Weet je, de meeste mensen vinden mij super sociaal. Zet mij in een nieuwe groep en ik praat met iedereen. Je kent dat wel, zo iemand...
Maar soms zijn er echt zo van die momenten dat je het sociaal contact wil mijden. Wel zo'n moment heb ik nu. Na een hele dag shoppen met mijn vriend (ik heb wederom geen nieuwe kleren gekocht, damn) lig ik nu in mijn jogging in de zetel. En ik probeer mezelf te motiveren om naar de kerstboomverbranding te gaan. Maar ik heb totaal geen goesting in fysiek menselijk contact. Leave me alone.
Ik wil wegkwijnen in de zetel met mijn boek. Niet naar buiten.
En anderzijds ben ik nieuwsgierig wie er allemaal gaat komen en of het mogelijks toch niet gezellig kan worden. Maar ik heb ook weer: waarom contact maken met zoveel mensen. Kan ik niet gewoon mijn ouders bellen om te komen kaarten ofzo. Ergens een tussenweg. :'D
Want ik weet dat als ik vanavond thuis blijf, ik er morgen misschien spijt van heb.
Pff, beslissingen beslissingen.
Al vermoed (nee, eigenlijk ben ik 99% zeker) ik dat ik zo een broek aan doe en samen met mijn vriend op de fiets spring. Schop onder mijn kont. Hup. :')
I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury