RPG — Black Chalk — Speeltopic - Speeltopics

24 juni 2017 - 17:12 Value is offline

Value 11253

B L A C K C H A L K
O X F O R D U N I V E R S I T Y
THE TRUE GAMBLER PLAYS FOR THE THRILL
THE SHEER ECSTASY OF TAKING PART

"BECAUSE ANY FRIENDSHIP WAS A PATH AND PATHS ALWAYS LED ELSWHERE."

T H E G A M E

Black Chalk werd voor het eerst gespeeld in 1967. Tien eerstejaarsstudenten hebben het spel samen ineen gestoken en het gehele spel neergeschreven in een dagboek. Black Chalk heeft in totaal vijftien slopende jaren geduurd voordat er een winnaar uit de bus kon komen. Geen enkele andere student was op de hoogte dat het spel gespeeld werd.

Elke zondag komen de studenten samen in de speelkamer [dit is een kamer van een van de studenten]. Ze spelen een kaartspel en daarna een dobbelsteenspel. De verliezer krijgt een consequentie opgelegd door de andere spelers. Dat kan gaan van 'ren een rondje naakt door het gebouw' tot 'bedrieg je vriendin'. De consequentie dient uitgevoerd te worden voor de volgende ronde start. Elke zondag start een nieuwe ronde; ze hebben dus één week de tijd. Elke ronde worden de consequenties zwaarder. Uit het spel stappen kan elk moment, maar dan krijg je slechts de helft van je inzet terug. Als je nog een consequentie voor de boeg hebt, krijg je niets van je geld terug. Ook het verklappen waarom je een bepaalde consequentie aan het uitvoeren bent of het vertellen aan anderen dat je Black Chalk speelt, leidt onherroepelijk tot verwijdering uit het spel (ook hier kreeg je je geld niet terug).

Het doel van het spel is simpel: blijf als enige nog over in het spel en win de pot. Wie kan het langst de mensonwaardige consequenties volhouden? Wie is het moeilijkst te breken? Maar belangrijker nog; hoever ga jij om je vrienden te breken? In 1967 is een van de deelnemers tragisch tot zijn einde gekomen door het spelen van Black Chalk. Eén ding is duidelijk: als je van een twintig meter hoge toren valt, ben je op slag dood. De vraag rest zich alleen of hij echt gevallen was. Wie zal het de nieuwe studenten vertellen dat hij misschien een duwtje in de rug had gekregen of dat hij uit pure waanzin zelfmoord had gepleegd? Wie zal hen een halt toe roepen voordat het te laat is?

I N F O R M A T I O N

S P E L V E R L O O P

Elke zondag (in het verhaal) wordt er een ronde gespeeld door de studenten. Om uit te maken wie de verliezer zal zijn, gebruiken we een randomgenerator om het eerlijk te laten verlopen. Via random.org moet iedere deelnemer 7 kaarten trekken uit één dek kaarten (directe link). Wees eerlijk en doe dit maar eenmaal! Het aantal punten wordt als volgt berekend: aas = 15, 2 tem 9 = de waarde van het getal zelf, boer = 11, koningin = 12 en koning = 13. Overwegend meer harten = score delen door twee. Overwegend meer schoppen = de waarde van de hoogste kaart erbij optellen. Overwegend meer ruiten = score verdubbelen. Overwegend meer klaveren = de waarde van de hoogste kaart aftrekken. Bij een ex aequo verandert er niets aan je score. Het liefst heb ik graag dat je even een screenshot van je kaarten in het praattopic dropt, zodat het overzichtelijk is.
Voor het tweede deel van het spel moet iedere deelnemer via random.org vijf dobbelstenen rollen (directe link). Speel ook hier eerlijk en maar één keer! Het aantal punten wordt als volgt berekend: het aantal totaal ogen wordt met elkaar opgeteld. Tweemaal hetzelfde getal = de helft van de score erbij optellen. Twee keer tweemaal hetzelfde getal = score verdubbelen. Drie keer hetzelfde getal = score delen door twee. Vier keer hetzelfde getal = score vervierdubbelen. Vijf keer hetzelfde getal = score vervijfdubbelen. Indien je de combinaties 1, 2, 3, 4, 5 of 2, 3, 4, 5, 6 hebt, krijg je respectievelijk 75 of 100 punten. Ook bij de dobbelstenen is een screenshot verplicht. Wees eerlijk en speel maar één keer. (Je kan het kaartspel en het dobbelstenenspel in één keer doen)

De winnaar is degene met de meeste punten in totaal. De verliezer is degene met het laagst aantal punten. De winnaar krijgt de uiteindelijke eindbeslissing over de consequentie voor de verliezer. In totaal zijn er drie verliezers: de grote verliezer, de verliezer, de pechvogel. Er zijn in totaal ook drie winnaars: de gouden winnaar, de runner up en de geluksvogel. De Gouden winnaar krijgt de eindbeslissing over de grote verliezer, de runner up over de verliezer en de geluksvogel over de pechvogel. De consequentie van de grote verliezer moet zwaarder zijn dan die van de pechvogel.

D E C O N S E Q U E N T I E S

V E R L I E Z E N E N W I N N E N

D E C A M P U S

"YOU DID NOT COME THIS FAR TO WALK AWAY WITHOUT THE VICTORY."

I N T RO

Acht tweedejaarsstudenten van Oxford vinden een oud boek waarin het spel 'Black Chalk' wordt beschreven en besluiten het spel na te spelen. De inzet is maarliefst drieduizend euro, maar de consequenties van het spel worden persoonlijker, gevaarlijker, confronterender en algauw ontdekken de studenten dat niet alleen drieduizend euro op het spel staat, maar dat ook hun vriendschap in gevaar is. Hoever ga jij om een spel te winnen?

November 2017, Oxford University. De start van het einde van hun vriendschap.

Lees eerst alles goed door!

(Based on Black Chalk)

"I WILL WIN
NOT IMMEDIATELY
BUT DEFINITELY"

R O L E S

R U L E S

T O P I C S

— Rollentopic: Uno
— Praattopic: Uno
— Speeltopic

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

25 juni 2017 - 22:26 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Camilo Rodriguez
No amount of sleep in the world ——— can cure the tiredness I feel.

21 • Richie Rich • @ Alice's Room — next to Ellis & Roman • Drawing cards & Throwing dice

'Ah, kop op.'
Camilo mompelde nog wat in zichzelf voordat hij zich opnieuw op Ellis concentreerde — voornamelijk vanwege het gegeven dat ze haar hand op zijn bovenbeen had geplaatst en hem plagende kneepjes geef. Het voelde goed — té goed — om zo in het openbaar door haar aangeraakt worden waar de rest van de vriendengroep bij was. Alsof Ellis daadwerkelijk open stond voor. . . íéts met hem. Camilo sloot zijn kijkers voor enkele seconden — wegdromend bij het idee om een relatie te hebben.
'We kunnen niet allemaal winnaars zijn hé.'
Camilo kan niets anders doen dan zachtjes grinniken — waarna hij zijn kijkers opnieuw weet te openen. Vannacht had hij geluk gehad toen Ellis voor zijn deur was verschenen. Voordat ze naar Alice' kamer waren gegaan, had hij opnieuw geluk gehad. De gevoelige plaatsen waar ze haar nagels in zijn rug had gezet, waren daar het bewijs van.
'Oké, je had gelijk: het is inderdaad een kutspel.'
Ellis had — waar mogelijk — een nog lagere score dan Camilo zelf. Camilo stoot opnieuw een zachte lach uit. Het was nu eenmaal zo dat personen die geen geluk hadden in het spel wel degelijk geluk hadden in de liefde. Camilo buigt zichzelf opzij om een lichte druk op Ellis' wang te duwen — een opwelling waar hij direct aan moest beantwoorden omdat hij nog steeds op een wolf aan het zweven was die ze vannacht met haar had meegebracht.
Voordat Camilo zijn lippen op Ellis' wagen neer kon laten komen, ziet hij haar met een enigszins wilde blik in haar kijkers naar achteren deinzen. Camilo gaat direct stijf rechtop zitten — zijn wangen rood van schaamte en zijn vuisten gebald.
'Grapje — hier is je kus!'
Nog geen seconde later voelde Camilo Ellis' zachte lippen op zijn wang terecht komen. Knipperend laat hij zijn hoofd ietwat zakken, waarna hij een trotse glimlach opzet en omhoog kijkt — de rest uitdagend om een flauwe opmerking te maken.
'Thanks, Ellie.' Camilo's stem was zacht — haast fluisterend. Desondanks legt hij zijn hand op de hare en verplaatst hem naar haar eigen been, waarna hij het contact met haar verbreekt. Het deed pijn om iemand leuk te vinden die alleen maar in je lichaam geïnteresseerd was.
'Gelukkig zijn we goede verliezers,' glimlacht hij dan met enig verdriet in zijn kijkers.

•

26 juni 2017 - 13:56 Ziegler is offline

Ziegler 20534

MCKENNA ALLISON SPARROW
21 • The Journalist • Next to Alice • Playing the game

McKenna had zich weleens beter gevoeld. Die zaterdag had ze te lang doorgewerkt aan een stuk voor de schoolkrant, want ze zou die deadline van haar leven niet missen. Die ochtend was het weer vroeg dag voor de jongedame, waardoor ze kampte met wat slaaptekort. McKenna leek dan ook in een soort bubbel te leven toen het spel begon. Iedereen reageerde op elkaar, terwijl ze zelf amper meekreeg welke scores er verdeeld werden onder de andere kandidaten. Het enige wat ze wel opving, was de score van Ellis - waarschijnlijk omdat die score behoorlijk laag was. McKenna rolde haar ogen toen Ellis overdreven een kus op Camilo's lang plaatste.
'Goed, mijn beurt,' onderbrak McKenna hen zonder pardon. Ze pakte zeven kaarten en bekeek ze eens goed. Erg fantastisch waren ze niet, maar waarschijnlijk goed genoeg om niet laatste te eindigen. Vervolgens gooiden ze de dobbelstenen. In totaal kwam ze uit op een score van 81,5. Ergens voelde ze zich opgelucht, Ellis bijvoorbeeld op dat moment sowieso lager, maar ze kwam niet eens in de beurt van de top die avond. 'En tot daar mijn spannende score,' verzuchtte ze, maar ze wist toch een glimlach op haar gezicht te vormen. McKenna keek even naar Ellis en Camilo en trok ongegeneerd een wenkbrauw op. 'Alles oké daar?' vroeg ze aan hen.

Big girls cry when their hearts are breaking

26 juni 2017 - 15:03 Ken_ is offline

Ken_ 18305

ELIJAH RAPHAEL OAKLEY

The Vampire, Alice's room, next to McKenna, Stressed > Relieved

🌕

Kauwend op de binnenkant van zijn kaak zat Elijah tussen zijn vrienden in de cirkel waar ze allen het nieuwe spel speelden. Black Chalk , een simpel spel die met zeven kaarten en vijf dobbelstenen gespeeld werd. Elijah wilde dan ook niet verliezen van zijn vrienden en zat iets wat ongeduldig op zijn achterste te wiebelen terwijl hij wat met de zoom van zijn shirt speelde, zijn blik no steeds erg gefocust op zijn vrienden. Normalliter zou hij al lang een peuk tussen zijn lippen hebben hangen, maar dat kon hij nu niet maken. Nerys nam als eerste haar kaarten en rolde niet veel later haar dobbelstenen, waarbij haar score op een mooie vierentachtig punten. Iets wat ik zelf al hoog vond al kon je echt boven de honderd punten halen als je echt geluk had. De volgende was Lola, mijn beste vriendin die eerst ietswat onzeker begon al had ze een stel mooie punten die Roman nog eens leek te verbeteren waardoor Lola strandde op een zevenennegentig en ene halve indeplaats van de schampere tweeënzeventig die ze eerst dacht te hebben. Ik keek echter wel weg toen Roman een kus op haar wang drukte. Ik weet dat Lola en ik al een eind geen relatie meer hebben, maar het stak nog steeds wel om haar met een andere man te zien. Zeker als die man zo'n beefcake is als Roman. De zoom van mijn shirt leek op dat moment dan ook interessanter tot ik de punten te horen kreeg van Roman. honderd en twaalf en een half. Met grote ogen keek ik dan ook naar de dobbelstenen waardoor ik nu ook wat rechter ging zitten. Oké nu leek het spel ook echt te beginnen. De eerste drie scores waren bekend en ik moest deze gaan overtreffen, of tenminste zorgen dat ik geen straf ga moeten uitoefenen. Eli haalde een hand door zijn warrige lokken en keek toe naar Camillo die maar een magere achtenzestig. Nu beet hij toch wel harder op de binnenkant van zijn wang. Wat als hij ook zo in de bottom drie geraakte? Eli was één van de slechtste verliezers maar kon ook geen uitdagingen uit de weg gaan. Zeker met de mooie buit die er te winnen viel, hiermee kon de jongen zich gaan financieren om misschien een cd op te gaan nemen.
Ellis die naast de krullenbol zat plaagde hem wat echter kwam karma maar snel achter haar aan gezien haar punten nog lager kwamen te staan dan die van de jongen naast haar. Echter betekende dit ook dat Elijah bijna aan de buurt was en hij zijn vingers wat ongeduldig liet trommelen op zijn been. Naast de stemmen van zijn vrienden was het dan ook akelig stil, iets waar de jongen niet tegen kon. De beurt viel nu ook op die van Alice, diegene die ook het spel had georganiseerd hier in haar kamer. Toen ze dan ook verkondigde maarliefst honderdachtentwintig punten te hebben zakte de moed me al haast in de schoenen. "Jezus." momeplde Eli waarbij het getrommel ook alweer ophield. De spanning gierde zich in zijn lijf nu was het nog Mckenna en daarna was hij aan de beurt. Nu kon alles ook nog gebeuren. 'Zeker dat jullie nog willen spelen?' grinnikte Alice waardoor Elijah haar even met een schaapachtig glimlachje aankeek. Ja heel erg, dacht de jongen inzichzelf. Eens zijn buurvrouw haar punten dan ook op tafel legde wist hij niet echt wat hij mocht verwachten. Eenentachtig en een halve. Hiermee kwam ze nu ook de derdelaatste plaats te staan. Hij slikte even en nam de kaarten van haar aan. "Kom op geen harten" prevelde Eli zacht in zichzelf voordat hij er zeven van de stapel trok en geconcentreerd begon te tellen. ( Harten aas en twee, schoppen koning, koningin en een drie, en nog een ruiten tien plus een klaverkoningin.) Dit alleen al leverde Elijah al een hogere score op dan McKenna, dus de grimas dat de jongen nu om zijn lippen had was er niet weg te slaan, safe. Hij krabbelde alles wat slordig op zijn blaadje en nam nu de dobbelstenen die hij zelfzeker op de grond gooide. Twee keer twee en zes, plus nog een magere 1 dus alles samen ... Een vettig lachje verliet zijn lippen " Honderd en zestien bichesss. Whooo!" lachtte ik meer opgelucht dat ik de straf niet hoefde uit te voeren en daarbij kwam ook nog eens dat ik Roman zijn score had verslagen. Misschien niet eersten met Alice haar monsterscore, maar dat vond ik niet zo erg. Karma zou me zo wel slaan dat ik het er misschien iets had ingewreven, maar op dit moment kon ik niets anders dan tevreden zijn met mijn punten.

[ bericht aangepast op 26 juni 2017 - 15:06 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

27 juni 2017 - 0:39 Hexcore is offline

Hexcore 33026

Zeke Marion Buckly
⌬ The non-nerd gamer ⌬ Somewhere in Alice's room ⌬ With the group ⌬ Cards and dices ⌬ Tired and getting a grumpyfit ⌬

Zeke was op het moment dat ze moesten spelen niet erg blij. Hij was moe, ietwat nukkig en wilde eigenlijk zijn bed ingaan, maar het was zondag. Game day, cards and dices. Enkelen waren al aan de beurt geweest en er waren best al een hele boel hoge getallen uitgerold en ondanks dat het een gokje was, leek het alsof Zeke's kansen met elke seconde slonken. Alice's grijns ontging hem niet, maar hij gaf het geen aandacht, op dit moment was het niet belangrijk voor hem. Normaal zou hij opmerkingen rondstrooien, maar dit was gewoon niet zijn moment. Of toch wel. Hij zag hoe Elijah triomfantelijk keek en besefte dat het zijn beurt was. Hij kwam van zijn plekje aan de rand van de groep en plofte langs de jongen neer en nam de stapel kaarten waar hij er 7 uittrok. Zijn kaarten op zich waren niet slecht, alleen was het merendeel klaveren, waardoor hij zijn hoogste kaart er weer vanaf moest trekken.
"49," mompelde hij al hoofdrekenend , terwijl hij in de tussentijd de dobbelstenen liet rollen.Een 6,een 4, een 3 en twee magere tweetjes.
"Dat is dan 74,5, great,' bromde hij nukkig terwijl hij halfblind de kaarten en dobbelstenen naar de volgende persoon gaf. Wet van Murphy, als alles fout kan gaan, dan gaat het ook fout.

[ bericht aangepast op 27 juni 2017 - 0:40 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

2 juli 2017 - 17:44 Tad is offline

Tad 3475

— MAX 💡

Alice's dorm • Everyone • Playing the game • Timid

Stilletjes had Max gevolgd hoe zijn vrienden een voor een een zevental kaarten trokken en vervolgens de dobbelstenen over de tafel rolden. Sommigen eindigden met een hoge score, terwijl anderen nog niet de helft bij elkaar wisten te sprokkelen en hoewel Max wist dat hij wellicht ergens blij moest zijn dat zijn vriendengroep eindelijk interesse in kaarten leek te tonen, kon hij bij voorbaat al zeggen dat dit nooit zijn favoriete spel zou worden. Misschien was het ook daarom dat hij niet echt aanstalten maakten om het spel naar zich toe te draaien, maar nadat Zeke zijn beurt had voltooid viel het spel stil en lagen de onderdelen ervan voor zijn neus.
Een tikkeltje nerveus schraapte Max zijn keel en hij vouwde zijn vingers in elkaar, knakte deze gewrichten nerveus, en deed dit laatste eveneens door zijn hoofd naar links en naar rechts te kantelen. Wie toll. De kaarten die hij in alle stilte trok, voelden vertrouwd aan tussen zijn vingers en het kriebelde om er een truc mee uit te halen, maar in plaats daarvan legde hij ze braaf open om in een vrij vloeiend gebaar erachter aan de dobbelstenen te werpen. Een vijftal seconden liet hij zijn blik op de kaarten en stenen rusten, waarbij hij zijn score in zijn hoofd optelde. "99,5," mompelde hij hees. Voldoende om in de middenmoot te blijven hangen, wist hij nu ieder van zijn vrienden al geweest was en hij divers aandachtsgeil gejoel of nukkig gemompel had moeten doorstaan. De beste plek wat hem betrof, want op deze manier zou hij met rust gelaten worden. Perfect.
"Ik was me er niet van bewust dat de straf van Ellis en Cam was om elkaar en plein public af te lebberen," kon hij het niet laten om uit te brengen, terwijl hij zijn blik van het tweetal afwendde en zijn ogen op de zeven kaarten richtte die hij zojuist getrokken had. Hij kon het niet laten om het stapeltje op te pakken en het karton te laten verdwijnen. Of nou ja, 'verdwijnen'. Een miniem glimlachje verscheen op zijn gezicht — deze bezigheid was alvast veel interessanter dan dit stomme, gênante spel. Goddank was hij er deze ronde goed vanaf gekomen.

[ bericht aangepast op 2 juli 2017 - 17:49 ]

She's imperfect but she tries

4 juli 2017 - 14:23 Ken_ is offline

Ken_ 18305

ELIJAH RAPHAEL OAKLEY

The Vampire, Alice's room, next to McKenna, Active

🌕

Hoewel Elijah in zichzelf een vreugde dansje aan het uitoefenen was, lette hij ook wel op naar de rest van het spelverloop. Zeke was namelijk na Eli aan de buurt en kwam vermoeid van zijn plekje op het bed af zodat hij naast de jongeman kwam te zitten. Elijah had Zeke de kaarten gegeven en na even wat voor Eli iets trager gebeurde dan hij wilde kwam het er op neer dat Zeke vierenzeventig en een half had gescoord wat niet veel beter was dan Camillo. Hoewel er nog één iemand aan de beurt was en dit het hele spel nog kon veranderen, was Eli toch zeker van zijn plekje in de top drie en was al in zichzelf aan het bedenken wat voor een straf hij kon uitroepen. Hij had nu immers de macht en Eli wist niet meteen hoe hij hier mee om moest gaan. Macht betekende dat hij alles kon zeggen wat hij wilde. Misschien kon hij hieruit voor een week wel een persoonlijke slaaf hebben , oh dat zou geweldig zijn. In zich zelf zag de jongen dan ook zichzelf op een troon zitten terwijl mensen met palmbladeren hem afkoeling schonk door deze te gaan wapperen. De jongen besefte hiermee dat hij weer eens te veel cartoons had gekeken. Half in gedachten verzonken had Eli dan ook gemist hoe Max enkele kaarten had genomen gezien de krullebol al bezig was met het rollen van zijn dobbelstenen. Max eindigde op een negenennegentig en een halve, -net geen honderd- waardoor nu alle punten waren berekend en uitgesproken.
Eli nam het half verkreukende blaadje dat deze hele tijd tussen zijn vingers geplooid zat en schreef iedereens score nogmaals op zodat hij een rangenlijst kon opmaken. Elijah was in tegenstelling tot een paar andere van zijn vrienden erg geïnteresseerd geweest in dit spel en had dan ook mooi de regels vanbuiten geleerd zodat hij eens kon bewijzen wel iets te weten. De jongen voelde zich eenmaal niet de snuggerste van zijn vriendengroep en wilde hiermee aantonen toch iets te weten. "Oké dus nu we iedereen score weten word het tijd om de grote winnaars en verliezers uit te roepen. Al wie zijn naam niet hoort hoeft deze week dus ook niets te doen." begon Eli, zijn stem iets verheffend zodat iedereen hem goed kon horen. "Met honderdachtentwintig punten onze gouden winnares, Alice. Gevolgd door de runner up , met honderdzestien mezelf." hij maakte hierbij een kort buiginkje al wist hij ook wel dat ik geen applaus ging ontvangen. "En de geluksvogel met een score van honderd en twaalf en een halve, Roman. " vervolgde Elijah waarna hij nog even naar zijn blaadje keek. " Dit maakt dus dat Roman een kleine straf mag bedenken voor onze pechvogel, Zeke met zijn vierenzeventig en een halve punt. De verliezen van vandaag is Camillo met achtenzestig die een milde straf uitgekozen krijgt door moi. En de grote verliezer met maar slechts vijfenveertig punten de straf krijgt die Alice in gedachten heeft." Kwam Elijah tot conclusie en grijnsde even naar de groep. "En dat is dus Black chalk voor deze week." eindigde de jongeman en verfrommelde het bladje papier dat tussen zijn vuist zat. Hij had al een goed idee wat Camillo zou gaan doen deze week.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

4 juli 2017 - 20:20 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Lola Hamilton

twenty || the doll || playing the game || alice's room || between nerys and roman

you can't buy happiness,
but you can buy shoes and that is kind of the same thing

Het was maar goed dat Lola Roman nog gevraagd had naar haar score te kijken, want ze ging meer dan twintig punten omhoog, waardoor ze sowieso veilig was. Met een vrolijke glimlach op haar volle lippen drukte ze een kus op Roman's wang. "Dankjewel!" Toen ze op keek zag ze dat haar zachtroze lippenstift een afdruk had achtergelaten op zijn wang. "Oopsie." Met lichtelijk rode wangen veegde ze het weg met haar duim. Roman zelf had ook een goede score, waar ze blij mee was want dat betekende dat hij ook veilig was. Eli had ook erg ook.
"Oeh! Je hebt zelfs hoger dan Roman en bijna zoveel als Alice!" slaakte ze enthousiast uit, waarbij ze haar duimen naar haar beste vriend opstak. Hij was ook veilig, gelukkig.
Even later bleek dat ze extra geluk had dat Roman haar score verbeterd had, want als hij dat niet gedaan had, dan was ze ook de pineut geweest. Stiekem was ze ook wel blij dat ze zelf niet bij de top hoorde, want dan hoefde ze niks voor iemand te verzinnen.
"Wil iemand anders ook wat te drinken terwijl onze winnaars nadenken over een straf voor de niet zo gelukkigen?"

To the stars who listen — and the dreams that are answered

5 juli 2017 - 14:35 Meraki is offline

Meraki 15235

ELLIS SOPHIA CALLAS

♦ 20 ♦ Nightowl ♦ Playing Black Chalk ♦ Alice's room, between Alice & Camilo ♦

Ellis glimlachte toen Camilo haar bedankte voor de kus, alsof ze daarmee heel gul was geweest. Toen hij daarna echter de opmerking maakte over de goede verliezers, verdween die glimlach. Het klonk best zielig en Ellis begreep heus wel waar Camilo op doelde. Die discussie hadden ze nu al zo vaak gehad, dat Ellis er niet opnieuw aan wilde beginnen. Ze wierp hem dan ook een korte, waarschuwende blik toe die wilde zeggen "niet nu, niet hier".
Dit was namelijk duidelijk niet de juiste plek en ook niet de juiste tijd om die discussie te voeren. De rest van hun vrienden had hier niets mee te maken en ze wilde de gezellige sfeer niet verpesten.
'Alles oké daar?' vroeg McKenna, wat Ellis haar hoofd deed draaien. Ze glimlachte direct. 'Ja, alles is prima,' antwoordde ze en keek met grote ogen naar Camilo. 'Niet waar, Cam?' Ze gaf hem niet eens de ruimte om te antwoorden. 'Behalve dan natuurlijk dat ik dik onderaan sta en mijn kansen steeds kleiner woorden,' zei ze in plaats daarvan snel om de aandacht terug op het spel te richten.
Elijah en Zeke gooide op hun beurt ook. Ellis hield niet de gehele score lijst bij, maar begreep wel dat ze nog altijd onderaan stond. Toen het de beurt aan Max was, kon ook hij het niet laten een opmerking te maken over Ellis en Camilo. Ellis stak enkel haar tong naar haar uit.
'Pas maar op,' waarschuwde ze hem. 'Anders ben jij de volgende.' Na de samenvatting van Elijah was het duidelijk: Ellis stond onderaan en zou een straf ontvangen van Alice. Ze keek dan ook naast zich, waar Alice zat. Ze was benieuwd waar haar vriendin mee zou komen. Hopelijk spaarde ze haar wel een beetje.
'Het is de eerste ronde, dus zullen we maar rustig beginnen?' vroeg Ellis haar vriendin zo onschuldig mogelijk en knikte vervolgens toen Lola vroeg of er iemand wat wilde drinken. 'I do,' zei Ellis met een opgestoken hand. 'Ik kan nu echt wel wat te drinken gebruiken.'

