[RPG250] Los Angeles' Performing Arts Academy • Speeltopic - Speeltopics

7 juli 2017 - 16:01 Mouli is offline

Mouli 1328

LOS ANGELES' PERFORMING ARTS ACADEMY

every act you have ever performed since the day you were born
was performed because you wanted something
©Mouli

DE SCHOOL
hal, school van buiten, kantine, audiotorium 1 + 2
Los Angeles' Performing Arts Academy, richt zich zoals de naam al zegt, op performing arts. Het doel van de school is om de jeugd voor de bereiden op de keiharde wereld binnen deze sector, omdat de echt goede acteurs, dansers en muzikanten negen van de tien keer na High School stoppen met school. Jonge talenten krijgen hier hulp met het maken van keuzes en maken snel kans op aangepaste roosters en andere mogelijkheden om hun schoolleven met hun passie te combineren. Het enige wat de school van zijn leerlingen verwacht is inzet en zelf actie ondernemen. Wat je ook worden wilt, jij bent er verantwoordelijk voor dat mensen je leren kennen of niet. Maak dat YouTube account aan, ga voor die figurantenrollen en accepteer het optreden in dat kleine cafeetje. Iedereen moet klein beginnen om groot te eindigen.
Het P.A.A. is een High School gelegen in Hollywood en trekt leerlingen over heel de wereld. Omdat het grootste gros van de leerlingen dus geen huis heeft om na school naar toe te gaan, slapen alle leerlingen in gebouwen naast de school. Freshmans bij elkaar, sophomores bij elkaar, juniors bij elkaar en seniors bij elkaar. Leerlingen zitten dus vier jaar lang met dezelfde mensen "opgescheept" in een gebouw. Het is een vereiste dat de leerlingen hier in ieder geval van maandag tot vrijdag slapen, om zo min mogelijk onderscheid tussen leerlingen te krijgen. Per half jaar maakt de school een nieuwe indeling wie naast wie op een kamer slaapt.

In freshman year krijgen alle leerlingen nog les in alle drie de categorieën van performing arts. Vanaf sophomore year kiest elke leerling zijn favoriete stroming (music, dance of acting) waarin hij of zij de aankomende drie jaren zich op wilt focussen. Per jaarlaag ontstaan er dus drie klassen. De YouTubers onder de leerlingen kiezen een stroming die het meest bij hen past en wat hun eventuele "back up" plan wordt, aangezien YouTube niet een baan kan worden die je tot je pensioen volhoudt.
Over het algemeen hebben de drie klassen redelijk dezelfde vakken, al besteed de music class de helft van de tijd aan het oefenen van liedjes en het bevorderen van hun stemmen. Dit zowel in groepsverband als iedereen per individu. Acting class is grotendeels bezig met het maken van korte films in groepjes en het leren van acteertechnieken. De dans class leert verschillende soorten stijlen dans, ook al zijn enkele leerlingen heel gespecificeerd op één dans, iedereen moet wat van elke dans kunnen. In dance class wordt gewerkt met eigen inspiratie en vaste choreografieën. Eens in de zoveel tijd wordt er ook een dansvoorstelling georganiseerd waar natuurlijk voor geoefend wordt. Bij alle drie de klassen is natuurlijk ruimte voor specialisatie, eigen ingeving en komt overal een feedback van de professionals van school bij kijken.

De school beschikt over onder andere een auditorium waar de muzikanten en zangers hun geluid kunnen laten horen aan publiek, waar de films van de acting class te zien is en waar de dansers hun voorstellingen houden. Omdat het niveau van de leerlingen op school gemiddeld erg hoog ligt, trekken alle drie de categorieën ook veel aandacht van buiten en zijn er vaak genoeg mensen in de zaal bij een voorstelling aanwezig. Daarnaast beschikt het P.A.A. ook over een grote filmruimte met meerdere greenscreens en sets, muzieklokalen, danslokalen met spiegelmuren en natuurlijk een kantine, een bieb/werkplek en klaslokalen.

Om een plekje op het PAA te bemachtigen moet er bewijs zijn dat de leerling bezig is met het krijgen van een toekomst in de performing arts wereld en moet de leerling op gesprek komen. Lang niet elke leerling wordt toegelaten, omdat de school het niveau graag hoog houdt en niet al te volle klassen wilt hebben.
Daarom hebben de meeste klassen ook maar 6 tot 8 leerlingen, wat op het eerste gezicht heel weinig lijkt, maar vaak meer dan genoeg is.

DORMATORIES
woonkamer 1 +2 + 3 + 4, keuken 1 + 2 + 3 + 4, gang naar trap en trap 1 + 2, badkamer, slaapkamer meisjes + jongens (denk de luxe dingen allemaal weg en verander ze in troep)
Zoals eerder benoemd slapen alle leerlingen in dormatories. Dit houdt in dat alle leerlingen dus verplicht zijn om van maandag tot en met vrijdag in de dormatories te verblijven. Jaarlagen apart en jongens en meisjes apart in een gebouw. De acht gebouwen grenzen allemaal aan een zeer grote tuin die zich op zijn beurt weer tussen de gebouwen en de school in ligt. Zo zijn de dormatories alleen te bereiken vanaf de school en is er weinig kans op diefstal. In de tuin is onder andere een zwembad, veel bloemen en gras, een fontein, en aan de zijkant een heel klein sportschooltje.
Erg strenge regels heeft de school niet: het idee van de dormatories is dat leerlingen juist zelfstandig worden en hun eigen aardappels kunnen koken. De enige echte regels die ze hebben is dat doordeweeks om 23:00 uur de wifi en de lichten uitgaan. Dit doet de school zelf, door gewoon een paar stekkers uit de stopcontacten te trekken.
Binnenkomend vanaf de tuinkant stappen de leerlingen, in welk gebouw dan ook, in een grote woonkamer/keuken, met een links een dubbele hoekbank en televisie en rechts om een muurtje heen een vierkante eettafel met daarachter een keukeneiland. Achter de keuken is nog een kleine zithoek. Wanneer je achter de bank de gang inloopt, kom je bij een trap die leidt naar de slaapkamergang. In deze gang zijn aan beide kanten slaapkamers voor twee, enkele keren drie personen. Per twee slaapkamers is er 1 badkamer, die je dus met zijn vieren deelt. De badkamer is alleen te betreden vanaf de slaapkamers.
Doordeweeks is het verplicht dat iedereen in zijn eigen bed slaapt, maar in het weekend gaat alles nog wel eens door elkaar heen, ook wie in welk gebouw slaapt. School maakt de indeling wie met wie in een kamer slaapt en dit wordt elk half jaar veranderd.

