×250× The Death Games × Speeltopic - Speeltopics

4 juli 2017 - 1:48 DreamerN is offline

Informatie!

Object kiezen

Pakketten:

Wat zit erin?

Zodra iedereen diens object en pakket heeft
worden de deelnemers in 'the Valley' los gelaten en is het jouw taak
om drie gehele dagen te overleven. De volle 72 uur.
Elke creatuur heeft een zwakke plek.
Lichamelijk, mentaal of een voorwerp.
Dit gegeven is iets waar je ook achteraan kan jagen.
Dit zal je de mogelijkheid geven om het te doden of te onderdrukken.
Deze dingen zijn verspreid door 'The Valley' heen, dus blijf zoeken.

De indeling:

Welkom!

Ik had deze RPG een jaar geleden ook al gestart, maar toen kwam ik achter wat mankementen waardoor die relatief snel vast liep.
Het idee is echter in mijn hoofd blijven dolen, dus ik bedacht om het opnieuw te proberen.

Laat ik mezelf voorstellen. Ik ben jullie host dit jaar 'Lady Death'. Ja ik weet het, niet echt een originele naam. Who cares?

'The Death Games' is een glorieuze happening dat elk jaar gehouden word.
Het houdt in dat een tiental mensen zich inschrijven bij ons om zich vrijwillig over te leveren aan onze zorgen.
Wees behoed, onze zorgen moet je niet al te hoog in het vaandel nemen, want het heet niet voor niets 'The Death Games'. Wij zullen er enkel voor zorgen dat jij je de komende drie opvolgende dagen zeker niet zult vervelen.Lees de informatie goed door en als jullie verder nog vragen hebben, hoor ik het graag.

- Plattegrond van 'The Valley' komt binnenkort-

Een aantal regels:
- Elkaar helpen is toegestaan.
- Elkaar vermoorden is toegestaan.
- Elkaars creatuur vermoorden is NIET toegestaan.
- Delen in pakketten is NIET toegestaan.
- Meerdere inschrijvingen uit dezelfde familie is toegestaan.
- Vriendengroepen zijn toegestaan.
- Dingen meenemen vanaf huis is NIET toegestaan.

Dus nog even in het kort;
STAP 1: Schrijf je in.
STAP 2: Kies een object.
STAP 3: Ontvang je pakket.
STAP 4: Betreed 'The Valley'
STAP 5: Probeer te overleven.
STAP 6: Win.

Verdere procedure informatie word verstrekt aan de balie bij de start.

De prijzen zijn als volgt
- Meedoen is gratis.
- Bij overlijden : Niets.
- Enkel overleven : 100.000 euro.
- Overleven + Dood van het creatuur : 500.000 euro

Objecten waaruit gekozen kan worden: *Meerdere objecten zijn nog in de maak*

Bij het onderteken van een verklaring van dat je vrijwillig meedoet en de organisatie niet verantwoordelijk kan worden gesteld voor je dood vind je op een tafeltje ernaast het inschrijfformulier. Graag het volgende vermelden en bijvoegen;

Naam:
Leeftijd: 18+
Geslacht:
Nationaliteit:
Object:
Bijlage 1: foto + Verdere uiterlijke kenmerken:
Karaktereigenschappen:
Angsten {Wees gerust, hier doen we niet echt iets mee}:
Verleden / familie:
Sterke punten:
Zwakke punten:
Eventuele mededelingen:
Reden van meedoen:

Regels van de RPG

Deelnemers

Vrouwen

× Cornelia Eloïse Aisling × DreamerN × Nog even afwachten... (:
× Zoe Anthea Rhoda × WrittenWords × Grote Dennenappel × Treant/Ent
× Amber Garabi Parkinson × Sterrenregen × Pot met chocoladekoekjes × Krampus
× Lyrea Igantia Nalo × Caligosus × Spiegel × Bloody Mary
× Olive Emi Jackson × Olive × Zilveren kam × Banshee
× Gereserveerd voor choclaw
× Carol Jacobsen × ModernFamily × Lichtblauw Dagboek × Zombiefamilie Tinbar
× Christine Niven × Whitesnake × Kandelaar met drie kaarsen × Hellhounds
× Michaela Katharina Adler × Keneti × Hertengewei ×
× Yasmine Donica Cornwall × Sterrenregen × Glas rode wijn

