[150] • Alice' home for peculiar children •Praattopic 1 - Praattopics

Op 16 november werd er een meisje geboren, maar het was geen gewoon meisje, want zij miste 1 arm en de andere was krom en klein. Vanaf het eerste moment dat ze naar school ging werd ze al gepest, iedereen lachte haar uit en ze werd door ieder individu buitengesloten. Zelfs haar eigen vader verafschuwde haar. Iedereen liet haar vallen, behalve haar moeder. Ze was er altijd voor haar, en zorgde ervoor dat zij kon leven in een wereld van haat. Ze bedacht dingen zodat ze haar beperking op een andere manier kon gebruiken, een manier waarop het voordelig was. Het meisje groeide goed op en kreeg vrienden die ook beperkingen hadden. Ze was heel blij dat haar moeder er altijd voor haar was geweest, maar niet iedereen heeft iemand waarop diegene kan rekenen. Daarom heeft ze een huis gecreeërd en niet zo maar een, maar een waar mensen met een beperking kunnen werken en leren om om te gaan of zelfs de beperking te veranderen in een gave. Iedereen met een beperking was er welkom.

Kinderen komen overal vandaan om zich bij het huis te voegen. Het huis is gevestigd in het noorden van Engeland. Het huis zit ver verstopt tussen de hoge bomen en het terrein is voor normale mensen lastig te vinden. Voor de kinderen met een beperking is het echter een veilig haven in de wrede wereld. Doordat kinderen met een beperking als een taboe worden gezien is het voor hen erg lastig om normaal op te groeien, zo worden zij enorm gepest of zullen ze later enorm lastig een baan kunnen vinden. Zodra zij naar dit huis toe gaan maken zij voor zichzelf dan ook de keuze om hun studie niet op nummer een te zetten. In dit huis leren zij namelijk hoe ze hun beperking om kunnen zetten in iets positiefs, een nieuwe kracht. Om een voorbeeldje te noemen zal een blinde zijn beperking bijvoorbeeld om kunnen zetten in het zien van aura's. Het enige wat dit huis is hen begeleiden op hen zoektocht naar deze kracht, de kinderen zullen alles zelf moeten doen, van iedere kracht die ontstaat is er tenslotte maar eentje, de beperkingen komen daarentegen wel vaker voor en hierin kunnen de kinderen elkaar dan ook helpen. Voordat zij volwassen zijn zullen zij geleerd hebben om hun beperking zo goed mogelijk te gebruiken. Zodra ze volwassen zijn is het dan ook de bedoeling dat zij het huis zullen verlaten, nu kunnen zij er ook voor kiezen om in het huis te komen werken als begeleider. Hier zullen ze niks mee verdienen, het enige wat ze dan hebben is met zekerheid een dak boven hun hoofd en iedere dag iets te eten.
De community is echter wel nog redelijk gelovig en ook de kinderen worden zonder enkel geklaag aan het werk gezet. Zo heeft ieder per week een andere taak om uit te voeren, de ene keer kan dit met iemand anders zijn de andere keer doe je het alleen. Voor het avond eten wordt vaak nog een woordje naar de heer toe gepreveld en het wordt ook zeker niet gewaardeerd als er een jongen op de meisjeskamer is. Relaties zijn verder wel gewoon mogelijk.