REGELS EN EXTRA
• De huisregels van Quizlet
• Alleen ik, Mouli, maar de nieuwe topics aan, tenzij anders staat aangegeven
• Geen perfecte rollen, niemand is perfect
• Het woordenaantal van je posts moet minimaal 250 woorden bevatten, exclusief codes
• 16+ is toegestaan, maar vermeld dit even bovenaan je post
• De fictieve datum van het speeltopic begint bij 1 september 2017
• Als je vragen hebt, stuur dan even een PB'tje, een GB'tje of laat een berichtje achter in het topic

one day the people that didn't believe in you
will tell everyone how they met you

TOPICS
• rollentopic
• praattopic 1 2
• speeltopic

TIMESKIPS
•
•
•

START
We beginnen het "verhaal" met 21 seniors op 31 augustus 2018, rond 11.30 uur 's ochtends. Op 1 september zullen de eerste lessen weer beginnen, maar school wilt graag dat iedereen de dag van te voren voor twaalf uur 's middags aanwezig is, zodat de leerlingen de volgende dag niet met een excuus kunnen komen als 'mijn vliegtuig vertrok niet eerder'. Wanneer de leerlingen eenmaal aanwezig zijn, mogen ze zelf weten wat ze de rest van de dag uitvoeren. Rond elf uur kwamen de eerste mensen aan, en langzaam stroomde het terrein voor school, namen leerlingen afscheid van familie, ontmoetten ze na twee maanden vakantie hun vrienden weer en pakten hun koffers uit op de juiste slaapkamer, die een week geleden bekend is gemaakt.

Het weer — 22 graden, loopt in de loop van de dag op tot 26, paar wolkjes in de lucht, volop schijnende zon.
Plaats — rond het schoolterrein
Slaapplekken —

[ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 7:35 ]

take risks

14 juli 2017 - 20:29 Valkyria is offline

Valkyria 3960

TYBALT MORTIMER CHAPMAN

I have licked the fire and danced in the ashes of every bridge I ever burned.
I fear no hell from you.

The Ice King ~ Dancer ~ 18 ~ Woonkamer ~ Céline

"Dat klinkt als een heel goed idee! Ik houd van koffie, ben je ook goed met Cappuccino's?" Bij het woord cappuccino krulde Tybalt's neus spontaan een beetje omhoog. Het was niet zo dat hij er een bloedhekel aan had, zoals aan andere veredelde koffies met onuitspreekbare namen en zoveel toevoegingen dat je niet eens de koffie meer smaakte, het kwam simpelweg door het feit dat hij zijn koffie liefst van al gewoon zwart dronk. Bij de herinnering aan zijn meest memorabele, spontane quote; "Ik drink mijn koffie zo zwart als Odile," klommen zijn mondhoeken een beetje de hoogte in. Ondertussen was het moment om ook verbaal een antwoord op Céline's vraag al aan Tybalt voorbij gegaan. Waarschijnlijk had het nog een keer achterom gekeken en gezwaaid naar hem, maar dat had hij niet in de gaten gehad.
"Mag ik dan ook wat van die pasta salade? Dat klinkt wel erg aangenaam," haalde de blauwharige actrice hem uit zijn gedachtegang. Heel even vroeg hij zich of dat niet duidelijk geweest was. Tybalt mocht dan wel achter zijn rug om een ijskoning genoemd worden, hij had nog wel een greintje menselijkheid. Iemand er op laten toekijken hoe hij zijn eigen buikje rond at zonder diegene iets aan te bieden ging zelfs voor hem te ver. Ondertussen ratelde de nieuwe studente gewoon vrolijk verder en Tybalt besloot dat het wellicht beter was haar niet te onderbreken. Om één of andere reden vond hij de dame zelfs behoorlijk amusant, terwijl hij er absoluut zeker van geweest dat ze het type persoon was waar hij buiten school om nooit spontaan naartoe zou gegaan zijn. Het duurde ook niet snel eer hij er achter kwam wat het precies was; hij kreeg namelijk de indruk dat Céline's haren dan wel blauw mochten wezen, haar hart was waarschijnlijk van goud. Bijna werd hij overspoeld door een golf van schuldgevoel. Wat zou hij gaan doen als ze echt bevriend zouden raken? Hij was helemaal niet goed in het toelaten van mensen in zijn leven. De glimlach op haar lippen deden zijn gedachten even stillen, waardoor de woorden die ze gesproken had de kans kregen om tot hem door te dringen. Tybalt grinnikte even, schudde zijn hoofd en draaide zich om zodat hij zijn woorden om kon zetten in daden.
"Nee natuurlijk niet," antwoordde hij sarcastisch. "Ik ben toch je meid niet? Ze maken die pakjes helemaal niet in mijn maat." Ondeugend had hij even over zijn schouder gekeken en zijn tong naar de dame uitgestoken. Het was fijn een keer een luchtige conversatie te voeren, te kunnen spreken met iemand die hem niet enkel als een snobistische koele kikker kende. "Vreemde snuiter," voegde hij er achter, gemeend maar niet verwijtend.

In de keuken had een vluchtige blik door de kasten en een grondige inspectie van de koelkast hem een flinke buit opgeleverd. Zo'n vijf minuten later was de kip al een heerlijk gouden kleurtje aan het krijgen, terwijl de pasta ook in het water kon. De courgette en aubergine die Tybalt gevonden had had hij besloten te stomen, om alle vitaminen en smaak zo zorgvuldig mogelijk te bewaren. Inmiddels kon hij niet veel meer doen dan wachten.
"Waarom acteren?" vroeg Tybalt terwijl hij zijn kopje koffie naar zijn lippen bracht. Een cappuccino had hij helaas niet tevoorschijn weten te toveren, gezien het koffie apparaat dat ze tot beschikking hadden nog een behoorlijk primitief design had. Maar als Céline echt zoveel van koffie hield als ze beweerde dan zou ze zijn Mortimer's Cup ook wel smaken. Daarbij was er niemand die een cappuccino zo heerlijk kon serveren als Kenny, Tybalt wilde niet eens proberen daar aan te tippen.
"Wat heeft je ertoe gedreven? Vanwaar de passie?" vroeg Tybalt, beseffend dat hij wellicht meer zou moeten delen met zijn nieuwe schoolgenote dan hem lief was - indien zij de vraag terug zou kaatsen.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