Mannen

× Rogier Brooks × Stenenlikker × Wiskundeboek × Sfinx
× Josh Allen Gully × Reigns × Houten Fluitje
× Joseph Lloyd Dombrowski × ModernFamily × Speelset Mikado × Vampier
× Gereserveerd voor WizardnightM × Kroontjesveer × 3 Harpijen
× Gereserveerd voor Whitesnake ×
× Kristian “Kian” Matey Lane × Reflection × Vlindervleugels

Dossier van Creaturen < De laatste nog missende creaturen zullen zo snel mogelijk komen.
Praattopic

Informatie over de start van de RPG

Binnenkomst

Het object kiezen

Het ophalen van het pakket

Start in 'the Valley'

De Creaturen

[ bericht aangepast op 4 juli 2017 - 21:09 ]

Credendo Vides

12 juli 2017 - 20:43 4na is offline

4na 2574

You've got to make a choice, if the music
d r o w n s y o u o u t.
And ~~raise~~ your vouice, every single time they try and ~~shut~~ your mouth.

Travis Jordan Virgin

20 jaar | Net door de deuren heen | Niemand

Bruine ogen gleden door de ruimte, scanden ieder detail. Rode kluisjes, rekken vol kleding, een man met een norse blik. Door zijn jarenlange en niet altijd positieve ervaringen als reiziger had hij geleerd om altijd op zijn hoede te zijn, en daar hoorde bij dat hij eerst zijn omgeving bestudeerde.
Maar hier kon Travis niets vinden, dus hij knikte een paar keren in zichzelf en richtte zich tot de norse man.
"Wat word ik hier geacht te doen?" vroeg hij een beetje aarzelend. Eigenlijk wist hij het antwoord al, maar zeker weten was nooit verkeerd.
Hij kreeg een onvriendelijke blik terug als reactie. "Kleren in je kluisje en dan omkleden," klonk het.
Travis keek de man even geërgerd aan maar deed toen zonder nadenken wat hem gezegd was. Hij trok zijn broek en laarzen uit, net als zijn T-shirt en stopte ze in de locker met 'T. J. Virgin' erop. Achteraf bedacht hij pas dat de man zich niet omgedraaid had. Zijn wangen werden een beetje rood, maar toen zette hij zich er al overheen en hij liep naar de kledingrekken.
Daaruit koos hij zorgvuldig zijn kleren. Ten eerste lederen laarzen met veters, zoal hij die zelf ook had, toen een broek met veel zakken, ook een identieke aan het kledingstuk dat nu in het kluisje lag. Tot slot bond hij er een riem omheen, greep een T-shirt waar 'Nirvana' op stond -- al was Nirvana niet echt Travis' lievelingsmuziek, maar wel die van zijn vader -- en trok daarover een goudbruin vest heen, zijn lievelingskleur. Toen glimlachte hij en hij liep de kamer uit.

[ bericht aangepast op 2 aug 2017 - 19:01 ]

