Ik kan soms zo vreselijk huilen om mijn ouders. Nee, ik wil niet als ik 23 ben de hele dag op een rotbootje zitten met het hele gezin, terwijl we toch alleen maar ruzie maken, in de brandende zon (hoi, zonallergisch, waren jullie dat vergeten?) terwijl ik morgen op een nieuwe stage begin en eigenlijk het liefst me opsluit in een grot in verweggistan. Is het nou zo moeilijk te begrijpen?
Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"