14 juli 2017 - 22:57 Venustic is offline

Venustic 2690

Cora Ophelia Allegro

Wild Child | 17 Years | Dance Class | Outside | With Julien

She was a wildchild, always stealing the stars
and getting drunk on the souls of earthbound misfits

‘Je bent wel echt Wonder Woman 2.0 hè?’ was wat Julien tegen Cora zei nadat ze hem bad uitgegd dat de beer die eerst zo gevaarlijk had geklonken in werkelijkheid erg ver weg was. Een lach rolde over Cora haar lippen , het was haar hobby om dingen te overdrijven. Dingen dramatischer te laten klinken dat ze eigenlijk waren en msen daar meer schokeren. Hoewel de waarheid altijd vrij snel naar boven kwam. 'Maar hé je geloofde me wel voor een seconde,' zei Cora lachend. 'Ik denk maar dat ik overstap naar de acteurs. Echt ik kan gewoon geweldig acteren.' Na deze woorden gooide Cora overdreven dramatisch haar blinde haren naar achteren als of ze zich daadwerkelijk zo goed voelde. Ja, Cora had toen ze klein was ook grote interesse gehad in acteren, ze deed altijd toneelstukjes met haar broertje en zussen, maar nee echt geweldig acteren kon ze het niet. Tegenwoordig had ze die ambitie niet meer, hoewel ze soms ook nog wel twijfelde of dansen wel was waar ambitie lag. Of het lag er wel, maar ze twijfelde of ze wel goed genoeg was.
Een antwoord op de vraag of ze hier gingen dansen of in een danszaal kreeg Cora niet, in plaats van haar een antwoord te geven trok Julien de jongedame mee. Iets wat voor haar al genoeg zei en dus liep ze braaf met hem mee naar een van de danszalen.‘Is dit groot genoeg voor madame?’ zei Julien, iets wat Cora opnieuw aan het lachen maakte. 'Perfect,' zei ze terwijl ze haar witte gympies uit schopte, eigenlijk had ze hier niet helaal de goede kleding aan. Ze zou haar benen niet in de lucht kunnen schoppen zoals ze normaal deed, maar voor nu was het genoeg. Het ging nu niet om die perfectie het ging om de plezier van het dansen dus of Cora haar benen nou een negentig graden hoek maakte of een zeventig, het deed er niet zoveel toe. Niet voor haar tenminste.
‘Heb jij misschien nog wat oude muziek op je telefoon staan?’ vroeg Julien vervolgens aan Cora terwijl de jongedame zich ontdeed van het jasje wat ze had gedragen. Ze gooide het ding boven op haar schoenen en keek vervolgens weer naar Julien. ' Ik denk dat ik nog wel wat leuks tevoorschijn kan toveren,' zei ze waarna ze haar mobiel op de stereo inplugde. Snel ging ze door haar muziek, erg veel goede nummers stonden er niet tussen, de muziek waar zij en Julien op danste was niet volledig de muziek die Cora normaal gesproken luisterde. Soms wel, maar Cora had uiteindelijk toch altijd de lichte voor liefde voor 'classic rock'. Uiteindelijk vond de jongedame haar favoriete dansnummer en zodra de eerste geluiden door de ruimte klonken vond haar hand die van Julien.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

15 juli 2017 - 17:29 Sombre is offline

Sombre 2828

Celine Oceana Alexander

Celine - living room - Tybalt

"My mom told me I could be everything I want. So, i became an actress. Now I can actually be everything I want."

Ik zag hoe Tybalt zijn neus optrok bij het woord 'cappuccino'. Dat zat hij dus wel niet erg lekker vinden, waarschijnlijk is hij zo'n koffiedrinker die echt alleen de koffie zelf wilt proeven. Ineens zag ik een grijns op zijn gezicht tevoorschijn komen, had hij een binnenpretje gehad? Het zal vast, ik moest zelf ook even terug denken - door zijn afkeurende blik - aan toen ik iemand bij Starbucks zijn cappuccino uit zag spugen, en door de koffietent schreeuwde dat het geen echte koffie was. Ik glimlachte door de gedachte. Hij had nog steeds niks gezegd dus ik besloot maar even iets te zeggen.
"Mag ik dan ook wat van die pasta salade? Dat klinkt wel erg aangenaam." vroeg ik speels. Hij glimlachte naar me en draaide zich om, om vervolgens richting de keuken deur te lopen.
"Nee natuurlijk niet," antwoordde hij sarcastisch. "Ik ben toch je meid niet?" zei hij terwijl hij weg liep. Ik keek hem even verward aan, maar merkte toen dat hij duidelijk sarcastisch was.
"Vreemde snuiter," voegde hij er achter, gemeend maar niet verwijtend. Ik moest even kort lachen en stond op, ik huppelde voorzichtig achter hem aan en struikelde bijna over mijn eigen voet.
We kwamen de keuken binnen en ik keek rond, het was een grote prachtige keuken. Tybalt liep rechtstreeks naar de koelkast en staarde er even in. Hij ging de kastjes door en viste hier en daar iets uit. Ik had kip gespot, pasta, courgette en aubergine. Hij stond rustig achter zijn pan, de kip te bakken. De courgette en aubergine liet hij stomen en de pasta kookte hij natuurlijk. Het was leuk om te kijken naar hoe iemand een gerecht voor je klaarmaakte. Ik vond het heerlijk om stiekem een beetje verwend te worden.
Hij stond met zijn koffie in zijn handen tegen het aanrecht aan, net voordat hij het omhoog tilde, richting zijn lippen, stelde hij een vraag.
"Waarom acteren?" even keek hij me aan, alsof hij nog iets ging zeggen.
"Wat heeft je ertoe gedreven? Vanwaar de passie?" vroeg hij waarna hij een slok koffie nam. Ik zag hem genieten van de slok en glimlachte naar hem.
"Ik keek vroeger alle films die op de televisie waren, ik vond het zo interessant, ik dacht dat die mensen echt in de film leefden, dat ze gewoon het leven van een persoon hadden gefilmd." vertelde ik een beetje hakkerig. Nog nooit had iemand me echt die vraag gesteld, niet uit het niets tenminste.
"Bij superhelden films dacht ik altijd dat het echt bestond, en ik wilde het ook. Toen ik er uiteindelijk achter kwam dat het dus allemaal geacteerd was, wist ik honderd procent zeker dat ik dat ook wilde doen. Ik kon dan gewoon alles worden, een superheld, een schurk, een prinses of een moeder. Alles kan in de acteerwereld en dat is wat ik wil! Ik wil veelzijdig zijn." vertelde ik zo overtuigend mogelijk. Ik wist wel dat het een beetje een stom verhaal was, maar dat is echt wat me inspireerde om deze wereld in te stappen.
Ik keek hem even nieuwsgierig aan terwijl hij met een vork in de kip zat te prikken.
"En waarom dansen? Wat was je inspiratie?" vroeg ik terwijl ik hem met grote ogen aan keek.