i wanna vincent van gogh cry in a corner

18 juli 2017 - 3:51 DreamerN is offline

DreamerN 7329

CORNELIA ELOÏSE AISLING

25 jaar × Talks to: No one × Busy with: Picking her object

De deur naar de objectruimte kraakte hevig en ik rolde even met mijn ogen.
Serieus? Ik had ze nog zo gezegd om deze ruimte goed te onderhouden, maar nee hoor.
Ik zag dat er al genoeg tafeltjes waren waarvan het object miste en mijn lippen krulden zich even om in een glimlach. Oh, er waren al leuke creaturen gekozen.
Een aantal van vorig jaar lagen er nog, maar er waren er ook al een paar gekozen.
Ergens vond ik het wel jammer dat ik als medewerker weet welk wezen achter welk object schuilt, maar toch probeerde ik om het zo nonchalant mogelijk te kiezen, blind desnoods.
Mijn vingers gleden over de zilveren kam, de Banshee. Mijn eerste jaar.
Al snel gleden mijn ogen over het glas met rode wijn. Automatisch beet ik op mijn lip. Dat was die van vorig jaar. Wat had ik genoten. Het was zowel een genoegen om het bed met hem te delen als om hem te vermoorden, wel... Vermoorden was ook weer een groot woord. Als hij gekozen werd vraag ik me wel af of hij nog wrok jegens me koestert of dat we weer verder kunnen gaan van waar we gebleven waren. Het andere object van mijn tweede jaar was de perkamenten scroll geweest. Wat was dat saai zeg. De Mummie die me zo nodig moest achtervolgen was sloom en makkelijk tot stof te reduceren.
Mijn voeten bleven even haken bij een zwart tafeltje met daarop een lapje stof. De heldere maar toch diepe rode kleur van het lapje stof spring direct in het oog. Met een glimlach om mijn lippen wikkelde ik mijn vingers om de stof heen. Roodkappen. Het was een tijdje geleden dat ik die wezens gezien heb in 'the death games'. Het zou leuk zijn om deze gewelddadige wezens weer eens mee te maken en ik hou van de kleur rood. Ik kneep even in de iets wat vochtige doek en een straaltje bloed liep langs mijn pols naar beneden. Ik vraag me af wiens bloed ze hiervoor op hebben geofferd om dit rode lapje stof zo rood te krijgen en daarna af te makken van de ,inmiddels waarschijnlijk dode, Roodkap. Zover ik wist miste ik geen enkele medewerker terwijl ik mijn rondes door de gangen deed.
Maar ik wist het zeker. Dit was het,mijn voorwerp.
Ik wilde me alweer omdraaien, maar toen schoot een nog leukere gedachte door mijn hoofd.
Een gedachte die deze editie van 'The Death Games' even flink zal opschudden. Mijn bijnaam is niets voor niets Lady Death.
Met snelle passen liep ik langs nog een aantal andere tafeltjes. Een bol wol, Bokaal met water, bosje koperkleurig haar en het portret van Victoriaanse vrouwen.
Minotaurus, Eenhoorn, Manticore en heksen.
Met al deze voorwerpen snelde ik de objectenzaal uit, legde het rode lapje stof in mijn eigen kluisje en legde de overigen in een kluisje zonder naam, die dit jaar ook geen naam zal dragen. Waarom zouden we ons alleen maar bezig moeten houden met ons eigen creatuur? Het zou toch veel leuker zijn om ons met z'n allen tegen nog een aantal meer te richten?
"Cornelia..." De verwijtende stem van Monroe haalde me eventjes uit mijn vreugdedansje. Ik zond hem een knipoog. "Wat? Als organisatie mag ik het toch wel een beetje pit geven?" Met deze woorden wist ik wat van mijn enthousiasme terug te vissen.
Opgewekt over mijn keuze huppelde ik naar de lift die me weer naar boven zou brengen. Het was tijd dat ik mijn pakket ophaalde en de andere deelnemers voor dit jaar aanschouw.

Credendo Vides

19 juli 2017 - 14:25 Galactica is offline

Galactica 3144

Joseph Lloyd Dombrowski

19 years • Scared for the death • Talking to: The guy from the clothing room • Objectroom • Outfit

Ik ging rustig de kamer binnen. Er stonden overal in de kamer kasten, tafeltjes en andere meubels. Ik kreeg de instructie om hier een object uit te kiezen. Ik liep rond, en zag de vreemdste dingen liggen. Uiteindelijk zag ik iets liggen dat me automatisch een flashback naar het verleden gaf. Ik zat te spelen op de grond in mijn ouderlijk huis, in Wit-Rusland. Ik was ongeveer 5 jaar. Mijn moeder kwam de kamer binnen met een cadeautje. "Dit heb ik gevonden op de markt." Ze overhandigde me het pakje en ik scheurde het open. Er zat een speelsetje Mikado's in. Ik begon er direct mee te spelen. Ik nam dus de speelset Mikado af het schap en ging ermee naar de vorige ruimte. Terwijl ik in de lockertjesruimte binnen ging liep er een meisje half wenend de objectenkamer binnen. Ik legde,
nadat de man mijn locker weer had geopend, mijn object erin. Hij wees me de weg naar een nieuwe gang, waar ik weer iets moest gaan doen.

“Winning isn't everything, bit wanting to win is.”

[ bericht aangepast op 19 juli 2017 - 14:26 ]

19 juli 2017 - 14:48 Galactica is offline

Galactica 3144

Carol "Caro" Jacobsen

22 years • Talking to: The guy from the clothing room • Objectroom • Outfit

Ik kwam nog half wenend aan in de nieuwe kamer. Ik moest hier een "object" kiezen. Ik wist er niet echt het nut van, aangezien ik het direct erna weer in mijn locker moest steken. Maar ja, ik had de regels die we enkele weken geleden kregen niet echt gelezen, en misschien stond het daar wel in. Ik keek rond, en zag enkele leuke prullaria. Maar, datgene dat ik daarna zag was gewoon hét beste object. Ik nam het van het tafeltje. Een lichtblauw boekje, met een lichtbeschadigde rug en wat omgekrolde pagina's. Ik bladerde erdoor en zag enkele vreemde tekens en angstaanjagende tekeningen. Ik nam het mee naar de omkleed kamer, waar de man nog steeds stond. Ik keek hem kwaad aan, maar hij toonde geen emotie. Ik legde het boekje in mijn locker en probeerde een laatste poging om mijn ketting mee te smokkelen, maar de man merkte het op en sloeg de locker, met de ketting erin dicht en sleurde mij mee naar de volgende gang.