"It is never
just a game."

everything, in time

5 juli 2017 - 19:23 Value is offline

Value 11253

A L I C E P R E C I O U S C A L D W E L L
19 — Dramaqueen — Her room — Between Ellis and McKenna — Playing

"I WANT A ROOM FULL OF MIRRORS SO I CAN BE SURROUNDED BY WINNERS"

'Ik weet niet wat jij onder rustig verstaat, maar ik zal er rekening mee proberen te houden,' antwoordde Alice. Ze keek haar vriendin glimlachend aan, misschien wel wat plagerig, alsof ze het met haar ogen nog eens wilde inwrijven dat ze gewonnen had van Ellis.
'Oh ja, drinken lijkt me wel fijn. Anders gaan de verliezers wat drank halen, dan kunnen wij jullie consequenties overleggen? We laten wel weten wanneer we klaar zijn,' sprong Alice het gesprek tussen Lola en Ellis bijdehand bij. In haar rechterhand zwaaide ze met haar iPhone, het communicatiemedium van dienst.
Ze begon vervolgens de kaarten bij elkaar te zoeken en de dobbelstenen terug in hun zelfgemaakte speldoos te verzamelen. Toen ze het volledige dek van 52 kaarten in haar handen had, zocht ze vervolgens naar het kartonnen kaartendoosje, maar dat leek spoorloos verdwenen te zijn. Verward zocht ze om zich heen en scande ze tevergeefs de kamer met haar ogen af.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

5 juli 2017 - 19:58 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Camilo Rodriguez
No amount of sleep in the world ——— can cure the tiredness I feel.

21 • Richie Rich • @ Alice's Room — next to Roman • Waiting for the rest to go get some booze

Camilo weet de opmerkingen van de anderen rondom Ellis en hem zorgvuldig te negeren. Volgens hem weten de meeste aanwezige personen van zijn crush op de jongedame — evenals dat ze weet hadden van het gegeven dat Ellis hem meerdere malen af heeft gewezen omdat zij enkel en alleen geïnteresseerd is om enkele nachten bij hem door te brengen.
'Ja, alles is prima. Niet waar, Cam? Behalve dan natuurlijk dat ik dik onderaan sta en mijn kansen steeds kleiner worden.'
Zachtjes hummend weet Camilo enkele onzichtbare pluisjes van zijn broek af te halen. Zoals altijd na een nacht met Ellis weet hij zichzelf voor te nemen om haar nooit ofte nimmer meer binnen te laten als ze voor zijn deur staat op een onmenselijk uur. Echter — Camilo weet diep van binnen dat hij niet sterk genoeg is om die keuze te nemen en haar eerder zou smeken om weer eens langs te komen.
'. . . De verliezer van vandaag is Camilo met achtenzestig punten — die een milde straf uitgekozen krijgt door moi. En de grote verliezer met maar slechts vijfenveertig punten die de straf krijgt die Alice in gedachten heeft is Ellis. En dat is dus Black Chalk voor deze week.'
Camilo kijkt naar Elijah met een onderzoekende blik in zijn kijkers. Zoals hij de jongeman kende — heeft hij al een toepasselijke straf in zijn gedachten zitten. Camilo heeft een gigantische hekel aan verrassingen en wil het allerliefst zo snel mogelijk weten wat zijn straf zal gaan worden. Echter — hij wil niet wanhopig overkomen dus houdt hij zijn mond gesloten en luistert naar de anderen terwijl ze praten over drank.
'Oh ja, drinken lijkt me wel fijn. Anders gaan de verliezers wat drank halen, dan kunnen wij jullie consequenties overleggen? We laten wel weten wanneer we klaar zijn.'
Camilo grijpt het aanbod van Alice met beiden handen aan en gaat meteen overeind staan van de belachelijke kring waar ze zich in hadden geplaatst voor het spel. Gelukkig — als alles klaar is hier, kan hij naar huis om te gaan leren voor zijn aankomende tentamens.
'Bedoel je: jullie moeten drinken halen omdat ik nog te jong ben om het zelf te doen, Alice?' Camilo kan het niet laten om met zijn kijkers te rollen. 'Maar, goed. Laat weten als we weer terug kunnen, dan kan ik daarna weer terug naar mijn boeken — belangrijke tentamens en zo, in plaats van een spel.' Camilo sjort zijn warme donsjack aan en wacht totdat de andere verliezers zijn opgestaan om mee te komen.