- thank you for existing -

17 juli 2017 - 12:54 Mouli is offline

Mouli 1328

COURTNEY ROSEMARY BAKER

THE BOUNCING BALL | 17 YEARS OLD | ACTING AND YOUTUBING | CLOTHES
ANA AND BECCA'S ROOM > DANCE ROOM, WITH CORA AND JULIEN

IF YOU DON'T FIGHT FOR WHAT YOU WANT
DON'T CRY FOR WHAT YOU LOSE

DON'T JUDGE THE PATH I CHOOSE TO TAKE
IF YOU HAVEN'T WALKED THE JOURNEY I HAD TO MAKE

'Anyways,' begon ik, niet verwachtend dat Wolf binnen een half uur terug zou keren met papier en stiften, hem kennende. 'Ik ga dr ook maar eens van door, kijken welke mensen nog meer de weg terug hebben gevonden. Kom je anders mee?'
Net op het moment dat ik opstond om de kamer, wellicht met Ana te verlaten, kwam er juist iemand naar binnen lopen. Twee seconden lang verbaasde ik me er hevig over dat Wolf zó snel was, tot ik besefte dat het Becca was.
'Hey meiden! Hoe is het?' riep ze dan ook enthousiast, waarna ze nog wat tegen iemand zei die ik niet kon zien omdat hij nog achter de deur stond.
'Alles is prima!' schreeuwde ik net zo hard terug, waarna ik mijn vriendin een knuffel gaf. 'Maar ik ga er ook weer van door, zie jullie later wel weer een keer,' glimlachte ik naar zowel Ana als Becca.
'Hey Mads,' klopte ik de jongen die nog steeds net achter de deur stond op zijn schouder, waarna ik doorliep en twee meter later bijna de trap naar beneden af stuiterde.

Toen ik zojuist langs mijn kamer liep, was het eerste wat me op viel dat hij niet zo leeg was dan toen ik hem verliet. Naast dat dit het eerste was dat me opviel was dit ook het enige wat op kon vallen, maar dit zou dus betekenen dat Cora inmiddels ook al gearriveerd is en ergens in school of op het schoolterrein aanwezig moet zijn. Ondanks dat ik samen met mijn beste vriendin nog een week in Florida ben geweest, wat by far het beste is dat me ooit is overkomen, heb ik haar toch al weer een maand moeten missen en kan ik niet wachten om haar weer te zien.
Dus drie keer raden waar Cora is. Of ze staat buiten nog steeds te praten met iedereen, of ze is inmiddels al gevlucht naar haar favoriete plek in school, de danszaal.

Lopend over het schoolterrein, kijkend of ik Cora ergens tussen de mensen zie staan, knaagt er ook een ander gevoel in mij. Is het eigenlijk niet de bedoeling dat ik op zoek zou gaan naar Julien, die ik net als Cora nog wel een week in de vakantie heb gezien en verder niet. Is het eigenlijk niet de bedoeling dat ik de jongen waar ik zo veel van hield en die nog steeds de belangrijkste factor is in mijn "liefdesleven" liever zou willen zien dan de rest van de wereldbevolking?
Het juiste antwoord is ja, maar het eerlijke antwoord is nee. Want ondanks ik nog steeds mijn leven voor Jules zou geven, blijft de ongemakkelijkheid tussen ons groeien wat meer dan overduidelijk te zien was in Parijs. Het is alsof ik nog steeds van hem hou, maar dat de liefde weg is en ik ben nou niet zo'n super expert op dit gebied dat ik weet hoe ik dit moet oplossen.

Binnen in school aangekomen was de muziek al duidelijk hoorbaar en kwakte ik de deur naar de danszaal open. Goh, precies op het moment dat je met twee mensen in je gedachten zit en er niet heilig van overtuigd bent wie je nou als eerst wilt zien, kom je ze allebei tegelijk tegen.
Na een fractie twijfelen en tegen mezelf gezegd te hebben "mind out, just go", stormde ik op Julien en Cora af, die net wilden beginnen met hun danspasjes en elkaars hand al vast hadden, schreeuwend: 'HONEYS I MISSED UUUUUUUUU.'

take risks

17 juli 2017 - 23:00 Naird is offline

Naird 10646

Julien Noah Beaufort

“Friday night and the lights are low.
Looking out for a place to go,
where they play the right music.
Getting in the swing.”

‘Perfect,’ antwoordde Cora, terwijl ze haar witte gympies uittrapte. Ik volgde haar voorbeeld en trok mijn schoenen ook uit. Beide hadden we niet bepaald geschikte kleding aan om in te dansen, maar gezien ik niet van plan was om een volledige dansroutine te dansen, was het voor nu waarschijnlijk goed genoeg. ‘Ik denk dat ik nog wel wat leuks tevoorschijn kan toveren,’ zei ze, nadat ze haar jasje ook nog uit had gedaan en ik plagend naar haar had gefloten. We wisten allebei dat ik daar niets raars verder mee bedoelde, ik vond het gewoon leuk om haar te plagen. Ze zette een voor ons oud en bekend nummer op en nam vervolgens mijn hand vast. Het had eigenlijk iets grappigs hoe de muziek waarop wij dansten, totaal niet de muziek was waar wij casually naar zouden luisteren. Net op het moment dat ik Cora wat dichter naar me toe wilde trekken, zwaaiden de deuren van de danszaal open en kwam er een heel enthousiaste Courtney naar binnen... stuiteren?
‘HONEYS I MISSED UUUUUUUUU,’ kwam ze schreeuwend binnen en een schaapachtige glimlach vormde zich op mijn gezicht. Het feit dat er nog maar weinig over was van onze relatie, betekende niet dat ik niet heel veel om Courtney gaf en dat ik haar niet had gemist, ook al hadden we een week samen in Parijs gespendeerd. Ze was namelijk, naast mijn vriendinnetje, mijn beste vriendin en dat zou ze atlijd blijven.
‘Hey, Court,’ zei ik en liet Cora los.