“There are more important things in life than winning or losing a game.”

[ bericht aangepast op 19 juli 2017 - 14:48 ]

19 juli 2017 - 23:28 Basim is offline

Basim 18662

R O G I E R B R O O K S

Rustig liep ik het laatste stuk van de bushalte naar het hutje waar ik me moest melden. Het liefst had ik gehad dat Marion me hier had afgezet, maar zij had belangrijke dingen op haar werk. Dus moest ik het zelf uitzoeken. Gelukkig was het ov goed en ondanks dat de dichtstbijzijnde bushalte een halfuur lopen was, vond ik het geen probleem om zo te moeten reizen.
'Wees alsjeblieft voorzichtig,' had Marion me nog gezegd voor haar vertrek. Ze was het niet eens geweest met mijn lust naar avontuur, maar het was haar niet gelukt me te overtuigen om thuis te blijven. Ik verveelde me te hard om de uitnodiging voor de Death Games te kunnen negeren. Ja, het kon gevaarlijk zijn, maar daar stoorde ik me niet aan. Ik had wel vaker in gevaarlijke situaties gezeten en had me er altijd wel uit kunnen redden. Daarnaast, het geld dat ik zou winnen als ik hier levend uitkwam, zouden we goed kunnen gebruiken. We hadden beiden een baan, maar erg breed hadden we het niet.
Al gauw kwam het blokhutje in zicht, maar daarnaast ook een groot elektrisch beveiligd hek. Hoe dichter bij ik kwam, hoe duidelijker het werd dat er heel veel stroom op moest zitten. Met een grote boog liep ik er omheen en naar het hutje om binnen een man achter een balie aan te treffen.
'Naam en ID-kaart graag,' vroeg de man toen deze me opmerkte en ik trok mijn ID-kaart tevoorschijn om vervolgens naar hem toe te komen. 'Rogier Brooks is de naam,' zei ik en gaf de man het kaartje. Hij controleerde alles gegevens en gaf me toen de kaart terug.
'Via de lift naar beneden graag,' zei hij en de glazen duur naast zijn bureau ging open. Eenmaal ik in de lift stond en deze naar beneden zoefde, voelde ik me toch even lichtelijk zenuwachtig. Ik had erg weinig informatie over dit spel gekregen en wist dan ook niet wat me te wachten stond. Voorbereiding was nauwelijks mogelijk geweest, het enige wat ik had gedaan was hardlopen. Een goede conditie zou vast wel van pas gaan komen. Maar was dat niet een deel van een avontuur, geen idee hebben waar je jezelf instort? Helaas was dat nou net één van de dingen die ik minder leuk vond aan avonturen, ik hield wat meer van zekerheid.
Eenmaal beneden stond er een man op me te wachten.
'U mag uw kleding en verdere bezittingen in een kluisje stoppen en dan van de rekken nieuwe kleding uitzoeken.' Weeral luisterde ik zonder tegenspreken naar de opdracht die me gegeven werd, al voelde ik me toch lichtelijk ongemakkelijk bij het feit dat ik in slechts mijn ondergoed voor deze man zou moeten staan. Was ik even blij dat ik geen vrouw was, dan zou het nog ongemakkelijker zijn. Of hij moest gay zijn. Ik hoopte nu even heel hard van niet.
Gauw stopte ik alles weg en keek toen de rekken door. Ik zag een vrij warm uitziende afritsbroek hangen en trok deze gauw en zonder aarzelen aan. Die dingen waren oerlelijk, maar wel hartstikke praktisch. Ze zaten ruim en mocht het opeens heel warm worden, dan kon ik er een korte broek van maken.
Verder ging ik ook voor warme, maar gemakkelijk zittende kleding. Een shirt, sweater en nog een jas pakte ik van de haken en trok ze aan. Als laatst pakte ik warme sokken en een paar wandelschoenen. Stevig, maar niet te zwaar. Mocht ik moeten rennen, dan wilde ik geen zware schoenen aan mijn voeten moeten meezeulen. Dat zou me zeker weten vertragen. Al mijn kleding had ik in de kleuren van het woud gekozen in de hoop zo min mogelijk op te vallen, moest ik mezelf verbergen. In mijn kledingkeuze probeerde ik met zoveel mogelijk rekening te houden en ik had het idee dat dit me wel aardig gelukt was.