•

10 juli 2017 - 16:40 LordJohn is offline

LordJohn 10839

NERYS CLIFFORD

"The winner takes it all."

20 • The perfectionist • Drawing cards and throwing dice • Alice's room next to Lola

Uiteindelijk had iedereen de kaarten getrokken en de dobbelstenen gegooid. Hoewel de mensen die vlak na Nerys kwamen allemaal een hogere score dan zij haalden, was ze enigszins opgelucht dat zij toch niet bij de laatste drie was geëindigd. Ze grijnsde toen ze zag hoe de laatste drie juist niet heel erg blij leken. Nerys had zelf liever willen winnen, maar daar kwam ze wel overheen. Ze zoul de volgende keer zeker wel winnen, dat wist ze nu al zeker.
'Oh ja, drinken lijkt me wel fijn. Anders gaan de verliezers wat drank halen, dan kunnen wij jullie consequenties overleggen? We laten wel weten wanneer we klaar zijn,' zei Alice en vrijwel meteen sprong Camilo, een van de verliezers, overeind.
'Bedoel je: jullie moeten drinken halen omdat ik nog te jong ben om het zelf te doen, Alice? Maar, goed. Laat weten als we weer terug kunnen, dan kan ik daarna weer terug naar mijn boeken — belangrijke tentamens en zo, in plaats van een spel.' Nerys grinnikte wel eventjes toen ze naar de jongen keek en schudde haar hoofd. Net als voor haar was Camilo's studie heel belangrijk voor hem, maar Nerys had zich juist goed voorbereid voor de komende tentamenweken en ze gunde zichzelf heel even wat rust. Ze had het wel even verdiend.
'Maak je niet druk, Camilo,' plaagde ze de jongen en ze grijnsde breed, 'de volgende keer zal je me vast verslaan.' Nerys glimlachte toen onschuldig in zijn richting. Haar ogen volgden de mensen die de kamer verlieten en drank gingen halen. Het was ook weer even geleden dat Nerys en Camilo 'wat' gedaan hadden, maar zij ging niet op hem wachten. Hij was zo langzaam als een schildpad en zij was daar veel te ongeduldig voor, vond ze. Dat hij continu rondom Ellis bleef hangen en wachtte tot hij een keer een kans maakte, was ook best een afknapper.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

10 juli 2017 - 21:14 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Montana
22 || Latino Fuckboy || Chilling || Alice's room >>> Next to Lola

Heel erg actief had Roman het spel niet gevolgd, pas bij de definitieve scores keek hij weer wat op. Een brede grijns nam plaats op zijn lippen toen hij merkte dat hij de top 3 had gehaald en dus een straf mocht verzinnen. Voor Zeke welliswaar.. Wat kon hij verzinnen wat wel degelijk een straf was maar ook weer niet té, hij had tenslotte maar de derde plaats en niet de eerste. Die, in dit geval Alice, mocht de absolute hoofdprijs uit gaan delen. Even kijkt Roman kort naar Zeke, waarna hij zijn hoofd wat schuin houd. Een gameverbod voor een week zou misschien voor hem net iets te ernstig zijn voor de eerste ronde, dus dat werd wat anders.
"Wil iemand anders ook wat te drinken terwijl onze winnaars nadenken over een straf voor de niet zo gelukkigen?" hoort hij zijn vriendin zeggen en hij kijkt even op naar haar, waarna hij even knikt. Voor de rest blijft hij stil en leunt hij even met zijn hoofd tegen haar schouder. Even verdwijnt hij weer in zijn gedachten terwijl hij ondertussen lichte kussen plaatst in haar nek en op haar schouder. Kort keek Roman op toen de verliezers weg gingen, om de drank te halen, waarna hij om zich heen keek om de rest aan te kijken. 'Dus... Straffen eh.. Ik ben benieuwd wat jullie hebben bedacht..' grijnsde hij voor hij zich weer focusde op zijn vriendin en nog wat vederlichte kusjes in haar nek plaatste. 'Ik heb denk ik wel een milde straf.. Nou ja, mild in mijn ogen. Voor Zeke misschien iets minder.' mompelde hij en ging toen weer ongestoord verder.

El Diablo.

Index RPG Actieve Topics Zoek