18 – Dancing class – Ballroom/Latin – Dance hall – Cora

I just caught the wave in your eyes

18 juli 2017 - 16:30 LordJohn is offline

LordJohn 10839

DOVE ANNE HATHAWAY

"The world is like a stage, but the play is badly cast."

18 • The eternal child • Acting class • Outside • Wolf • Outfit

’Dat was je altijd al, Dove.’ Ik grijns even naar mijn beste vriend. ‘Ik vraag me af waar het welkomstfeestje dit jaar plaats gaat vinden. Heb jij al iemand om mee te gaan? Ik heb net gehoord dat Anastasia Russische wodka heeft meegenomen, dus laten we dicht bij haar in de buurt blijven.’ Lachend kijk ik hem aan.
’Dat vind ik voor jou een heel slimme opmerking, meneer,’ plaag ik hem meteen en ik grinnik geamuseerd. Hij pakt zijn telefoon en hoewel het onbeleefd is te blijven staren, kan ik het niet laten om in zijn berichtjes te gluren. Het is Fallon, natuurlijk. Wie anders. Kort rol ik met mijn ogen als ik zie wat hij naar haar stuurt en ik neem mezelf voor hem zo snel mogelijk te vertellen hoe het gaat tussen exen, omdat dit niet de juiste manier is met elkaar om te gaan. Nu belooft hij me dat ik aan het eind van deze week met een of meer mensen gezoend heb en ik grinnik kort waarna ik hem een klein beetje van me af duw.
’Bedoel je met mij, of niet?’ zeg ik en ik geef hem een stomp tegen zijn schouder aan. Ik druk mijn lippen dan tegen die van hem aan, sluit mijn ogen en verbreek de kus na luttele seconden weer. ‘Je had gelijk. Ik ben jouw geluksengel.’ Ik haal mijn schouders onschuldig op en kijk weer weg, met mijn gezicht recht in de zon. ‘Maar stop nou eens met Fallon lastigvallen,’ zucht ik vervolgens en ik kijk hem weer aan. ‘Het is over, Wolfgang, snap dat nou eens. Er zijn nog duizenden vissen meer in de zee, dat weet je toch.’ Ik glimlach kort en leg mijn hoofd tegen zijn schouder aan.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

19 juli 2017 - 14:38 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Wolf~~gang~~ Smith
He is mad. He is magic. ——— There is no lie in his fire.

18 • Music — Violin • Rebel (with a cause) • @ Outside > Cafetaria • Dove > Fallon

Wolfs gedachten blijven na het verzenden van zijn bericht aan Fallon hangen rondom de herinneringen aan zijn ex—vriendin. Waarom de relatie van de twee uit was gegaan voor de vakantie staat hem nog helder voor de geest. Echter — diep van binnen zit er ergens een stemmetje dat hem laat weten dat het te snel is gegaan en dat ze beiden hun negatieve eigenschappen te veel de controle hadden laten nemen.
'Bedoel je met mij, of niet?'
Huffend door de plotselinge stomp van Dove weet Wolf zichzelf los te maken van zijn herinneringen. Wanneer zijn beste vriendin haar brandweerrode lippen op de zijne duwt — verdwijnen de laatste beelden als sneeuw voor de zon.
'Ik ben jouw geluksengel. Maar stop nou eens met Fallon lastig vallen. Het is over, Wolfgang — snap dat nou eens. Er zijn nog duizenden vissen meer in de zee — dat weet je toch?'
Wolf maakt een instemmend geluid — maar weet in gedachten het beeld voor zich te vormen van Fallon als een vis in de zee: Fallon als regenboogvis en de andere jongedames als grijze guppies die stil voor zich uit zwommen.
'Ik ben geen stalker, kneus. En over vis gesproken: ik heb honger. Kan ik wat voor je meebrengen uit de cafetaria? Ik gok dat alles wat overgoten is in chocolade goed voor je is?' Wolf gaat overeind zitten en duwt zijn lippen op Dove's slaap. 'Ik zie je zo, oké? Niet te veel mannen versieren als ik weg ben.'

Wolf maakt kleine bewegingen met zijn vingers terwijl een nieuw nummer door zijn gedachten flitst waar hij urenlang op heeft geoefend in de kelder van zijn grootouders. Na enkel dagen kwam zijn grootmoeder hem vertellen dat hij op moest houden — omdat hun dertienjarige teckel anders horendol zou worden en binnen enkele seconden het graf in zou vliegen. Ondanks het gegeven dat het beest al met twee achterpoten in het graf stond en meer sliep dan wakker was — kon Wolf het niet over zijn hart verkrijgen om zijn grootmoeder dat verdriet aan te doen.
'You shoot me down — but I won't fall. I am titanium.'
Wolf weet de songtekst zachtjes te neuriën van een oud popliedje en maakt de bijbehorende bewegingen erbij die hij met zijn vingers op zijn viool zou maken. Muziek kon alles beter maken — zelfs een eenzaam tochtje naar de cafetaria, die overigens helemaal verlaten was. Alhoewel. . .
Wolf weet met moeite de neiging te onderdrukken om zich om te draaien en weer terug te gaan naar Dove als hij Fallon bij een van de automaten ziet staan. Echter — hij weet eveneens dat hij haar niet kan blijven ontwijken en zich toch echt eens als een man zou moeten gaan gedragen.
'Hé.'
Smooth, Wolf. Smooth.
'Ik bedoel — Ik bedoel: Hé, Fallon. Hoe was je vakantie?'
Wolf blijft enigszins ongemakkelijk op afstand van haar staan — terwijl hij zijn kijkers over haar o—zo—bekende gelaat laat glijden. Hij had haar gemist.