[ bericht aangepast op 19 juli 2017 - 23:29 ]

Stenenlikker

2 aug 2017 - 17:39 DreamerN is offline

DreamerN 7329

CORNELIA ELOÏSE AISLING

25 jaar × Talks to: Travis × Busy with: Waiting for kickoff

Ik had de bergschoenen nog maar weer uit gedaan. Mijn voeten nog even fijn de ruimte gevend voor we allemaal de vallei in gingen.
Het was zo mijn taak om alles te openen, met één of andere aanmoedigende speech. Ugh, elk jaar was het weer hetzelfde. Bla bla Hoop, Bla bla Overleven, Bla Bla niet zo lang als het leek en meer van dat soort onzin. Elk jaar waren er wel weer genoeg deelnemers bij die het voorgeschreven openingspraatje slikten als zoete koek. Zij waren dan vaak ook de eerste die de fout in gingen en zichzelf op inspiratieloze wijze de dood in werkten. Ik was benieuwd hoeveel dat dit jaar zouden gaan doen en welke creaturen daarbij zouden horen.
Ik had mijn leren jasje nog weer open gedaan en ik wierp even een blik naar beneden. Ik vond mijn boezem altijd beter uitkomen in topjes dan in shirts.
Ik streek met mijn hand door mijn haar heen voor ik met mijn voet de deur open tikte die leidde naar de zaal waar alle deelnemers inmiddels al wel zouden moeten zijn.
Zoals verwacht waren er inderdaad al wat deelnemers aanwezig en ik knikte even ter goedkeuring.
Hopelijk hoefde ik niet al te lang te wachten tot iedereen zich hier gemeld had.
Zonder eerst ook maar aandacht te besteden trippelde ik richting de tafels. Mijn ogen gleden over de schermen heen en de rechterhoek van mijn mond krulde omhoog in een genoegzaam lachje toen ik merkte dat mijn naam bij groen stond. Wauw. Ik vroeg me af of dit puur toeval was of dat sommige mensen mij graag terug wilden zien. Mij goud geven was te voorspelbaar en partijdig geweest, zoals ze zich afgelopen jaar wel eens voorgedaan hebben. Al had ik dat jaar ervoor rood gehad.
Maar het leek alsof ze hun les geleerd hadden en mij gewoon hopelijk bij de reguliere loting in hebben gedeeld. Het wel natuurlijk wel het eerlijkst, bla bla bla.
Dan was als nog de vraag of ze me zouden missen om wie ik ben of omdat ze mijn wispelturigheid en mogelijke bed partner, mocht ik toch sneuvelen dit jaar. De vrouw achter de tafel van groen kende ik niet goed, ik had haar enkel eens op een bedrijfsfeestje gezien, maar daar had ze volgens mij de gehele avond aan de kant tegen de muur gestaan met een bekertje water in haar handen. Zo zag ze er ook uit, als een grijs muisje. Der dofbruine haar had ze in een relatief onverzorgd knotje in haar nek hangen en de ronde glazen van haar bril waren net iets te groot om modieus te zijn.
Ik kreeg de mooie volle rugzak toegereikt, die ik opgewekt aannam. Nu was het wachten op het seintje van één van de andere medewerkers van de regie en dan kon ik dat stomme praatje gaan houden. Fuck it, ik zat er enorm over na te denken om het gewoon compleet te improviseren dit jaar.
Maar laat ik eerst nu maar kijken met wat voor vlees ik de vallei in zou gaan.
Mijn ogen gleden door de ruimte en vonden al snel een jongen, die net door de deuren achter naar binnen was komen lopen.
Ik zette mijn meest lieflijke glimlach op en liep heupwiegend naar hem toe. "Hey, jij ziet er vriendelijk uit." Iets wat heel gevaarlijk voor hem kon worden, maar toch. Ik stak mijn hand naar hem uit. "Mijn naam is Cornelia. Welk object heb jij gekozen?" Ik kon het niet laten om het te vragen.

