Plunkett schreef:
(...)
Daar heb je zeker gelijk in. Ik zit op het moment ook te werken aan een essay en ik moet er in de komende weken nog twee maken. Ik heb in principe langer de tijd, maar over twee weken vertrek ik voor vier maanden naar de Verenigde Staten en het liefst wil ik daar nog zo min mogelijk doen voor mijn vakken in Nederland.
Ik moet zeggen dat ik het hele burn-out-gebeuren met een korreltje zout neem. Het is inderdaad hard werken, maar ik vind oprecht dat dat wel mag. Denk er wel aan dat een heleboel studenten naast hun studie ook werken, feesten, tijd in de trein doorbrengen. Ik heb vorig jaar acht maanden gewerkt naast mijn studie, maar het werd me te veel. Ik ben gestopt omdat ik het niet kon combineren. Hier komt ook een groot deel van de stress vandaan. Dat heb ik ook gemerkt en daarom heb ik ervoor gekozen te stoppen bij Ikea, ook al was het echt geweldig leuk werk. Ik snap dat studenten ook willen feesten, maar ik hoor verhalen van studiegenoten die elke week twee of drie keer tot zes uur in de kroeg hangen en colleges overslaan. Dan krijg je inderdaad een achterstand.
Dus ik weet niet zeker of ik het helemaal geloof dat de studenten zo'n stress hebben alleen vanwege hun studie, maar ook door hun buitenschoolse activiteiten.
Het probleem zit 'm er ook in dat al die buitenschoolse activiteiten zo ongeveer vereist zijn. Basisbeurs hebben we niet meer, lenen dat wel, maar wil je zelfstandig op kamers wonen (en je ouders kunnen of willen je niet ondersteunen) zal je moeten werken naast je studie. Wil je fatsoenlijke baankansen hebben? Ga in een commissie zitten, zit bij een studievereniging, doe dit en dit en dat. Ondertussen moeten we het eigenlijk ook allemaal maar binnen zoveel jaar klaarspelen. BSA moet in 1 jaar gehaald worden, propedeuse in twee, anders kan je je studie vaarwel zeggen. Een jaartje er tussenuit voor commissiewerk zit er niet meer in of überhaupt de verkeerde studie kiezen.
Daarnaast, over je 5 ECTS en 140 uur kwestie. I agree, maar het wordt vervelend wanneer 5-punts vakken zich gaan gedragen als 10-punts vakken en iedereen in de groep er meer tijd in steekt dan voor het vak staat. Ik heb zo'n vak, en dat is extra werk waar geen ruimte voor in de planning is. (ook hebben vakken de neiging om deadlines op hetzelfde moment te zetten, ik had 4 deadlines op 1 dag. Dat is een beetje te veel.)
Ik weet niet of er daadwerkelijk zoveel studenten met een burn-out zijn, maar als ik op mijn studie rondvraag, zijn er wel belachelijk veel studenten die toegeven dat ze in het midden van hun kamer willen zitten huilen. Gewoon, gezonde studenten. En als er ineens een extra opdracht bijkomt, want dat gebeurt wel eens, kijkt iedereen elkaar aan met mentale exclamaties 'WAAR HALEN WE DIE TIJD VANDAAN'. Moeten werken voor je diploma is logisch, maar als iedereen in je collegegroep een kleine inzinking krijgt als er over deadlines gesproken wordt, is er toch echt iets mis.
Tl;dr Als universiteiten worden inbegrepen in het begrip school, dan ja. En docenten mogen wel eens leren om deadlines op elkaar af te stemmen.
Time to tip the scales!