ken je van die dagen waarop alles gewoon een beetje gek voelt en je uiteindelijk op bed ligt want actief dingen doen is net iets teveel gevraagd maar op bed liggen is ook weer zo nutteloos en je voelt je gewoon niet helemaal op je plek en je bent vagelijk misselijk maar niet echt, het is meer gewoon het algemene gevoel van je ongemakkelijk voelen dat in je buik is gesetteld en je wordt verdrietig om domme dingen (zoals hannibal wat twee jaar geleden is gecanceld en het weer dat slecht is en het missen van fietspaden) en niks voelt helemaal oké maar het voelt ook niet echt heel erg fout of zo, want het is niet rationeel het is gewoon dat limbo achtige gevoel van 'psst, vandaag is KUT, hihi, oké bye'
en dan moet ik niet eens ongesteld worden echt wat is deze shit het is zeer bedroevend
Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.