Credendo Vides

2 aug 2017 - 19:44 Galactica is offline

Galactica 3144

Joseph Lloyd Dombrowski

19 years • Scared for the death • Talking to: The guy from the waiting room • Waitingroom • Outfit

Nog steeds rustig en op m'n gemakje ging ik de volgende ruimte binnen. Er stonden een hoop mensen, waarvan ik vermoedde dat het mijn tegenstanders zouden worden. Enkelen waren al aan het socialisen met elkaar, maar ik besloot zo afstandelijk als mogelijk te doen. Elk woord dat ik zou zeggen, is mogelijk een woord teveel... Ik ging naar de tafeltjes, en zag dat mijn naam bij het zwarte pakket stond. Er zat een volledig getatoeëerde man achter de tafel, en vroeg met een diepe, zware stem: 'Naam?' Ik keek nog eens naar het namenbordje, dat ik als spiekbriefje gebruikte omdat ik door de stress mijn eigen naam was vergeten. 'Euhm... Joseph Lloyd Dombrowski.' De man ging zwijgend naar de één van de kasten achter de tafels en nam er een plattegrond uit. 'Hier is je pakket.' Ik keek hem ongelovig aan. 'Is dit alles? Krijg ik geen wapens, verzorging, of weet ik veel wat?' De man schudde geïrriteerd met zijn hoofd, waarna ik voor de eerste keer vandaag angst voelde. Angst, om te sterven...

“Winning isn't everything, bit wanting to win is.”

[ bericht aangepast op 2 aug 2017 - 19:45 ]

2 aug 2017 - 19:54 Galactica is offline

Galactica 3144

Carol "Caro" Jacobsen

22 years • Talking to: The guy from the waiting room • Waitingroom • Outfit

Nog half wenend kwam ik binnen in de volgende kamer, die vol met mensen stond. Ik keek enkele seconden naar beneden, veegde mijn tranen af, en keek met een stralende en zelfverzekerde glimlach weer naar boven. Mijn tegenstanders mochten niet weten dat ik emotioneel erg kwetsbaar ben, door alles wat ik al heb verloren in mijn leven. Ik zag dat er tafeltjes en kasten stonden, en zag op één van de bordjes die op de tafeltjes stonden mijn naam staan. Achter deze tafel zat een getatoeëerde man met een geïrriteerd gezicht. 'Moet ik hier mijn pakket komen ophalen?' De man keek op en knikte kort. 'Oké, mijn naam is Carol Jacobsen.' zei ik wijzend naar het bordje. De man ging naar één van de kasten, en terwijl hij weg was keek ik even snel naar de namen van de andere deelnemers, en ook naar de mensen in de zaal. Een jongen met zwart haar en een bleke huid stond in een hoekje van de kamer. Ik keek naar de namen. Joseph Lloyd Dombrowski, ja, dat zal hij wel zijn. Wat verder zag ik een roodharige vrouw praten met een jongeman. Die vrouw... Waarschijnlijk Cornelia Eloïse Aisling. Ik ben best goed in het plakken van namen op mensen. De man kwam terug met een plattegrondje. 'Dit is je pakket.' zei hij kort. Verbaasd keek ik naar de plattegrond, maar nietszeggend nam ik het papiertje en propte dit in mijn achterzak. Ik wandelde de menigte in, zoekend naar een praatmaatje.

“There are more important things in life than winning or losing a game.”

[ bericht aangepast op 2 aug 2017 - 19:55 ]

3 aug 2017 - 19:34 4na is offline

4na 2574

You've got to make a choice, if the music
d r o w n s y o u o u t.
And ~~raise~~ your vouice, every single time they try and ~~shut~~ your mouth.

Travis Jordan Virgin

20 jaar | Net door de deuren heen | Niemand

Net zoals in de andere ruimte bestudeerde Travis eerst alles wat zich binnen het bereik van zijn blik bevond.
Eerst zag hij verschillende tafeltjes met kasten erachter, met boven iedere tafel een bord en daarop, naar wat hij vermoedde, de pakketten. Verder waren er nog wat stoelen en banken.
Travis maakte net aanstalten om te kijken welk pakket hij had en het te halen toen een vrouw met vuurrood haar en een glimlach rond haar lippen op hem afliep.
"Hey, jij zier er vriendelijk uit," zei ze. Travis glimlachte beleefd, maar ergens verbaasd. Meestal was hij degene die een initiatief nam. Voor hij iets kon zeggen stak ze haar hand uit en ging verder. "Mijn naam is Cornelia. Welk object heb jij gekozen?"
Vlug herpakte hij zich en de lach werd iets oprechter. "Het muziekdoosje," antwoordde hij zonder na te denken, "Ik ben Travis, leuk u te ontmoeten." Toen nam hij haar hand aan, schudde hem vriendelijk.