•

20 juli 2017 - 13:21 Venustic is offline

Venustic 2690

Cora Ophelia Allegro

Wild Child | 17 Years | Dance Class | Outside | With Julien

She was a wildchild, always stealing the stars
and getting drunk on the souls of earthbound misfits

In het begin had Cora het apart gevonden om met het vriend van haar beste vriendin te dansen. De latijnse dansen die het tweetal veel dansten konden vrij sexy zijn en voornamelijk eerst wou Cora dingen niet fe sexy maken. Bang dat dit verkeerd op werd gepikt, omdat het soms gewoon erg intiem kon lijken. Echter was dit iets waar Cora volledig uit was gegroeid ze dacht er niet meer overna en liet zich volledig gaan in de dans. Iets wat ze ondanks het te kort aan goede uitrusting ze nu ook van plan was om te doen. De had Julien zijn hand al in de hare genomen en wachten tot de muziek goed startte. Net toen ze haar eerste stap wou maken was er iets of beter gezegd iemand die dit hinderde. ‘HONEYS I MISSED UUUUUUUUU,’ waren de woorden die ervoor zorgden dat Cora haar blik van Julien afwende. Als het ieder ander was geweest dan was Cora misschien nog wel lichtelijk geïrriteerd geweest, want ze wou dansen niet over koetjes en kalfjes praten. Maar dit was Courtney die binnen stormde en voor Courtney kom het dansen nog wel even wachtten. Zelf al had Cora de jongedame in de vakantie al een week gezien , wat wel al een maand geleden was, toch had ze haar beste vriendin gemist. Ze sloeg haar armen dan ook vrolijk om Courtney haar nek. 'Courtney!' zei Cora enthousiast. 'Jeejtje een maand heeft nog nooit zo lang geduurd.' overdreef Cora lichtjes, eigenlijk was het nog redelijk snel voor bij gegaan. Ze had haar familie weer gezien en had ongeveer elke seconde met hem gespendeerd, iets wat voor andere mensen vreselijk leek, maar Cora hield van haar familie dus ze had het geweldig gevonden. En Courtney had ze ook nog wel gesproken via text of Skype, maar het was anders dan haar een snelle knuffel geven, haar een speels tikje spelen of straks natuurlijk elke nacht naast haar slapen. Uiteindelijk liet Cora haar beste vriendin weer los en keek ze even maar Julien die het bij een simpele 'Hey Court,' hield. 'Oké ik denk niet dat dansen hem nog word , dus zullen we maar een broodje halen. Ik sterf bijna van de honger.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

22 juli 2017 - 11:17 Sombre is offline

Sombre 2828

Ik ben tot dinsdag naar Friesland! Ik reageer wel op pb's, maar kan niet posten in speeltopics! xoxo

- thank you for existing -

22 juli 2017 - 21:30 LordJohn is offline

LordJohn 10839

DOVE ANNE HATHAWAY

"The world is like a stage, but the play is badly cast."

18 • The eternal child • Acting class • Outside • Wolf > alone • Outfit

'Ik ben geen stalker, kneus. En over vis gesproken: ik heb honger. Kan ik wat voor je meebrengen uit de cafetaria? Ik gok dat alles wat overgoten is in chocolade goed voor je is? Ik zie je zo, oké? Niet te veel mannen versieren als ik weg ben.'
Ik rol kort met mijn ogen als hij opstaat. Goed, hij zegt dat hij eten gaat halen, maar zijn berichtjes naar Fallon zijn duidelijk zat en schreeuwen bijna dat hij haar mist en bla bla. Ik heb hem zo vaak verteld dat hij wel beter kan krijgen en dat hij niet als een zielige puppy achter haar aan moet blijven hollen. Hun break-up had een reden, maar hij kan dat blijkbaar niet inzien en niet accepteren. Niet mijn probleem, dat wel, maar na een tijdje wordt het toch een tikje vervelend om hem steeds kwijlend achter haar aan te zien lopen. Nu ik hier zo alleen en sneu op een bankje zit, besluit ik toch maar op te staan en mijn weg naar binnen te zoeken. Ik heb honger, ja, maar ik betwijfel of Wolf daadwerkelijk eten haalt of zijn lul achterna loopt richting zijn ex-vriendinnetje. Ik wil gewoon eten en vanaf het moment dat hij het woord 'chocola' zei, begon mijn maag te rommelen.

To Wolfgang
Doe geen domme dingen, please. No drama for me. Ik ben even binnen, living the girl life, you know. xoxoxo

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

23 juli 2017 - 13:51 Ziegler is offline

Ziegler 20534

FALLON MIKAELA YOUNG
17 • The Overachiever • Dance • Canteen • Wolf

Fallon was Gabriel erg dankbaar voor de aandacht die hij haar gaf. Het was niet eens zo zeer dat ze echt aandacht nodig had, maar ze vond het prettig dat hij er voor haar was. Hij vroeg niet naar haar problemen, maar hij wilde haar wel helpen en dat stelde ze op prijs. Het was voor haar oprecht iets vreemds om zomaar in het wild rond te dansen. Ze was altijd gefocust op haar techniek en het perfectioneren ervan, dat ze soms vergat om echt te genieten van het dansen. Daarom was haar kleine dans met Gabriel erg fijn.
Nadat ze gedanst had met haar danspartner, ging ze snel onder de douche staan om het zweet van haar lichaam af te spoelen. Ze hulde zich in een donkere spijkerbroek met wat gaten erin, met daarop een zwart t-shirt. Als schoenen droeg ze simpele, witte sneakers. Ze bond haar natte haren in een hoge knot. Ze nam de tijd niet om make-up op te doen, het liefste liep ze zo vaak mogelijk zonder make-up rond. Ze stopte haar danskleding in haar tas en toen ze alles verzameld had, wandelde ze de kleedkamers uit.
Met een kleine tussenstop op haar kamer, waar ze haar vieze spullen achterliet, wandelde ze op haar gemak naar de kantine toe. Ze wilde nog even haar tijd nemen om rustig een boek te lezen en wat tot rust te komen. Terwijl ze richting een lege tafel liep, keek ze even op haar telefoon. Niet geheel verrassend had ze een berichtje van Wolf gekregen.

From: Wolf
Don't shut me out. Ik neem pizza voor je mee — like it or not. Ik heb je gemist.

Geïrriteerd rolde ze haar ogen. Ze zou het erg waarderen als haar ex haar met rust zou laten. Ze waren al maanden uit elkaar en het was goed zo, maar ineens bleek hij twijfels te hebben. Ze liet zich neerzakken op een stoel achter een tafel en plukte uit haar rugzak een boek. Na een tijdje voelt Fallon hoe haar buik aan het zeuren is om wat eten te krijgen. Op dat moment bedacht ze dat ze nog niet veel gegeten had. Ze pakte wat geld uit haar tas en liep naar één van de automaten toe.
'Hé,' hoorde ze een te bekende stem zeggen. Voorzichtig keek ze op en zag Wolf staan. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen, dus ze zei eigenlijk niets.
Gelukkig sprak hij zelf dan ook gauw verder. 'Ik bedoel — Ik bedoel: Hé, Fallon. Hoe was je vakantie?'
'Hé,' sprak ze toen kalm. 'Mijn vakantie was prima. Ik ben bij mijn vader geweest, ontzettend leuk.' Ze deed de moeite niet om het sarcasme te verbergen in haar toon. Ze keek hem strak aan. 'En jouw vakantie?' Ze draaide zich terug naar de automaat en haalde er een kleine reep chocolade uit. Ze liep voorbij hem en ging terug zitten aan de tafel. Hij mocht zelf weten of hij achter haar aan zou lopen of niet. 'Nog leuke meisjes?' vroeg ze snerend, terwijl ze haar ogen op de letters in haar boek liet rusten.

