Het lastige hieraan, zoals hierboven al een paar keer gezegd is, is dat je met het opschorten van internationale hulp in wat voor betekenis dan ook meestal niet de regering of het leger of wie er dan ook verantwoordelijk is voor die mensenrechtenschendingen treft, maar het volk, terwijl die juist al het slachtoffer is in zulke situaties. Dit soort dingen kunnen eventueel een diplomatiek onderhandelingsmiddel zijn om druk te zetten, maar als het wordt doorgevoerd, is doorgaans precies die groep er de dupe van die je juist níét wilde straffen. Ik denk dus niet dat dit een erg fijne oplossing is.
Het zou anderzijds natuurlijk wel een goed idee zijn om als een regering erom bekend staat politieke tegenstanders spontaan te laten verdwijnen (maar niet op de leuke goocheltruc manier), een eventueel geldbedrag voor bijvoorbeeld ontwikkelingshulp niet per se op de bankrekening van precies die regering te storten. Het is dan waarschijnlijk verstandiger om indien enigszins mogelijk materiële goederen naar het land te sturen of via goede doelen kleinschaligere projecten op te starten met de bevolking waar mogelijk. Het doel is hoe dan ook dat je monetaire hulp wel echt daar uitkomt waar je wilt dat het belandt, en dat je er niet per ongeluk extra rozenblaadjes ingezet met echte diamenten van koopt voor het avondlijke bad van een dictator.
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan
Ledecky