[ bericht aangepast op 20 sep 2017 - 10:50 ]

i wanna vincent van gogh cry in a corner

10 sep 2017 - 21:08 DreamerN is offline

DreamerN 7329

CORNELIA ELOÏSE AISLING

25 jaar × Talks to: Travis, CENTRAAL × Busy with: Welkomstpraatje

In het begin merkte ik op dat hij nogal voorzichtig was. Waarom zou hij ook niet? Hij heeft alle reden om me te wantrouwen. Naarmate ik me voorgesteld had zag ik zijn gezicht een beetje opklaren in een wat... Ontspannende houding. De glimlach leek niet meer geforceerd. "Het muziekdoosje."
Oh, dat is een leuke. Inschattend nam ik hem in me op. Heeft hij wat nodig is om van die ronddansende tandarts nachtmerrie af te komen? Vast wel, Sugar Plum heeft een aantal zwaktes en zolang je niet al te dicht in de buurt komt...
"Ik ben Travis, leuk u te ontmoeten." Hij nam mijn hand aan en begon hem vriendelijk te schudden, maar ik trok hem met een zacht trekje iets dichter naar me toe. "Je hoeft me geen U te noemen hoor." De woorden kwamen zacht maar speels van mijn lippen af, misschien om mijn lichte irritatie te verbergen. Ik hou er nooit van als mensen me aanspreken met U. Zie ik er zo oud uit?
Wel, waarschijnlijk ben ik maar een paar jaar ouder dan hij. Travis...Travis... Ah ja, Travis. Wat was het ook alweer? Rond de twintig jaar? Ik besloot om hem nog maar iets te vragen, ongemakkelijke stiltes was dan wel iets waar je mensen hun persoonlijkheid in kan vinden, maar met vragen kon ik op dit moment meer te weten komen. "Heb je er zin in?"
Hoewel ik graag op zijn reactie had gewacht, hoorde ik het zachte gekraak van het microfoontje in mijn linkeroor al. "Cornelia, het is tijd."
"Aye." Zuchtend draaide ik me weer bij tot Travis. "Sorry Darling, maar het is tijd om deze boel te starten." Op mijn hakken draaide ik me om en liep naar voren, tot aan de deuren waar iedereen straks doorheen zou moeten om naar de pick ups te gaan. "Welkom allemaal bij the Death Games."
Het boeide me niet of ik van iedereen de aandacht had, er werd van mij alleen verwacht dat ik een welkomstpraatje zou houden. "Mijn naam is Cornelia Aisling, voor jullie misschien beter bekend als Lady Death." Ik kon het niet weerstaan om met mijn ogen te rollen. Wie had die bijnaam ook al weer bedacht? Waarschijnlijk was die blijven hangen toen ik voor mijn tweede keer terugkeerde uit de Vallei.
"Als jullie er net zoveel zin in hebben als ik kennen jullie de regels vast al wel uit je hoofd, maar ik zal ze nu toch nog even herhalen. Elkaar helpen is toegestaan, elkaar vermoorden ook. Het is echter niet toegestaan om elkaars creatuur te vermoorden of aan te vallen en het is ook verboden om te delen in pakketten. Dus heb je pakket rood en je vriendje heeft groen en die bied wat te eten aan? Pech gehad." Ik haalde even een hand door mijn fel rode haar heen. "Ik zal met jullie mee de vallei in gaan. Niet als begeleider of coach, maar als deelnemer." Even dacht ik eraan om te vermelden dat dit mijn vierde spel is, maar ik hield me in. Anders zouden sommigen zich aan me vastklampen zodra we allemaal in de Vallei gedropt waren. "Nadat iedereen diens pakket heeft worden we met een aantal wagens de vallei in gebracht, waar we na een startschot beginnen aan de drie gehele dagen die we moeten zien te overleven." Ik bleef even stil en liet mijn ogen over de menigte heen glijden. Het was leuk om zelfs vanaf hier al de vele persoonlijkheden te kijken. Een aantal lijken sterk, een aantal lijken zwak. Maar dat hoeft nog niets te zeggen. Ik heb de sterken zien vallen en de zwakken zien opbloeien. In de goede zin van het woord of de slechte.
En oh, wat heb ik er nu al zin in! Het zou me niet eens uitmaken of ik dood zou gaan of niet. Het belangrijkste is dat we er met z'n allen voor een onvergetelijk avontuur tegemoet gaan. Mocht dat niet het geval zijn dan kon ik altijd zelf nog ingrijpen. Een kneepje hier, een messteek daar en misschien wel een pleziertje om de hoek. Alles was mogelijk zodra we eenmaal binnen waren.
Ik kuchte. Ik moest verder met mijn praatje. "De vallei strekt zich over meerdere kilometers uit dus je kan er zelf voor kiezen hoe je de drie dagen doorkomt. Er zijn meerdere hutjes aanwezig waar de mensen met de juiste pakketten gebruik van mogen maken. Er leidt een rivier door de vallei heen waar zich bronwater in bevind. Ook al mag je geen door ons meegegeven eten delen, gevangen eten in de vallei mag wel gedeeld worden." Ugh, ik begin echt genoeg van dit praatje te krijgen, maar toch hield ik mijn glimlach steen vast op mijn gezicht. "De komende drie dagen staat dus vol in het teken van overleven, dus zet je beste beentje voor, ook al kan dat nog zo betekenen dat je het alsnog niet haalt." Mijn ogen gleden weer even over de menigte heen om te kijken hoe sommigen daarop reageerden. Een aantal zag ik inderdaad even onderling een angstige blik werpen en de glimlach op mijn gezicht begon nu wel gemeend te worden. "Ik heb een aantal van jullie objecten gezien en de wezens van dit jaar zijn inderdaad zeer interessant." Ik wilde hen met dit woord laten. De spanning opbouwen. Hun gemak langzaam aftappen. "Jullie zullen oog in oog komen te staan met creaturen die anderen als sprookjes en het werk van nachtmerries zien. Jullie zullen op zoek moeten naar een manier om van hen af te komen of om jullie voor hen te verschuilen. Al zou ik niet zoveel moeite doen, echt onder hen uitkomen zal toch niet lukken."
Zodra ik deze woorden ook maar zei hoorde ik het in mijn oortje weer kraken. "Cornelia..." De stem aan de andere kant klonk waarschuwend en ik moest weer even breed glimlachen. "Dus, wat daarbinnen ook gebeurd, je bent op jezelf, je overlevingskunsten en je verstand aangewezen. Er zijn geen vluchtroutes, geen stopwoorden en geen valnetten." Ik rolde even met mijn ogen toen ik weer een kucht door mijn oortje hoorde. "Dus haal al de motivatie naar boven die je in je lichaam kan vinden, vergeet niet hoop te houden want voor je het weet zijn de drie dagen over en loop jij weg met minimaal honderdduizend euro."
Hierbij liet ik mijn speech maar, als ik nog verder moest over dit gedoe zou ik me al helemaal niet aan het script houden. "Pak jullie tassen en begeef jullie naar deze twee deuren." Ik wees naar de twee stalen deuren met de ondoorzichtige glazen vensters. "Daar zullen jullie de vallei in geleid worden."