Big girls cry when their hearts are breaking

23 juli 2017 - 20:57 Valkyria is offline

Valkyria 3960

TYBALT MORTIMER CHAPMAN

I have licked the fire and danced in the ashes of every bridge I ever burned.
I fear no hell from you.

The Ice King ~ Dancer ~ 18 ~ Keuken ~ Céline

"Ik keek vroeger alle films die op de televisie waren, ik vond het zo interessant, ik dacht dat die mensen echt in de film leefden, dat ze gewoon het leven van een persoon hadden gefilmd." Bij het horen van deze woorden was er een glimlach verschenen op Tybalt's lippen. Het was bijzonder; om zich in te beelden dat deze toch wel stoer ogende jongedame eigenlijk ook maar een onschuldig wezentje was.
"Bij superhelden films dacht ik altijd dat het echt bestond, en ik wilde het ook. Toen ik er uiteindelijk achter kwam dat het dus allemaal geacteerd was, wist ik honderd procent zeker dat ik dat ook wilde doen. Ik kon dan gewoon alles worden, een superheld, een schurk, een prinses of een moeder. Alles kan in de acteerwereld en dat is wat ik wil! Ik wil veelzijdig zijn." Voor hij het goed en wel in de gaten had betrapte Tybalt zichzelf erop te staan knikken, omdat hij zichzelf in het motivatie die Céline zojuist opnoemde herkend had. Zelf vond hij het heerlijk even zichzelf en alles wat hij was los te kunnen laten, dan wel via een ander middel. Inmiddels had hij ook opgemerkt dat de kip aan één kant een mooi gouden kleurtje gekregen had en prikte hij er met een vork in om deze zo om te kunnen draaien. De pasta was ondertussen ook wel gaar en voorzichtig, opdat hij zichzelf niet aan het kokende water zou branden, goot Tybalt het vocht af. Vervolgens zorgde hij ervoor dat de pasta terug in de pot kwam en zette het deksel er op om deze warm te houden. Ook de groenten waren lang genoeg verwarmd geweest. Met hetzelfde vork als voorheen haalde Tybalt de courgette en de aubergine uit de stomer, om deze vervolgens moeiteloos te kunnen snijden. Daarna werden de blokjes zorgvuldig bij de pasta gedaan, om als laatste een keer argeloos met de pot te schudden, zodat alles de kans kreeg zich goed te vermengen.
"En waarom dansen? Wat was je inspiratie?" Hoewel hij de vraag al gevreesd had schrok hij er toch van toen ze eenmaal gesteld was. Een beetje ongemakkelijk draaide hij zich om, naar de besteklade - waar hij er veel langer dan gewoonlijk over deed om het correcte bestek bij elkaar te zoeken.
"Als ik dans dan... dan heb ik het gevoel dat ik echt mezelf ben, dat niets me nog kan tegenhouden en niets me kan raken. Dat is gewoon altijd al zo geweest." Het was niet zozeer een leugen geweest als iets verzwijgen voor de blauwharige dame die voor hem stond. Tybalt kreeg zijn historie simpelweg niet over zijn lippen, hoe oneerlijk tegenover de jongedame hij het ook had gevonden.
"Wel, tast toe," poogde hij zichzelf te redden van verdere vragen terwijl hij twee borden uit de kast haalde en op elk een stuk kip gelegd had. Eén van de borden had hij naar Céline toe geschoven, waarna hij de pasta met de groenten tussen hen in had gezet. Hoewel hij best hongerig was smaakte het eten hem niet zoals het hoorde. Hij stak het maar op zijn bittere herinneringen die door Céline's vraag naar boven waren gekomen.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

24 juli 2017 - 10:36 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Wolf~~gang~~ Smith
He is mad. He is magic. ——— There is no lie in his fire.

18 • Music — Violin • Rebel (with a cause) • @ Cafetaria • Fallon

Vanwege het gegeven dat Fallon niets zegt — voelt Wolf zichzelf langzaamaan nerveus en zenuwachtig worden. Alhoewel hun break up voor beiden pijnlijk was, had hij van te voren nooit ofte nimmer kunnen denken dat ze op zo'n ijzige, koude manier met elkaar om zouden gaan naderhand.
'Hé. Mijn vakantie was prima. Ik ben bij mijn vader geweest, ontzettend leuk. En jouw vakantie?'
Wolf kan de sarcastische ondertoon van haar woorden bijna voelen, waardoor hij een onaangename rilling over zijn ruggengraat naar beneden voelt glijden. Fallons relatie met haar vader was altijd al een groot raadsel voor hem — maar wat hij wel weet is dat hij zeer negatief is.
'Nog leuke meisjes?'
Wolf kan zijn eigen tanden horen knarsen op het moment dat hij zijn kaken stevig op elkaar klemt na Fallons woorden. Het meest erge op dit moment is nog wel dat hij het geeneens kan ontkennen. Nadat hij het opgebroken met Fallon, heeft hij zijn comfort in andere jongedames gevonden — allemaal maar voor één nacht. Fallon keek altijd al dwars door hem heen — nu nog steeds.
'Het spijt me — van je zomer, dat je hem deels door hebt moeten brengen met je vader.' Wolf stapt naar voren en gaat dan op de stoel naast Fallon zitten, niet wetende wat hij anders zou moeten doen. Enigszins ongemakkelijk vouwt hij zijn handen samen op de tafel — ineengevouwen, waardoor de eeltplekken van zijn vele spelen niet zichtbaar zijn.
'Fallon. . . Waarom doe je zo? Het was beter voor ons om — je weet wel.' Wolf zucht en kijkt opzij naar Fallons gezicht. 'Ik heb geen nieuwe vriendin, mocht je dat denken. Ik. . . Ik heb veel aan je gedacht deze zomer, Fallon. Ik wil niet dat je me zo buitensluit in je leven.' Wolf plaats voorzichtig zijn hand op Fallons onderarm en geeft er een zacht kneepje in. 'Ik was niet goed voor je, dat kan je— je toch nog wel herinneren niet waar?'

