkwamen bij de nieuwe clown.
Beau had deze keer erg veel mensen aangenomen die niet uit het circus kwamen. Ze kon nooit echt precies zeggen waar het door kwam dat ze het doorhad bij anderen, het was gewoon een bepaalde uitstraling. De ene leek iets te missen, de andere leek juist iets te hebben wat het verried.
"Nu we het er toch over hebben, wat heb jij de afgelopen dertien jaar gedaan?" vroeg ze.

[ bericht aangepast op 7 feb 2018 - 18:38 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

7 feb 2018 - 21:03 bubbIes is offline

bubbIes 1176

KENSI DAMARIS CARRICK

JUST LIKE THE APLHABET,
I COME BEFORE U.

24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

'Ik zei dat je van mijn mocht drinken wat je wilt, dus ik zie je probleem niet,' zei Benjamin waarna hij kort zijn wenkbrauw naar de jongedame optrok. Ze liet bijna haar mond open vallen, vergat hij zijn eigen beledigingen? Vergat hij dat ook al? Ze zuchtte een diepe zucht, maar probeerde het opkomende gevoel te negeren. 'Ik moet zeggen dan ik nu ook niet bepaald zin meer heb om te luisteren,' ze rolde overdreven haar ogen. Op haar compliment over het soesje op zijn voorhoofd werd hij eigenlijk nog pissiger. 'Oh, daar ben ik blij om,' mompelde hij namelijk sarcastisch, wat Kensi negeerde. En toen Kensi opnieuw keek naar het glaasje drinken in zijn hand klonk hij nog steeds niet opgevrolijkt. 'Ik ga dit niet over je heen gooien,' zei Benjamin weer eens té serieus. 'Wat, je hebt de kans op wraak en je gebruikt het niet?' Kensi moest een nieuwe oogrol onderdrukken. 'Dan doe ik het zelf wel, ik heb altijd al willen voelen hoe het is om drinken over jezelf heen gegooid te hebben.' Ze pakte het glaasje van hem af en maakte aanstalten om het hele glas over haar zelf heen te gooien.

~~Aan hem de keuze of hij dit toelaat of niet. Hij mag haar tegenhouden of haar haar gang laten gaan.~~

[ bericht aangepast op 7 feb 2018 - 21:05 ]

''With all due respect, which is none...''

Index RPG Actieve Topics Zoek