Credendo Vides

20 sep 2017 - 10:58 4na is offline

4na 2574

Ehh sorry voor tien dagen te laat reageren lalala

You've got to make a choice, if the music
d r o w n s y o u o u t.
And ~~raise~~ your vouice, every single time they try and ~~shut~~ your mouth.

Travis Jordan Virgin

20 jaar | Net door de deuren heen | Cornelia

Ze trok hem met een ruk naar zich toe. "Je hoeft me geen u te noemen, hoor." Zacht werden de woorden uitgesproken, en een frons sierde Travis' voorhoofd.
"Heb je er zin in?" De zachte toon was verdwenen bij Cornelia's volgende vraag, en Travis wilde al antwoorden -- ik weet het eigenlijk niet -- toen de vrouw hem onderbrak. "Aye." Travis' frons werd nog iets dieper, en hij constateerde dat ze het tegen iemand anders moest hebben. Zijn antwoord werd bevestigd.
"Sorry darling, maar het is tijd om deze boel te starten." Darling? Hij keek haar verbaasd na toen ze van hem wegliep en begon te spreken.
Zij is Lady Death? Verbaasd keek hij haar aan, en om zich heen om te kijken hoe anderen reageerden.

Wauw
Dat was vrij nutteloos

i wanna vincent van gogh cry in a corner

5 okt 2017 - 8:52 DreamerN is offline

DreamerN 7329

{Wauw, om de een of andere reden vind het forum het leuk om mijn RPG topics opeens weer op niet tonen te zetten...
Zijn er verder uberhaupt nog mensen die door willen met de RPG? Natuurlijk hoop ik op een volmondig JA, zeker omdat we al met 1 voet in de Vallei staan.}

Credendo Vides

5 okt 2017 - 8:57 4na is offline

4na 2574

Ik wel eh

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Index RPG Actieve Topics Zoek