•

28 juli 2017 - 14:06 Sombre is offline

Sombre 2828

Celine Oceana Alexander

Celine - living room - Tybalt

"My mom told me I could be everything I want. So, i became an actress. Now I can actually be everything I want."

'En waarom dansen? Wat was je inspiratie?' vroeg ik Tybalt geïnteresseerd. Hij draaide zich een beetje ongemakkelijk naar de besteklade en rommelde wat door het bestek om 2 setjes bij elkaar te pakken.
'Als ik dans dan... dan heb ik het gevoel dat ik echt mezelf ben, dat niets me nog kan tegenhouden en niets me kan raken. Dat is gewoon altijd al zo geweest.' vertelde hij overtuigend. Ik knikte zijn kant op en gaf een gemeende glimlach.
'Dat is mooi, ik weet precies hoe het voelt, maar dan een beetje op een andere manier.' lachte ik hem toe. Ik schepte het eten bij elkaar op een bord en zette het voor mijn neus neer, perfect met het bestek er naast. Het rook echt heerlijk.
'Wel, tast toe.' zei hij vriendelijk en ik keek hem vrolijk aan. Ik houd er zo van als mannen kunnen koken en dit was voor Tybalt echt een fluitje van een cent, heerlijk.
'Merci monsieur!' bedankte ik hem met een vrolijke glimlach en hing met mijn neus boven het bord om de geur in me op te kunnen nemen.
'Het ruikt echt goddelijk, moet ik eerlijk zeggen.' zei ik gemeend terwijl ik een hapje nam van de pasta.
'Hmm,' mompelde ik met mijn mond dicht, gevuld met pasta.. 'Het is echt heerlijk!' zei ik na ik het had door geslikt. De combinatie van de kip met de groenten waren heerlijk, hij had het ook perfect gekruid, vond ik zelf.
'Waar heb je zo lekker leren koken?' vroeg ik terwijl ik verder at en hem geduldig aankeek.
'Het enige wat ik heel goed kan maken zijn perfecte tosti's!' lachte ik hem toe. 'Nee grapje, cocktails zijn mijn specialiteiten.' vertelde ik hem.
Ik had heel lang in een bar gewerkt, als bijbaantje. Dat was echt fantastisch, daar had ik heel veel geleerd over de horeca. Vooral het serveren en achter de bar dan, de keuken was nooit echt mijn ding. Socialiseren past meer bij mij en dat kon in de keuken natuurlijk niet, zonde natuurlijk. Ik bekeek hem even aandachtig.
Een jongen die danst, geweldig kan koken én een zo goed als perfect gezicht heeft, dat zie je niet vaak. Ik voelde mijn mobiel trillen in mijn broekzak en keek even vluchtig.

SMS from Mom:
Hey lieverd, hoe is het daar? Heb je al wat mensen leren kennen? We missen je!
Liefs, mama, papa en Alexia!

Ik glimlachte even en besloot later te antwoorden, het was niet erg netjes om midden in een gesprek uitgebreid met je ouders te gaan appen. Ik deed mijn telefoon weer in mijn zak en nam een hap van de pasta, die nog steeds heerlijk was.

- thank you for existing -

29 juli 2017 - 14:31 Anthemis is offline

Anthemis 292

Valerie "Val" Temple
♬ You think that ATTENTION is love, and that's why you ~~suffer~~ so deeply ♬

♬ TAKING what I want & call it mine ♬

Valerie liep net richting de woonkamer om te kijken of daar misschien iemand was die ze gemist had maar voor ze überhaupt de hal van de slaapkamers uitgelopen was hoorde ze een bekende stem haar naam roepen. Nog voor ze zich om kon draaien voelde ze de sterke armen van Gabriel om zich heen en hoorde ze zijn stem 'haar' liedje van Amy Winehouse zingen - zoals hij vaker deed als hij haar zag. "Je ziet er goed uit, hoe gaat het met je? Hoe was je vakantie?" ratelde zijn stem door voor ze hem terug had kunnen groeten. "Hey Gabe!" Ze gooide haar blauwe haren over haar schouder en schonk hem een oogverblindende lach waarvan ze wist dat het hem op zou winden. "Thanks, jij ziet er zelf ook niet slecht uit" vervolgde ze flirterig en met een knipoog. Bij zijn vraag naar haar vakantie twijfelde ze toch een seconde, zou ze de waarheid zeggen? Maar nee, de leugen kwam al soepeltjes over haar lippen: "Geweldig, echt de vetste feesten gegeven en natuurlijk heerlijk liggen bakken en geshopt". Ze wist wel dat Gabriel oprecht geïnteresseerd was en al deelden ze vaak samen het bed, een echte vertrouwensband hadden ze niet, in ieder geval niet vanuit haar. Misschien dat hij het anders zag, en die schijn zou ze best voor hem op willen houden als dat betekende dat hij haar aandacht zou blijven schenken.

"Ooh I love your shoes" zei Gabriel nog tegen haar, en zijn handen stopten een verdwaalde lok blauw haar achter haar oor. Voordat hij op haar woorden over haar vakantie kon reageren lagen zijn armen om haar middel en kuste hij Valerie passioneel. Ergens overrompelde dit haar wel, ze had eigenlijk niet echt verwacht dat hij haar zo zou kussen - alsof ze echt iets exclusiefs hadden, zo passioneel. Lang dacht ze er echter niet over na want ze beantwoorde zijn kus vluchtig en haar handen vonden als vanzelf zijn iet wat krullerige zwarte haar waar ze haar vingers invlocht.

Soms vroeg ze zich weleens af of hij misschien daadwerkelijk verliefd op haar was, terwijl zij hem eigenlijk alleen maar zag als een means to an end. Aandacht en seks was eigenlijk wat ze vooral van hem wilde. Al kon ze ook niet ontkennen dat hij het afgelopen jaar toch wel een klein plekje in haar hart had gekregen. Hij was altijd zo lief en enthousiast en leek oprecht om haar te geven waardoor ze hem toch liever niet wilde kwetsen. Dat hoefde ze natuurlijk ook niet te doen, zo lang hij maar geen echte relatie met haar zou willen aangaan. Of moeilijk zou gaan doen om alle andere jongens waar ze zo graag mee flirtte, zoende of het bed in dook. Hij wist natuurlijk ook wel dat ze vaak genoeg one night stands had met anderen.

I am not as think as you drunk I am

Index RPG Actieve Topics Zoek